ไปที่เนื้อหา


dinsor2b

เป็นสมาชิกตั้งแต่ 09 Oct 2008
ออฟไลน์ ใช้งานล่าสุด ส่วนตัว
-----

กระทู้ที่ฉันเริ่ม

บบทกลอนจากพี่เลี้ยงอุบาสิกาแก้วถึงอุบาสิกาแก้ว

16 March 2010 - 01:23 PM

พอดีได้มีโอกาสบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนที่ผ่านมา และได้เป็นพี่เลี้ยงช่วยเหลือโครงการบวชเกือบทุกอย่าง ที่วัดเขาโพธิ์ จ.ระยอง ร่วมกับผู้นำบุญหลายคน ได้มีความประทับใจเกิดขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆนี้ จากการนั่งสมาธิ การดูแลอุบาสิกาทุกวัยทั้งคุณยาย และ เด็กนักเรียน ได้ฟังธรรมะใสๆจากพระอาจารย์ อีกทั้งยังได้จัดกิจกรรมต่างๆให้เกิดขึ้น อันได้แก่
- สหวาระวันเกิด
- ตักบาตรพระพี่เลี้ยง
- ถ่ายรูปนั่งสมาธิจุดเทียนที่โบสถ์โดยช่าง DMC (กว่าจะจุดเทียนเสร็จก็เกือบแย่ พอนั่งนิ่งๆปุ๊บ ลมสงบเลย!!!)
- จัดพิธีขอขมาพระพี่เลียงที่โบสถ์ (อยู่บนเขา), ปล่อยโคม เปิดเพลงทำซึ่ง หลับตาจับมือกัน เปิดสื่อประมวลภาพ และ กล่าวคำในใจ
ทุกกิจกรรมที่ผ่านมา ทำให้มีความประทับใจที่ไม่อาจลืมเลือน จึงได้แต่งบทกลอนสั้น แทนความรู้สึกทั้งหมด ที่อยากแบ่งปันให้พี่ๆน้องๆทุกคนได้อ่านค่ะ (อาจไม่เพราะเท่าไหร่นะคะ เป็นมือสมัครเล่นค่ะ)

จะไม่ลืมเต้นท์น้อยกลางลานหญ้า
เมื่อครั้งมาบวชอุบาสิกาหน่อแก้วใส
ได้ธรรมมะพบปะเพื่อนแม้ต่างวัย
แต่หัวใจรักในการสร้างบารมี
จะไม่ลืมสัญญาใจที่ให้ไว้
ว่าจะไปชวนคนบวชห้าแสนนี้
โลกสะเทือนเมื่อได้เห็นพลังสตรี
ร่วมกันทำความดีทั้งแผ่นดิน


กราบอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ .....สาธุ

ช่วยคิดข้อความให้กำลังใจพระรุ่น 7000

05 March 2010 - 08:59 AM

เนื่องจากได้มีโอกาสรู้จักกับหลวงพี่รูปหนึ่งที่ท่านได้มาบวชรุ่น 7000 รูป และ อยู่ต่อมาจนถึงทุกวันนี้ โดยเป็นพระพี่เลี้ยงช่วยเหลือพระอาจารณ์ในโครงการณ์บวชพระแสนรูป ต่อ จนถึงอุบาสิกาแก้วที่จะถึงนี้ โดยท่านมีอายุทางโลกเพียง 25 ซึ่งก็ถือว่ายังวัยรุ่นอยู่ และ ท่านก็มีรูปเป็นทรัพย์ด้วย โดยส่วนตัวท่านมีอัธยาาศัยที่ดูสุขุม และ ตัดสินใจบวชต่อเพราะเบื่อทางโลก (ท่านเล่าให้ฟังว่าหลวงพี่เคยมีชีวิตที่ไม่ดีมาก่อน ) แต่ช่วงหลังๆมาเท่าที่ได้คุยกับท่าน เนื่องจากท่านต้องช่วยงานด้านเอกสาร และ สื่อต่างๆในโครงการบวชแสน จึงทำให้เวลาการนั่งสมาธิอาจน้อยลง และ ประกอบกับเมื่อวันที่ 20 กพ ที่ผ่านมา ท่านต้องไปรับปริญญา และ เพื่อนที่บวชต่ออยู่ด้วยกันก็ลาสิกขาเพื่อไปรับปริญญากันเกือบหมด แต่ตอนนั้นท่านก็ตัดสินใจทิ้งปริญญาทางโลกเพื่อบวชต่อได้ เมื่อโครงการบวชแสนสิ้นสุดลง ก็มีพระที่ลาสิกขาได้มาเล่าเรื่องราวภายนอกให้ท่านฟังบาง ใจท่านก็มีแอบรู้สึกคิดถึงทางโลกบ้าง แต่ก็ได้ให้กำลังใจท่านไปแล้ว ว่าชุดที่เท่ห์ที่สุดในชีวิตของผู้ชายไม่ใช่ชุดครุย แต่เป็นชุดพระ เป้าหมายเราต้องชัดเจน ไม่ให้เค้ามาดึงเราออกไปจากเส้นทางนี้ได้.......

ก็อยากจะขอข้อความดีๆจากพี่ๆผู้มีภูมิรู้ และ ภูมิธรรมช่วยกัน ช่วยกันรับบุญ เพื่อที่จะให้ท่านก้าวผ่านความรู้สึกนี้ไปให้ได้ค่ะ
เพราะคนที่ไม่เคยเข้าวัดเลย และ บวชต่อมาได้ขนาดนี้ ก็มีผังสำเร็จชัดเจนอยู่แล้ว ท่านจะเป็นกำลังสำคัญของการเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลกได้ในอนาคตค่ะ

ช่วยๆกันนะคะ.....กราบอนุโมทนาบุญค่ะ