แก้วใสปิ๊ง

....คุณรู้จักโครงการสอบตอบปัญหาธรรมะทางก้าวหน้าใช่มั้ยครับ?
โครงการที่สอบธรรมะจากหนังสือ"มงคลชีวิต๓๘" จากรุ่นสู่รุ่น
ที่พี่ๆนิสิตนักศึกษาจัดโครงการนี้เพื่อให้น้องๆนักเรียนประถม
มัธยมทั่วประเทศได้มาศึกษาธรรมะ และสอบชิงทุนการศึกษากัน
....ผมจำได้ว่าตอนที่ผมเรียนอยู่ชั้นม.5ได้เข้าร่วมสอบทางก้าวหน้าด้วย
ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นครั้งที่15 สนามสอบเป็นร.ร.สาธิตจุฬาฯ ผมไปกับ
เพื่อนๆในร.ร.เดียวกันน่าจะประมาณไม่เกิน30คน ปรากฎว่าก่อนถึงเวลา
สอบไม่ถึง10นาทีห้องสอบของผมยังไม่มีคนคุมสอบเลย!
ตอนนั้นอาสาเป็นตัวแทนเพื่อนๆในห้องเดินออกไปถามพี่ๆเจ้าหน้าที่ ว่าตกลง
พวกผมจะได้สอบกันมั้ย ถ้าไม่มีคนคุมสอบแบบนี้ พอเดินไปถามพี่ผู้หญิงคนนึง
(มารู้ภายหลังว่าเขาเรียกว่า supervisor)ในชุดนักศึกษา พี่คนนั้นตอบกลับ
มาว่า "พี่รู้ค่ะ ว่าน้องๆมาสอบธรรมะกัน ยังไงก็ไม่ลอกกันอยู่แล้ว เดี๋ยวพี่จะคุมที่
ห้องนี้เป็นหลักล่ะกันเพราะห้องนี้คนเยอะกว่า ถ้าสงสัยอะไรก็เดินมาถามพี่ที่ห้อง
นี้นะ" สิ่งสำคัญนอกเหนือไปจากคำตอบที่แสดงถึงปฏิภาณไหวพริบของพี่เค้า
ก็คือ...รอยยิ้มที่เย็นมาก...ส่วนตัวแล้วผมรู้สึกว่าถ้าเปลี่ยนเป็นผมไปทำหน้าที่แทน
คำตอบแบบนี้ผมก็คงคิดและพูดได้เหมือนกัน แต่รอยยิ้มนี่สิ ยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกเชื่อมั่น
ยิ้มที่ทำให้ผมมองว่าใจของพี่เค้านิ่งมาก ยิ้มที่รู้สึกว่าพี่เค้าอยู่เหนือปัญหา
....คุณเชื่อมั้ยรอยยิ้มของพี่คนนั้นมันติดอยู่ในใจผมมาตลอด พร้อมๆกับความคิดที่ว่าวันนึง
ถ้าหากเราได้เข้าไปเรียนมหาลัย เราจะไปทำกิจกรรมแบบนี้บ้าง คงดีนะทั้งสนุกและยังได้
บุญอีกด้วย
....อีก2ปีต่อมาเมื่อผมได้เข้ามาเรียนในระดับอุดมศึกษา ผมก็ได้มาทำหน้าที่นี้ ได้มาเป็น
supervisorจัดสอบทางก้าวหน้าครั้งที่17,18,19และ20 แน่นอนว่าในทุกครั้งที่ผมนึก
ปลื้มใจในบุญกุศลที่เกิดจากการนำธรรมะไปถึงยังเด็กๆ ผมจะอดนึกถึงรอยยิ้มของพี่คนนั้น
ไม่ได้สักที และบอกกับตัวเองว่าแม้ผมจะจำหน้าพี่เค้าไม่ได้ แต่วันนึงนะถ้าเรานั่งธรรมะดีๆ
นั่งได้ละเอียดพอ ไม่ต้องถึงกับระลึกชาติหรอก แค่ย้อนไปในวันนั้นไปเห็นหน้าพี่เค้าชัดๆ
อีกสักครั้ง ให้เราได้อนุโมทนากับต้นบุญของเราก็คงดีนะ
....ในช่วงนี้ระหว่างที่ทุกๆท่านไปชวนmanๆบวชแสนรูปโค้งสุดท้าย ก็อย่าลืมทำหน้าที่ไปก็
รักษารอยยิ้มและปิยวาจาไว้ตลอดนะครับ อนุโมทนาบุญด้วย
ปล.ใครมีความประทับใจกับกัลยาณมิตรของตัวเอง ก็พิมพ์มาเล่ากันบ้างสิครับ จะได้เพิ่มเติม
กำลังใจในการออกไปชวนคนบวช

จะเห็นว่าตอนนี้ข่าวการบวช๑๐๐,๐๐๐รูปกระจายไปแทบทุกสื่อแล้ว
ทั้งหนังสือพิมพ์,โทรทัศน์,วิทยุหรือโฆษณาในเว็บต่างๆ แต่ใจผมอยาก
จะเห็น...คุณสรยุทธสัมภาษณ์พระมหาดร.สมชาย ฐานวุฑโฒจังเลย!
ที่ผ่านมาเป็นลักษณะสปอตสั้นๆและไม่ได้อยู่ในช่วงเวลาที่คนส่วนใหญ่
จะได้ดูได้ชม ถ้าคุณสรยุทธมีสัมภาษณ์สดสัก30นาทีออกช่วงเย็นน่าจะ
เข้าถึงกลุ่มเป้าหมายหรือสร้างกระแสtalk of the townได้ดีกว่านี้นะ
จะเป็นไปได้มั้ยที่เราจะช่วยกันโพสไปที่บ.ไร่ส้มหรือเว็บของทีมงานคุณ
สรยุทธเผื่อเขาจะตัดสินใจรับบุญใหญ่ครั้งนี้ ผมจำได้ว่าหลายปีก่อนตอน
หนังไทยเรื่อง "โหมโรง" คุณสรยุทธเคยสร้างกระแสมาครั้งหนึ่งแล้วจาก
หนังไทยที่ทำรายได้ช่วงแรกต่ำมากกำลังจะถูกถอดออกจากโปรแกรมฉาย
พอออกรายการถึงลูกถึงคนแป๊บเดียว เกิดกระแสบอกต่อปากต่อปากสุดท้าย
หนังได้ยืดเวลาฉายและทำรายได้ทะลุ60ล้านบาท!
แค่คิดเล่นๆนะครับ (แต่ถ้าได้จริงก็เอา...อิอิ)

....เคยได้ฟังหรืออ่านพบตั้งแต่เด็กๆ เกี่ยวกับชาดกที่มีกล่าวถึงการตายแล้วฟื้นขึ้นมา
ของพระบรมโพธิสัตว์ ที่จำได้แม่นอย่างเช่น ในตอนที่เสวยพระชาติเป็นสุวรรณสาม
ซึ่งต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ที่ตาบอดทั้งคู่ มาโดนลูกศรอาบยาพิษ เมื่อพ่อและแม่มาพบร่าง
ของลูกชายก็ร้องไห้เศร้าโศก...แต่สุดท้ายสุวรรณสามก็ฟื้นมาได้
....หรือในจันทรกินนรชาดก พระบรมโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นกินนรอาศัยอยู่ในป่า
กับนางกินนรี(พระนางพิมพา) ถูกพระราชา(พระเทวทัต)ซึ่งเสด็จประพาสป่ายิงตาย!
เนื่องด้วยความต้องตาต้องใจนางกินนรีอยากได้มาเป็นอัครมเหสี แต่นางกินนรีจิตใจ
คงมั่นก็ปฏิเสธพระราชาแล้วนำร่างของสามีกลับขึ้นมาที่ยอดเขา พลางร่ำไห้คร่ำครวญ
ขอชีวิตสามีคืน พอท้าวสักกะ(พระอนุรุทธะ)ทราบเหตุนั้นก็มาช่วยโดยแปลงเป็นพราหมณ์
ถือกุณฑีน้ำมารดบนร่างของกินนร....สุดท้ายกินนรก็ฟื้นขึ้น
....เป็นเหตุให้ผมสงสัยมานานแล้วว่า ในชาดกที่ว่า"ตาย" เป็นการตายจริงๆหรือเปล่า?
เหมือนหรือต่างกับปัจจุบันที่หัวใจหยุดเต้นไปไม่กี่นาที ก็ปั๊มหัวใจให้ฟื้นขึ้นมา หากเป็น
การตายจริงๆเหตุใดจึงฟื้นมาได้? เพราะบุญเก่าที่สั่งสมมาของพระบรมโพธิสัตว์ หรือเพราะ
ฤทธิ์ของท้าวสักกะ กรณีที่เป็นคนใหม่หรือยังไม่มีศรัทธา...อาจจะมองว่าเป็นเพียงเรื่องที่
แต่งขึ้นเป็นนิทานหลอกเด็กเท่านั้น จะอธิบายด้วยเหตุ-ผลให้เขาเข้าใจได้อย่างไร?
....รบกวนผู้รู้มาไขข้อสงสัยหน่อยนะครับ...จะรอด้วยใจใสๆ

ชอบเพลงนี้มากครับ...เคยได้ยินตั้งแต่ยังเด็กๆ
รู้สึกว่าคุณครูไม่ใหญ่ยังไม่เคยเปิดในร.ร.
แต่...คิดว่าเหมาะกับบรรยากาศการชวนบวชรุ่น
๑๐๐,๐๐๐รูปเพราะตั้งแต่ช่วงเข้าพรรษาที่ผ่านมา
ทั้งกองพันและกองพลสถาปนา...นี่ก็ขยับเข้าไปใกล้ทุกทีๆแล้ว
ถ้าโครงการนี้พลาดไม่สำเร็จ...ประเทศไทยอาจได้เป็นอดีตเมือง
พุทธอย่างที่คุณครูไม่ใหญ่ว่าไว้ เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันนะครับ

เนื้อเพลง : ฮึด


บุกตลุย จะคว้าเอาชัย รุกเข้าไป จนใกล้ จนเกือบถึง
ลงเต็มแรง จวนเจียนจะหมดกำลัง
บุกมานาน จนใกล้จะยอม ถ้าในใจยอมแพ้คงจบกัน
ทำกันมานมนาน ไม่มีประโยชน์

ถ้าหากยอมแพ้ ก็เหนื่อยฟรี ถ้าหากยอมแพ้ก็หมดกัน ไม่มีการแก้ตัว
อุตส่าห์ทำไว้ก็ป่วยการ อุตสาห์ทำไว้ก็หมดตัว แล้วอยู่อยู่จะมายอมแพ้ ได้ยังไง

ฮึดหน่อย อีกนิดเดียว เดี๋ยวเดียวเท่านั้น
ฮึดหน่อย ก็แล้วกัน ฮึดมันเข้าไว้
ฮึดหน่อย อีกครั้งเดียว ครั้งเดียวได้ไหม
ฮึดหน่อย อีกไม่ไกล ต้องไปให้ถึง

( ซ้ำ , )

ฮึดหน่อยอีกนิดเดียว

มีพระหนุ่มรูปหนึ่งเพิ่งจะบวชได้ไม่นาน ต้องเดินทางด้วยรถแท็กซี่
วันนั้นท่ามกลางอากาศร้อนยามบ่ายในเมือง รถผ่านสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งมีผู้คน
ขวักไขว่เดินเข้าออกมากมาย ภิกษุหนุ่มได้ถามคนขับว่า "โยมพี่ที่นี่ที่ไหน? ทำไมคน
เยอะจัง?" คนขับรถตอบกลับ "อ้าว!สนามม้าไง วันหยุดก็แบบนี้แหละ คนมากันหลายพันคน"
พระหนุ่มพูดรำพึงขึ้นมาว่า "วันนึงนะ จะให้คนมาวัดมาสวดมนต์นั่งสมาธิให้เยอะกว่ามาสนามม้า"
คนขับแท็กซี่ได้ยินก็หัวเราะออกมาด้วยความแปลกใจ "จะเอาคนที่ไหนมาทำบุญเข้าวัดเยอะ
ขนาดนั้น?"
....กว่า40ปีผ่านไป....
วันเสาร์ที่12ธ.ค.นี้ที่วัดแห่งหนึ่ง จะมีเด็กๆกว่า500,000คนมาชมนิทรรศการพุทธฯ มาสวดมนต์
นั่งสมาธิพร้อมๆกัน โดยพระรูปนั้นได้มานำสวดมนต์ปฏิบัติธรรมในช่วงเย็น!