บางคนหาบางสิ่งมาทั้งชีวิต

อ้างอิงมาจาก สิงคาลกสูตร
ในสมัยพุทธกาล พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรมโปรดสิงคาลกมาณพ
เกี่ยวกับวิกฤตปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตคนนั้น
ทั้งเรื่องธุรกิจการงาน หรือเรื่องใดๆก็ตาม แท้จริงเกิดจากเหตุ 2 ประการ
1. พาลภายใน เกิดจากการประพฤติไม่ดีของตัวเราเอง
1.1 การทำกรรมกิเลส 4 ได้แก่ ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม กล่าวคำเท็จ
1.2 การเบียดเบียนผู้อื่นด้วย อคติ 4 ได้แก่ ลำเอียงเพราะรัก ลำเอียงเพราะชัง ลำเอียงเพราะหลง ลำเอียงเพราะกลัว
1.3 การผลาญสมบัติด้วยอบายมุข 6 ได้แก่ ดื่มน้ำเมา เที่ยวกลางคืน เที่ยวดูการละเล่น เล่นการพนัน คบคนชั่วเป็นมิตร เกียจคร้านทำงาน
1.4 การละทิ้งหน้าที่ประจำทิศ 6 ได้แก่ หน้าที่ต่อพ่อแม่ ต่อครูอาจารย์ ต่อคู่ครอง ต่อมิตรสหาย ต่อบริวารลูกน้อง และหน้าที่ต่อพระสงฆ์
2. พาลภายนอก เกิดจากการคบมิตรชั่ว
2.1 ไม่สร้างมิตรแท้4 ได้แก่ มิตรมีอุปการะ มิตรร่วมทุกข์ร่วมสุข มิตรแนะนำประโยชน์ มิตรมีใจรักใคร่
2.2 คบหามิตรเทียม4 ได้แก่ คนปอกลอก คนดีแต่พูด คนหัวประจบ คนชักชวนในทางฉิบหาย
เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว ผมก้อขอให้ดูเอาเองนะครับ ว่าปัญหาชีวิตเรามันเกิดจากตรงไหน
ข้อความทั้งหมดนี้ผมไม่ได้คิดเองพูดเอง แต่อ้างอิงมาจากคำสอนของพระพุทธองค์จริงๆ ครับ
เอามาบอกต่อกันเพราะไม่ได้หวังประโยชน์ต่อตัวเอง แต่อยากให้ทุกคนที่เจอปัญหาชีวิต
เมื่อได้อ่านบทความนี้จะพบปัญหาของตัวท่านเองครับ
ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
วันนี้คุณทำบุญแล้วหรือยัง !!!

อนุโมทนาด้วยครับ ถ้าคิดจะบวช
กิจของสงฆ์ หลักใหญ่ๆ มี 2 ครับ เอาแบบเข้าใจง่ายๆ
1. คันถธุระ คือ เรียนวิชาต่างๆ ในพระพุทธศาสนา
2. วิปัสสนาธุระ คือ ปฏิบัติวิปัสสนา (นั่งสมาธิ)

แต่ด้วยยุคสมัยเปลี่ยนไป พระภิกษุจะยึดถือแค่สองอย่างนี้ไม่ได้
ยังมีกิจวัตรของพระภิกษุอีก 10 ประการ
1. ลงอุโบสถ
2. บิณฑบาตเลี้ยงชีพ
3. สวดมนต์ไหว้พระทำวัตรเข้า-วัตรเย็น
4. กวาดวิหารลานเจดีย์
5. รักษาผ้าครอง
6. อยู่ปริวาสกรรม
7. โกนผม ปลงหนวด ตัดเล็บ
8. ศึกษาพระวินัย และ ปฏิบัติพระอาจารย์ ( อยู่ในทิศ 6 ข้อที่ลูกศิษย์พึงปฏิบัติต่ออาจารย์ )
9. เทศนาบัติ
10. พิจารณาปัจจเวกขณะทั้ง 4
ส่วนอื่นที่สำคัญ ๆ เช่น อนุศาสน์ 8 ( กิจที่ควรทำ และ กิจที่ไม่ควรทำ )
พระอนุสาวนาจารย์ หรือไม่ก็ พระอุปัชฌาย์ จะบอกในวันที่บวชครับ
ยังมีอีกมากมายครับ จากที่ผมได้บวชเรียนมา ไม่มีอะไรน่ากลัวครับ
พระสงฆ์เป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ขอให้เราบวชและปฏิบัติตามคำสอนของท่านเถิด
เพราะไม่มีใครได้รับอันตรายจากการปฏิบัติอย่างถูกหลักตามคำสอนของท่านหรอกนะครับ
ถ้ามีผู้รู้ได้อ่านบทความนี้ แล้วผมมีข้อผิดพลาดประการใด
ผมขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
วันนี้คุณทำบุญแล้วหรือยัง !!!

ไม่มีคนตอบได้หรอกนะครับ เพราะการที่จะรู้อดีตชาติของผู้อื่นได้นั้นต้องทำบรรลุสามัญผลเบี้องสูงได้
ก้อเห็นจะมีแต่พระอรหันตมรรคขึ้นไปเท่านั้นละครับที่จะบอกได้
สามัญผลเบี้องสูง เกิดจากการบรรลุปฏิเวธธรรม 8 ประการ คือ
1. วิปัสสนาญาณ คือ ญาณเห็นความเกิดและความดับของร่างกายตนเอง
2. มโนมยิทธิญาณ คือ ญาณที่ทำให้เนรมิตร่างกายได้ต่างๆนานา
3. อิทธิวิธญาณ คือ ญาณแสดงฤทธิ์ต่างๆได้ เช่น เนรมิตร่างกายให้เป็นหลายร่างได้
4. ทิพพโสตธาตุญาณ คือ ญาณที่ทำให้มีหูทิพย์ ได้ยินเสียงใกล้ไกลตามใจปรารถนา
5. เจโตปริยญาณ คือ ญาณที่ทำให้รู้จิตใจของผู้อื่นได้
6. ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ คือ ญาณที่ทำให้ระลึกชาติของตนเองได้
7. ทิพพจักขุญาณ คือ ญาณที่ทำให้ระลึกชาติของผู้อื่นได้
8. อาสวักขยญาณ คือ ญาณที่ทำให้เกิดความหยั่งรู้อริยสัจ 4
ถึงแม้จะมีผู้รู้ (คือมีพระอรหันต์ ) ท่านก้อไม่สามารถบอกเราได้หรอกครับ พระวินัยของสงฆ์ห้ามไว้
มันจะเข้าข่ายอวดอุตริมนุษยธรรม

ทำวันนี้ให้ดี แล้ววันหน้าก็จะได้ดี
เรียนรู้ความผิดพลาดจากอดีต
ยืนหยัดสู้กับปัจจุบัน
ไม่กลัวกับอนาคต
ต่อให้ล้มสักกี่ครั้ง
ก็ยืนขึ้นใหม่ได้
ถ้ากำลังใจดี
สู้ว้อยยยย

 _________________________________.JPG   1.93K   82 ดาวน์โหลด
ผมว่ามันก้ำกึ่งนะ แต่ที่ผิดคือผิดศีลธรรมแน่นอนครับ
คำว่าอบายมุข คือ ปากทางแห่งความฉิบหาย
การเล่นไพ่ แม้จะไม่ได้มีการพนันมาเกี่ยวข้องก็ตาม ( เท่ากับเราเริ่มก้าวเข้าสู่ปากทางมันแล้วนั่นเอง )
ในความเห็นผมนะ ผมว่ามันไม่ดีนะ
คือไม่มีคนยอมรับ สมมติ ถ้าข้างบ้านรู้เข้าต้องเข้าใจว่าเราเล่นการพนันแน่นอน
ตำรวจมา เราบอกตำรวจว่า ผมเล่นเพื่อความสนุก ตำรวจก็คงไม่เชื่อนะ ผมว่า
ทางที่ดี ไปหาอย่างอื่นทำดีกว่า เล่นดนตรี กีฬา อ่านหนังสือ มากมายอีกหลายอย่างเลย
ที่เราสามารถทำได้โดยไม่ต้องมานั่งกังวลภายหลังว่ามันจะดีหรือไม่ดี
ผิดพลาดประการใด ไม่ถูกใจตรงไหน ผมขออภัยด้วยนะครับ
วันนี้คุณทำบุญแล้วหรือยัง !!!