วิชชารักข์

ผมเข้ามาอ่านอีกทีนึง หลังจากที่ได้เสนอความคิดเห็นที่แล้วไปแล้ว

ผมตกใจ ว่าทำไมมีคนตอบโต้มาดูรุนแรง วันก่อนๆ ยังไม่รุนแรงขนาดนี้ ผมก็แค่พูดไปตรงๆ อย่างที่บอกไว้แล้ว ผมก็เสนอความคิดเห็นมาตามความคิดจากสิ่งที่ผมได้ยิน ได้ฟัง ได้รับรู้มา จริงทั้งหมด หรือจริงแค่บางส่วน หรือไม่มีมูลความจริง ผมก็ไม่สามารถจะไปพิสูจน์ได้ สิ่งที่ผมแสดงไป จะถูก หรือจะผิด ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะครับ ในฐานปุถุชนคนธรรมดาที่มีศรัทธาในวิชชาธรรมกาย และรับรู้ รับทราบ เหตุการณ์เหล่านี้มาพอสมควร แต่ไม่ทั้งหมดครบทุกด้าน

ถึงแม้ว่าในสายวิชชาธรรมกาย จะมีความแตกต่างหลากหลาย ต่างกลุ่ม ต่างสำนัก ต่างวิถี ต่างแนวคิด แต่อย่าลืมว่าเรามีศัตรูร่วมกันนะครับ ตอนที่ผมพิมพ์ความเห็๋นนี้อยู่ บางท่านอาจจะกำลังจัดการกับตัวต้นเหตุของปัญหาที่เราเป็นอยู่ตอนนี้ ด้วยแนวทางที่เราเรียกด้วยความเคารพว่า "วิชชาปราบ" บางท่านอาจจะไม่ได้จัดการเอง แต่ก็กำลังเพียรพยายามสั่งสอนแนวทางให้ผู้อื่นที่ีไม่รู้ ได้พ้นจากวิถีที่มารจะเข้ามาควบคุม

ก็ฝากทุกท่าน อย่าไปเข้าทางฝ่ายอกุสลาธัมมาเลยครับ บางท่านที่โพสอยู่อาจจะไม่รู้ตัว ก็บอกมาด้วยความหวังดีนะครับ

ผมเองคงเขียนอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ เขียนมากไปอีกคงจะมากความ ก็ขอให้ทุกท่าน(รวมถึงตัวผมด้วย)รักษาใจ ตามรอยพระเดชพระคุณหลวงปู่ พรุ่งนี้แล้วนะครับ ครบรอบ 126 ปี แห่งการกำเนิดรูปกายของท่าน

ขออนุโมทนากับทุกบุญที่จะเกิดขึ้นในวันพรุ่งนี้ จากผู้ปฏิบัติและผู้เลื่อมใสวิชชาธรรมกา่ยทุกสำนักครับ

ผมขออนุญาตตอบในแต่ละประเด็นแล้วกันนะครับ

ประเด็นแรก เรื่องการไม่เผยแพร่หนังสือต้นวิชชาเล่มอื่นๆ นอกเหนือจากหนังสือทางมรรคผล ในที่สาธารณะ

อย่างหนังสือคู่มือสมภาร อย่างที่บอกในประวัติว่าสมเด็จฯ กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ รับสั่งมาให้ศิษย์หลวงปู่จัดทำ

ซึ่งสมเด็จฯ ท่าน ก็ทรงอยู่ในฐานะ "คนวงนอก" จริงๆ ที่ืทรงสนใจ และมีพระศรัทธาในวิชชานี้อยู่แล้ว และเล่มนี้ ทางต้นวิชชา คือหลวงปู่สดและลูกศิษย์ผู้ทรงคุณทางวิชชา ก็ได้สอบทานความถูกต้องทั้งหมด และอนุญาตให้จัดพิมพ์เพื่อเผยแพร่แก่คนวงนอกทั่วไปได้อยู่แล้ว

ผมก็ถือว่า หนังสือคู่มือสมภารนี้ เจตนารมณ์ของการจัดพิมพ์ ก็คือให้สามารถเผยแพร่สู่วงนอกได้อยู่แล้ว และการเผยแพร่ เช่นที่ทางลูกศิษย์กลุ่มต่างๆ ได้จัดพิมพ์ อย่างเช่นส่วนหนึ่งในหนังสือทางมรรคผลนิพพาน ที่ทางสถาบันพุทธภาวนาวิชชาธรรมกาย/วัดหลวงพ่อสดธรรมกายารามจัดพิมพ์ หรือตามต้นฉบับ ที่ทางวัดพระธรรมกายจัดพิมพ์เผยแพร่ หรือที่เผยแพร่ในเว็บลูกศิษย์ อ.การุณย์ ซึ่งทุกเวอร์ชันที่ผมว่ามาในตอนนี้สามารถหาดาวน์โหลดได้ทางอินเตอร์ฺเน็ต ก็ถือว่าเป็นการเผยแำพร่ในสาธารณะทั่วไป ซึ่งก็ไม่ผิดอะไร

(แต่ก็เคยมีเหตุที่ว่า มีคนที่ได้รับหนังสือนี้มา แล้วจะนำมาเผา ด้วยเหตุผลที่ว่าหนังสือนั้นทำให้เกิดความสับสนในทางวิชชา ซึ่งผมขอเว้นไว้ไม่พูดถึง)

ส่วนหนังสือมรรคผลพิสดารทุกเล่ม ก็เป็นที่ทราบกันดีว่า ท่านเจ้าคุณพระราชพรหมเถร (วีระ คณุตฺตโม) รองเจ้าอาวาสและพระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนา วัดปากน้ำ เป็นผู้จัดพิมพ์ และท่านจะเป็นผู้พิจารณามอบให้ด้วยตัวท่านเอง เฉพาะผู้ที่เข้าถึงธรรมกายแล้ว ตามความเหมาะสมของแต่ละท่าน ซึ่งต่อมาก็เป็นที่ทราบโดยเปิดเผยว่า ท่านก็ได้ไว้วางใจให้ท่านเจ้าคุณพระราชญาณวิสิฐ (เสริมชัย ชยมงฺคโล) หรือหลวงป๋า เจ้าอาวาสวัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม เป็นผู้จัดพิมพ์และพิจารณามอบแทนท่านได้อีกรูปหนึ่ง ส่วนของท่านอื่นๆ ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า มีท่านผู้ใดอีกบ้างที่ได้รับความไว้วางใจให้มอบหนังสือนี้อีก

แต่ในการมอบหนังสือมรรคผลพิสดารทุกเล่ม ก็เป็นที่ยืนยันได้ว่า ไม่ได้มอบให้เป็นสาธารณะ ถ้าใครเอามาทำให้เป็นสาธารณะ ก็ถื่อว่าฝ่าฝืนเจตนารมณ์ของการจัดพิมพ์ อย่างที่คุณ Dd2683 ว่ามาก็ถูกแล้วครับ

ประเด็นที่สอง เรื่องการปฏิบัติวิชชาธรรมกายของทางวัดฯ

อันนี้ ไม่ใช่แค่คนทั่วไปไม่รู้ครับ ขนาดในกลุ่มวิชชาธรรมกายด้วยกัน กลุ่มอื่นๆ เผลอๆ ก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวัดพระธรรมกายมีถึงระดับไหนบ้าง ถ้าไม่ใช้รู้ญาณพระธรรมกายมาตรวจสอบ

ผมก็พอทราบอยู่ ว่าทางวัดพระธรรมกายมีอาคารภาวนา ซึ่งเจตนาคงทำนองเดียวกันกับ "โรงงานทำวิชชา" ของวัดปากน้ำ แต่เป็นวิชชาระดับเดียวกันรึเปล่า อันนี้ผมไม่ทราบ เพราะในโรงงานทำวิชชาของวัดปากน้ำจริงๆ แต่ละท่านก็เป็นวิชชาในระดับที่ว่าน่าจะเลยหลักสูตรมรรคผลพิสดารไปแล้วด้วยซ้ำ (ผมได้ทราบมาว่าปัจจุบันนี้โรงงานทำวิชชานี้ก็ยังคงอยู่และมีการปฏิบัติสืบต่อมาอยู่จนบัดนี้)

ผมมองว่า ทางวัดทำให้การสอนในระดับนี้ลึกลับจนเกินเหตุรึเปล่า หรือจำนวนคนที่ได้จริงๆ เทียบกับคนที่มาวัดเป็นแสนๆ ล้านๆ คน ทำให้มันดูน้อยรึเปล่า เมื่อเทียบกับที่อื่นๆ ซึ่งคนเข้าแค่หลักพัน หรืออย่างมากก็หลักหมื่น

ประเด็นที่สาม เรื่องการสอนวิชชาธรรมกาย

ผมก็เห็นด้วยนะครับกับคุณ Dd2683 เรื่องที่ว่าทั้งครูทั้งศิษย์ต้องดี

แต่ศิษย์ที่ดี ที่มีศรัทธา มีวิริยะในพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายจริงๆ ก็กระจายๆ กันไป บางส่วนก็ถ่ายเทไปที่วัดปากน้ำภาษีเจริญโดยตรง บางส่วนก็ไปที่วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม ที่ดำเนินสะดวก บางส่วนก็ไปหา อ.การุณย์ ถึงจันทบุรี บางส่วนก็อาจจะมาที่วัดพระธรรมกาย และกลุ่มอื่นๆ ที่อาจจะมีอีก

คำถามมีอยู่ว่าทางวัดจะทำอย่างไร ให้ศิษย์ที่ดีได้ดีจริงๆ ก็ต้องมีครูที่ดี ซึ่งผมมองว่าทุกสำนัก ทุกวัดจำเป็นต้องสร้างเพิ่มเติมด้วย เพราะมิฉะนั้น ครูแต่ละท่านจะต้องรับภาระศิษย์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ คุณภาพลดลง จนเกิดสภาวะที่มีแต่ศิษย์ ไม่มีครูในที่สุด ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อการเผยแผ่วิชชาเลย

และที่สำคัญอย่างนึง คือความเข้าใจที่ตรงกันในเชิงวิชชา ทั้งปริยัติื ปฏิบัติ และปฏิเวธ ทุกวัด ทุกสำนัก ในสายวิชชาเดียวกัน ควรเป็นมาตรฐานเดียวกันครับ

ประเด็นสุดท้าย เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างสำนักปฏิบัติ

ถ้าดูระหว่าง 3 กลุ่มใหญ่ๆ กลุ่มวัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม กลุ่มอาจารย์การุณย์ และกลุ่มวัดพระธรรมกาย

อันที่จริง อาจารย์การุณย์ บุญมานุช และแม่ชีจันทร์ ขนนกยูง ทั้งสองท่านก็เป็นศิษย์ของแม่ชีทองสุข สำแดงปั้น ส่วนหลวงป๋าท่านก็เป็นศิษย์ของท่านเจ้าคุณวีระ พระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาวัดปากน้ำองค์ปัจจุบัน ในช่วงแรกๆ ต่างฝ่ายต่างก็ให้ความช่วยเหลือกันอย่างดี แต่ตอนหลังๆ ต่างฝ่ายต่างก็แยกทางกัน ก็ไม่ค่อยได้ยุ่งกัน

แต่ปัจจุบันนี้ ผมทราบมาว่าลูกศิษย์ อ.การุณย์ ก็ให้ความนับถือทางวัดหลวงพ่อสดฯ อย่างดี ส่วนทางวัดหลวงพ่อสดฯ กับวัดพระธรรมกาย ตอนนี้ก็ไม่ได้ยุ่งอะไรกันแล้ว ต่างคนต่างทำ ที่มีปัญหาในตอนนี้ ก็คงเป็นกลุ่มวัดพระธรรมกายกับกลุ่ม อ.การุณย์นั่นแหละครับ พูดลำบาก

ท้ายสุดนี้ ขอออกตัวเลยว่า ผมก็เสนอความคิดเห็นมาตามความคิดจากสิ่งที่ผมเห็น ยังมีความจริงหลายๆ อย่าง ที่ผมและคนอื่นๆ อาจจะยังไม่เห็น แต่ความจริงนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว และมันก็จริงอยู่อย่างนั้นนั่นแล จะเป็นอื่นไปมิได้ ผิดก็ว่าไปตามผิด ถูกก็ว่าไปตามถูก

ส่วนตัวผมเอง ก็คุยได้กับทุกกลุ่ม ไม่จำเป็นต้องในสายวิชชาด้วยกัน การแลกเปลี่ยนความคิดเห็นต่อกันก็ได้มุมมองต่างกัน ได้ความหลากหลายทางแนวคิด และได้ข้อมูลข้อเท็จจริงในด้านที่เราอาจไม่เคยเห็นด้วย

ก็ขออนุโมทนาคุณ Dd2683 ที่ให้แง่มุมที่แตกต่าง และข้อมูลเพิ่มเติมที่น่าสนใจในประเด็นเหล่านี้ด้วย

ถ้าความเห็นนี้จะเป็นการล่วงเกินบุคคลผู้ทรงคุณท่านใด ก็ขอท่านผู้นั้นโปรดอดโทษให้กับผมด้วย
และถ้าความเห็นนี้ไปขัดใจท่านผู้ใด ก็ขออภัยมาด้วย ณ ที่นี้ครับ

ขอบุญญานิสงส์ที่สั่งสมมาดีแล้ว ส่งเสริมให้คุณ Dd2683 ได้เข้าถึง รู้ เห็น และเป็นพระธรรมกายที่สุดละเอียดในเร็ววัน
และหวังว่าความเห็นนี้ คงจะยังอยู่ถึงพรุ่งนี้

หนังสือเหล่านี้ ผมบอกเลยว่า ทุกคนในวัดพระธรรมกาย ควรอ่าน

ตั้งแต่คุณครูไม่ใหญ่ ถึงลูกศิษย์ฆราวาสรายย่อย ทุกคนควรจะได้อ่านให้อย่างน้อยผ่านตาไปบ้างก็ดีครับ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่านที่เป็นครูบาอาจารย์ ที่มีกิจในการสอน ทุกท่านควรจะปฏิบัติตามหลักวิชชาที่มีบันทึกในหนังสือเหล่านี้ได้

คือลูกศิษย์หลวงปู่วัดปากน้ำโดยทั่วไปก็ยึดหนังสือเหล่านี้เป็นแนวปฏิบัติอยู่แล้ว

และวัดพระธรรมกายเราก็แสดงจุดยืนอย่างชัดเจนว่าเราเป็นลูกศิษย์หลวงปู่วัดปากน้ำ

ทางที่ถูก วัดเราก็ควรจะยึดหนังสือเหล่านี้เป็นแนวปฏิบัติด้วย และควรเน้นการเผยแผ่วิชชา(ที่ถูกต้องตรงตามตำรา) ให้มากขึ้นกว่านี้

ในมุมมองของคนภายนอกวัด แม้แต่ในหมู่ศิษย์หลวงปู่วัดปากน้ำด้วยกันเอง ตอนนี้ เขามองวัดเราเหมือนกับ "ละเลย" สิ่งเหล่านี้ไป

และในความเป็นจริงแล้ววัดเรา ถึงจะมีการเผยแผ่วิชชาอย่างจริงจังก็จริง แต่ก็เป็นไปในวงแคบมากๆๆๆ จนแทบจะไม่มี และคนทั่วไปแทบจะไม่รู้เลย

ทางที่เหมาะสมตอนนี้ ก็อยากจะให้ทางวัดเพิ่มโครงการเผยแผ่ธรรมปฏิบัติวิชชาธรรมกาย(ที่ถูกต้องตรงตามตำรา)แบบ "เข้มข้น" มั่ง ให้คนทั่วไปเ้ข้าถึง รู้ เห็น และเป็นธรรมกาย สักล้านๆ สิบๆ ล้านคน(ขนาดบวชแสนรูปยังจัดได้เลย ทำไมจะทำไม่ได้ แล้วที่อื่นๆ ที่สอนกันจริงๆ ก็มีคนได้กันเยอะแยะ ทำไมจะทำไม่ได้) ประมาณว่า เน้นภาวนาเสียอย่างเดียว มีการสอนที่ถูกต้อง มีการตรวจสอบผลที่ได้ให้ถูกต้องตามตำรา ไม่ถูกก็แก้กันไปให้ถูก ใครจะสนับสนุนด้วยอะไรก็ตามแบบโครงการอื่นๆ ก็ทำได้

ถ้าทำละก็ ผมว่าลูกศิษย์หลวงปู่วัดปากน้ำสำนักอื่นๆ กลุ่มอื่นๆ เชียร์แน่นอน และให้ความร่วมมือต่า่งๆ ด้วย ถ้าวัดพระธรรมกายไม่อคติ ไม่ดื้อดึงกับกลุ่มอื่นๆ เกินไป แล้วอีกอย่าง ถ้าวัดได้ทำและใครก็ตามที่ีได้สนับสนุน บารมีไม่ใช่น้อยๆ ครับ

ป.ล.อยากให้วิชชาธรรมกายของพระพุทธเจ้าดำรงต่อไป คงไว้ไม่สูญหายแม้องคุลีเดียว และหวังว่าความเห็นนี้คงอยู่ถึงวันพรุ่งนี้

ถาม กัลฯ สอง วัชรศรีโรจน์ สิครับ

ผู้เชี่ยวชาญด้านหุ้นตัวจริง

ตามหลวงปู่สดสอนเลยครับ

http://www.watpaknam...data/makpon.pdf หนังสือ "ทางมรรคผล" ของทางวัดปากน้ำรวบรวมมาครับ น่าจะให้ความชัดเจนตามที่คุณขอมา