ค้นหาเนื้อหา
ไม่เปิดเผย
อึมม อยากจะบอกคุณว่า สงสารแต่ไม่ต้องคิดวิตกกงวลมากไปหรอกนะค่ะ
มันคงเป็นกรรมเก่าของเรา และน่าจะเป็นเศษกรรมแล้ว โรคนี้หายได้ค่ะ
กับสัญนิฐานวิทยา ว่าเป็นมารเข้าแทรก บังคับให้ คิด พูด ทำ ที่หลวงพ่อบอก เค้าบังคับเราได้ค่ะ
ก็ให้สวดมนตรฺ์ ให้ใจนิ่ง เพราะใจนิ่งเป็นสมาธิดีจากการได้สวดมนต์ แล้ว
ก็ให้นั่งสมาธิ ต่อ สัก5-10 แล้วก็เพิ่มเวลาขึ้นไปเรื่อยๆ แรกๆถ้าทรมานกับความคิด ก็ให้นึกถึงภาพเวลาที่เราได้ทำบุญใหญ่บุญที่เราปลื้มสุดๆ ก็จะแก้ไขได้บ้างไม่มากก็น้อยนะค่ะ
ถ้าได้นั่งสมาธิบ่อยๆ ก็จะดีขึ้นเองในทุกๆด้านค่ะ ถึงแม้ใครมาด่า ใจเราก็จะนิ่งเฉยไปเอง
ไม่ยินดียินร้าย ไม่ใส่ใจ เพราะใจเรามันไม่อยากใส่เอง มันจะเป็นของมันเองค่ะ เราแทบไม่ได้ทำไรเลย ไม่คิดสวนกลับ หร่อคิดโกรธ ร้อนใจ แถมฉลาดตอบแบบไม่รู้ตัวเองด้วยเหมือนกัน สิ่งที่มากระทบก็ไม่มีความหมาย มันก็จะกระเด้งกระดอนไปเองง่ะคะ แม้แต่ความคิดก็จะคิดแต่สิ่งดี มีแต่สุขดีที่หนึ่งเลย เพราะฉนั้นต้องหมั้นทำสมาธิไปเรื่อยๆ บ่อยๆ และก็ให้สังเกตดู
แล้วเราก็จะรู้ว่าเราผิดสังเกต เพราะตัวเราเองเป็นคนคิดมากเหมือนกัน แต่คิดว่าคงไม่เท่ากับคุณ แต่ก็ขอเอาใจช่วย
นะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ และขอนุโมทนากับทุกบุญที่คุณได้ทำไว้ดีแล้วด้วยนะค่ะ
