good

ขอเสริมอีกนิดครับ

ถ้าคนนั้นเป็นคนที่มีบารมี คนนั้นจะเป็นคนมีบุญเสมอ

ถ้าคนนั้นเป็นคนที่มีบุญ คนนั้นอาจจะไม่มีบารมีก็ได้

บารมีได้ยากกว่าบุญ

คนมีบารมี ก็คือ คนที่มีเป้าหมายชีวิตที่ดีที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองและ/หรือสังคม และ มีกำลังใจอย่างมหาศาลหรือสันดานดีที่จะทำให้ถึงเป้าหมายที่กล่าวไปแล้วข้างต้น

ยกตัวอย่างเช่น ถ้าคนที่ไม่มีบารมี ก็จะไม่มีโจทย์ชีวิตหรือเป้าหมายชีวิตของตัวเอง ก็จะทำงานไปวันๆ ชิวชิวเรื่อยๆ ถ้ามีคนมาถามว่า
(ยกตัวอย่าง)เป้าหมายชีวิตของคุณคืออะไร คนที่ไม่มีบารมีจะตอบว่า "ไม่รู้สิ เรื่อยๆ ชิวชิว ขอแค่ไม่ทำความเดือดร้อนให้ใครก็พอ"
แล้วเราจะให้เค้าเปลี่ยนจากการที่ไม่มีเป้าหมายชีวิตมาเป็นมีเป้าหมายชีวิตที่ดีก็ยากซะด้วยเพราะสิ่งเหล่านี้มันเป็นสันดานซึ่งต้องสั่งสม
มาจากนิสัย (สันดานเปลี่ยนยากกว่านิสัย)

สรุป บารมีคือสันดานดีหรือกำลังใจมหาศาลที่จะทำดีต่อตัวเองและ/หรือสังคม

ถ้ามีคนบอกว่า "คุณเป็นคนมีบารมี" หมายความว่า คุณจะได้เป็นพระพุทธเจ้า หรือ พระปัจเจกพุทธเจ้า หรือ พระอรหันต์ เป็นแน่แท้ใช่ไหมครับ?

งงป่ะ?

ขอเสริมอีกนิดอ่ะครับ
ถ้าจิตอยากกินเหล้า ก็ให้รู้ทันว่าจิตอยากกินเหล้า อย่าไปโกหกตัวเองว่าจิตรู้ว่าไม่อยากกินเหล้า
ถ้าจิตไม่อยากกินเหล้า ก็ให้รู้ทันว่าจิตไม่อยากกินเหล้า อย่าไปโกหกตัวเองว่าจิตรู้ว่าอยากกินเหล้า

ให้ดูจิตตามสภาพความเป็นจริงเท่านั้น ถ้าจิตรู้สึกเฉยๆ ก็อย่าไปภาวนาว่าจิตไม่อยากกินเหล้า
ถ้าจิตรู้สึกเฉยๆ ก็อย่าไปภาวนาว่าจิตอยากกินเหล้า