หมวด
การปรับร่างกาย
การหลับตา
การปรับใจ
การวางใจ
การนึกนิมิต
การใช้คำภาวนา
ความใจเย็น
การดู
การเห็น
ความหยุดนิ่ง
ฟุ้ง
เครียด-ตึง
ง่วง-หลับ
อยาก-ลุ้น
มืด
ติดลมหายใจ
นิมิตนอกตัว
นิมิตเลื่อนลอย
ขี้เกียจ-ท้อแท้
กลัว-กังวล
สงสัย
ความไม่ต่อเนื่อง
คำถามปกิณกะ

ทำอย่างไร นั่งแล้วจึงไม่มืด

    

หมวด มืด



   ๑. อย่าไปคาดหวังอะไร  ทำปัจจุบันให้มันดีที่สุด  ในสิ่งที่ตัวเข้าถึงอย่างสบายๆ ค่อยเป็นค่อยไป  ค่อยสั่งสม ให้ยินดีต้อนรับความมืด  เป็นสหายกับความมืด   ผูกสมัครรักใคร่ ยินดีเต็มใจ ยอมรับความมืด  นั้นด้วยความพึงพอใจ  ยอมรับการเห็นองค์พระหรือดวงหรือสิ่งที่เราคุ้นอย่างรัวๆ ลางๆ ไปก่อนด้วยความเต็มใจ  
       ๒. ให้กำลังใจตัวเองว่า ทันทีที่หลับตา  ภาพแรกที่เราเห็นก็คือ ความมืด  เริ่มตั้งแต่มืดมากไปจนถึงมืดมั่ง  ส่วนมืดมิดนั้นไม่มีหรอก จากความมืดมัว  กลายเป็นมืดสลัวๆ  แล้วก็เป็นเหมือนฟ้าสางๆ  เราจะเริ่มเห็นภาพ  อาจเป็นภาพที่เราคุ้น  ภาพคน สัตว์  สิ่งของ  ภาพที่ไม่ได้เรื่องได้ราวซึ่งเป็นสิ่งที่ค้างอยู่ในใจจะปรากฏ ถ้านั่งแล้วมืดก็อย่าไปกลุ้มใจมัน ทำใจให้นิ่งๆ  สบายๆ  ไม่ให้วิตก  ไม่ไปลังเล   ทำเฉยๆ  ให้หยุด  ให้นิ่ง  เดี๋ยวความมืดนั้น  มันจะค่อยๆมีแสงสว่างสางๆ  ขึ้นมาทีละน้อย จนกระทั่งสว่างเพิ่มขึ้นๆ  เหมือนตอนตี ๕, ๖ โมงเช้า, ๗ โมงเช้า  เรื่อยไปจนถึงเที่ยงวัน  
      
      



คำถามในหมวดเดียวกัน
     -  ความมืดเป็นอุปสรรคหรือไม่ ?
     -  ทำอย่างไร นั่งแล้วจึงไม่มืด ?

กลับหน้าสมาธิ
Bookmark and Share  
บันทึกผลการปฏิบัติธรรม