|
หมวด การปรับร่างกาย การหลับตา การปรับใจ การวางใจ การนึกนิมิต การใช้คำภาวนา ความใจเย็น การดู การเห็น ความหยุดนิ่ง ฟุ้ง เครียด-ตึง ง่วง-หลับ อยาก-ลุ้น มืด ติดลมหายใจ นิมิตนอกตัว นิมิตเลื่อนลอย ขี้เกียจ-ท้อแท้ กลัว-กังวล สงสัย ความไม่ต่อเนื่อง คำถามปกิณกะ |
จะแก้การติดลมหายใจและลมหยาบได้อย่างไรหมวด ติดลมหายใจให้เขากำหนดจิตไว้ตรงที่สุดของลมหายใจซึ่งคือตรงศูนย์กลางกายพอดี โดยให้หายใจเข้าไปลึกที่สุด ไม่ได้สุดที่ตรงปอด ไปสุดที่ตรงศูนย์กลางกายเพราะว่าลมหายใจ คือ ลมที่หายเข้าไปในใจ ใจอยู่ที่ไหน ใจอยู่ตรงศูนย์กลางกาย แสดงว่าปู่ย่า ตายายของเราที่ใช้คำนี้ ท่านปฏิบัติสมาธิแล้วรู้ว่าศูนย์กลางกายเป็นที่ตั้งของใจ ไม่อย่างนั้นท่านจะใช้คำว่าลมหายใจได้อย่างไร แล้ววางใจไว้ที่สุดลมหายใจนั้น โดยไม่ต้องสนใจกับลมหายใจอีกต่อไป ที่จริงแล้วลมหายใจ กับการฝึกอย่างนี้ไม่ได้ขัดแย้งกันเลย เพราะเรากลัวว่า มันจะไม่ถูกวิธี ก็เลยเกิดการต่อสู้อยู่ลึกๆ โดยที่เราไม่รู้ตัว บางครั้งลมมันก็เลยหยาบขึ้น ถ้าหากเราไม่สนใจ ลมหายใจที่รู้สึกว่าหยาบก็หายไป ทำใจเฉยๆ สบายๆ ลมก็จะค่อยๆ ละเอียดไปเอง แล้วในที่สุดเราก็จะลืมเรื่องการหายใจไปเลย คำถามในหมวดเดียวกัน - ลมหายใจกับใจสัมพันธ์กันอย่างไร ? - จะแก้การติดลมหายใจและลมหยาบได้อย่างไร ? - รู้สึกอึดอัดเหมือนลมจะหยุด จะทำอย่างไร ? - ลมหยุดเป็นอย่างไร ? |
