ทำใจเมื่อต้องพลัดพราก

พระอาจารย์ : เราต้องเข้าใจความจริงอย่างหนึ่งว่าสัตว์โลกทั้งหลายมีความพลัดพรากมีความตายเป็นธรรมดา พลัดพรากทั้งจากเป็นทั้งจากตาย มันเป็นเรื่องธรรมดา แต่ว่าเขาจากเราไปแล้วแทนที่จะมานั่งเศร้าโศก เราควรคิดว่าเราควรจะทำอะไร ที่เป็นประโยชน์ต่อเขามากที่สุด ถ้ามีทางออกไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ความเศร้าโศกจะน้อยลง คนที่หาทางออกไม่เจอเคว้งคว้างสับสนอย่างนี้จะเศร้านาน แล้วถ้าเกิดอยากถนอมความรักให้หยั่งยืน “รักยาวให้บั่น รักสั่นให้ต่อ” อยู่ด้วยกันจะต้องมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเป็นของธรรมดา เหมือนลิ้นกับฟัน อย่าต่อความยาวสาวความยืด ตัด ถ้ารักจะสั้น ๆ จากกันเร็ว ๆ ก็ทะเลาะกันไปเลิกกันไปเลย เพราะฉะนั้นอย่าไปคิดว่าเรื่องนี้ต้องเคลียร์ให้ชัดเจนก่อนไม่ต้องเลย เรื่องที่ไม่ดีหยุดเลยบั่นเลยตัดเลยดีที่สุด เจริญพร