ทำไม ? ใครๆ ก็บวชกัน

บวชแสนรูป..ดีกว่าบวชเองอย่างไร

     การบวชพระแสนรูป เป็นสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นง่าย ๆ และไม่ใช่สิ่งที่ใครคนใดคนหนึ่งคิดจะทำขึ้นมาก็ทำได้ ต้องเกิดจากการรวมพลังพุทธบริษัท 4 ทั้งแผ่นดินจึงจะสำเร็จ ซึ่งเมื่อทำสำเร็จแล้ว ก็จะส่งผลต่อความยั่งยืนของพระพุทธศาสนา ให้ปักหลักอยู่คู่ผืนแผ่นดินไทยอย่างยืนยาว

    ผู้ที่บวชแสนรูปในครั้งนี้ ถือเป็นเกียรติประวัติชีวิตอันสูงสุดเพราะขึ้นชื่อว่าเป็นผู้กอบกู้ฟื้นฟูศีลธรรมโลกให้หวนกลับคืนมาเพราะการบวชเองเดี่ยว ๆ และรอวันเวลาให้มีพระนักปฏิบัติเกิดขึ้นทีละรูป สองรูป ไม่ทันต่อการทัดทานกระแสโลกที่เสื่อมถอยลงไปเรื่อย ๆ

   ดังนั้นผู้บวชในโครงการนี้ จะได้บุญพิเศษเหนือกว่าการบวชเองแบบธรรมดา ๆ ทั่วไป ซึ่งผลบุญจากการกอบกู้ฟื้นฟูพระพุทธศาสนาให้เข้มแข็ง และต่ออายุพระพุทธศาสนาให้ยืนยาวนี้เอง จะเป็นทางลัดที่ย่นย่อภพชาติแห่งการเวียนว่ายตายเกิดให้ลดน้อยลง และในฐานะที่เป็นผู้องอาจในการอุ้มชูพระพุทธศาสนาให้เฟื่องฟูรุ่งเรือง ก็จะมีอานิสงส์ทำให้ชีวิตไม่ต้องพบกับความตกต่ำ จะมีฤทธิ์ไม่มีประมาณ เหมือนการประกอบเหตุของพระโมคคัลลานะอัครสาวกเบื้องซ้ายของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีความรับผิดชอบต่อหมู่คณะ ต่อพระพุทธศาสนา อีกทั้งการใช้ปัญญาพิจารณาตริตรอง จนเห็นบุญที่จะเกิดแก่ตนเองแล้วรีบขวนขวายทำ ก็จะทำให้เป็นผู้มีปัญญามากเมื่อบุญส่งผลถึงคราวจะบรรลุมรรค ผล นิพพาน ก็จะบรรลุได้โดยง่าย

      นอกจากนี้ หลายคนยังถือโอกาสตั้งจิตอธิษฐาน เนื่องจากการบวชครั้งนี้ต้องลางานมา ว่าขอให้ผลบุญอันมหาศาลที่เกิดจากการยอมสละทรัพย์ในช่วงบวช คือ ไม่ได้เงินทองจากการทำมาหากิน ก็ขอให้บังเกิดอริยทรัพย์ ซึ่งมีค่าสูงกว่าโลกิยทรัพย์ชนิดเทียบกันไม่ได้มาทดแทน และเมื่อจบโครงการแล้ว จะกลับไปประกอบอาชีพการงานใด กข็ อให้ชีวิตเจริญร่งุ เรืองกว่าที่ผ่านมาสามารถฟันฝ่าวิกฤต และอุปสรรคต่าง ๆ นานา มีความเจริญก้าวหน้าในชีวิตทุกด้านอย่างสูงสุดเทอญ...

บวชแล้วได้บุญจริงหรือคุ้มไหมกับการเสียเวลา

     ทั้งจริง ทั้งคุ้ม เพราะบุญบวชเป็นบุญใหญ่ที่สามารถปิดนรก เปิดสวรรค์ให้กับผู้บวช หากตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบซึ่งจะได้บุญอันจะนับประมาณมิได้ ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ถึงแม้จะมีผู้วิเศษเก็บดอกไม้จนหมดป่าหิมพานต์แล้วนำมาบูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าถึง 1,000 พระองค์กระทำดังนี้ทุกวัน ผลบุญจากการบูชานั้น ก็ไม่เท่าผลบุญจากการบวชเป็นพุทธบูชาในพระพุทธศาสนา” (ที่มา : การบวชในพระพุทธศาสนา พระนิพนธ์สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส)

     นอกจากนี้ การบวชยังส่งผลให้เราได้เกิดในร่มเงาบวรพระพุทธศาสนาเป็นเวลานานถึง 64 กัป ผู้ที่สนับสนุนการบวชก็ได้บุญถึง 32 กัป เวลา 1 กัปเป็นเวลาที่ยาวนานมาก สมมติว่ามีภูเขากว้างใหญ่ สูง 1 โยชน์ กว้าง 1 โยชน์ ยาว 1 โยชน์ (1 โยชน์เท่ากับ 16 กิโลเมตร) ทุกเวลา 100 ปี เทวดาเอาผ้าทิพย์บางเบาเหมือนควันไฟมาลูบภูเขานั้น 1 หน จนภูเขานั้นราบลงมาเสมอพื้นดิน ระยะเวลานี้นานเท่าไร เวลา 1 กัปนานกว่านั้น

ทุกวันนี้..ก็ทดแทนคุณพ่อแม่ดีอยู่แล้วให้เงินและเลี้ยงดูท่านเป็นอย่างดีทำไมต้องบวชให้ด้วย

      บางคนเข้าใจว่าถ้าจบการศึกษาไปแล้ว สามารถหาเงินเลี้ยงดูพ่อแม่ได้เดือนละหมื่นสองหมื่น ก็ถือว่าทดแทนคุณท่านได้แล้ว แต่ความจริงเพียงเท่านี้ ยังไม่ถือว่าเป็นการตอบแทนพระคุณท่านได้ทั้งหมด เพราะพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่าแม้คนเราจะมีอำนาจสามารถสถาปนาพ่อเป็นจักรพรรดิสถาปนาแม่เป็นจักรพรรดินีแล้วให้ครองราชย์อยู่ตลอด 100 ปี1,000 ปี ถึงอย่างนั้น ก็ยังไม่อาจแทนคุณท่านได้หมด เพราะอำนาจและทรัพย์สมบัติทั้งหลาย เมื่อตายไปแล้วก็ไม่สามารถเอาไปได้ และการที่เราจะตอบแทนคุณท่านได้หมด ก็คือ การที่เราสามารถชักชวนท่านมาทำทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนาไปกับเราด้วย และเป็นการทำตัวเราให้บริสุทธิ์ พ่อแม่ก็พลอยได้กุศลกับเราด้วย เพราะความดีทุกอย่างที่เราทำ ล้วนแล้วแต่มีพ่อแม่เป็นต้นทุนทั้งนั้น เพราะท่านให้กำเนิดเรามา ดังที่โบราณบอกว่า พ่อแม่จะได้เกาะชายผ้าเหลืองขึ้นสวรรค์ และเวลาพ่อแม่จะละโลก ให้ท่านนึกถึงบุญกุศลอะไร บางทีท่านก็นึกไม่ออกแต่พอให้นึกถึงงานบวชลูกชายก็นึกได้ เพราะจำได้แม่นยำ

     เพราะฉะนั้น สิ่งที่เราจะทำเป็นสิ่งที่ดีแน่ แม่อุ้มท้องเรามา 9 เดือน เลี้ยงดูส่งเสียให้เราเล่าเรียนหนังสือจนถึงทุกวันนี้ท่านลำบากแค่ไหน เราทำให้ท่านเพียงเท่านี้ ไม่ใช่เรื่องหนักหนาเลยสำหรับลูกผู้ชาย

ระยะเวลาอบรมนานเกินไปหรือไม่

     ไม่นานเลยเมื่อเทียบกับสิ่งที่ได้รับจากการบวช ซึ่งเราจะนำไปใช้ได้ชั่วชีวิต เพราะนิสัยไม่ดีในตัวเรามีตั้งมากมาย การที่จะเปลี่ยนแปลง ปรับปรุง จะสร้างนิสัยใหม่ ก็ต้องใช้เวลาในการบ่มเพาะนิสัยที่ดี ๆ ให้เกิดขึ้น จนกลายมาเป็นนิสัยใหม่ของเรา

เคยบวชแล้วทำไมต้องบวชอีก

     “คำถามนี้ ก็คล้าย ๆ กับคำถามที่ว่า เมื่อวานกินข้าวไปแล้ว...ทำไมวันนี้ต้องกินอีก กินไปแล้วก็น่าจะพอแล้ว ตรงนี้เราจะเห็นว่าร่างกายเรายังต้องการอาหารไปหล่อเลี้ยงให้ดำรงชีวิตอยู่ได้ จิตใจก็เช่นกัน ย่อมต้องการบุญกุศลไปหล่อเลี้ยงให้ผ่องใสมีพลังอยู่เสมอเช่นกัน ในเมื่อภาวะปัจจุบันทำให้จิตใจต้องเจอกับปัญหาต่าง ๆ นานาเพิ่มมากขึ้น ทำให้สภาพจิตใจเสียความปกติไป ซึ่งเราจะเห็นได้จากอาการเครียด หงุดหงิด เศร้า วิตกกังวล หมดกำลังใจ จากนั้นก็ไปแสวงหาทางออกผิด ๆ โดยที่ไม่รู้ว่าแท้จริงแล้ว จิตใจต้องการธรรมโอสถเพื่อบำบัด ต้องการความสงบ คิดทบทวนตนเอง ให้ฝึกฝนปฏิรูปตนเอง และเรียนรู้หลักธรรมในการดำเนินชีวิตเพิ่มมากขึ้น อีกทั้งบุญกุศลจากการบวชนอกจากจะทำให้ชีวิตเจริญก้าวหน้าขึ้นยังส่งผลช่วยให้ชีวิตประณีตมีความสุขมากขึ้น”

จากสำนวนไทยที่ว่าชาย 3 โบสถ์ คบไม่ได้อย่างนี้บวชแล้วบวชอีกจะดีหรือ

     “แท้จริงแล้วคำพูดนี้ หมายถึง คนที่ตั้งใจจะบวชยาว แต่อยู่ไม่ได้ ต้องสึก ต้องหนีไปบวชวัดอื่นเรื่อย ๆ อย่างนี้แสดงว่าไม่มีความอดทน เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ความประพฤติไม่ดีพอ คนอย่างนี้โบราณท่านห้ามคบ ซึ่งเป็นคนละกรณีกับการบวชที่ผู้บวชตั้งใจบวชระยะสั้น เช่น บวชเข้าพรรษา ใช้สิทธิ์ราชการลางานมาบวชจนจบโครงการแล้วค่อยสึก อย่างนี้ยิ่งบวชหลายครั้งยิ่งดียิ่งบวชมากครั้งเท่าไร ยิ่งเป็นการเติมบุญเติมความบริสุทธิ์บริบูรณ์ให้ตัวเองเพิ่มมากขึ้น อีกทั้งยิ่งบวชก็ยิ่งเป็นการเติมสิริมงคลให้ตัวเอง เพราะการบวชจะทำให้ได้ศึกษาธรรมะมากขึ้นและได้บุญมหาศาล เมื่อมีบุญมาก ๆ โอกาสเจริญก้าวหน้าในชีวิตก็มากขึ้น...”

อยากบวชจริง ๆ แต่ลางานไม่ได้

     “สิ่งที่เจ้าของกิจการอยากได้มากที่สุดคืออะไร..? ก็คือต้องการลูกน้องที่เป็นคนดี ไม่ขี้เหล้าเมายา รับผิดชอบ ขยันสู้งาน ปฏิภาณไว ใจบริสุทธิ์ ไม่โกง มีคุณธรรม ดังนั้นหากอยากจะบวชจริง ๆ ต้องเข้าไปอธิบายให้หัวหน้างานเข้าใจว่า เราอยากจะปรับปรุงตัว เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน โดยเอาหลักธรรมเข้ามาใช้ หากอธิบายจนเจ้านายเข้าใจได้ อย่างไรเขาก็ต้องให้มาบวช เพราะอยากได้ลูกน้องดี ๆ หรือมีหลายคนเหมือนกันที่อยากบวชจริง ๆ ลาออกจากงานมาเลยก็มี พอออกมาแล้วเวลาบวชก็ตั้งใจปฏิบัติ จึงทำให้มีความรู้ในหลักธรรมเพิ่มขึ้น มีบุญในตัวเพิ่มขึ้น พอบุญเพิ่มขึ้น บวชเสร็จก็เจอช่องทางทำมาหากินที่มีรายได้ดีกว่าเดิมมาก ถึงขั้นพลิกชีวิตไปเลยก็มี”

อานิสงส์การบวช

     1. สามารถยกฐานะจากคนธรรมดาขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ที่มนุษย์และเทวดากราบไหว้