ประวัติการทอดผ้าป่า
จากคอลัมภ์ท้ายเล่มวารสารอยู่ในบุญฉบับเดือนตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๙
“หมอชีวกโกมารภัจจ์” แพทย์ประจำพระองค์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เล็งเห็นความยากลำบากของพระภิกษุที่ต้องไปแสวงหาผ้าที่พวกชาวบ้านทิ้งไว้ตามกองขยะหรือนำเอาผ้าทีห่อศพมาทำความสะอาด แล้วตัดเย็บ ย้อม เพื่อทำเป็นสบงจีวร จึงกราบทูลขอพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า ขอให้พระภิกษุสามารถรับผ้าจีวรที่มีผู้ถวายได้
ด้วยเหตุนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงมีพระบรมพุทธานุญาตให้สามารถนำผ้ามาใช้ได้ทั้ง ๒ แบบ คือ พระภิกษุจะไปหาผ้าบังสุกุลมาทำเป็นจีวรก็ได้ หรือจะรับผ้าจีวรที่คฤหบดีถวายโดยตรงก็ได้
ในขณะเดียวกัน หมอชีวกโกมารภัจจ์ก็น้อมถวายคฤหบดีจีวรเป็นคนแรกและครั้งแรกแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยนำผ้าเนื้อดีที่สุดที่ได้รับพระราชทานเป็นรางวัลจากการรักษาพระเจ้าจัณฑปัชโชต ซึ่งหลังจากถวายเสร็จแล้วพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงพระธรรมเทศนาและกล่าวอนุโมทนาคาถา เมื่อหมอชีวกโกมารภัจจ์ฟังจบก็บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันในทันที
จากเรื่องราวความเป็นมาของการทอดผ้าป่านั้น จะเห็นได้ว่าไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นอย่างง่าย ๆ ดังนั้นให้เราตระหนักและนึกถึงบุญทอดผ้าป่าที่กำลังจะได้ทำในอนาคตอันใกล้นี้