รักแล้วอาฆาตแค้น
โดย พระครูปลัดสุวัฒนโพธิคุณ (สมชาย ฐานวุฑโฒ)
คำถาม : ถ้าความรักทำให้เกิดอาฆาตแค้น เราจะหยุดได้อย่างไรคะ พยายามปลง มองโลกในแง่ดีแต่ยังทำไม่ได้ค่ะ
พระอาจารย์ : คุณโยม ความรู้สึกคนเรานี่แปลกนะ บางคนอยากจะได้บางอย่างที่เป็นของรักมาเป็นของตน พอไม่ได้ คนอื่นจะเอาไป หรือเขาทิ้งเราไปหาคนอื่น จะมีความรู้สึกว่า อยากจะทำลายมันไปซะ เพราะปมหลักก็คือ มันกระทบความรู้สึกเคารพตนเอง ความภาคภูมิใจในตัวเองนั่นเอง รู้สึกว่าเขาทิ้งเราไปแสดงว่าเขาไม่เห็นค่าเรา เราแย่ ทำลายให้สิ่งนั้น คนนั้นหมดไปลากโลกนี้เรา เราจะได้รู้สึกภาคภูมิใจในตนเองอย่างเก่า แต่ความคิดเชิงทำลาย ไม่ใช่สิ่งที่ดี และไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้อง ให้พลิกใหม่เถิดว่า เราจะสามารถภาคภูมิใจในตัวเอง เคารพตนเองได้ โดยไม่จำเป็นต้องไปทำลายใคร เปลี่ยนความรู้สึกนี้ มาเป็นแรงขับเคลื่อนตัวเอง ให้ตั้งใจพัฒนาตัวเองอย่างเต็มที่อย่างดีที่สุดเลย เพื่อเป็นการพิสูจน์ตนเองต่อโลกให้รู้ว่า เราคือคนดี คนที่มีคุณค่า ใครที่ทอดทิ้งเราไป คนนั้นจะต้องนึกเสียใจทีหลัง เอาชนะอย่างนี้ดีกว่านะ มันอาจจะไม่เร็วปุ๊ปปั๊ปเหมือนกับไปทำร้ายเขา อาฆาตเขา แค้นเขา อยากจะฆ่าเขา ทำให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจ ความรู้สึกอย่างนี้ทำไปแล้วไม่มีอะไรดีขึ้น มีแต่โทษ แต่เปลี่ยนพลังเป็นทางสร้างสรรค์มาพัฒนาตัวเองจนกระทั่ง เขาต้องยอมรับเราในที่สุด อันนี้ดี เจริญพร
[[videodmc==53334]]