สร้างมหากุศลใหญ่ในสมัยพระวิปัสสีพุทธเจ้า
เรียบเรียงจาก : อรรถกถา ขุททกนิกาย เถรคาถา ติกนิบาต
: อรรถกถา อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต เอตทัคคบาลี
ในยุคของพระวิปัสสีพุทธเจ้า พระพากุลเถระได้เกิดในตระกูลพราหมณ์ ณ กรุงพันธุมวดี ต่อมาได้ออกบวชเป็นดาบสฤๅษี และบำ เพ็ญเพียรจนได้ฌาน จนกระทั่งวันหนึ่ง ท่านได้ทราบข่าวการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงได้ไปเข้าเฝ้าเพื่อฟังธรรมแล้วเกิดจิตเลื่อมใส ทำให้ท่านถือเอาพระรัตนตรัยเป็นสรณะ อีกทั้งยังหมั่นมาฟังธรรมและคอยดูแลอุปัฏฐากพระศาสดาตามโอกาสสมควร
กระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่ท่านดาบสฤๅษีมาเข้าเฝ้าพระศาสดานั้น ได้สังเกตเห็นบรรดาเหล่าพระภิกษุล้วนนั่งคลุมศีรษะ ท่านจึงได้ถามว่า “ท่านเจ้าข้า ภิกษุสงฆ์เป็นอะไร ? ” ภิกษุทั้งหลายตอบว่า “เป็นโรคดอกไม้พิษที่ศีรษะ เพราะถูกละอองเกสรดอกไม้ของต้นไม้พิษที่พัดมาตามลมจากป่าหิมพานต์”
กระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่ท่านดาบสฤๅษีมาเข้าเฝ้าพระศาสดานั้น ได้สังเกตเห็นบรรดาเหล่าพระภิกษุล้วนนั่งคลุมศีรษะ ท่านจึงได้ถามว่า “ท่านเจ้าข้า ภิกษุสงฆ์เป็นอะไร ? ” ภิกษุทั้งหลายตอบว่า “เป็นโรคดอกไม้พิษที่ศีรษะ เพราะถูกละอองเกสรดอกไม้ของต้นไม้พิษที่พัดมาตามลมจากป่าหิมพานต์”
เมื่อดาบสฟังดังนั้น จึงคิดอยากจะเอาบุญกับภิกษุทั้งหลาย โดยช่วยให้ท่านหายป่วย จึงไปเก็บยาสมุนไพรชนิดต่าง ๆ แล้วเอามาประกอบเป็นยาถวาย และเมื่อภิกษุทุกรูปได้ฉันยาของดาบสแล้ว โรคที่เป็นอยู่ก็สงบทันทีด้วยอานิสงส์ผลบุญนี้ หลังจากละโลกแล้ว ท่านได้ไปบังเกิดในพรหมโลก และเวียนว่ายอยู่ในเทวโลกและมนุษยโลกตลอด 91 กัป