ทำอย่างไรให้ปากสวย ปากหอม

     แต่ปากมีปากเดียว แต่ทำหน้าที่ 2 อย่าง คือ ทั้งกิน ทั้งพูด จึงต้องสับหลีก แบ่งเวลาใช้งาน แต่บางคนก็ใช้ไปพร้อมกันทั้ง 2 อย่าง คือ ทั้งกิน ทั้งพูดในเวลาเดียวกัน

     กินได้ แต่กินไม่เป็น มีปัญหาตามมา ทั้งไขมันในเลือดสูง เบาหวาน
     พูดได้ แต่พูดไม่เป็น มีปัญหาตามมา เขาเรียกว่า แกว่งปากไปหาเท้า

     พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงองค์ประกอบที่พระองค์จะกล่าว หรือไม่กล่าวเอาไว้ว่า...

     1. คำไม่จริง ไม่เป็นประโยชน์ ไม่เป็นที่ชอบใจ เช่น คำใส่ร้ายป้ายสี ใส่สีตีไข่ ปรารถนาทำลายชื่อเสียงคนอื่น เป็นต้น พระองค์ไม่ตรัส

     2. คำจริง ไม่เป็นประโยชน์ ไม่เป็นที่ชอบใจ เช่น คำนินทา เอาความไม่ดีของคนอื่นมานินทาลับหลัง แม้เป็นคำจริง แต่ไม่เป็นประโยชน์ เป็นต้น พระองค์ไม่ตรัส

     3. คำจริง เป็นประโยชน์ ไม่เป็นที่ชอบใจ เช่น คำแนะนำตักเตือน ไม่นิยมพูดตักเตือนในที่สาธารณชน จะทำให้เข้าใจผิด คิดว่าเป็นการประจาน ถ้าปรารถนาดี ควรเรียกมาแนะนำเป็นการส่วนตัว เป็นต้น พระองค์ตรัส แต่จะดูเวลา สถานที่ๆ เหมาะสม

     4. คำจริง ไม่เป็นประโยชน์ แต่เป็นที่ชอบใจ เช่น คำส่อเสียด ยุยงให้แตกแยก เอาความข้างนี้ไปบอกข้างโน้น เพื่อทำลายคนข้างนี้ เอาความข้างโน้นมาบอกข้างนี้ เพื่อทำลายคนข้างโน้น พระองค์ไม่ตรัส

     5. คำไม่จริง ไม่เป็นประโยชน์ แต่เป็นที่ชอบใจ เช่น คำยกยอปอปั้น เกินความเป็นจริง หวังผลประโยชน์ จากคนที่ถูกยกยอปอปั้น เป็นต้น พระองค์ไม่ตรัส

     6. คำจริง เป็นประโยชน์ เป็นที่ชอบใจ เช่น คำยกย่องชมเชย ควรกล่าวในที่สาธารณชน เป็นการให้กำลังใจ และเป็นแบบอย่างอันดีงาม แก่ผู้ได้ยินได้ฟัง เป็นต้น พระองค์ตรัส แต่จะดูเวลา สถานที่ๆ เหมาะสม

     ข้อ 3, 6 ที่พระองค์ตรัส คือ ต้องเป็นคำจริง และเป็นประโยชน์ ส่วนชอบใจ หรือไม่ชอบใจ ไม่ใช่องค์ประกอบที่สำคัญ อุปมาคนไข้ที่ไม่ชอบรสชาติของยา แต่กินแล้วหายจากโรค พระองค์จะดูเวลา และสถานที่ๆเหมาะสม