ความต่อเนื่อง

ความต่อเนื่อง

ความต่อเนื่องเปรียบเสมือนไม้ส่งผลัด

การปฏิบัติธรรมเป็นสิ่งที่ใครๆ ก็ปฏิบัติกันได้ง่ายๆ แต่น้อยคนนักที่จะประสบความสำเร็จ ตัวแปรสำคัญอย่างหนึ่ง ที่ทำให้นักปฏิบัติธรรมประสบความสำเร็จหรือล้มเหลวก็คือ “ความต่อเนื่อง” เพราะคนส่วนมากมักละความเพียรไปกลางคัน บ้างก็บอกว่าไม่มีเวลา บ้างก็มีภาระหรืออ่อนเพลียจากการทำงาน เป็นต้น คนเหล่านี้แม้จะรักและต้องการเข้าถึงธรรมเพียงใด ก็ย่อมไปไม่ถึงจุดหมายปลายทาง ทั้งๆ ที่ใจก็รักที่จะเข้าถึงธรรมะภายใน และธรรมะภายในก็มีอยู่แล้วในตัวของมนุษย์ทุกคน แต่เพราะไม่ได้ทำอย่างต่อเนื่องนี้เอง จึงทำให้ความรักในธรรมะต้องกลายเป็นหมันไปในที่สุด ความต่อเนื่องนี้เอง จึงทำให้ความสำคัญ และมีผลต่อการเข้าถึงธรรมะภายใน ดังโอวาทที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า

“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เมื่อภิกษุไม่หมั่นเจริญภาวนา แม้จะพึงปรารถนาให้จิตหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะก็จริง แต่จิตก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้ เหมือนแม่ไก่มีไข่ ๘ ฟอง ๑๐ ฟอง ๑๒ ฟอง เมื่อแม่ไก่กกไข่ไม่ดี ให้ความอบอุ่นไม่เพียงพอ ฟักก็ไม่ดี แม้แม่ไก่จะปรารถนาให้ลูกเจาะกระเปาะไข่ออกก็ทำไม่ได้

เมื่อภิกษุหมั่นเจริญภาวนา แม้ไม่พึงปรารถนาของให้จิตหลุดพ้นก็จริง แต่จิตก็หลุดพ้น เหมือนแม่ไก่มีไข่ ๘ ฟอง ๑๐ ฟอง ๑๒ ฟอง เมื่อแม่ไก่จะไม่ปรารถนาให้ลูกไก่เจาะกระเปาะไข่ออกมา ลูกไก่ก็ออกมาได้โดยสวัสดี

เรือเดินมหาสมุทรแล่นไปตลอด 6 เดือน

เปรียบเหมือนเรือเดินสมุทรที่เขาผูกหวายขันชะเนาะ แล้วแล่นไปตลอด ๖ เดือน ถึงฤดูหนาวก็เข็นขึ้นบกเครื่องผูกประจำเรือตากลมและแดดไว้ เครื่องผูกเหล่านั้นถูกฝนชะ ย่อมชำรุดเสียหาย เป็นของเปื่อยไปดดยไม่ยากฉันใดดูก่อนภิกษทั้งหลาย ... เมื่อภิกษุนั้นหมั่นเจริญภาวนาอยู่สังโยชน์ย่อมระงับไปโดยไม่ยาก ฉันนั้น”

ถึงที่หมายเฉกเช่นการปฏิบัติธรรม

จากรพะสูตรนี้ จะเห็นว่า การปฏิบัติที่ไม่ต่อเนื่อง แม้มีปรารถนาที่จะเข้าถึงธรรมมากเพียงใด ก็ไม่อาจจะสมหวังได้ นักปฏิบัติธรรมที่ต้องการไปถึงจุดหมายปลายทางจึงต้องหมั่นประกอบเหตุไปเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง แล้วผลก็จะเกิดขึ้นโดยไม่ยากนัก อย่ามัวแต่รอโอกาสหรือบ่นเพ้อรำพันว่า เมื่อไหร่หนอจะถึงจุดหมายเสียที ให้ทำตนเหมือนนักเดินทางผู้ฉลาด เมื่อกำหนดทิศทางที่แน่นอนแล้ว ก็ตั้งหน้าตั้งตาเดินทางโดยไม่สนใจข้างทาง หรืออุปสรรคความยากลำบาก ไม่นานก็จะรู้สึกแปลกใจว่า “เอ๊ะ ! ถึงที่หมายเสียแล้วหรือนี่”

แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก
โดยพระมหาเถระ รุ่นปี พ.ศ. 2534 หน้า 207 - 209