แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก
ณ ป่าประดู่ลาย
ฆ่าสัตว์ทำบุญได้บาปด้วยเหตุ 5 ประการ
(พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกับหมอชีวกโกมารภัจจ์)
ดูก่อนชีวก ผู้ใดฆ่าสัตว์เจาะจงตถาคต หรือสาวกตถาคต ผู้นั้นย่อมประสบบาปมิใช่บุญเป็นอันมาก ด้วยเหตุ 5 ประการ คือ
1. ผู้นั้นกล่าวอย่างนี้ว่า ท่านทั้งหลายจงไปนำสัตว์ชื่อโน้นมา ดังนี้ชื่อว่าย่อมประสบบาปมิใช่บุญเป็นอันมาก
2. สัตว์นั้นเมื่อถูกเขาผูกคอนำมา ได้เสวยทุกข์โทมนัส ชื่อว่า ย่อมประสบบาปมิใช่บุญเป็นอันมาก
3. ผู้นั้นพูดอย่างนี้ว่า ท่านทั้งหลายจงไปฆ่าสัตว์นี้ ชื่อว่าย่อมประสบบาปมิใช่บุญเป็นอันมาก
4. สัตว์นั้นเมื่อกำลังเขาฆ่าย่อมเสวยทุกข์โทมนัส ชื่อว่าย่อมประสบบาปมิใช่บุญเป็นอันมาก
5. ผู้นั้นย่อมยังตถาคตและสาวกตถาคตให้ยินดีด้วยเนื้อเป็นอกัปปิยะ
ชีวกสูตร เล่ม 20 หน้า 103
มโนกรรมมีโทษมาก
(พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกับทีฆตปัสสีนิครนถ์)
ดูก่อนตปัสสี บรรดากรรมทั้ง 3 ประการที่จำแนกออกแล้วเป็นส่วนละอย่างต่างกันเหล่านี้ เราบัญญัติมโนกรรมว่ามีโทษมากกว่า ในการทำบาปกรรม ในการเป็นไปแห่งบาปกรรม เราจะบรรญัติกายกรรม วจีกรรม ว่ามีโทษมากเหมือนมโนกรรมหามิได้
อุปาลิวาทสูตร เล่ม 20 หน้า 114