แรงบันดาลใจจากพระไตรปิฎก
ณ ป่าประดู่ลาย
สรรพสัตว์ถูกส่งไปเป็นทอดๆ
นางวิสาขาถามหญิง 500 นั้นว่า "พวกท่านเป็นผู้รักษาอุโบสถ เพื่ออะไร?"
หญิงแก่บอกว่า "พวกฉันปรารถนาทิพยสมบัติ จึงรักษาอุโบสถ"
หญิงกลางคนบอกว่า "ก็เพื่อต้องการพ้นจากการอยู่กับหญิงร่วมสามี"
หญิงสาวๆ บอกว่า "เพื่อต้องการได้บุตรชายในการมีครรภ์คราวแรก"
หญิงแก่บอกว่า "พวกฉันปรารถนาทิพยสมบัติ จึงรักษาอุโบสถ"
หญิงกลางคนบอกว่า "ก็เพื่อต้องการพ้นจากการอยู่กับหญิงร่วมสามี"
หญิงสาวๆ บอกว่า "เพื่อต้องการได้บุตรชายในการมีครรภ์คราวแรก"
หญิงสาวน้อยบอกว่า "เพื่อต้องการไปสู่สกุลผัวแต่ในวัยสาวๆ"
พระศาสดาทรงสดับคำนั้นแล้วตรัสว่า วิสาขา ธรรมดาสภาวธรรมทั้งหลายมีชาติเป็นต้นของสัตว์เหล่านั้น เป็นเช่นกับนายโคบาลที่มีท่อนไม้ในมือ ชาติส่งสรรพสัตว์ไปสู่นักชรา ชราส่งไปสู่สำนักพยาธิ พยาธิส่งไปสู่สำนักมรณะ มรณะย่อมตัดชีวิต ดุจบุคคลตัดต้นไม้ด้วยขวาน แม้เมื่อเป็นอย่างนั้น ปวงสัตว์ชื่อว่าปรารถนาวิวัฏฏะ (พระนิพพาน) ย่อมไม่มี มัวแต่ปรารถนาวัฏฏะเท่านั้น
"นายโคบาล ย่อมต้อนโคทั้งหลายไปสู่ที่หากินด้วยท่อนไม้ ฉันใดชราและมัจจุ ย่อมต้อนอายุของสัตว์ทั้งหลายไป ฉันนั้น"
เรื่อง อุโบสถกรรม เล่ม 42 หน้า 86
ทำร้ายคนดีมีโทษ
ผู้ใดประทุษร้ายในท่านผู้ไม่ประทุษร้ายทั้งหลายผู้ไม่มีอาชญาด้วยอาชญา ย่อมถึงฐานะ 10 อย่าง
1. ถึงเวทนากล้า2. ความเสื่อมทรัพย์
3. ความสลายแห่งสรีระ
4. อาพาธหนัก
5. ความฟุ้งซ่านแห่งจิต
6. ความขัดข้องแต่พระราชา
7. การถูกกล่าวตู่อย่างร้ายแรง
8. ความย่อยยับแห่งเครือญาติ
9. ความเสียหายแห่งโภคะทั้งหลาย
10. ไฟป่าย่อมไหม้เรือนของเรา
เรื่อง พระมหาโมคคัลลานะ เล่ม 42 หน้า 101