Case study
หมดสทธิ์ใช้ทรัพย์เพราะตระหนี่
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ.2546
คุณแม่เป็นบุตรคนที่สี่มีพี่น้องทั้งหมด ๙ คน มีบุตรชายหญิง ๗ คน ท่านเป็นผู้มีจิตใจซื่อสัตย์สุจริต ตรงไปตรงมา รักความสงบ ไม่ชอบงานสังคมที่มีพิธีการ เป็นที่รักใคร่ของญาติมิตรและบุคคลทั่วไป เป็นศรีภรรยาและแม่ที่ดี สนับสนุนเป็นกำลังใจให้กับสามีในการประกอบธุรกิจให้เจริญก้าวหน้า ทำหน้าที่ดูแลธุรกิจครอบครัวและการเงินอย่างเคร่งครัดและมีประสิทธิภาพ อีกทั้งยังอบรมบ่มนิสัยเลี้ยงดูลูกจนเติบใหญ่เป็นพลเมืองดีของสังคม มีระเบียบวินัยตรงต่อเวลา ตลอดชีวิตคุณแม่ทำแต่ความดี มีเมตตากรุณาต่อผู้ที่ยากไร้และด้อยโอกาส โดยเฉพาะกับบริวารที่ใกล้ชิด ปกติท่านมีอารมณ์ดียกเว้นเวลาที่ต้องเร่งทำอาหารในครัวที่ร้อน ทำให้อารมณ์ร้อนแต่ก็หายเร็ว
ลูกทุกคนจะรู้นิสัยของคุณแม่ดี แม้ท่านมีสุขภาพพลานามัยแข็งแรงสมบูรณ์แต่ต่อมาแพทย์ตรวจพบว่าแม่เป็นโรคมะเร็งลำไส้ และเสียชีวิตเมื่อวันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๔๒ ด้วยโรคดังกล่าว ลูกมีศรัทธาในพุทธศาสนาน้อยคิดว่าตายแล้วสูญน่าจะเป็นที่สิ้นสุดแห่งความทุกข์ อย่างไรก็ตามก็ไม่ได้ทำให้ลูกคิดทำชั่วเพราะระลึกถึงคำสอนที่ว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ในปี พ.ศ. ๒๕๔๕ ลูกรู้จักวัดพระธรรมกายได้มาพบและสร้างบารมีกับหมู่คณะ
คำถาม
คุณแม่มีวิบากกรรมใดทำให้เป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ ท่านตายแล้วไปไหน บุญที่ทำให้ส่งไปถึงคุณแม่หรือไม่ แล้วทำให้คุณแม่เปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง
ฝันในฝัน
ในอดีตชาติแม่เป็นทหารรูปหล่อ รู้หลักการปกครองบริวารเป็นอย่างดี เคร่งครัดระเบียบวินัยมาก อีกทั้งยังเจ้าชู้ กรรมเจ้าชู้ทำให้มาเป็นผู้หญิงมีนิสัยทหารติดข้ามชาติมา ทั้งอบรมบ่มนิสัยลูกและบริวารให้มีระเบียบมีวินัย มีนิสัยปกครองและบริหารคนงานเงินเก่ง
ชาติที่เป็นทหารได้ใช้ดาบแทงท้องข้าศึก กรรมนี้ทำให้ท่านเป็นมะเร็ง ในลำไส้ใหญ่ ชาติก่อนๆ อายุสั้นกว่านี้ นอกจากมะเร็งยังเป็นโรคอื่นอีก บุญทำให้อายุยืนถึง ๖๑ ปี ถือว่าอายุยืนขึ้น
ตอนใกล้ละโลกเมื่อหมอให้ยาระงับประสาทรักษาอาการปวด การที่พี่น้องตัดสินใจอนุญาตให้หมอใช้ยานั้นมีความเสี่ยงที่อาจจะทำให้ท่านเสียชีวิต ทำให้เกิดความรู้สึกกังวลว่า ที่แม่เสียชีวิตเร็วกว่ากำหนดนั้น ลูกจะมีกรรมไหม ลูกไม่มีกรรมเพราะไม่มีเจตนา ท่านละโลกเพราะหมดอายุ หมดบุญ ตอนใกล้ละโลกมีภาพที่ทำให้ท่านหงุดหงิดโกรธทำให้ไปเกิดบนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา เป็นเทพธิดายักษ์สวยในระดับเป็นที่หมายปองของยักษ์ผู้มีศักดิ์ใหญ่ ต่อมาลูกทำบุญถูกหลักวิชชา ทำให้วิมานเป็นทองใหญ่โต รัศมีกาย บริวารและสมบัติมีมากขึ้น กายสวยมากขึ้นทำให้ยิ่งเป็นที่หมายปองมากขึ้นไปอีก ต้องไปบอกให้คุณแม่นั่งสมาธิ พอใจใสๆ แล้วนึกถึงบุญ แล้วลูกทำบุญส่งไปให้เรื่อยๆ วิธีจะให้แม่นั่งสมาธิ ลูกต้องไปบอกเองหรือให้ผู้ที่เขาบอกได้ไปบอก
หลานคนหนึ่งเป็นอะไร หมอเขาบอกว่าเป็นเนื้องอกในสมอง หมอบางท่านบอกเป็นมะเร็ง จะต้องผ่าตัดออกไปก่อนโดยไม่ยืนยันว่าหายหรือไม่ ตอนนี้หลานนั่งสมาธิเห็นองค์พระ เห็นคุณยาย
มีอยู่ชาติหนึ่งนั้นเขาเป็นผู้ปกครองแคว้นหนึ่ง ลงโทษคนกระทำทำผิดเพื่อรักษาความสงบของบ้านเมือง บางทีไปเค้นผู้ต้องสงสัยว่ากระทำความผิดให้รับแบบโบราณ คือเอาเชือกขันชะเนาะที่หัว เมื่อปวดหัวมากเข้าก็จะรับว่าทำหรือไม่ทำ บางทีก็ถูกคนที่ทำผิด บางทีก็ไม่ถูก ดังนั้นตายก็มี ไม่ตายก็มี
คำถามสุดท้ายทำไมผมในวัย ๔๐ ปี และครอบครัวของผู้ส่งเคสมาเจอหมู่คณะช้า เพราะชาติก่อนๆ นั้นมัวแต่ทำมาหากิน อยากรวย ไม่มีโอกาสได้ศึกษาความรู้เกี่ยวกับเรื่องความจริงของชีวิต มีกัลยาณมิตรของหมู่คณะไปแนะนำให้เข้าใจเรื่องความจริงของชีวิตจึงทุ่มเทเหมือนชาตินี้เพราะฉะนั้นชาตินี้มาเจอช้า ชาตินี้มาถึงแล้วให้รีบศึกษา สั่งสมบุญ ถ้าเกิดในครอบครัวพี่น้องไม่ค่อยสนใจเรื่องบุญเพราะเขายังอินทรีย์อ่อน อย่าไปถือสาเขา ไม่ใช่วิบากกรรม เป็นหน้าที่ของลูกจะต้องทำหน้าที่เป็นผู้ให้แสงสว่าง ที่เราเกิดในตระกูลนี้ก็เพราะว่าเราจะต้องมาเป็นผู้ให้แสงสว่างตระกูลนี้ให้รุ่งเรืองด้วยแสงสว่างแห่งธรรม พ่อ แม่ ลูก ภรรยา และบุตรสั่งสมบุญกันมาอย่างดีกับหมู่คณะ เมื่อทำบุญแล้วอธิษฐานว่าให้เจอหมู่คณะตั้งแต่ยังเยาว์วัยเกิดมาระลึกชาติได้