Case study
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
สามีของลูก โดยลักษณะนิสัยส่วนตัว เป็นคนใจเย็นขยันทำงาน ไม่ชอบทำบุญ ไม่ชอบเข้าวัด แต่ก็ไม่ห้ามลูกทำบุญ และจริงจังกับชีวิตมาก ชอบดื่มเหล้า โดยจะดื่มเหล้าก่อนทานข้าวเย็นทุกวัน วันละ 2 แก้ว และสูบบุหรี่จัดมาก
วันหนึ่ง ลูกและสามีพร้อมลูกชาย 2 คน ได้ไปเที่ยวทะเลในช่วงวันหยุดการทำงาน คืนก่อนเดินทาง สามีไม่ได้พักผ่อนและนอนเลย เพราะทำงานหนัก ตอนที่อยู่ทะเลเขาได้บอกลูกว่า จะออกไปหาหอยนางรมมาทาน และก็ได้ว่ายน้ำออกไปทะเลลึก หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง ก็มีคนได้พบร่างของชายคนหนึ่ง ที่เสียชีวิตแล้วจากการจมน้ำตาย คือ สามีของลูกนั่นเอง เมื่อลูกได้ทราบ ลูกรู้สึกตกใจสมองมึนงง และสับสนมากจนคิดอะไรไม่ออก ได้แต่อธิษฐานจิตให้เขาได้ไปดี และไม่ต้องห่วงลูกทั้งสอง หมอได้ตรวจสอบสาเหตุการจมน้ำตายของสามี ก็ไม่พบสาเหตุอันใดที่ทำให้เขาจมน้ำจนกระทั่งเสียชีวิต สามีของลูกเสียชีวิต เมื่อเดือนสิงหาคมปี พ.ศ.2545 รวมอายุได้ 53 ปี
แม่สามี ป่วยเป็นอัมพาต เพราะหกล้ม ลูกได้ปรนนิบัติดูแลท่านอย่างดี เช็ดอุจจาระ ปัสสาวะ ป้อนข้าวอาบน้ำทำทุกอย่าง ช่วงนั้นลูกรู้สึกเหนื่อยและท้อใจเป็นบางครั้ง เพราะลูกต้องทำทุกอย่าง ต้องไปทำงานที่บริษัทฯ ต้องดูแลลูกเล็กๆ 2 คน ทั้งทำงานบ้าน ทั้งดูแลแม่สามี เวลาทานข้าวแทบไม่มี มีอยู่ช่วงหนึ่งทะเลาะกับสามีเรื่องแม่และงานบ้าน ลูกจึงคิดฆ่าตัวตาย โดยเอาผ้าผูกคอหมายจะปลดชีวิตตัวเอง เพื่อหนีความลำบาก แต่แล้วก็ฆ่าตัวเองไม่ลง เพราะลูกชาย 2 คน ร้องไห้และขอชีวิตว่า “แม่จ๋า อย่าคิดฆ่าตัวตายเลย สงสารหนูเถอะ” ด้วยเหตุที่ทะเลาะกับสามีครั้งนี้ ทำให้ลูกคิดว่า เราเคยมีเวรมีกรรมกับแม่สามีมาก่อนหรือไม่ หรือมีเวรกรรมอะไรมาหนอ สามีไม่เคยปรนนิบัติดูแลแม่ของเขาเลย และงานภายในบ้านทุกอย่างสามีไม่เคยจับต้อง หรือทำอะไรเลยแม้กระทั่งดูแลเลี้ยงลูก เขาจะขยัน และรับผิดชอบเฉพาะงานนอกบ้าน ซึ่งโดยปกติพ่อบ้านชาวญี่ปุ่นจะเป็นแบบนี้ จนกระทั่งแม่สามีได้เสียชีวิตไปเมื่อ วันที่ 1 มกราคม พ.ศ.2547 รวมอายุได้ 89 ปี
ลูก เป็นคนโมโหง่าย แต่หายเร็ว และเป็นคนคิดมาก ได้เคยผ่าตัดเนื้องอกที่ปีกมดลูกมา 2 ครั้ง คือ เมื่อตอนอายุ 18 ปี และเมื่อปี พ.ศ.2546 ที่ผ่านมา ทำให้ลูกกลัว และไม่อยากจะเป็นโรคนี้อีก
ลูกกราบขอความเมตตาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ถามคำถามดังต่อไปนี้ค่ะ
1.สามีของลูกทำกรรมอะไรมา จึงมาเสียชีวิตด้วยสาเหตุจมน้ำตาย ก่อนเสียชีวิตเขารู้สึกอย่างไรบ้าง ตอนนี้สามีของลูกอยู่ที่ไหน ภพภูมิใด ลูกทำบุญไปให้ สามีได้รับหรือไม่ และทำไมจึงอายุสั้นคะ
2.แม่สามีกับลูก เคยเกี่ยวพันหรือมีเวรกรรมต่อกันมาก่อนหรือไม่ ทำไมลูกต้องคอยมาดูแล และปรนนิบัติท่านเช่นนี้ ตอนนี้ท่านอยู่ภพภูมิใด ได้รับบุญที่ลูกอุทิศไปให้หรือไม่คะ
3.ลูกเคยทำกรรมอะไรไว้คะ จึงต้องมาผ่าตัดเนื้องอกที่มดลูก 2 ครั้ง และลูกควรจะทำบุญอะไร จึงจะตัดวิบากกรรมนี้ได้คะ
4.ลูกได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า ขอให้ลูกทั้งสองอย่าได้มีครอบครัวหรือออกเรือนไปเลย ขอให้ลูกทั้งสองได้บวชตลอดชีวิตจะเป็นไปได้หรือไม่คะ
5.ลูกชายคนโตนั่งสมาธิมีประสบการณ์หลากหลายมาก จะดีหรือไม่ดีอย่างไรคะ กราบขอความเมตตาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อช่วยแนะนำทางที่ถูกที่ควรให้กับลูกชายในเรื่องการนั่งสมาธิด้วยเจ้าค่ะ
6.ลูกและลูกชายทั้งสองของลูก เคยสร้างบุญสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะหรือไม่คะ
กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างสูง
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
1.ในอดีตสามีของลูกเป็นชาวประมง ได้ทำปาณาติบาตจับปลาฆ่าขายเป็นอาจิณกรรม จึงทำให้อายุไม่ยืน และจมน้ำตาย
-
ตายแบบไม่ตั้งตัว จึงไม่รู้ว่าตัวตาย กายละเอียดจึงพยายามว่ายน้ำกลับมาขึ้นฝั่ง แล้วก็ได้มาหาครอบครัว
-
แต่คุยกับใครไม่รู้เรื่อง เห็นทุกคนเสียใจ และเห็นศพของตัวเอง จึงรู้ว่าตัวตายแล้ว
-
ได้วนเวียนอยู่ 7 วัน หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ได้พาตัวไปยมโลก เพื่อพิจารณาบุญบาป
-
บาป คือ ดื่มสุรา สูบบุหรี่ เป็นอาจิณ
-
บุญที่เป็นหลัก คือ บุญที่ภรรยาสร้างพระประจำตัวให้ แล้วก็มีจิตยินดีที่ภรรยาทำบุญ แม้ตัวเองไม่ได้ทำก็ตาม
-
และปีติยินดีในบุญทุกบุญที่ภรรยาทำแล้วใส่ชื่อให้ แม้ว่าจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่เกี่ยวกับเรื่องนี้
-
จึงถูกพิพากษาให้ส่งกลับมาโลกมนุษย์ เพื่อให้เกิดมาเป็นมนุษย์ แก้ตัวใหม่
-
แต่ขณะนี้ยังไม่ได้ไปเกิดเข้าท้องใคร ดังนั้น ช่วงนี้ถ้าลูกได้ทำบุญใหญ่ๆให้ สามีก็มีสิทธิ์ได้เลื่อนภพภูมิที่ดีกว่านี้ แต่ถ้าหากไปเกิดเป็นมนุษย์แล้วก็ยากที่จะรับบุญได้
2.แม่สามีกับลูกก็ไม่ได้มีเวรกรรมอะไรต่อกัน แต่เพราะว่ามันเป็นหน้าที่ และก็เป็นทางมาแห่งบุญของลูก ให้นึกว่าเป็นบุญของเราที่ได้มีโอกาสได้ทำอย่างนี้จะดีกว่า
-
เมื่อท่านตายแล้วก็ไปเป็นภุมมเทวาชั้นล่าง ยังไม่ได้ไปเกิด มีสภาพสุขทุกข์ธรรมดาของกายละเอียดที่มีบุญน้อย เพราะท่านไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวเท่าไหร่ แต่ก็ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ทำให้ท่านมีสภาพดีขึ้นกว่าเดิม
3.ตัวลูกเองมีเศษกรรมกาเมฯ เจ้าชู้ในสมัยที่เกิดเป็นผู้ชาย เพราะฉะนั้นชาตินี้ให้อดทน และทำบุญทุกบุญแล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้ผู้ที่เราไปล่วงเกินเขาเอาไว้ เมื่อทำบุญแล้วก็ให้อธิษฐานจิต ให้พ้นจากวิบากกรรมนี้ ให้ทำบ่อยๆจนตลอดหมดอายุขัย
4.ลูกต้องประคองให้ลูกทั้งสองอยู่ในเส้นทางธรรม ในอดีตเขาก็มีบุญบวช เพราะเคยบวชมา ดังนั้นขึ้นอยู่กับปัจจุบันที่จะต้องทำให้เขาเห็นคุณค่าของการบวช หรือให้เขาเห็นโทษภัยในสังสารวัฏ และชีวิตของการเป็นฆราวาสที่คับแคบ ต้องแนะนำเขาบ่อยๆ
5.ให้แนะนำลูกชายที่ปฏิบัติธรรมะ และเห็นอะไรหลากหลาย ให้รักษาดวงแก้วกับองค์พระเอาไว้เท่านั้น โดยให้นับดวงแก้วและองค์พระไปเรื่อยๆ อย่าเพิ่งให้ไปสนใจเกี่ยวกับภาพอะไรต่างๆ และธรรมะก็จะดีขึ้นไปเรื่อยๆ ใจก็จะใสสะอาดบริสุทธิ์ ธรรมะก็จะยังคงอยู่จนโตขึ้น ให้เขาทำสม่ำเสมออย่าให้ขาดเลย แม้แต่เพียงวันเดียว ไม่ว่าจะนั่งมากหรือน้อยก็ตาม
6.ลูกและลูกชายทั้งสอง ก็เคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะ แต่สร้างบารมีแบบธรรมดา คือ ทำไม่มาก แต่ก็ไม่ขาด ทำทีละน้อย
-
ดังนั้น ชาตินี้เมื่อเกิดมาเจอหมู่คณะแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีอย่างเต็มที่ เต็มกำลังใจยิ่งกว่าเดิม และอย่าให้ขาด ให้ทำสม่ำเสมอในทุกบุญ และอธิษฐานจิตอย่าให้คลาดจากกันไปทุกชาติ เมื่อละโลกไปแล้วก็ให้ไปอยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ด้วยกัน
