Case study
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
 
 
กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพยิ่ง
 
  เพื่อนของลูก เป็นนักศึกษาชายในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในจังหวัดเชียงใหม่ เป็นผู้ที่มีอุปนิสัยเรียบง่าย  รักสงบ มีน้ำใจ  ชอบช่วยงานชมรมพุทธศาสตร์ เช่นเป็นแกนนำในการจัดตักบาตร  ปล่อยปลา  เชิญชวนน้องๆมาอบรมธรรมทายาททั้งชายและหญิง และมาร่วมงานบุญที่วัดพระธรรมกายอยู่เสมอๆ ในทุกๆงานบุญใหญ่โดยปกติเขาจะเป็นคนร่าเริง  เบิกบาน  แต่ขณะที่กำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4  เทอมสุดท้าย เขากลับดูซึมเศร้า ชอบคิดฟุ้งซ่าน 
 
    วันอังคารที่  15  สิงหาคม พ.ศ.2539 เขาได้คุยกับเพื่อนสนิทคนหนึ่งว่า  “เบื่อ ไม่อยากคุยกับใคร   อยากไปอยู่ที่ที่ไม่มีคน อยากปลีกวิเวก” แล้วเพื่อนก็พูดว่า “นายจะบ้าเหรอ อยู่ที่ฟาร์ม ปกติก็ไม่ค่อยจะได้คุยกับใครอยู่แล้ว” ฟาร์มดังกล่าวคือ ฟาร์มไก่ของมหาวิทยาลัย ซึ่งอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยออกไปประมาณ 2 กิโลเมตร
 
    วันหนึ่ง เขาตัดสินใจเดินทางกลับบ้าน ที่จังหวัดเชียงรายแต่เพียงลำพัง เขาตัดสินใจขับมอเตอร์ไซด์กลับ  โดยไม่หวั่นต่อระยะทางที่ห่างไกลถึง 200 กว่ากิโลเมตร  และเส้นทางที่คดเคี้ยว  ผ่านภูเขาหลายลูกและเต็มไปด้วยอันตราย  เมื่อกลับถึงบ้าน ตอนค่ำเขาก็หายตัวไป ตกดึกเขาก็ไม่กลับบ้าน  ทุกๆคนก็รู้สึกเป็นห่วง  ช่วยกันออกตามหาแต่ก็ไม่พบ คุณพ่อของเขา นึกได้ว่า ลูกชายชอบไปเล่นน้ำที่น้ำตกขุนกรณ์ ซึ่งห่างจากบ้านประมาณ 30 กิโลเมตร  จึงออกไปตามหา เมื่อไปถึงน้ำตกก็พบรถมอเตอร์ไซด์ของเขาจอดอยู่ ทุกคนต่างเดินฝ่าความมืดมิดขึ้นไปที่น้ำตกเพื่อตามหาเขาตลอดทั้งคืน แต่ก็ไม่พบ  จนเวลาได้ล่วงเลยไปถึงประมาณตี 5 จึงพบศพของเขาอยู่ในสภาพนั่งพิงอยู่ที่โขดหินริมธารน้ำตก ที่หน้าอกบริเวณหัวใจพบรอยกระสุนปืนยิงทะลุเสื้อวอร์มที่เขาใส่ จากนั้นก็ได้ช่วยกันนำร่างของเขาส่งโรงพยาบาล  เมื่อหมอได้ชันสูตรศพดูแล้ววินิจฉัยว่า ลูกกระสุนปืนยิงตัดขั้วหัวใจ เพิ่งเสียชีวิตไปไม่เกิน 3 ชั่วโมง ซึ่งแสดงว่า เขาตัดสินใจยิงตัวตายในเวลาประมาณตี 3  แต่เป็นเรื่องที่แปลกมากเพราะในช่วงตี 3 ทุกคนต่างก็ช่วยกันเดินค้นหาไปทั่วบริเวณโขดหินที่พบศพของเขา เดินวนไปวนมาอยู่หลายรอบก็ไม่พบ และไม่ได้ยินเสียงปืน  ทั้งๆที่ปืนลูกโม่ เวลายิงจะเสียงดังมาก  ซึ่งดูตามสถานการณ์แล้วในช่วงเวลาที่ค้นหาน่าจะเจอผู้ตายก่อนที่เขาจะเสียชีวิต
 
    ในคืนวันเดียวกันนั้น เวลาประมาณตี 3  เพื่อนหญิงคนหนึ่ง ซึ่งเรียนสาขาเดียวกัน มีความรู้สึกวิตกกังวลและนอนไม่หลับ เห็นภาพของเพื่อนคนที่ตายเข้ามาในความคิดตลอด จนต้องไปเคาะประตูเรียกเพื่อนที่อยู่ห้องใกล้ๆ  พอตอนเช้าจึงทราบข่าวว่าเพื่อนคนนี้ตายแล้ว
 
    เพื่อนๆทราบข่าว ก็รีบเหมารถบัสจากมหาวิทยาลัย ตรงดิ่งไปที่บ้านผู้ตาย  คุณพ่อเล่าว่า พบจดหมายฉบับหนึ่งอยู่ใต้หมอน  เขียนด้วยลายมือว่า “ผม... (ชื่อผู้ตาย) ...ขโมยปืนของพ่อไป พ่อไม่รู้เรื่องอะไร ผมทำคนเดียว  ลงชื่อ ... (ชื่อผู้ตาย) ...”
 
    เพื่อนชายประมาณ 10 กว่าคน ตกลงกันว่า จะบวชอุทิศให้เพื่อนผู้ล่วงลับ  เมื่อจัดการเผาศพเสร็จแล้ว  เพื่อนๆหลายคนก็ฝันเห็นเขาเกือบทุกคืน  เพื่อนคนหนึ่งบวชอยู่ที่วัดพระธรรมกาย ในช่วง 3 – 4 ปีแรก ก็ฝันเห็นปีละครั้งเกือบทุกปี คำนวณดูแล้วใกล้วันที่เขาเสียชีวิต น่าแปลกมาก  
 
    ตัวลูกเอง ในช่วง 7 วันหลังจากงานเผาศพของเขาแล้ว  ขณะที่ลูกและเพื่อนอยู่ที่ห้องปฏิบัติการพืชไร่  ลูกรู้สึกว่า เขามาอยู่ใกล้ๆ แต่ก็มองไม่เห็น ก่อนที่เพื่อนคนนี้จะตาย เขาได้มาชวนลูกหลายครั้งให้ไปอบรมธรรมทายาทหญิง แต่ลูกก็ปฏิเสธเสมอ ในคืนก่อนที่ลูกจะได้ทราบข่าวการตายของเขา ลูกได้พบเหตุการณ์อัศจรรย์  ในห้องที่มืดมิด ขณะที่มีความคิดมากมายผ่านเข้ามาในสมอง บวกกับความสับสน ทันใดนั้นก็เกิดดวงสว่างขึ้นมาที่เพดานห้อง เริ่มจากเป็นจุดเหมือนดวงดาวเล็กๆ แล้วค่อยๆสว่างจ้าขึ้นเรื่อยๆ เป็นดวงกลมโตขนาดเท่ากับลูกบาสเก็ตบอล สุกใสสว่างเหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ หมุนควงเป็นวงอยู่กลางเพดานห้องแล้วหยุดนิ่ง สว่างจ้า จนทำให้ตาของลูกพร่าไป แต่ก็ไม่แสบตา ความสว่างได้กลบความมืดมิดเสียสิ้น ความวิตกกังวลได้สูญสลายหายไป และลูกได้เผลอหลับไปในที่สุด
 
    ตอนเช้าวันรุ่งขึ้น ลูกได้รีบขับรถไปที่ชมรมพุทธฯ เพื่อตักบาตรและอยากจะบอกเรื่องที่ลูกตัดสินใจไปอบรมธรรมทายาทหญิงให้เขาทราบด้วย  แต่ก็ต้องมาทราบข่าวการตายของเขาแทน 
 
ลูกขอความเมตตาถามคำถามคุณครูไม่ใหญ่ดังนี้เจ้าค่ะ
 
1.เพื่อนทำกรรมอะไรมาจึงฆ่าตัวตาย ก่อนตายเขาคิดอย่างไร และตายแล้วเขาไปอยู่ที่ไหนคะ
 
2.ภพชาติต่อไปเขาจะต้องฆ่าตัวตายเช่นนี้อีกหรือไม่คะ  ถ้าต้องฆ่าตัวตายอีกจะมีวิธีแก้ไขอย่างไร  
 
3.เขาชอบปล่อยปลาให้ชีวิตสัตว์เป็นทานเป็นประจำทุกสัปดาห์  บุญนี้ส่งผลถึงอายุของเขาในชาตินี้อย่างไรบ้างคะ 
 
4.ทำไมตอนเวลาตี 3 จึงหาตัวเขาที่น้ำตกไม่พบ และไม่ได้ยินเสียงปืนเลย   
 
5.บุญที่เพื่อนๆ บวชหน้าไฟอุทิศให้เขา บุญสร้างพระ ธรรมกายประจำตัวให้เขา  เขาจะได้รับไหมคะ และต้องทำบุญอะไร เขาจึงจะได้บุญมากกว่านี้ และทำให้เขาพ้นจากกรรมนี้ได้
 
6.เขาเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะไหมคะ และภพชาติต่อไปเขาจะได้มาร่วมสร้างบารมีกับหมู่คณะอีกไหมคะ
 
7.ทำไมตอนเสียชีวิตใหม่ๆ เขามาเข้าฝันเพื่อนๆบ่อยๆ และทำไมต้องมาเข้าฝันเพื่อนที่บวชอยู่ ซึ่งใกล้เคียงกับวันที่เขาตายเกือบทุกปี และที่ตึกพืชไร่ เขามาหาลูกจริงๆ ใช่ไหมคะ เขาอยากจะบอกอะไรคะ
 
8.ดวงสว่างที่ลูกเห็นในห้องคืออะไรคะ
 
9.ลูกและเพื่อนที่บวชเป็นพระที่วัดพระธรรมกาย ในอดีตเคยสร้างบารมีกับคุณครูไม่ใหญ่อย่างไรบ้างคะ  และในปัจจุบันควรทำอย่างไรจึงจะได้บุญมากๆคะ
 
กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างสูง
 
ฝันในฝัน 
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที 
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ
 
1.เพื่อนฆ่าตัวตาย เพราะผิดหวังในความรัก ฆ่าตัวตายเพื่อประชดผู้หญิงที่ตนเองรัก คล้ายกับภาพในอดีตชาติที่เคยรักและหลงผู้หญิงคนหนึ่ง (แต่ไม่ใช่คนในชาตินี้)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2.ภพชาติต่อไป ก็ยังมีผังวิบากกรรมฆ่าตัวตายนี้ติดอยู่ จนกว่าจะเข้าถึงพระธรรมกายในตัว จึงจะพ้นจากวิบากกรรมนี้ได้
 
 
3.แม้เพื่อนลูกจะปล่อยปลาให้ชีวิตสัตว์เป็นทานเป็นประจำทุกสัปดาห์ แต่วิบากกรรมที่เคยฆ่าตัวตายส่งผลก่อนจึงทำให้อายุสั้น
 
 
4.จริงๆ แล้วเพื่อนของลูกตายตั้งแต่ก่อนหน้าตี 3 พ่อและเพื่อนๆขึ้นไปตามที่น้ำตก จึงไม่ได้ยินเสียงปืน
 
 
 
 
5.ถ้าเพื่อนๆอยากจะให้เขาได้บุญเยอะๆ ก็จะต้องทำทุกบุญ และอุทิศไปให้เขาเรื่อยๆ เขาจะได้มีสภาพที่ดีขึ้น แต่จะพ้นจากวิบากกรรมได้ เขาจะต้องเข้าถึงพระธรรมกายด้วยตัวเองดังที่กล่าวมาแล้ว
 
6.เขาเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะ แต่บางครั้งก็เจอกัน บางครั้งก็ไม่เจอกัน เพราะกรรมเก่าที่ฆ่าตัวตาย มักจะติดตามมาตัดรอนเสียก่อน ทำให้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาไม่ต่อเนื่อง ภพชาติต่อไปก็ไม่แน่ว่าจะได้เจอกับหมู่คณะหรือไม่ แล้วแต่วงโคจรของบุญว่าจะได้มาพบกันหรือไม่ เมื่อใด ในสภาพที่เป็นมนุษย์
 
 
7.เมื่อตายแล้วเขาก็ได้มาเยี่ยมเพื่อนๆดังที่กล่าวมาแล้วในตอนต้น และที่ตึกพืชไร่ เขาก็ได้มาเยี่ยมลูกจริงๆ แต่ก็ไม่ได้จะมาบอกอะไร
 
8.การที่ลูกได้เห็นดวงสว่าง โดยเริ่มจากได้เห็นจุดสว่างเล็กๆเหมือนดวงดาว แล้วค่อยๆขยายโตขึ้นเท่ากับลูกบาสเก็ตบอล สว่างนวลเหมือนแสงจันทร์วันเพ็ญ แต่ไม่แสบตานั้น เป็นนิมิตที่เกิดจากบุญของลูก ที่ได้ตัดสินใจจะมาอบรมเป็นธรรมทายาทหญิง ไม่เกี่ยวกับการตายของเพื่อน
 
 
9.ลูกและเพื่อนซึ่งบวชที่วัดพระธรรมกาย ในชาติก่อนเคยเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่สมัยเยาว์วัย
 
 
 
 
 
บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/casestudy/2547-05-27.html
เมื่อ 29 มิถุนายน 2567 14:43
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv