อดีตชาติเหมือนชีวิตพระมหาบางรูป
กราบนมัสการ พระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
คุณตา เป็นคนชอบดื่มเหล้า พอเมาแล้วก็ทะเลาะกับ คุณยาย เป็นประจำ มีครั้งหนึ่งคุณตาทุบตีคุณยายซึ่งกำลังท้องได้ 8-9เดือน คุณยายทนคุณตาไม่ไหวก็เลยเดินหนีลงบันได ขณะที่กำลังก้าวขาลงบันไดนั้น คุณตาเห็นจึงรีบเดินมา แล้วก็ผลักคุณยายตกบันไดลงมาเลย จากนั้นคุณยายก็หายไปเลย 4คืน ด้วยความกลัวคุณตา ญาติๆได้พากันออกตามหา จนไปเจอคุณยายแอบอยู่ในกอไผ่ จึงพากลับบ้าน ตอนนั้นคุณยายปวดท้องมากแล้ว หมอตำแยได้มาทำคลอด แต่บีบเท่าไรทำอย่างไรเด็กก็ไม่ยอมออก จนหมอตำแยต้องล้วงเด็กออกมา แต่คุณยายทนไม่ไหวขาดใจตายไปตอนนั้นเอง และลูกในท้องก็แท้งตายขึ้นอืดไปแล้วด้วย คุณยายเสียชีวิตขณะอายุได้ 30 กว่าปี
เมื่อคุณยายเสียชีวิต คุณแม่ อายุได้ 12 ปี ต้องเลี้ยงดูน้องๆ ทำงานต่างๆแทนคุณยาย ถ้าทำงานไม่ทัน ก็ถูกคุณตาจับเหวี่ยงกระแทกเข้าข้างฝา ต่อมาคุณตาก็ได้มี ภรรยาใหม่ พอคุณแม่อายุได้ 15-16 ปี ก็ถูกคุณตาจับแต่งงานกับผู้ชายที่คุณตารู้จัก อายุห่างกัน 11ปี ซึ่งปัจจุบันก็คือ คุณพ่อของลูก
คุณแม่กับคุณพ่อ ก็มักจะมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งกันเป็นประจำ คุณแม่จะโดนคุณพ่อทุบตีบ่อยๆ ถึงกับเลือดตกยางออกก็เคย แต่คุณแม่ก็อดทนมาตลอดเพื่อลูกๆทั้ง 7 คน
ตัวลูกเอง เป็นลูกคนที่ 4 คุณแม่เล่าให้ฟังว่า ตอนท้องลูกใกล้คลอด แม่ปวดท้องจะไปเข้าส้วม พอแม่ก้าวขากำลังข้ามประตู ตัวลูกก็หลุดออกมา แม่รีบม้วนชายผ้าถุงรับไว้ ตัวลูกเล็กมากเท่าลูกแมว ตอนนั้นไม่ส่งเสียงร้องเลย แต่พอร้อง ก็ร้อง “เฮ๊กๆ” เป็นช่วงๆ คล้ายกับเสียงของนกแสก
ตอนนั้น แม่นึกว่าอย่างไรลูกก็คงไม่รอดแน่ ก็เลยตัดผ้าถุงมาใช้เป็นผ้าอ้อมห่อตัวลูกวางทิ้งไว้ข้างประตูทางเข้า-ออก ญาติๆได้ข่าวก็พากันมาเยี่ยม มาถึงก็เอาเท้ามาเขี่ยผ้าที่ห่อตัวลูกไว้ เพราะเขานึกว่าเป็นผ้าเช็ดเท้า แต่พอเขี่ยแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเจอตัวนิ่มๆ อยู่ในห่อผ้า จึงรู้ว่าเป็นตัวลูกอยู่ในห่อผ้านั้น จากนั้นมาลูกก็ยังร้องเป็นเสียงนกแสกอีกนานเป็นเดือนๆ จน พี่ชายของแม่ (ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของแม่) แบกจอบมา เพื่อจะขอเอาตัวลูกไปฝังอยู่หลายครั้งมาก ดีที่แม่บอกปัดไปว่า “มันยังไม่ตายเลยพี่ ให้มันตายก่อนแล้วค่อยฝัง” ไม่อย่างนั้นลูกก็คงไม่รอดค่ะ
จน คุณตาทวด ทราบเรื่องอาการผิดปกติของลูก ท่านจึงให้คนไปเอายาสมุนไพรมาฝนให้ลูกกิน หยอดปากลูกไป 3ครั้ง ลูกก็เริ่มมีอาการดีขึ้นมาเรื่อยๆ จนหายเป็นปกติภายในหนึ่งเดือนค่ะ พออายุได้ขวบครึ่ง พี่ชาย กับ พี่สาว ก็ช่วยกันไกวเปลแข่งกันคนละข้าง จนทำให้ลูกตีลังกาหล่นจากเปลลงมาหัวปูดเท่าลูกมะนาว สลบแน่นิ่งไปเป็นชั่วโมงๆ พี่ๆก็นั่งร้องไห้บอกว่า “น้องตายแล้ว” แม่มาเห็นก็รีบอุ้มลูกกระแทกกับตักถึง 3 ครั้ง จนลูกรู้สึกตัว แล้วร้องออกมาเป็นเสียงนกแสกอีก แม่ก็เลยเอาน้ำสมุนไพรมาหยอดให้ลูกกินต่อค่ะ
อายุ 6 ขวบ ลูกนอนเล่นที่ชานบ้าน อยู่ๆก็มีอะไรไหลออกมาจากรูจมูก พอลูกเอามือไปจับ มันก็หดกลับเข้าไปข้างใน สักเดี๋ยวก็ไหลออกมาใหม่ จนลูกจับได้ พยายามดึงออกมา แต่ดึงไม่ออก จนลูกตกใจร้องไห้ คุณพ่อจึงต้องใช้แหนบดึงมันออกมา ทีแรกลูกก็นึกว่าขี้มูก แต่พอเห็นมันดิ้นได้ ถึงรู้ว่ามันเป็นพยาธิอะไรก็ไม่ทราบค่ะ ตัวกลมดิกเลย
พออายุย่างเข้า 11 ปี ลูกเคยคิดฆ่าตัวตาย เพราะต้องการประชดชีวิต ที่เห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันทุกวัน จนลูกเกิดความเบื่อหน่ายสุดๆ ก็เลยไปซื้อยาฆ่าแมลงวันมากิน แต่กินไปได้หน่อยเดียว รู้สึกรสชาติไม่อร่อย ก็เลยเลิกกิน ต่อมาก็คิดหาวิธีใหม่ คราวนี้เลียนแบบคุณยาย แต่ตัวลูกไม่ได้ไปที่กอไผ่เหมือนคุณยาย แต่ไปหลบที่ต้นพุทราในสวนหลังบ้านแทน แล้วก็อ้อนวอนหาผี บอกว่า “ผีจ๋า มาเอาเราไปอยู่ด้วยสิ เราอยากตาย” อ้อนวอนอยู่ 3 ครั้ง หมาก็เริ่มหอน และมีเสียงลมพัดดังมา ตัวลูกเองอยากตาย แต่ไม่อยากเห็นผี จึงรีบเผ่นขึ้นบ้าน ทำอย่างนี้อยู่ 3 คืน ก็เจอแบบเดิมทุกที จนลูกหมดอารมณ์อยากตายไปเลยค่ะ
จากการที่ลูกได้เห็นพ่อทะเลาะและทำร้ายแม่บ่อยๆ เลยทำให้ตัวลูกเกลียดผู้ชายมากๆ ยกเว้นพระสงฆ์ ถ้าลูกเห็นผู้ชายเดินมา ลูกจะเกิดอาการอยากจะเข้าไปเตะไปต่อยเขาเลย บางครั้งก็เคยถ่มน้ำลายใส่ผู้ชาย จนโดนเขาตบปากเจ่อกลับมาบ่อยครั้ง แต่ก็ยังไม่เข็ด
จนอายุ 11 ปีกว่าๆ ลูกก็ต้องจากพ่อแม่มาอยู่กับ น้าสาว ที่กรุงเทพฯ มีชีวิตที่ลำบากมาก ต้องทำงานบ้านทุกอย่างตั้งแต่เช้ามืด บางครั้งก็จะถูกน้าสาว หรือ น้าเขย ตี โดนด่า โดนตบหัว จนลูกทนไม่ไหว ก็เลยหนีออกจากบ้านไปเดินเที่ยวหางานทำเป็นลูกจ้างตามร้าน ได้เงินเดือนๆ ละ 600 บาท อยู่ที่ จังหวัดชลบุรี นานหลายปี
ลูกต้องต่อสู้ชีวิตด้วยความยากลำบากมาตลอด จนได้กลับมาเจอน้าสาวอีกครั้งเมื่อปี พ.ศ.2528 ซึ่งตอนนั้นน้าก็เริ่มเปลี่ยนไป เพราะว่าได้มาวัดพระธรรมกายแล้ว น้าจะใจเย็นและใจดีขึ้นมาหน่อยหนึ่ง ไม่ดุเหมือนเก่า ทำให้ลูกพอใจมาก พอน้าชวนมาวัด ลูกก็สนใจ ตั้งแต่นั้นลูกก็ได้มาอยู่ธุดงค์ ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ ต่อเนื่องหลายปีไม่เคยขาดเลย จนปี พ.ศ.2535 ลูกจึงตัดสินใจเข้ามาช่วยงานพระศาสนาอย่างเต็มที่ เต็มตัว และเต็มใจ จนกระทั่งถึงในปัจจุบันเลยเจ้าค่ะ
คำถาม
1.คุณตา-คุณยายทำกรรมอะไรมาถึงต้องมาอยู่ร่วมกัน คุณยายทำกรรมอะไรจึงโดนคุณตาผลักตกบันไดจนแท้งลูก และตายในที่สุด ละโลกแล้วท่านทั้งสองไปอยู่ภพภูมิไหน ได้รับบุญที่ลูกอุทิศไปให้หรือเปล่าคะ
2.ทำไมชีวิตของคุณแม่ถึงได้ลำบากมากตั้งแต่เล็กๆคะ และเมื่ออายุแค่ 15-16 ปี ก็ต้องมาแต่งงาน ถูกคุณพ่อรังแกมาตลอด ทำไมพ่อและแม่จึงไม่ลงรอยกัน ปัจจุบันแม้พ่ออายุ 72 ปี แม่อายุ 61 ปี แล้ว เวลาจะกินข้าวก็ยังไม่ยอมกินด้วยกันเลยค่ะ ลูกทำบุญทำกรรมอะไรมาถึงมาเป็นพ่อ แม่ ลูก กันในชาตินี้
3.แม่มักจะโดนผีเข้าร่างบ่อยๆ มีครั้งหนึ่งเป็นหนักมาก คุณพ่อจึงเฆี่ยนไปที่ร่างของคุณแม่อย่างแรง ผีในร่างแม่ก็ร้องบอกว่า “กลัวแล้วๆ” แต่ก่อนผีจะออกจากร่างไป ก็ขอเหล้า 1 ขวด กับลาบปลาไว้ด้วยค่ะ ผีที่มาเข้าร่างแม่นั้นเป็นใครเจ้าคะ
4.ลูกทำกรรมอะไรมา แค่แม่ก้าวเข้าห้องน้ำลูกก็คลอดแล้ว ทำไมคลอดง่ายจัง และทำไมหลังคลอดถึงได้เกือบไม่รอดชีวิต ร้องเหมือนเสียงนกแสกอยู่หลายเดือน และที่ลูกรอดมาได้นั้น เป็นเพราะบุญอะไรหรือเจ้าคะ กรรมอะไรทำให้พี่ชาย-พี่สาวช่วยกันไกวเปลจนลูกตกลงมาเกือบตาย ที่ลูกเป็นโรคพยาธิ จนกระทั่งออกมาทางจมูกเป็นเพราะกรรมอะไร
5.กรรมอะไรทำให้ลูกคิดอยากฆ่าตัวตาย แต่ก็ไม่ได้ทำให้ตัวเองตายคะ
6.ทำไมลูกถึงเรียนหนังสือกับเขาไม่ได้ ถึงคราวสอบทีไรลูกจะมีอาการเวียนศีรษะ และคลื่นไส้เป็นประจำเจ้าคะ
7.ทำไมลูกถึงต้องจากพ่อกับแม่มาตั้งแต่อายุ 11 ปี ต้องมาต่อสู้ชีวิตด้วยตัวเองมาตลอด ชาติต่อๆไป ลูกจะมีชีวิตที่ดีขึ้นไหมคะ
8.บุญอันใดที่ทำให้ลูกได้มาเจอหมู่คณะตั้งแต่ปี พ.ศ.2528 และอดีตลูกได้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร ชาตินี้ลูกจึงรักการสร้างบุญบารมีมากๆเจ้าคะ และลูกจะได้ไปอยู่ดุสิตบุรีไหมเจ้าคะ (เขตไหนก็ได้) เพราะบางครั้งลูกก็ลืมอธิษฐานไปดุสิตบุรีคะ
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ
1.คุณยายโดนคุณตาผลักตกบันไดจนแท้งลูก เป็นภาพในอดีตสมัยที่คุณยายเป็นผู้ชายได้ทำร้ายภรรยาของตนด้วยวิธีการเดียวกันนี้
-
คุณตาตายแล้วไปอยู่มหานรกขุม 5 เพราะดื่มสุราเป็นอาจิณ กำลังโดนนายนิรยบาลกรอกน้ำกรดสีดำร้อน ทุกข์ทรมานมากยังรับบุญไม่ได้
-
คุณยายตายแล้วเป็นบริวารของภุมมเทวาสายยักษ์ เพราะบุญมีเพียงเท่านี้และยังห่วงใยลูกๆอยู่ จึงวนเวียนอยู่ใกล้ลูกจนลูกโต ก็คลายความผูกพันและไม่มาอีก
-
ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วจึงทำให้มีสภาวะที่ดีขึ้น แต่ยังอยู่ที่เดิม
-
พ่อแม่ไม่ลงรอยกันแม้อายุมากแล้ว เพราะทั้งคู่เคยเกิดเป็นยักษ์สามีภรรยากันในระดับภุมมเทวามาหลายชาติ
-
ที่มาเกิดเป็นลูกท่าน เพราะกรรมมักโกรธชอบทุบตีทำร้าย จึงทำให้มาเกิดเป็นพ่อแม่ลูก ที่มักโกรธ ชอบตบตี
-
เมื่อคลอดแล้วเกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่บุญที่ทำกับหมู่คณะมาอุ้มเอาไว้ทำให้มีชีวิตรอดต่อมา เพื่อมาสร้างบารมีกับหมู่คณะอีก
-
ที่ต้องร้องเสียงเหมือนนกแสก เพราะความมักโกรธ ชอบทุบตีทำร้ายข้าทาสบริวาร เลี้ยงดูบริวารทาสเหมือนสัตว์ที่เลี้ยงไว้ใช้งาน ดูแลไม่ดีปล่อยตามยถากรรม จึงทำให้ ไม่ว่าไปอยู่กับใครมักถูกตบตีทำร้าย ตกเปลเกือบตาย เป็นโรคพยาธิที่ออกมาจากจมูก
-
ให้ลูกตั้งใจสร้างบุญทุกบุญจนตลอดชีวิตแล้วอธิษฐานจิต ก็จะพ้นจากวิบากกรรมนี้ในภพชาติต่อไป
-
ต่อมาประมาทหลงลาภสักการะ และไปมีความรักกับสีกา จึงลาสิกขาไปครองเรือน ด้วยเงินที่สะสมไว้ตอนบวช
-
เนื่องจากสมัยเป็นพระเณรไม่เคยเจออบายมุข จึงได้ทดลองทุกอย่าง ทั้งดื่มเหล้า เจ้าชู้ เล่นพนัน
-
ในที่สุดชีวิตตกต่ำหมดเนื้อหมดตัว ต้องขายตัวเองไปเป็นทาส ทุกข์ทรมานเศร้าหมองมาก ก่อนตายคิดได้ว่ารู้อย่างนี้ไม่สึกมาก็ดี แต่ก็สายไปแล้ว
-
เมื่อตายไปแล้วไปเป็นเปรตตัวผอมเหลืองมีปากแหลมยาว หิวกระหาย มีสิทธิ์กินได้เฉพาะน้ำเลือด น้ำเหลือง น้ำหนอง น้ำลายที่ไหลออกมาจากเปรตตนอื่น
-
ทุกข์ทรมานอยู่นาน พอพ้นจากเปรตก็เวียนว่ายตายเกิดเป็นอะไรอีกหลายอย่าง จนบุญเก่าส่งผลให้มามีฐานะ และข้าทาสบริวารอยู่บ้าง
-
ได้พลัดพรากจากหมู่คณะมาจากกัปที่แล้ว จึงกลับมาเจอหมู่คณะแบบสะบักสบอมคล้ายชีวิตของพระมหา อดีตพระลูกชายของครูไม่ใหญ่หลายองค์ที่ทำอย่างนี้
-
ชาตินี้ขอให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ ให้เข็ดหลาบกับชีวิตที่ผ่านมา จนทำให้พลัดกับหมู่คณะเป็นกัป ให้ผูกใจไว้กับพระเดชพระคุณหลวงปู่และคุณยายอาจารย์ อีกทั้งอธิษฐานจิตติดตามไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ส่วนจะเขตไหนก็ดีทั้งนั้น