เจ้าของบ่อนไก่

Case study

เจ้าของบ่อนไก่

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง

กระผม เป็นนักเรียนใหม่ ที่ได้มีความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตคือได้เลิกอาชีพเป็นเจ้าของบ่อนไก่ หลังจากที่ได้รู้จักจานดาวธรรม วันนี้กระผมขอส่ง Case study มาขอความเมตตาจากคุณครูไม่ใหญ่ เพื่อจะได้ศึกษาความเป็นจริงของชีวิตครับ

คุณพ่อของกระผม มีอาชีพขายยาจีนแผนโบราณมีนิสัยขี้เล่น ใจดี ท่านจากไปด้วยวัยเพียง 59 ปี ด้วยโรคมะเร็งในกระดูก วันที่ท่านจากไป กระผมไปปลุกท่าน แล้วท่านไม่ตื่น กระผมตกใจมาก ขณะนั้นกระผมมีอายุเพียง 11 ปี ต้องเดินทางด้วยรถโดยสารเข้ากรุงเทพเพียงคนเดียว เพื่อไปแจ้งข่าวการตายของพ่อ แก่ญาติๆเพราะไม่มีโทรศัพท์ติดต่อถึงกัน โชคดีเจอแท็กซี่ใจดีเลยพากระผมตระเวนบอกญาติทั้งวันโดยไม่คิดเงิน

คุณแม่ของกระผม มีสุขภาพแข็งแรง ใจกว้างชอบช่วยเหลือคน แม้ท่านจะมีลูกถึง 9 คน โดยกระผมเป็นคนที่ 8 แล้ว ท่านยังช่วยเหลือรับเลี้ยงลูกบุญธรรมอีก 4 คน ด้วย ในช่วงแรก คุณแม่พักอยู่กับพี่ชายแต่ท่านก็มาเยี่ยมกระผมบ่อยๆ ต่อมาในปี พ.ศ.2546 อายุท่านได้ 91 แล้ว จึงได้มาพักอยู่ในความดูแลของกระผม กระผมดูแลท่านอย่างดี พาท่านไปตรวจสุขภาพทุกเดือน สติสัมปชัญญะท่านดีมาก เมื่อที่บ้านได้ติดจานดาวธรรม คุณแม่ก็ดูทุกวัน ดูทั้งวัน เวลากระผมไปคุยกับท่านก็ได้นั่งดูดาวธรรมเป็นเพื่อนท่านบ้าง ท่านจะกราบไหว้บูชาคุณครูไม่ใหญ่ทุกๆวัน เดือน กันยายน พ.ศ.2547 คุณแม่เป็นไข้หวัด เมื่อพาไปหาหมอ หมอบอกว่าปอดบวม แล้วท่านก็จากไปอย่างกะทันหันในวันคล้ายวันเกิดของท่าน คือ 16 กันยายน ด้วยอายุ 92 ปี

ลูกน้องของกระผมคนหนึ่ง เลี้ยงไก่ชนให้กระผมมานาน ตั้งแต่เริ่มเปิดสนามชนไก่ เขาจะติดตามกระผมไปทุกที่ ไปไหนไปด้วย เขาเป็นคนใจร้อน ครั้งหนึ่งไก่แพ้ เขาโมโหมากถึงกับจับขาไก่ตัวนั้นฟาดที่เสา กระผมโกรธมาก จึงให้เขาออกจากงาน แต่ภายหลังเขาก็อ้อนวอนขอมาอยู่ด้วยใหม่ ต่อมาเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ ซ้อนมอเตอร์ไซด์แล้วตกลงมาหัวน็อคพื้น เมื่ออายุ 69 ปี

ในวงการไก่ชน ผมรู้จักคนมากมาย มี นักเลงไก่ชนคนหนึ่ง เล่นไก่ชนมาตั้งแต่รุ่นพ่อ เขาจะมาที่บ่อนเป็นประจำ เวลาไก่แพ้ก็เตะไก่หรือเอาไปเชือด นอกจากนี้เขายังทำหน้าที่เป็นมือน้ำด้วย (มือน้ำคือคนที่ดูแลไก่ชนช่วงพักยก) หากสงสัยว่าไก่โดนยา คนอื่นจะให้ไก่กินยาระบาย แต่เขาจะใช้วิธีล้างท้องไก่โดยกรอกน้ำเข้าปากไก่เป็นขวดๆ จนไก่ท้องบวม แล้วคว่ำหัวลงเอาขาขึ้น ล้างกระเพาะออกมาทั้งข้าวทั้งน้ำ ก่อนตายเขาก็ยังไปบ่อนไก่ทุกวัน แต่มีอาการเหมือนไก่เป็นโรค คือหน้าบวม ท้องอืด ขาบวม แล้วก็เสียชีวิต เมื่ออายุ 57 ปี

ส่วนตัวกระผม ทำงานหนักตั้งแต่อายุยังน้อย หมอดูเคยทักว่าเป็น “ทาส” (อ่านว่า ทา-สะ) กระผมก็รู้สึกว่าเป็นอย่างนั้น เพราะที่ผ่านมากระผมทำงานให้กับคนอื่นมาโดยตลอด เป็น สมาชิกสภาจังหวัด (สจ.) มา 4 สมัย ตื่นมาก็มีชาวบ้านมานั่งรอให้ช่วยเหลือแทบทุกวัน กระผมเป็นคนปฏิเสธใครไม่เป็น ชอบช่วยเหลือคน ได้เงินมาเท่าไรก็หมด

กระผมรู้สึกแปลกใจตัวเอง อีกเรื่องหนึ่งคือ เมื่อก่อนกระผมจะชอบเลี้ยงสัตว์ที่คนอื่นไม่ค่อยเลี้ยง กระผมชอบเลี้ยงเสือ ซึ่งเลี้ยงไว้หลายตัว ตัวที่ติดกระผมมากชื่อ “โบ๊ะจัง” มันชอบเล่นด้วยทุกวัน มันจะติดตามกระผมไปทุกๆที่ ด้วยความรักและซื่อสัตย์

นอกจากนี้ กระผมยังไปซื้อจระเข้มาอีกด้วย วันนั้นกระผมไปซื้อจระเข้จากฟาร์มในจังหวัดตราด เจ้าของเห็นกระผมหน้าตี๋ๆ เลยบอกว่า ถ้าจับเองได้เอาไปเลยครึ่งราคา กระผมมีเชือกเส้นเดียวกับลูกน้อง 2 คน ชาวบ้านมานั่งเชียร์เต็มไปหมด กระผมก็เลยทำที พนมมือท่องคาถา แล้วก็จับจระเข้ท่ามกลางเสียงปรบมือเกรียวกราว

เมื่อ20 ปีที่แล้วชาวบ้านในอำเภอวิหารแดง ได้ชวนให้กระผมมาซื้อที่ดินติด “เขาแก้ว” กระผมก็เลยซื้อไว้ แล้วจัดสรรเป็นรีสอร์ท แบ่งเป็นแปลงขาย คนเฒ่าคนแก่แถบนั้นจะเล่าว่า ในทุกวันออกพรรษา จะมีดวงแก้วลอยขึ้นมาบนเขาลูกนี้ จึงเรียกว่า “เขาแก้ว” จนปัจจุบัน

ชาวบ้านแถวบ้านกระผม มีความศรัทธาพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำมาก ทำให้ตั้งแต่วัยเด็ก กระผมก็ได้รู้จักชื่อเสียงของหลวงปู่วัดปากน้ำ จนกระผมเกิดความรู้สึกว่าเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ กระผมจะตั้งรูปของท่านไว้ที่โต๊ะหมู่ เวลาทำอะไรดีๆ กลับมา มองท่านก็รู้สึกว่าท่านยิ้มให้ แต่วันไหนทำอะไรไม่ค่อยดี เช่น ไปดื่มน้ำเมามา กลับมาบ้านแทบไม่กล้ามองรูปท่านเพราะสายตาท่านเหมือนกำลังดุกระผม กระผมห้อยพระของขวัญ รุ่น 1 ติดตัวตลอดมาตั้งแต่อายุ 14 ปี ซึ่งก็เคยเจออานุภาพของท่านคุ้มครองให้ทั้งครอบครัวปลอดภัยจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ.2541 ซึ่งตรงกับวันคล้ายวันเกิดพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ กระผมได้มาวัดพระธรรมกายครั้งแรก ในช่วงพิธีภาคเย็น กระผมแทบกลับบ้านไม่ถูก ยืนตะลึงนะจังงัง เพราะเห็นกับตาว่า หลวงปู่วัดปากน้ำนั่งสมาธิอยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์ ต่อมาในภายหลังคนที่ยืนอยู่ตรงข้างๆกระผม ในวันนั้น ได้มาเล่าให้ฟังว่า วันนั้นเขาก็เห็น กระผมยืนตะลึงและรำพึงออกมาว่า “ตั้งใจจะบวช” แต่จนถึงบัดนี้กระผมก็ยังไม่มีโอกาสได้บวชเลยครับ

กระผมขอกราบเรียนถามพระเดชพระคุณคุณครูไม่ใหญ่ ดังนี้

1.คุณพ่อและคุณแม่ ขณะนี้ท่านอยู่ที่ไหน กระผมได้ร่วมบุญกฐินจักรพรรดิ และปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ อุทิศส่วนกุศลให้ท่าน ท่านได้รับหรือไม่ ท่านอยากบอกอะไรกับผมไหมครับ คตินิมิตของคุณแม่เป็นอย่างไร ทำไมจึงเสียชีวิตกะทันหัน ช่วงที่คุณแม่มาพักกับกระผมใหม่ๆ หมอดูคนหนึ่งทักว่า ถ้ามาอยู่กับกระผม คุณแม่จะอายุสั้นเพราะดวงไม่ถึงกัน หลังจากนั้นไม่นานคุณแม่ก็เสียชีวิต เรื่องที่หมอดูทักนั้นเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของคุณแม่จริงไหมครับ

2.ลูกน้องของกระผม และนักเลงไก่ชน เสียชีวิตด้วยกรรมใด มีคตินิมิตเป็นอย่างไร ละโลกแล้วเป็นอย่างไรบ้าง ขณะนี้อยู่ที่ไหน เขาทั้งสองอยากบอกอะไรกับใครไหมครับ

3.เหตุใดกระผมจึงชอบเลี้ยงสัตว์ทุกชนิดและเลี้ยงได้เชื่องมาก โดยเฉพาะสัตว์อันตราย และสนใจไก่ชน จนต้องมาเปิดบ่อนไก่ ผู้ที่เป็นเจ้าของบ่อนไก่ชน จะมีวิบากกรรมอะไรบ้าง และเมื่อหักดิบเลิกแล้วควรปฏิบัติอย่างไร เพื่อไม่ต้องไปรับวิบากกรรมดังกล่าวครับ

4.บุพกรรมใดทำให้ผมได้รับเลือกเป็น สจ. ถึง 4 สมัย และมีอัธยาศัยชอบช่วยเหลือคน หมอดูแขกบอกว่ากระผมเคยเกิดเป็นเจ้าเมืองมีบริวารมาก จริงไหมครับ

5.ดวงแก้วที่ชาวบ้านเล่าลือกันที่ “เขาแก้ว” นั้นคืออะไรครับ

6.ที่กระผมเห็นหลวงปู่วัดปากน้ำ บนมหาธรรมกายเจดีย์นั้นเกิดจากอะไรครับ

7.กระผมเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรบ้าง เคยบวชหรือเปล่าครับ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.คุณพ่อเป็นโรคมะเร็งในกระดูก เพราะกรรมในอดีต พ่อเป็นพ่อค้าขายยาเหมือนในชาตินี้ แต่ชาติก่อนผสมยาปลอมเข้าไปด้วยเพื่อให้ได้กำไรเยอะๆ บางรายกินแล้วไม่หายแถมทำให้โรคกำเริบและเสียชีวิต ชาตินี้เป็นแค่เพียงเศษกรรม

ตายแล้วเป็นภุมมเทวาอยู่ในหมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ ทำให้มีสภาพดีขึ้นกว่าเดิม คือ มีความสว่างและทิพยสมบัติดีขึ้น มีข้อความฝากมาถึงลูกว่า ขอบคุณที่ลูกส่งบุญไปให้ท่าน ทำให้ท่านเป็นหนุ่มขึ้น

แม่ตายเพราะหมดอายุขัย ไม่เกี่ยวกับการที่หมอดูบอกว่าถ้าอยู่กับลูกแล้วจะทำให้อายุสั้น อีกทั้งอายุท่านก็ถึง 92 ปี แล้ว เป็นไข้ก็ตาย ไม่เป็นไข้ก็ตาย

แม่ตายแล้วเป็นอากาศเทวา มีวิมานเป็นทองแบบจีน ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ ทำให้วิมานสว่าง และใหญ่โตขึ้น แต่ยังเป็นอากาศเทวาอยู่

แม่ฝากข้อความว่าท่านสบายดี ให้ลูกทุกคนไม่ต้องเป็นห่วง ท่านอยากให้ทำบุญไปให้ท่านมากๆ เพราะท่านเข้าใจเรื่องบาปบุญได้ดีกว่าตอนเป็นมนุษย์เยอะ

2.ลูกน้องของลูกเสียชีวิตด้วยกรรมปาณาติบาตในอดีต คือ เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ฆ่าสัตว์ไว้กิน ไว้ขาย ทั้งสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ รวมกับกรรมปัจจุบันที่ฆ่าสัตว์ โดยเฉพาะฆ่าไก่ด้วยความโกรธ เอาไก่ฟาดกับเสาตายคาที่

ตายใหม่ๆด้วยความไม่ทันตั้งตัว วนเวียนตามบ้านญาติและครอบครัว เมื่อครบ 7 วันก็กลับมาตรงที่ประสบอุบัติเหตุ แล้วเจ้าหน้าที่ก็พาตัวไปยมโลกเพื่อพิจารณาบุญ-บาป

บุญไม่ค่อยได้ทำ ทำแต่บาปอกุศล ภาพบาปอกุศลก็มาฉายให้เห็นมากมาย ในที่สุดก็ถูกพิพากษาให้ไปอยู่ขุมพนันไก่ ในยมโลกของมหานรกขุม 6 เพราะใจมีแต่ไก่

มีรูปร่างคนผสมไก่ คือ หัวเป็นไก่ ตัวเป็นคน ขาเป็นไก่ อยู่บนลานเหล็กร้อน ที่มีสัตว์นรกลักษณะเดียวกันล้อมวงกันอยู่สลับกันมาตีกันตาย ตายเกิดนับครั้งไม่ถ้วนทุกข์ทรมานมาก

ไม่มีเวลาว่างเว้นจากการทรมาน และไม่มีอารมณ์ที่จะพูดอะไร คล้ายคนป่วยหนักอยู่บนเตียงแต่หนักกว่า ได้แต่พูดว่าร้อนเหลือเกิน เจ็บเหลือเกิน เป็นต้น

นักเลงไก่ชนเสียชีวิตด้วยกรรมปาณาติบาตในปัจจุบันเป็นหลัก นอกจากกรรมล้างท้องไก่ดังกล่าวแล้วตัวเองยังไปวางยาไก่ตัวอื่นด้วย และคดโกงเรื่องพนันไก่และศีล 5 ข้อ ขาดหมดไม่มีเหลือ คตินิมิตจึงดำมืด ได้ถูกดูดไปอยู่มหานรกขุม 6

กำลังถูกนายนิรยบาลที่แปลงเป็นไก่หลายตัวรุมจิกตี ตาย-เกิดๆ อย่างนี้ไปเรื่อยๆ ทุกข์ทรมานมาก ไม่มีข้อความใดฝากมาถึง

3.เหตุที่ลูกมีความสามารถเลี้ยงสัตว์ให้เชื่องได้ โดยเฉพาะสัตว์อันตราย เพราะในอดีตชาติเคยเป็นนายพราน มีมนต์ไสยเวท สะกดสัตว์ต่างๆได้ ติดตัวมา

แม้ไม่ได้ท่องมนต์แต่สัตว์ก็เชื่อง เพราะมีตบะทางนี้ อีกทั้งเลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเล็กและให้อาหารเลี้ยงดูอย่างดี สัตว์จึงไม่คิดจะไปทำร้ายใคร

ที่ลูกสนใจไก่ชนจนมาเปิดบ่อน เพราะกรรมในอดีตคบคนพาล ถูกชักชวนมาชมไก่ มาตีไก่ แล้วก็มาเปิดบ่อนไก่ เชื้อวิบากนี้ติดตัวมา ดังนั้นชาตินี้จึงน้อมมาทางนี้ได้ง่าย

ผู้เป็นเจ้าของไก่ชน จะมีวิบากกรรมหนักมาก หากภาพเหล่านี้มาฉายให้เห็นตอนก่อนตาย จะทำให้ใจเศร้าหมอง คตินิมิตดำมืด จะถูกดึงดูดไปมหานรกขุม 6 ทุกข์ทรมานมากด้วยประการต่างๆ

เช่น จะมีสุ่มไก่เหล็กร้อนขนาดใหญ่บังเกิดขึ้นครอบตัวเหมือนกรงขัง จะถูกนายนิรยบาลที่แปลงตัวเป็นไก่มารุมจิกตี วิ่งหนีไปไหนก็ไม่ได้ ทุกข์ทรมานมาก

จะมีส่วนในบาปของทุกคนที่มาเล่น จะทำให้ตัวใหญ่ที่สุด อายุยืนที่สุด ทุกข์ทรมานที่สุด มากกว่าคนเล่น ซึ่งเรื่องราวทั้งหมดมีอยู่ย่อๆในมินิซีรีย์เรื่องบ่อนชนไก่

เมื่อหักดิบเลิกบ่อนชนไก่แล้ว ให้ลูกตั้งใจบวชเป็นพระแท้อย่างน้อย 1 พรรษา เพื่อเอาบุญนี้อุทิศให้ทุกๆชีวิตทั้งคนและสัตว์ในบ่อนไก่ที่เราเปิด

อีกทั้งต้องทำบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนาให้เต็มที่ และอุทิศไปให้ทุกๆชีวิตดังกล่าวด้วย หนักจะเป็นเบา เบาจะพ้นหรือหายได้ต้องเข้าถึงพระธรรมกายภายในตัว

4.ที่ลูกได้เป็น ส.จ. หลายสมัย เพราะบุญในอดีตที่เคยสงเคราะห์โลก เช่น ช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยากต่างๆ เป็นต้น ตามมาส่งผล กับการช่วยเหลือเกื้อกูลคนในปัจจุบัน อีกทั้งความจำเป็นในปัจจุบันหลายกรณีที่จะต้องเป็น ส.จ.

ส่วนที่หมอดูแขกได้บอกว่าเคยเป็นเจ้าเมืองมีบริวารมากนั้น ก็เป็นเรื่องของหมอดูแขกที่พูดไปตามความรู้สึก อย่าไปสนใจ เพราะการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฎะนี้ มีทั้งดีและไม่ดี ขึ้นอยู่กับการดำเนินชีวิตว่าถูกต้องตามหลักวิชชาหรือไม่

5.ดวงแก้วที่ลอยขึ้นมาทุกวันออกพรรษาที่เขาแก้ว คือ แก้วกายสิทธิ์ของยักษ์ภุมมเทวาที่ดูแลรักษาบริเวณนั้น เป็นยักษ์ที่มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา ดังนั้นในวันออกพรรษายักษ์จึงถือมาเพื่อเป็นพุทธบูชา ตามนุษย์เห็นแต่ดวงแก้วลอยมา

6.ลูกเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำบนมหาธรรมกายเจดีย์นั้น เกิดจากบุญที่ลูกมาร่วมในวันนั้นบันดาลให้เห็น เพื่อเป็นนิมิตหมายให้ลูกมาสร้างบารมีสายพระเดชพระคุณหลวงปู่ให้เต็มกำลัง

7.บางชาติลูกเจอหมู่คณะ บางชาติก็ไม่เจอ ชาติไหนเจอก็สร้างบารมีร่วมกัน ลูกเคยมีบุญได้บวชจึงคุ้มมหานรกมาหลายชาติ ทั้งๆที่ผิดศีลมาหลายข้อ

ชาตินี้ให้ตั้งใจบวชสัก 1 พรรษาให้เป็นพระแท้ และเริ่มต้นสร้างบารมีให้เต็มที่ แล้วอธิษฐานจิตติดตามไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ