นักมวยตายคาเวที

Case study

นักมวยตายคาเวที

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ

ลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ที่ไม่ได้เป็นคนประหลาด แต่มีเรื่องราวประหลาดๆเกิดขึ้นกับลูกเสมอ จนกลายมาเป็นปมประหลาดคาใจ มาเรียนให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตาฝันในฝันให้ดังนี้ค่ะ

น้องชายของลูก มีชีวิตที่ดิ้นรน ต้องหาเงินเลี้ยงตัวเองตั้งแต่อายุ 14 ปีโดยการเป็นเด็กรถทัวร์ ถีบสามล้อ และเป็นนักมวยมือสมัครเล่น จนกระทั่งได้ฉายาการขึ้นชกว่า “ไอ้ลูกกรอก” และแน่นอนที่สุด เมื่อชกครั้งใด จะต้องมีการเดิมพันเข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งบ่อยครั้ง มีการสั่งฆ่ากัน เพราะการแพ้หรือล้มมวย ดังนั้นจึงไม่แปลกเลย ที่บางครั้งจะเห็นคนเชียร์มวย สามารถลุ้นกันได้ อย่างดุเดือดเอาเป็นเอาตาย เพราะตัวเขาต้องเสียผลประโยชน์กับการแพ้-ชนะของคู่ชกด้วย และครั้งนี้ก็เช่นกัน ไอ้ลูกกรอก ถูกส่งขึ้นเวที โดยการเดิมพันของเฮียผู้หนึ่ง ที่ทุ่มเงินไปมาก โดยคาดหวังเป็นอย่างยิ่งว่า “ไอ้ลูกกรอก ต้องชนะ”

ระฆัง ยกที่ 1 เริ่มขึ้น การชกของฝ่ายตรงข้าม รุกคืบอย่างดุเดือดไม่ยั้งมือ ซัดจนไอ้ลูกกรอกเสียท่า จุก ตัวงอ แน่นทรมานอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จนไอ้ลูกกรอกถึงกับเอ่ยปากว่า ขอถอนตัว ไม่ขอชกต่อ เพราะไม่ไหวจริงๆ แต่ผู้เดิมพันไม่ยอม กลับพูดด้วยใบหน้าที่กระหายเงินว่า “ไม่ได้ มึงต้องชกต่อ เพราะกูทุ่มเงินกับมึงเยอะมาก” จึงบังคับให้ไอ้ลูกกรอกชกต่อ แม้สภาพจะล่อแล่เต็มทีก็ตาม และในที่สุด เพียงแค่ยกที่ 2 เท่านั้นเอง เลือดได้ไหลโชก ออกปาก ออกจมูก ไอ้ลูกกรอกโบกไม้โบกมือ ทุรนทุรายงอตัวลงทรุดกองกับพื้น กรรมการได้นับๆ และนับ แต่หารู้ไม่ว่า การนับของเขา ดำเนินไปพร้อมกับใบหน้าอันซีดเซียว เขียวคล้ำเพราะไอ้ลูกกรอกขาดอากาศหายใจ และจบชีวิตลงคาเวทีในที่สุด ด้วยวัยเพียง 15 ปีเท่านั้น

หลังจากการตายของไอ้ลูกกรอก 9วัน ลูกก็ฝันเห็นไอ้ลูกกรอกมีหน้าตาที่เศร้ามาก มีสภาพเสื้อผ้า ซ่อมซ่อ มอมแมม และหลังจากนั้น ลูกก็ไม่ได้ฝันถึงเขาอีกเลยจนกระทั่งกาลเวลาผ่านไปถึง 10 ปี ลูกจึงได้ฝันถึงเขาอีกครั้งว่า อยู่ๆเขาก็มาหา และถามลูกว่า “จะไปอยู่บ้านใหม่ใช่ไหม ให้รอผมด้วย เพราะผมจะไปด้วย” ซึ่งวันรุ่งขึ้นเป็นวันที่ลูกต้องเดินทางขับรถไปพัทยา แต่พอใกล้ถึงที่หมาย ลูกได้จอดรถที่บ้านหลังหนึ่ง ตรงบริเวณนั้นลูกเห็นหมาตัวหนึ่ง กำลังโดนหมา 4-5 ตัวรุมกัดมันอยู่ ลูกจึงตะโกนขึ้นว่า “นี่มันหมาหมู่นี่หว่า รุมกัดหมาตัวเดียวได้ยังไง” ทันใดนั้นเอง สุนัขตัวที่โดนรุมได้เปลี่ยนเป้าหมาย มองมาที่หน้าของลูก แล้วกระโจนพุ่งเข้าใส่ลูก จนลูกตกใจ และตัดสินใจวิ่งเข้าไปปิดประตูดังปัง หมาตัวนี้เหมือนไม่รู้เอาแรงมาจากไหน มันยิ่งตะกุยรถของลูกมากขึ้น ราวกับว่า จะให้ลูกเปิดประตูรถออกมาให้ได้ มันวิ่งไปรอบๆ จนลูกสังเกตและสัมผัสได้ถึงว่า มันไม่ได้ทำร้ายเรานี่ แต่สิ่งที่มันทำคืออาการดีใจสุดๆ มันกระดิกหางตะกุยปีนประตูถี่ๆ จนลูกต้องตัดสินใจออกจากรถ แล้วมันก็กระโจนเข้าหาเหมือนดีใจเป็นที่สุด ตอนนั้นลูกงงมากค่ะ เพราะลูกกับหมาไม่เคยรู้จักกันมาก่อน สักครู่ เจ้าของหมาบ้านนี้ เขาต้องออกมาดู แล้วพูดว่า เอ...หมาของเขามันกำลังนอนป่วยอยู่หลายวันแล้ว ไม่มีแรงเลย แต่ทำไมวันนี้ พอเจอลูกแล้วมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้

ลูกจึงมีความคิดแวบขึ้นมาในใจว่า หมาโดนอะไรสิงรึเปล่า จึงได้รีบไปหาคนทรง คนทรงบอกว่า น้องชายลูก ที่แต่งชุดนักมวย ได้เข้ามาสิงอยู่ในร่างหมา ลูกจึงถามคนทรงต่อว่า เขาตายไปตั้ง 10 กว่าปีแล้ว ทำไมยังไม่ไปผุดไปเกิดเสียที คนทรงบอกว่า เขาตายก่อนหมดอายุขัย จึงกลายไปเป็นผีเร่ร่อน ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ลูกตัดสินใจกลับไปหาหมาตัวนั้นอีกครั้ง มันแสดงอาการต้อนรับลูกอย่างดีมากๆ อีกครั้ง ลูกจึงพูดกับมันว่า ถ้าเป็นน้องชายของลูกจริง ให้ไปผุดไปเกิดซะเถอะ บุญอะไรที่ลูกทำมา ให้เขามีส่วนในบุญหมดทุกบุญ ให้เขาอนุโมทนากับลูก และหลังจากนั้นต่อมาอีกหนึ่งอาทิตย์ ลูกจึงกลับไปหาหมาตัวเดิมอีก คราวนี้ เจ้าของหมาบอกว่า หมาของเขามีสภาพกลับเป็นปกติแล้ว แล้วทำอาการเหมือนไม่เคยรู้จักลูกมาก่อนเลย

และปัจจุบันลูกมีปัญหาหนักใจมากๆ อีกเรื่องค่ะ คือเรื่องลูก ลูกชายของลูก ที่เกิดกับสามีคนแรก (สามีคนแรกตายเมื่อลูกชายอายุได้ประมาณ 2 ขวบ) ซึ่งก่อนจะเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อฟัง ลูกขอเท้าความถึงความฝันประหลาด กล่าวคือ...

ก่อนลูกคนนี้มาเกิดคือ ลูกฝันว่าลูกข้ามไปฝังลาว ไปยังสถานที่แห่งหนึ่งเหมือนเป็นแดนทมิฬ ที่นั่นมีแต่เด็กที่เนื้อตัวสกปรกโสโครกจำนวนเป็นล้าน ซึ่งเด็กเหล่านั้นล้วนแล้วแต่ทุพลภาพ เป็นเด็กพิการ แขน ขาด้วน มือเท้ากุด แต่ละคน ไม่มีใครสมประกอบเลย ดินแดนแห่งนี้ถูกล้อมด้วยกำแพงเหล็กยักษ์มหึมาสูงใหญ่หนา และทึบมาก ภายนอกกำแพงเป็นป่าดิบ กินบริเวณพื้นที่กว้าง ลูกฝันว่า ลูกหลุดเข้าไปยังดินแดนแห่งนี้ แล้วอยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงสะท้อน ดังสนั่นหวั่นไหวเรียกชื่อลูก บอกว่าให้รีบออกไปจากที่นี่โดยด่วนที่สุด ถ้าไม่รีบไป จะไม่สามารถออกไปจากที่นี่ได้อีกเลย แต่มีข้อแม้ว่า จะต้องเอาเด็กออกไปจากที่นี่ 1 คน ลูกก็บอกว่า ลูกไม่เอา เพราะมีแต่เด็กสกปรกที่ไม่สมประกอบ ลูกไม่อยากได้ เสียงสะท้อนนั้น ก็ดังขู่ลูกอีกครั้งว่า ให้รีบไปซะ ประตูกำลังจะปิดแล้ว ลูกจึงรีบเลือกคว้าเอาเด็กคนหนึ่ง ซึ่งบังเอิญเด็กคนนี้ ตัวถูกน้ำฝน ทำให้เด็กตัวสะอาดขึ้น พอลูกสำรวจดู ก็เห็นว่า เออ...ร่างกายเขาก็ไม่พิการ จึงได้รีบคว้าเด็กคนนี้ออกมาด้วย

แต่เรื่องราวยังไม่จบเพียงแค่นั้น เพราะหลังจากที่ลูกชายคนนี้เกิด โตจนเข้าเรียน ป.4-ป.5 เขากลายเป็นเด็กที่มีอาการเจ็บออดๆแอดๆไม่แข็งแรง มีอาการขาโก่งบวม หลังค่อมๆและที่น่าประหลาดไปกว่านั้น อยู่ๆกลายเป็นเด็กที่ไม่ชอบอาบน้ำ ไม่แปรงฟัน ไม่ล้างหน้า และจะถนัดทำตัวหมักหมม จนโสโครกมาก ขี้ไคลดำ เป็นปื้นเต็มตัว ไม่ยอมซักผ้า ลูกก็ได้แต่บอก เตือนว่า “ทำไม ไม่ซักผ้าล่ะลูก” เขาตอบว่า “จะใส่ให้หมดตู้ก่อนแล้วค่อยซักทีเดียว” เขาใส่จนหมดตู้เป็น 100ตัวเลยค่ะ จนกระทั่งไม่มีเสื้อผ้าจะใส่แล้ว แต่ปรากฏ ก็ยังไม่ยอมซัก กลับไปคุ้ยผ้าที่หมักๆ ไว้จนขึ้นรา เหม็นอับ มาใส่ วนซ้ำๆอีก ทำให้ลูกคิดถึงความฝัน ที่ลูกฝันก่อนเขามาเกิด กับสภาพเขาตอนนี้ มันช่างเหมือนกันมาก จนลูกยากที่จะรับได้ เพราะไม่ว่าลูกจะพยายามพูดด้วยวิธีการใดเขาก็ไม่ยอมเปลี่ยนอุปนิสัยเช่นนี้ เขาเป็นคนนอนตื่นนอนสายมาก ข้าวก็กินแค่วันละมื้อ เหมือนพึงพอใจกับการปล่อยให้ตัวเองให้ตกอยู่ในสภาพแบบนี้

และลูกคนนี้ก็มีเหตุการณ์ประหลาดๆ เกิดกับเขาอีก คือ คืนวันที่เขาไปนอนค้างที่บ้านน้าของเขา พอน้าเขาตื่นขึ้นมา พอเห็นเขา แทบจะช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าตัวเอง น้าเขารีบวิ่งมาเรียกลูกให้ไปดูลูกชาย ตอนนี้ทุกคนเห็นเหมือนกันหมดคือ ลูกชายวัยหนุ่ม 16 ปีของลูก กลายสภาพร่างเป็นคนแก่มากๆที่มีสภาพอายุร่วมร้อยปี ผิวเหี่ยวดำ ย่น ท่าทาง งกๆ เงิ่นๆ ถามอะไรก็ไม่ตอบทั้งนั้น ถามอะไรก็ไม่รู้เรื่อง เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมหัน ตอนนั้นลูกตกใจมาก แต่ก็ต้องทำใจดีสู้เสือ สงสัยจนทำอะไรไม่ถูก ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมลูกเรากลายเป็นอย่างนี้ จึงแวบขึ้นมาว่า หรือลูกเราโดนผีสิง แต่ลูกก็ทำเป็นเหมือนเหตุการณ์ปกติไม่รับรู้ว่าผีเข้าร่างเขา ลูกเดินไปใกล้ๆ เขา แล้วถามเขาว่า “ลูกๆ.. ลูกเป็นอะไร ไหนหันหน้ามาหาแม่ซิ” ลูกพยายามอยู่นานมาก พอเขาหันมาสิ่งที่ปรากฏคือ ใบหน้าของเขาเหี่ยวแก่มาก มีดวงตาที่แดงก่ำ ตอนนั้น ลูกพยายามรวมรวมสติเท่าที่ได้ให้ได้มากที่สุด เฉไฉทำเหมือนไม่รู้ว่าผีเข้า และพยายามหลอกล่อให้เขาดื่มน้ำ ซึ่งน้ำในแก้วนั้นก็คือน้ำมนต์โดยที่ลูกไม่บอกให้เขารู้ เขาไม่ยอมดื่ม ลูกจึงพยายามเอาจ่อที่ปาก ซึ่งพยายามเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ แต่ความพยายาม คือความงามของจักรวาล ลูกจึงได้พยายามใหม่ โดยการเปลี่ยนวิธี คราวนี้ คิดว่าจะจับให้อาบน้ำมนต์เลยดีกว่า ลูกจึงหลอกล่อเขาให้ไปอาบน้ำ โดยแอบเอาน้ำมนต์ใส่ลงไปในตุ่ม และตอนนั้นลูกก็คิดขึ้นมาได้ว่า จะต้องชิงช่วงจังหวะเผลอ แล้วถอดสร้อยหลวงปู่วัดปากน้ำ พระปราบมารที่แขวนอยู่กับตัวลูกอยู่ ใส่คล้องคอเขาทันที ซึ่งลูกก็ทำสำเร็จ ทันใดนั้นเอง เขาร้องและพยายามดึงออก บอกว่า “หนัก.. หนัก..หนักเหลือเกิน พระอะไรทำไมหนักขนาดนี้ ให้ช่วยเอาออกไปที” ซึ่งลูกตอบเขาไปว่า “หนักอะไร พระก็องค์แค่นิดเดียว” ไม่เห็นจะหนักอะไรเลย ห้ามไม่ให้เขาถอด และหลังจากนั้นลูกก็บังคับให้เขาสวดมนต์ ให้สวดบทอิติปิโส แต่บังคับเท่าไหร่ ก็ไม่ยอมสวด จนลูกต้องสวดเองถึง 15 จบ และลูกก็ได้หลอกล่อ ลากตัว เขาไปอาบน้ำมนต์ ตักเอาน้ำมนต์ลาดบนตัวเขา เขากลับร้องขึ้นว่า “น้ำอะไรหนาว...หนาว...น้ำอะไรเย็นขนาดนี้” ลูกโต้กลับไปว่า “เย็นอะไรกัน กลางวันแสกๆ” ลูกทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป คือบังคับให้เขาสวดมนต์อีก ให้เขานึกถึงบุญตอนบวช ให้เขานึกถึงหลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยาย แล้วลูกก็นึกถึงบุญนั่งสมาธิ และบังคับเขาให้นั่งด้วย บังคับทุกอย่างที่เป็นบุญ จนกระทั่งเขาค่อยๆ เกิดการเปลี่ยนแปลงคือ ใบหน้าของเขาค่อย ๆ คืนร่างเดิม ที่ละนิดๆ จนค่อยๆ คลายเป็นปกติ จนเขาเอ่ยปากเรียกแม่ได้ว่า “ แม่...มันไปแล้ว พอแล้ว...แม่ ไม่ต้องให้ผมสวด ไม่ต้องให้ผมนั่งสมาธิต่อแล้ว” พอฟังแบบนี้ ก็รู้สึกทันทีเลยว่า ลูกเราคงคืนร่างเดิมแล้ว และหลังจากนั้นลูกได้ให้ลูกชายคนนี้ ห้อยพระของวัดพระธรรมกายติดตัวตลอดเลยค่ะ

ลูกขอการเรียนถามคำถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ค่ะ

1.บุพกรรมใดที่ทำให้น้องชายของลูก ต้องมาตายคาเวทีด้วยวัยเพียง 15 ปีเท่านั้น หลังตายแล้วเขาไปอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง ได้รับบุญที่อุทิศหรือไม่ เขามีอะไรอยากฝากบอกลูกรึเปล่าคะ เขามาเข้าฝันลูก และไปเข้าสิงหมาจริงหรือไม่ ถ้าเขาไปสิงหมาทำไมเขาต้องทำเช่นนั้น ทำไมไม่เข้าสิงคน แต่กลับไปเข้าสิงหมาแทน หมาตัวนั้น ทำไมถึงยอมให้เข้าสิงได้ ต้องมีบุพกรรมด้านไสยเวทรึเปล่าค่ะ การที่หมาตัวนั้นโดนรุมกัดหลังจากที่โดนสิงแล้ว เพราะหมาพวกนั้นรู้ว่ามีหมาโดนสิง หรือเห็นอะไรรึเปล่าคะ

2.ดินแดนที่ลูกฝันว่าไปเอาเด็กมามีจริงหรือไม่ ถ้ามีจริงคือดินแดนอะไร ทำไมมีแต่เด็กสกปรกพิการ

3.ลูกชายของลูก ก่อนเกิดเขามาจากไหน บุพกรรมอะไร เราถึงต้องมาเป็นแม่ลูกกัน และทำไมลูกชายของลูกพึงพอใจกับการทำตัวสกปรกเช่นนี้คะ และจะแก้ไขอย่างไร

4.ลูกชายของลูกต้องกลายเป็นคนแก่เพราะมีผีมาเข้าสิงจริงหรือไม่ ถ้าจริงทำไมต้องมาเข้าสิงลูกชายของลูก ผีต้องการอะไร เมื่อเวลาเข้าสิงแล้ว ทำไมร่างกายของลูกชายจึงกลายเป็นคนแก่หนังเหี่ยวสุดๆ

5.เมื่อตอนโดนคล้องพระปราบมารทำไมลูกชายจึงหนักมาก และเวลาโดนน้ำมนต์ทำไมถึงหนาวมาก ผีตนนี้ยอมออกจากร่างลูกชายของลูกด้วยสาเหตุใด ลูกชายของลูกเป็นผีหรือเปล่า ถ้าเขาเป็นผีจริง บุพกรรมใดทำให้เขามาเป็นผีที่มีสภาพเช่นนี้คะ

6.คุณแม่ของลูกเสียชีวิตแล้ว ตอนนี้อยู่ที่ไหน มีสภาพเป็นอย่างไรบ้างได้รับบุญที่อุทิศไหมคะ มีอะไรฝากบอกถึงลูกไหมคะ

7.ลูกเคยเป็นเนื้องอกที่มดลูก แต่อยู่ๆก็หายไป เป็นเพราะบุญอะไร ทำไมลูกถึงหายได้โดยไม่ต้องผ่าตัดเลยคะ

8.ลูก สามีคนปัจจุบัน และลูกชาย เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบใดบ้างคะ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.น้องชายลูกเป็นนักมวยตายคาเวที เพราะในอดีตเป็นนักเลงบ่อนไก่ เลี้ยงไก่ชนไว้มาก นำไปตีจนไก่เจ็บหนักแต่ยังให้ตีต่อ เพราะเดิมพันไว้มาก หลายครั้งไก่ตายในสนาม หลายครั้งไก่ของตนแพ้ก็เชือดฆ่า เพราะความโกรธที่ต้องเสียพนัน

เมื่อหลุดออกมาจากกายหยาบ เห็นร่างตัวเองนอนจมกองเลือดอยู่บนเวทีมวย รู้สึกตกใจ สับสนไม่รู้จะทำอย่างไร ได้พยายามเข้าร่างที่นอนอยู่ พยายามนอนซ้อนลงไปแต่ไม่ติด เพราะดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์หยาบดับไป

หลังจากตายแล้วเป็นผีเร่ร่อนทันที ดังนั้นจึงวนเวียนอยู่ที่ตัวเองคุ้น ทั้งเวทีมวย ที่บ้าน เร่ร่อนเป็นสัมภเวสีไปทั่ว เพราะกำลังบุญบาปส่งผลในระดับนี้

ได้รับบุญที่ทำตามประเพณีไปให้บ้างในช่วงแรก ยังไม่ดีเท่าไหร่ เพราะบุญที่อุทิศไปให้นั้นน้อย ทำให้หิวโซและวนเวียนอยู่จนถึงปัจจุบัน แต่ไม่ได้เข้าสิงหมาดังที่คนทรงบอก ได้แค่มาเข้าฝันลูกเท่านั้น

ต่อมาได้รับบุญที่ลูกอุทิศให้ ทำให้มีสภาพที่ดีขึ้นในระดับภุมมเทวาชั้นล่าง น้องชายอยากได้บุญที่อุทิศเจาะจงเยอะกว่านี้ จะได้พ้นจากสภาพตรงนี้ ซึ่งน้องชายพยายามจะสื่อสารโดยเข้าฝันแต่ไม่ค่อยได้ เพราะกำลังจิตและบุญยังอ่อน

2.ก่อนลูกชายเกิดมีบุพนิมิตเป็นความฝันดังกล่าว แต่ดินแดนในฝันไม่มีจริง ความจริงลูกชายของลูกก่อนมาเกิดเป็นภุมมเทวาชั้นล่าง ที่ต้องมาเป็นแม่ลูกกัน เพราะมีบุญกรรมใกล้เคียงกัน

3.ลูกชายลูกพึงพอใจในการทำตัวสกปรก เพราะเสพคุ้นกับลักษณะนี้มาตั้งแต่ก่อนเกิด คือ เป็นภุมมเทวาชั้นล่าง และตอนที่เขายังเด็กๆ ลูกไม่ค่อยจะมีเวลาดูแลสั่งสอน เพราะต้องดิ้นรนทำมาหากิน

จะแก้ไขต้องให้เวลาอยู่กับเขาอย่างจริงจัง สอนเขาในหลายเรื่อง โดยต้องทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกดูอย่างต่อเนื่อง เป็นปีจึงจะปลูกฝัง และแก้ไขได้

4.ลูกชายของลูกไม่ได้โดนผีสิง แต่เป็นอาการของเด็กที่ง่วงสะลึมสะลือและขี้เกียจตื่น กอปรกับทั้งน้าและแม่มีความเชื่อเรื่องสิงๆทรงๆมาก่อน ใจจึงมักจะน้อมไปทางนี้ทำให้เห็นคล้ายกับว่าลูกชายเป็นคนแก่

คล้ายๆที่เห็นหมาถูกรุม แล้วเข้าใจไปว่าน้องชายที่เป็นนักมวยแล้วตายบนเวทีมาเข้าสิง

5.เด็กไม่ค่อยชอบอาบน้ำอยู่แล้ว พอโดนน้ำไม่ว่าน้ำอะไรก็หนาว อีกอย่างเด็กไม่ค่อยชอบแขวนพระมาตั้งแต่แรก จึงรู้สึกว่าหนักหรือรำคาญ

6.คุณแม่ตายแล้ว ใหม่ๆเป็นผีเร่ร่อน คล้ายน้องชายลูกที่ยังลำบากอยู่ ต่อมาเมื่อได้รับบุญที่อุทิศไปให้ มีสภาพดีขึ้น แต่ยังเป็นภุมมเทวาอยู่ ซึ่งยังวนเวียนอยู่ มีสภาพคล้ายน้องชายของลูก

ท่านอยากจะได้บุญอีกเพื่อจะได้พ้นจากสภาพที่ลำบากดังกล่าว ดังนั้นให้ทำบุญอุทิศไปให้ท่านอีก

7.ลูก สามีคนปัจจุบัน และลูกชาย เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาบ้าง บางทีก็เจอ บางทีก็ไม่เจอ เพราะทำบุญไม่สม่ำเสมอ จึงพลัดไปนับถือเจ้าทรงผีสิง ทำให้มีเชื้อมาถึงปัจจุบัน

ดังนั้นชาตินี้เจอกันแล้วให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ จะได้ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ