Case study
หลานชาย เคยเกิดเป็นเสือ
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
 
 
กราบนมัสการคุณครูไม่ใหญ่ที่เคารพอย่างสูง
 
    ครอบครัวลูกเป็นครอบครัวคนไทยสมัยก่อน เป็นครอบครัวใหญ่ที่มีความผูกพันกันมาก   ลูกมีพี่น้องทั้งหมด  ๔ คน  ตัวลูก เป็นคนสุดท้อง  เมื่อแม่ท้องตัวลูก ก็มีป้าคนหนึ่งมาสมัครทำงานที่บ้านของลูก ป้า จึงเป็นคนเลี้ยงและดูแลลูกตั้งแต่เกิด  ป้าเล่าให้ฟังว่า ป้ามี ลูกสาวคนหนึ่ง แต่มีปัญหาถึงขั้นตัดแม่ตัดลูกกัน ป้าบอกว่า ป้ารักตัวลูก มากกว่าลูกของตัวเองอีก บางครั้งป้าทะเลาะกับ พ่อของลูก ถึงกับบอกว่าจะไม่กลับมาที่นี่อีก แต่ป้าก็กลับมาทุกครั้งเพราะทนคิดถึงตัวลูกไม่ได้ ตอนโตลูกเคยทะเลาะและเถียงป้าอยู่บ่อยๆ แต่ป้าก็ไม่เคยตัดขาดลูกเหมือนลูกสาวของป้าเลย เมื่อป้าป่วยเป็นอัมพฤกษ์ ลูกและสามี (ตอนนั้นยังไม่ได้แต่งงานกัน) จะเป็นคนพาป้าไปหาหมอและพาไปทำกายภาพบำบัด  หากลูกไม่อยู่บ้านเพราะงานที่ลูกทำต้องเดินทางไปต่างประเทศหลายๆวัน  แม่ จะเป็นคนอาบน้ำให้ป้า ป้อนข้าวและดูแลป้า  ต่อมาป้าเกิดอุบัติเหตุล้มลง กระดูกสะโพกหัก ต้องนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล ลูกได้นำซองผ้าป่าและปัจจัยไปให้ป้าอธิษฐาน วันรุ่งขึ้นลูกก็ไปทำงานต้องเดินทางอีก 6 วันจึงจะได้กลับ  เมื่อกลับมาป้าก็เสียชีวิตแล้ว  ป้าเสียชีวิตปี พ.ศ.2536 ด้วยภาวะหัวใจล้มเหลวโดยมีปอดบวมแทรกซ้อน  อายุประมาณ 77 ปี   รวมเวลาที่ป้าอยู่กับลูกถึง ๒๖ ปี
 
    พ่อของลูก พ่อเป็นครูโรงเรียนช่างกลแห่งหนึ่ง มีนิสัยนักเลง  เสียงดัง พ่อสูบบุหรี่จัดและดื่มเหล้า  เวลาพ่อเมา พ่อจะก้าวร้าวและชอบหาเรื่อง เมื่ออายุได้ประมาณ ๗๐ ปี  พ่อป่วยเป็นอัมพฤกษ์   ลูกเป็นคนพาพ่อไปหาหมอเป็นประจำ เมื่อลูกเข้าวัดลูกก็จะพาพ่อซึ่งเดินไม่ค่อยสะดวก และแม่มาวัดทำบุญด้วย   หากวันไหนลูกอยู่บ้าน  ก็จะนำพ่อ-แม่สวดมนต์ทำวัตรเย็น ถึงแม้ว่าพ่อจะพูดไม่ชัดเพราะอาการของโรคอัมพฤกษ์ก็ตาม  จนกระทั่งพ่อได้เสียชีวิตที่โรงพยาบาล   เมื่อ 23 ธันวาคม 2543 ด้วยเส้นเลือดในสมองแตก รวมอายุ 75 ปี 10 เดือน
 
    พี่สาวคนที่  2  พี่สาวเป็นคนเก่ง กล้าหาญ ร่าเริงคล่องแคล่ว จิตใจดีมีความกตัญญู โอบอ้อมอารี  ชอบทำบุญถวายสังฆทานปล่อยสัตว์ปล่อยปลา  เมื่ออายุได้เพียงสามสิบเศษ พี่สาวป่วยด้วยโรคมะเร็งที่ลามจากเต้านมไปที่กระดูกสะโพก ก่อนเสียชีวิตพี่สาวได้ร้องเบาๆด้วยความเจ็บปวด ญาติๆก็ช่วยกันสวดมนต์ที่ข้างหู และบอกให้พี่สาวจับพระพุทธรูปองค์ใหญ่สีทองไว้ ดูเหมือนกับว่าพี่สาวจะได้สติ มีเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ  ต่อมา พี่สาวก็หยุดร้องหยุดกระสับกระส่ายจนกระทั่งเสียชีวิต เมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ.2531  รวมอายุ   33  ปี 
 
    หลานชายของลูก เป็นลูกของพี่สาวคนโต หลานชายเป็นเด็กฉลาด   มีความเป็นตัวเองสูงมาก เวลาพ่อแม่ของหลานบอกให้ทำอะไรก็ไม่ยอมทำ บางครั้งเขายอมให้พ่อของเขาตีๆๆๆแต่เขาไม่ยอมทำ พอโตขึ้นเขามีปัญหากับคุณครู จนมีบางครั้งเขาไม่ยอมทำข้อสอบ  ส่งกระดาษเปล่าบ้าง ไม่ส่งงานบ้าง   ทำให้ต้องย้ายโรงเรียนหลายครั้ง แต่อุปนิสัยของเขาเป็นคนมีน้ำใจให้กับทุกคน อย่างไม่มีเงื่อนไขเลย กับคุณตาคุณยาย (พ่อและแม่ของลูก) เขาจะเป็นคนคอยดูแล เช่น เข็นรถเข็นให้ หรือถ้าทางนั้นไม่สามารถเข็นรถได้ เขาก็จะให้ตายายขี่หลัง  และดูแลน้องสาวทุกคนของเขาเป็นอย่างดี  หลานชายเคยบวชสามเณรยุวธรรมทายาทรุ่น 10  บวชเณรหน้าไฟให้คุณตา บวชหน้าไฟให้น้าเขย ก่อนเสียชีวิตเขาก็ตั้งใจว่าปิดเทอมนี้จะบวชให้แม่ของเขาด้วย เขาจึงเป็นที่รักของทุกคนในบ้าน  
 
    ในวันศุกร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ.2547 เวลาประมาณ 21.00 น.   หลังจากที่หลานชายซื้อของเสร็จแล้ว  ก็จูงจักรยานข้ามถนนแจ้งวัฒนะ  ขณะที่เกือบจะพ้นถนนอยู่แล้ว   รถยนต์คันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็วได้ชนเขาจนเสียชีวิต วันอาทิตย์ต้นเดือนที่ 3 ตุลาคม  หลังจากหลานตายได้ 2 วัน  ลูกได้ตั้งกองกฐิน ปี พ.ศ.2547 ให้หลานชาย  โดยใช้ชื่อของเขา  วันนั้นพวกเราได้ถวายปัจจัยกองกฐินเป็นก้อนแรก โดยมีเงินในกระเป๋าสตางค์ของหลานชายในวันที่เขาเสียชีวิตรวมอยู่ด้วย
 
    เช้าวันที่ 5 ตุลาคม เป็นวันที่ 4 หลังจากที่หลานเสียชีวิต   ลูกนึกถึงหลาน และบอกกับเขาว่า ให้มาสวดมนต์ทำวัตรเช้าด้วยกัน ขอให้หลานรู้ตัวว่าไม่ได้อยู่ในโลกมนุษย์แล้ว ให้ทำใจและตัดใจเสีย ให้อโหสิกรรมกับคนที่ชน ให้หมดกรรมกันเพียงชาตินี้   และบอกว่า หลานได้บวชยุวธรรมทายาท เป็นลูกหลวงพ่อ เป็นหลานคุณยาย และหลานหลวงปู่ ให้เอาบุญกฐิน ปี พ.ศ.2547 เป็นที่ตั้ง ให้อยู่ในบุญ ให้ไปเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ ไปกราบหลวงปู่ หลวงพ่อและคุณยาย ไปกราบองค์พระธรรมกายประจำตัวที่มีชื่อของหลานบนพระเจดีย์ และให้นึกถึงงานบุญใหญ่ต่างๆที่เราเคยมาร่วมงานกัน    ลูกบอกเขาว่า ลูกให้สร้อยคอที่ลูกใส่อยู่นี้กับเขา และขอเอาไปถวายเพื่อร่วมหล่อรูปหลวงปู่ทองคำให้เขาด้วย
 
    วันศุกร์ที่ 8 ตุลาคม เป็นวันที่ 7 นับจากวันที่เสียชีวิต พี่สาวได้ถวายเงินเข้ากองกฐินหลานชายเป็นครั้งที่ 2 ถวายทองอีกประมาณ 6 บาท เพื่อร่วมหล่อหลวงปู่วัดปากน้ำ ตอนที่ถวายลูกก็มีความรู้สึกเหมือนว่า หลานชายอยู่ถวายด้วย เพื่อนผู้หญิงที่หลานชายสนิทมาก ได้ฝันเห็นหลานใส่ชุดขาวมาบอกว่า จะไปแล้ว ฝากกราบแม่ของเขา และช่วยบอกให้ด้วยว่า เขารักแม่ 
 
    ตัวลูกเองเคยผ่าตัดมาถึง 5 ครั้ง   ครั้งที่ 1  เมื่ออายุประมาณ 20 ปี   ผ่าตัดซีสที่หน้าอก    ครั้งที่ 2  ซีสที่คอ  ครั้งที่ 3 พังผืดที่มดลูก ครั้งที่ 4ช็อกโกเลต-ซีส     ล่าสุดปีนี้อายุ 37 ปี  ผ่าตัดครั้งที่ 5  ตัดปากมดลูกทิ้ง ปัจจุบันลูกและสามีเข้าวัดสร้างบารมีกันอย่างเต็มที่ได้ 11 ปี แต่งงานกันมา 8 ปี แล้วแต่ไม่มีบุตรด้วยกัน
 
ลูกกราบขอความเมตตาจากคุณครูไม่ใหญ่ดังนี้ค่ะ 
 
1.ทำไมป้าถึงรักลูกมาก ชีวิตป้าเหมือนกับว่ามาเพื่อเลี้ยงดูตัวลูกโดยเฉพาะ ลูก  คุณแม่ และป้ามีบุพกรรมต่อกันอย่างไร ลูกและแม่จึงต้องดูแลป้าตอนที่ป้าช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ บุพกรรมอะไรทำให้ป้ามีชีวิตที่โดดเดี่ยว แม้ก่อนเสียชีวิตก็ไม่มีคนคุ้นเคยหรือคนที่เป็นที่รักอยู่ด้วยเลย  ขณะนี้ป้าอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง บุญที่ลูกทำให้นั้นมีผลอย่างไรกับป้าบ้างคะ
 
2.พ่อของลูกมีบุพกรรมอย่างไรจึงเป็นอัมพฤกษ์ ก่อนเสียชีวิตพ่อรู้สึกอย่างไร เพราะไม่มีใครอยู่กับพ่อในตอนนั้นเลย ขณะนี้พ่ออยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้างคะ บุญที่ลูกทำอุทิศไปให้มีผลอย่างไร
 
3.บุพกรรมอะไรทำให้พี่สาวคนที่ 2 เป็นมะเร็งและอายุสั้น พี่สาวมีความรู้สึกอย่างไรที่ได้จับพระพุทธรูปเอาไว้ก่อนจะเสียชีวิต   ขณะนี้พี่สาวอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง
 
4.ทำไมหลานชายจึงมีอุปนิสัยเหมือนไม่เชื่อฟังใคร แต่ก็มีน้ำใจกับทุกคน   และตั้งใจบวชหลายครั้ง
 
5.หลานชายมีบุพกรรมอย่างไรกับคนที่ขับรถชนเขา หลานอโหสิกรรมให้คนที่ชนหรือเปล่าคะ   ถ้าอโหสิกรรมแล้ว  กรรมจะส่งผลกับทั้งสองฝ่ายอย่างไร   
 
6.หลังจากที่หลานถูกรถชนเสียชีวิตแล้วรู้สึกอย่างไร และทำอะไรบ้าง เมื่อลูกอธิษฐานจิตบอกให้เขาทำตามหลักวิชชา เขารับรู้และทำตามหรือไม่ หลานชายมาหาเพื่อนผู้หญิงของเขาจริงๆหรือไม่คะ    ทำไมไม่มีใครในครอบครัวของลูกฝันเห็นเขาเลยคะ
 
7.กรรมใดทำให้ลูกต้องได้รับการผ่าตัดถึง 5 ครั้ง  และไม่มีบุตรเลย    ลูกและสามีสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ
 
1.ป้ามีชีวิตโดดเดี่ยว แม้ก่อนเสียชีวิตก็ไม่มีคนคุ้นเคย หรือผู้เป็นที่รักอยู่ใกล้ เพราะป้าในอดีตทำทานมาน้อย สงเคราะห์ญาติน้อย ไม่ค่อยชวนคนทำความดี และมักโกรธ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2.พ่อเป็นอัมพฤกษ์ เพราะกรรมในอดีตฆ่าสัตว์ทำกับแกล้มเหล้า ก่อนตายมีคตินิมิตพอนึกถึงบุญออกบ้าง เป็นบุญที่ลูกแนะนำให้ทำตอนช่วงท้ายของชีวิต
 
 
 
 
3.พี่สาวเป็นมะเร็งและอายุสั้น เพราะกรรมในอดีตตอนเป็นผู้ชายเจ้าชู้มาก ได้ทุบซ้อมภรรยา มีอยู่คราวหนึ่งได้มีปากเสียงกับภรรยาจนบันดาลโทสะทุบซ้อมภรรยาจนตายโดยไม่มีเจตนา
 
 
 
 
 
 
4.หลานชายดื้อแต่มีน้ำใจกับทุกคนและตั้งใจบวชหลายครั้ง เพราะเป็นนิสัยข้ามชาติมาแบบ “โคนันทวิศาล” คือ ถ้าพูดดีๆก็มีน้ำใจ ถ้าพูดไม่ดีจะต่อต้าน
 
 
5.หลานชายโดนรถชนตาย เพราะตอนเป็นมนุษย์ชาติหนึ่งได้เป็นทหารฆ่าข้าศึกตายจำนวนมาก
 
 
 
 
 
 
6.หลานชายไม่ติดใจอะไรในการโดนชน ตายแล้วไปเกิดเป็นคนธรรพ์ชั้นจาตุมหาราชิกา เพราะบุญที่ได้บวชหลายครั้ง
 
 
7.ที่ลูกโดนผ่าตัด 5 ครั้งและไม่มีบุตร เพราะกรรมกาเมผสมกับกรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารในอดีต และเป็นคนที่ชอบกินไข่ปลามาก และมักจะแสวงหาปลาไข่มาทำเป็นอาหารทั้งซื้อและจับมาปรุงอาหารกินเองด้วย
 
 
 
 
 
บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/casestudy/2548-01-24.html
เมื่อ 23 กรกฎาคม 2567 04:16
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv