ฟ้องร้องที่ดินเกาะสีชัง

Case study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

พ่อของลูก เคยบวชเป็นเณรที่จังหวัดอุทัยธานี ตั้งแต่อายุยังไม่ถึง ๑๐ ขวบ แล้วย้ายมาอยู่วัดมหาธาตุที่ท่าพระจันทร์ พออายุยี่สิบเศษ ก็บวชพระ คุณพ่อสึกเมื่ออายุ ๒๒ ปี และได้ทำงานรับใช้ท่านเจ้าพระยาผู้หนึ่งอย่างใกล้ชิด สมัยนั้นตรงกับรัชกาลที่ ๖ ต่อกับรัชกาลที่ ๗ คุณพ่อทำงานจนเป็นที่ไว้วางใจของเจ้าพระยาท่านนั้นมาก จนกระทั่งบ่อยครั้งที่คุณพ่อต้องปลอมตัว แล้วนั่งในรถยนต์ตรงที่เจ้าพระยาท่านนั้นควรจะนั่ง ซึ่งถ้าหากมีคนลอบยิง ก็เท่ากับว่าคุณพ่อยอมตายแทน

ความไว้วางใจที่ท่านเจ้าพระยามีให้ต่อคุณพ่อ ทำให้ครั้งหนึ่ง ท่านเจ้าพระยามอบหมายให้คุณพ่อ ติดตามฝรั่งที่มาสำรวจประเทศไทย เพื่อจะหาแหล่งหินปูนที่ใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับทำปูนซีเมนต์ คุณพ่อได้เดินทางไปทั่วประเทศกับคณะสำรวจ ในที่สุดทางคณะสำรวจก็เสนอผลการสำรวจ และทางการก็ได้เลือกแหล่งหินปูน ในครั้งที่สำรวจนั้นคุณพ่อก็ได้ไปเกาะสีชังด้วย แต่เกาะสีชังไม่ได้รับการเลือก คุณพ่อจึงขอครอบครองที่ดินบนเกาะสีชังทางด้านใต้ เนื้อที่ดินเกือบครึ่งเกาะ ท่านเจ้าพระยาก็ยินดีและจะขอพระราชทานให้ ครั้นต่อมามีความต้องการทำถนนในพระนคร ชนิดที่ทนทานถาวร จึงต้องการใช้หินมาก คุณพ่อจึงอาสาเอาหินมาจากเกาะสีชังมายังกรุงเทพฯ โดยขนมาทางเรือ แล้วมาขึ้นฝั่งที่แม่น้ำเจ้าพระยา ทำให้คุณพ่อได้ครอบครองเกาะสีชังทางด้านใต้ตั้งแต่นั้นมา

คุณพ่อเป็นผู้มีความละเอียดลออในการพิสูจน์อักษรมาก ทำให้เสนาบดีกระทรวงธรรมการในขณะนั้น (เทียบได้กับรัฐมนตรีว่าการ กระทรวงศึกษาธิการ ในสมัยนี้) ขอให้คุณพ่อเข้ามารับราชการ ในปี พ.ศ.2475 คุณพ่อจึงได้มาทำงาน ท่านเสนาบดีทรงยินดีมากและยอมรับความสามารถของคุณพ่อ ถึงขนาดทรงตั้งชื่อและบรรดาศักดิ์ให้เป็น “คุณหลวง” แต่ยังไม่ทันได้แต่งตั้ง ก็เกิดปฏิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครอง ใน ปี พ.ศ.2475 ชีวิตคุณพ่อที่กำลังรุ่งโรจน์ ทั้งตำแหน่งหน้าที่การงานและมากมายไปด้วยที่ดิน ทรัพย์สมบัติ ก็อับเฉาตั้งแต่นั้นมา นอกจากคุณพ่อจะไม่ได้รับแต่งตั้งบรรดาศักดิ์ใดๆแล้ว ยังถูกฟ้องร้องเรื่อง “ที่ดิน” บนเกาะสีชัง ที่คุณพ่อครอบครองอยู่ด้วย ช่วงท้ายของชีวิต คุณพ่อป่วย กระเพาะเป็นแผลพรุนไปหมด เพราะเครียด หมอผ่าตัดแล้วพบว่ารักษาไม่ได้ จึงเย็บแผลไว้เหมือนเดิม สุดท้ายคุณพ่อเสียชีวิตด้วยหัวใจล้มเหลว อายุได้ 69 ปี

คุณแม่ เป็นคนทำงานเก่ง เลี้ยงดูลูก 12 คน ให้ได้รับความสำเร็จทางการศึกษาเป็นอย่างดี ในชีวิตของแม่ส่วนใหญ่ท่านทำบุญที่วัดมหาธาตุซึ่งเป็นวัดที่พ่อเคยบวช งานบุญใหญ่ของวัดมหาธาตุ วัดโพธิ์ แม่จะจัดภัตตาหารถวายเป็นประจำ เมื่อแม่อายุมากขึ้น แม่ป่วยเป็น โรคสมองเสื่อม พอสมองเสื่อมดีขึ้น ก็เป็น โรคไตเสื่อม วันที่แม่จะสิ้น ท่านนอนบนเตียงในบ้าน และยิ้มอย่างมีความสุข อายุได้ 85 ปี

ตัวลูกเอง ปัจจุบัน อายุ 72 ปี เข้าวัดพระธรรมกาย โดยการชักชวนของเพื่อนรุ่นน้องเกษตร ซึ่งเธอเข้าวัดพระธรรมกายมาตั้งแต่สมัยเริ่มขุดคลองภายในวัด ระยะแรกๆ ลูกบอกว่า “เราคนละโรงเรียน” เพราะเดิมลูกปฏิบัติแบบยุบหนอพองหนอ ลูกเคยปฏิบัติเมื่ออายุ 29 ปี ลูกปีติน้ำตาไหล พระอาจารย์บอกว่า ลูกได้ถึงญาณ 11 แต่ในที่สุดลูกก็ได้เข้าวัดพระธรรมกาย และร่วมบุญกฐินยายเป็นครั้งแรก และได้สร้างทุกบุญอย่างต่อเนื่อง และเต็มกำลัง รวมทั้งเป็นผู้นำบุญด้วย ทำให้ลูกมีสิทธิ์ยกมือทุกครั้งเวลาหลวงพ่อถามว่า มาร่วมบุญนั้นบุญนี้หรือไม่

ปัจจุบันแม้ลูกจะอายุมากแล้ว แต่ลูกยังไม่มีบ้านของตนเองเลย แม้ที่ดินที่เป็นของลูก แม่ก็ยกให้น้อง บ้านที่ลูกอาศัยอยู่กับพ่อแม่ แม่บอกจะให้ลูกกับพี่ชายคนละครึ่ง แต่ผลที่สุดแม่ก็บอกว่า ให้อยู่กับพี่ชายไปจนตายก็แล้วกัน และแล้ววันหนึ่งหลานๆ ก็ไม่ให้เข้าบ้าน ทั้งๆที่ข้าวของลูกยังอยู่ในบ้านนั้น แต่ลูกก็ได้พี่น้องคนอื่นให้ที่พักอาศัย และดูแลเป็นอย่างดี

เมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ.2546 ตอนนั้นอายุ 70 ปี ลูกมีอาการหายใจขัด จากการ X-Ray ตรวจพบว่า มีก้อนเนื้อขนาดหัวแม่มือที่ปอดข้างขวา กระทั่งถึงเดือนพฤศจิกายน คุณหมอตรวจอีกครั้งพบว่า เป็นมะเร็งขั้นสุดท้ายแล้ว ปัจจุบันลูกได้เข้าโรงเรียนฝันในฝันทุกวัน

น้องสาวคนที่สิบ เป็นผู้ที่ได้ช่วยเหลือลูกมากในทุกเรื่องมาตลอด โดยเฉพาะเรื่องการเงิน เธอเป็นคนเรียนเก่ง สอบชิงทุนไปเรียนต่างประเทศ ได้อยู่กับครอบครัวฝรั่ง ซึ่งเขารักมากถึงขั้นทำพินัยกรรม ยกมรดกให้ดุจเป็นลูกสาวคนหนึ่ง

ขอกราบเรียนถามหลวงพ่อดังนี้ค่ะ

1.คุณพ่อมีวิบากกรรมใด ชีวิตที่เหมือนว่ากำลังจะรุ่งโรจน์จึงอับเฉา ทั้งตำแหน่งหน้าที่ และทรัพย์สมบัติ วิบากกรรมอันใดเป็นเหตุให้ที่ดินที่เกาะสีชังที่พ่อเคยครอบครองต้องถูกถูกฟ้องร้องจะเอาเงินคืน จากค่าหินที่พ่อแม่ระเบิดออกไปจากเกาะเป็นเงินถึง 600 กว่าล้านบาท อีกด้วย

2.กรรมใดทำให้พ่อต้องเป็นโรคกระเพาะเป็นแผล ถึงขั้นรักษาไม่ได้ คุณพ่อและคุณแม่ละโลกแล้วไปอยู่ที่ไหน ได้รับบุญที่ลูกอุทิศให้หรือไม่ ฝากความอะไรมาหรือเปล่าคะ

3.น้องสาวสร้างบุญมาอย่างไร จึงมีครอบครัวฝรั่งเอ็นดูจนถึงกับยกมรดกให้ในฐานะลูกบุญธรรม และด้วยบุญอะไรเธอถึงสนับสนุนการเงินแก่ลูกด้วยดี เธอมีบุญที่จะสร้างบารมีกับหมู่คณะบ้างไหมค่ะ

4.กรรมใดทำให้ลูกพลัดไปปฏิบัติในอีกสายหนึ่ง แต่ก็กลับมาร่วมบุญกับหมู่คณะอีกได้

5.ทำไมลูกจึงไม่มีบ้านหรือที่ดินเป็นของตนเองเลย แต่ก็พอมี เงินที่จะใช้จ่ายอยู่ในกองมรดกของพ่อแม่บ้าง และยามป่วยกลับได้รับการดูแลช่วยเหลือจากพี่ๆ และน้องๆอย่างดี

6.ลูกมีวิบากกรรมใด จึงป่วยเป็นโรคมะเร็งปอดได้รับทุกขเวทนามาก จะต้องทำอย่างไร จึงจะหายเจ็บปวดคะ

7.เวลาลูกมีเงินมักจะมีคนนำที่ดินมาเสนอขาย บางครั้งซื้อที่เป็นหมื่นไร่ แต่กลับกลายเป็นที่ทหาร สูญเสียเงินไปมากมาย ลูกมีลูกหนี้มากมายแต่ล้วนไม่คืนเงินทั้งสิ้น เป็นเพราะวิบากกรรมใดคะ

8.เพื่อนรุ่นน้องเกษตรคนที่ชวนลูกเข้าวัด เธอได้ดูแลลูกมาตั้งแต่ประมาณปี พ.ศ.2500 สมัยที่ยังเรียนหนังสืออยู่ จนถึงปัจจุบัน 40กว่าปีแล้ว ก็ยังคอยเป็นกัลยาณมิตรให้ลูกอยู่เสมอ ทำไมจึงได้เกื้อกูลกันมายาวนานคะ ลูกและเพื่อนรุ่นน้องได้เคยสร้างบารมีกับหลวงพ่อและหมู่คณะมาอย่างไรหรือไม่คะ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

1.คุณพ่อ เดิมรุ่งโรจน์แล้วอับเฉาในภายหลัง เพราะในอดีตชาติเป็นข้าราชการผู้ใหญ่ เคยมีจิตศรัทธาบริจาคที่ดินผืนใหญ่เพื่อให้สร้างวัด

ต่อมาภายหลังเกิดความเสียดาย เพราะที่ตรงนั้นเกิดมีราคา และมีคนอยากขอซื้อ จึงไปขอคืน
จากเดิมเป็นผืนใหญ่เป็นสวนป่า จึงตัดถวายให้พระอยู่เพียงนิดเดียว

อีกชาติหนึ่งเป็นเสนาบดีที่ปรึกษาของพระราชาในการรบ ยึดเอาแว่นแคว้นที่ติดกันมาเป็นเมืองขึ้น แล้วยึดเอาทรัพย์สินมาเข้าท้องพระคลัง

ดังนั้นผลกรรมนี้จึงทำให้แต่เดิมมีที่ดินมาก เพราะถวายที่สร้างวัด ต่อมาภายหลังอับเฉาและถูกยึดที่ดินที่เกาะสีชัง และถูกฟ้องเรียกเงินคืนหลายร้อยล้านบาท

2.พ่อเป็นโรคกระเพาะอาหารเพราะ ความเครียดในปัจจุบัน และกรรมในอดีตที่เป็นเสนาบดี ได้มีส่วนในการให้คำปรึกษาในการรบ ทำให้มีการฆ่าข้าศึกตายเป็นจำนวนมาก

คุณพ่อตายแล้วเป็นภุมมเทวาชั้นดี อยู่ที่หมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง
ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ ทำให้มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น

คุณแม่ทำบุญมามากสามารถจะไปอยู่ที่สูงได้ แต่มีใจรักและผูกพันกับคุณพ่อ จึงทำให้ตายแล้วไปเป็นภุมมเทวาชั้นสูงอยู่กับคุณพ่อ มีวิมานใหญ่โต และเป็นหนุ่มเป็นสาวด้วยกันทั้งคู่
ท่านได้รับบุญที่อุทิศไปให้จึงทำให้มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น

ท่านรู้ถึงความเจ็บไข้ได้ป่วยของลูก แต่ท่านไม่ได้ห่วงมากนัก เพราะเห็นรัศมีแห่งบุญที่เกิดขึ้นที่กายลูก ท่านจึงรู้ว่าลูกมีบุญมาก หากตายไปจะไปที่ๆดีกว่าท่าน ท่านจึงหมดห่วง
อีกทั้งท่านทั้งสองได้มาดูลูกอยู่ จึงได้เห็นดังที่ได้กล่าวมา

3.น้องสาวในอดีตทำทานในพระพุทธศาสนา สงเคราะห์ญาติ และเลี้ยงดูบิดามารดามาจึงทำให้ฝรั่งเอ็นดูยกมรดกให้ในฐานะลูกบุญธรรม และมีฐานะดี

ส่วนตัวลูกเคยเป็นญาติกับน้องสาวในอดีตและสั่งสมบุญในพระพุทธศาสนา และสงเคราะห์ญาติมาบ้างจึงทำให้ได้รับการสงเคราะห์จากน้องสาวเป็นอย่างดี

น้องสาวเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาบ้างแต่ปัจจุบันเธอมีอาจารย์อยู่แล้ว และยังไม่เข้าใจวัดนักจึงยากหน่อยที่จะชวนเธอมาสร้างบารมีกับหมู่คณะ

4.ในอดีตลูกชอบศึกษา และปฏิบัติธรรมในแบบต่างๆ จึงติดนิสัยนี้มา ทำให้ต้องไปปฏิบัติธรรมในสายอื่นก่อน แต่บุญที่เคยสร้างมากับหมู่คณะจึงทำให้กลับมาสร้างบารมีกับหมู่คณะ ไม่ได้มีวิบากกรรมอะไร

5.ลูกมีบุญทางด้านถวายที่ดินหรือสร้างถาวรวัตถุมาน้อย จึงไม่มีที่และบ้านเป็นของตนเอง และสร้างทานมาเล็กๆน้อยๆพอเป็นพิธี แต่เรื่อยๆ จึงทำให้ชาตินี้เวลาจะได้สมบัติจะได้มาแบบเรื่อยๆไม่มาก แต่ไม่ถึงกับขัดสน

แต่มีบุญด้านปัญญาบารมี คือ ช่วยเหลือในการศึกษาทำให้ชาตินี้มีโอกาสได้ทุน มีการศึกษาสูงจนจบด๊อกเตอร์
บุญที่เคยสงเคราะห์ญาติจึงทำให้เวลาป่วยได้รับความช่วยเหลือจากพี่น้อง

6.ลูกเป็นมะเร็งปอด เพราะกรรมในอดีตชาติลูกเกิดเป็นผู้ชายในตระกูลเศรษฐี ได้เป็นเจ้าของเหมืองแร่ ในการขุดแร่ได้ใช้คนงานขุดโดยไม่ได้ดูแลและคำนึงถึงสุขภาพของคนงาน ซึ่งคนงานต้องทำงานอยู่ในหลุม แม้เขาป่วยเพราะฝุ่นในหลุมก็ยังใช้ให้เขาทำงาน

ดังนั้นชาตินี้จึงทำให้เป็นมะเร็งปอดทั้งๆที่ไม่ได้สูบบุหรี่ ได้รับทุกขเวทนาอยู่

ลูกต้องนึกถึงบุญทุกบุญที่ลูกทำไว้บ่อยๆ แล้วนึกถึงพระรัตนตรัยไว้เรื่อยๆ ที่หนักจะค่อยๆทุเลา

7.ในชาติที่เป็นเศรษฐี ลูกมักจะหลอกซื้อที่ดินชาวบ้านในราคาถูก และมีนิสัยเหนียวหนี้ คือ เวลาตัวเองเป็นหนี้ใครจะไม่ค่อยชอบจ่าย แต่เวลาใครเป็นหนี้จะทวงจนถึงที่สุด

ด้วยวิบากกรรมดังกล่าว จึงทำให้ชาตินี้ถูกหลอกไปซื้อที่ดินซึ่งเป็นของทางการทหาร ทำให้สูญเสียเงินมากมาย และถูกลูกหนี้ขอลืมเป็นจำนวนมากมาย

8.ลูกและเพื่อนรุ่นน้องที่เป็นกัลยาณมิตรให้ถึง 40 ปี เพราะเคยเกื้อกูลกันมาหลายชาติ คือ เพื่อนรุ่นน้องจะทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้ตั้งแต่พุทธันดรที่แล้ว เป็นเพื่อนกันได้ชวนกันมาสร้างบุญกับหมู่คณะ

แต่ลูกเป็นคนชอบทำบุญตามอารมณ์ และไม่เต็มที่ แต่ทำเรื่อยๆสม่ำเสมอ และชอบเรื่องการศึกษาธรรมะ เรียนธรรมะ

ดังนั้นในชาตินี้จึงมีความรู้ในทางธรรมเยอะแต่มีนิสัยเจ้าปัญญา ในช่วงแรกจึงดื้อ และมีปัจจัยไม่มากนักในการสร้างบุญ
แต่ไม่เป็นไร ขอให้ทำใจให้เลื่อมใสในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์