ไส้เลื่อน (เจ็บนี้อีกนาน)

Case study

ไส้เลื่อน

(เจ็บนี้อีกนาน)
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

    กระผม เกิดที่ จังหวัดพัทลุง เป็นลูกคนสุดท้องในจำนวนพี่น้อง 4 คน พ่อ มีอาชีพรับเหมาก่อสร้าง ต้องเดินทางออกต่างจังหวัดไปก่อสร้างครั้งละหลายๆ เดือนอยู่เสมอ    ครั้งสุดท้ายพ่อออกเดินทางไปในขณะที่ แม่ กำลังตั้งท้องกระผมจวนจะคลอดเต็มที    แล้วพ่อก็หายไปเลย จนกระทั่งแม่คลอดกระผมแล้วพ่อก็ยังไม่กลับ    แม่รอคอยพ่อนานหลายเดือน เมื่อรอไม่ไหวจึงตัดสินใจพาลูกออกตามหา แม่อุ้มกระผมไว้แนบอก อีกมือหนึ่งก็จูงมือพี่สาวเดินทางรอนแรมตามหาพ่อตามต่างจังหวัด ไปพบพ่ออยู่ที่ จังหวัดตรัง แต่แล้วแม่ก็ต้องผิดหวังและเสียใจอย่างมาก เมื่อพบว่าพ่อมาแต่งงานอยู่กินกับภรรยาคนใหม่ได้เกือบปีแล้ว แม่จึงตัดสินใจแยกทางกับพ่อตั้งแต่นั้นมา และไม่นานแม่ก็แต่งงานมีครอบครัวใหม่เช่นกัน

    ตั้งแต่พ่อจากไป แม่ต้องเลี้ยงลูกเล็ก ๆ สามคนเพียงลำพัง   แต่แม่ก็โชคดีที่ยังมียายเป็นที่พึ่ง   เมื่อผมเริ่มจำความได้ กระผมและพี่ๆ ก็มีแต่ยายคอยเลี้ยงดูมา ยายมีรายได้เพียงวันต่อวันด้วยการตกปลาขายและเป็นหมอตำแยประจำหมู่บ้าน และยายนี้แหละที่เป็นหมอตำแยทำคลอด ให้กระผมได้มีโอกาสลืมตามาดูโลก   ยายอดทนเลี้ยงหลาน 4 คนมาด้วยความยากลำบาก จนกระทั่งอายุได้ 7 ขวบ กระผมก็สมัครใจเป็นเด็กวัด อาสาหิ้วปิ่นโตเดินตามหลังพระ

    สองปีต่อมา โชคชะตาก็พลิกผัน พ่อซึ่งได้อยู่กินกับภรรยาคนใหม่อีกคนหนึ่งที่กรุงเทพก็กลับมารับกระผมและ พี่สาวคนที่ 3 ไปอยู่ด้วย ปีแรกที่ได้มาอยู่กับครอบครัวใหม่ ดูเหมือนชีวิตเริ่มจะมีความสุขขึ้นบ้าง แต่แล้วเพียงระยะเวลาไม่ถึงปีทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เพราะกระผมต้องมารับผิดชอบงานบ้านทุกอย่างแทนแม่เลี้ยง   ทั้งที่ตอนนั้นกระผมเพิ่งอายุได้เพียงสิบขวบเท่านั้น

    เวลาว่างหลังเลิกเรียนและแม้แต่วันหยุดเสาร์อาทิตย์ กระผมและพี่สาวก็ต้องไปเก็บดอกรัก บางวันต้องทนยืนเก็บดอกรักท่ามกลางแดดจ้าตั้งแต่เช้าตรู่จนตะวันตกดิน   เสร็จแล้วจึงนำมาแกะเปลือกเพื่อเตรียมส่งขายในวันรุ่งขึ้น กว่าเราสองคนจะได้เข้านอนก็เกือบเที่ยงคืน ในช่วงนั้นกระผมยังเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงช่วยพ่อต้มเหล้าเถื่อนเพื่อหาได้รายได้เสริมนานถึง 3 ปี โดยที่กระผมไม่เต็มใจเลยครับ   เพราะเป็นงานที่หนัก กรรมวิธีในการต้มเหล้าก็มีขั้นตอนยุ่งยาก ต้องนำข้าวเหนียวมาหมักไว้กับแป้งที่ผสมเชื้อยีสต์   แล้วจึงคั้นเอาน้ำที่หมักมาต้ม จนควบแน่นเป็นไอแล้วไหลออกมาเป็นน้ำใสๆ จนกลายมาเป็นน้ำเมาแต่ความลำบากไม่ได้มีเพียงขั้นตอนการผลิตเท่านั้น เพราะเป็นของเถื่อนจึงต้องลักลอบผลิต เวลาหมักผมจะต้องแบกไปหมักไว้ในที่ไกลสายตาผู้คนเพื่อหลบซ่อนเจ้าหน้าที่   ถึงคราวลำเลียงน้ำหมักมาต้ม ก็หาบกันจนไหล่แทบทรุด

    นับแต่วันที่มาอยู่กับครอบครัวใหม่ของพ่อ ไม่เคยมีวันใดเลยที่ชีวิตของกระผมจะมีความสุข   บรรยากาศในบ้านร้อนระอุ เพราะ ทั้งพ่อและแม่เลี้ยงต่างเป็นคนเจ้าอารมณ์ โมโหร้าย หงุดหงิดง่าย    เราสองคนพี่น้องมักถูกดุด่า เฆี่ยนตีอยู่เป็นประจำ ครั้งหนึ่งกระผมและพี่สาวกำลังนั่งแกะดอกรักอยู่ แม่เลี้ยงเกิดมีปากเสียงกับพี่สาว ขณะนั้นพ่อกินเหล้าเมาได้ที่ จึงบันดาลโทสะ ใช้เท้าเตะศีรษะผมและเอามือตบศีรษะของพี่สาว จนศีรษะของเราชนกันอย่างแรง พี่สาวทนไม่ไหวจึงกลับไปบ้านเดิม แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย อีกคราวหนึ่ง ไม่รู้ว่าพ่อหงุดหงิดอะไรมา จู่ ๆ ก็คว้าลำไม้ไผ่ขนาดเท่าข้อมือ ฟาดกระผมเสียเต็มแรงจนไม้หักกลางท่อน

    กระผมทนทุกข์ถึง 6 ปี จนในที่สุดวันหนึ่งขณะที่กระผมนั่งซักผ้ากองโตอยู่หลังบ้าน คิดว่าวันนี้เป็นไงเป็นกัน ต้องหนีให้ได้ เหลียวซ้ายแลขวา เห็นว่าปลอดคน กระผมตัดสินใจรีบเผ่นออกมาทางหลังบ้านทันที รีบต่อรถ มุ่งหน้าไปอยู่กับพี่สาวที่ภูเก็ต ในใจคิดแต่เพียงว่า ชีวิตข้างหน้าจะต้องมีสิ่งดี ๆ รออยู่อย่างแน่นอน

    เมื่อผ่านวิกฤตในช่วงนั้นมาได้ ชีวิตของกระผมก็เปลี่ยนไป กระผมไม่ต้องลำบากเหมือนแต่ก่อน จึงใช้ชีวิตสำมะเลเทเมาเหมือนวัยรุ่นทั่วไป เที่ยวกลางคืน ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เสพกัญชาอยู่พักหนึ่ง แต่พอมาคิดได้ จึงค่อยๆ หักดิบทีละอย่าง

    วันหนึ่งขณะอายุได้ 17 ปี ผมเรียนอยู่ ปวช.   ความรู้สึกอย่างหนึ่งที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเกิดขึ้นกับกระผมอย่างกะทันหัน กระผมเกิดความเบื่อหน่ายชีวิตทางโลกขึ้นมา คิดว่าอยากจะบวช จึงไปบวชสามเณรภาคฤดูร้อนที่วัดแห่งหนึ่ง เมื่อได้บวชสมความปรารถนาแล้วจึงตั้งใจว่าจะติดตามพระอาจารย์ไปเรื่อยๆ โดยไม่คิดลาสิกขา แต่ท่านก็ไม่อนุญาต บอกให้กระผมไปเรียนทางโลกให้จบก่อน กระผมจึงจำต้องลาสิกขา

    ต่อมา กระผมได้มาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เรียนมาถึงปี 2 ก็ตัดสินใจพักการเรียน 1 ปี เพื่อไปสมัครเป็นทหาร ชีวิตในค่ายทหารต้องฝึกซ้อมหนักมาก จนผมป่วยเป็นไส้เลื่อน ต้องเข้ารับการผ่าตัดถึงสองครั้ง ซึ่งเป็นประสบการณ์ชีวิตที่กระผมลืมไม่ลงครับ

    ผ่าตัดครั้งแรก อยู่ดีๆ ถังออกซิเจนก็มีอารมณ์มาหมดถังในขณะกำลังผ่าตัดอยู่โดยที่ไม่มีใครรู้เลย กระผมรู้สึกเหมือนตัวเองถูกขังอยู่ในห้องมืดที่ไม่มีอากาศหายใจจนแทบขาดใจตาย โชคดีที่กระผมเอามือปัดสายออกซิเจนได้ทัน มิเช่นนั้นกระผมคงไม่รอดแน่ ไม่ใช่แค่นั้นครับ ทั้งยาชาและยาสลบก็พากันหมดฤทธิ์กลางคัน ทำให้กระผมต้องทนเจ็บปวดทรมานตลอดเวลาที่ถูกเย็บแผล

    ผ่าตัดครั้งที่สอง หมอเริ่มฉีดยาชาได้พักใหญ่ แต่ยาชายังไม่ทันจะออกฤทธิ์ หมอก็ลงมือผ่าตัดทันที หมอใช้มีดคมบางบรรจงกรีดลงไปบนบริเวณท้องน้อย เสียงร้องของกระผมดังก้องอยู่ในลำคอด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส ผมอดทนรอให้ความเจ็บปวดผ่านไปอย่างช้า ๆ แต่รู้สึกว่ามันช่างเป็นเวลาที่ยาวนานเหลือเกินครับ

    หลังปลดประจำการ กระผมกลับมาเรียนต่อ แล้ววันหนึ่งเป็นช่วงก่อนปิดเทอม มีรุ่นน้องคนหนึ่งชวนกระผมมาวัด เมื่อมาถึง พระอาจารย์ก็ออกปากชวนกระผมบวชธรรมทายาทภาคฤดูร้อนที่วัดพระธรรมกาย กระผมตอบตกลงทันที ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็ยังงง ๆ อยู่เลย    เมื่อสิ้นสุดโครงการอบรมธรรมทายาท กระผมตัดสินใจอยู่ต่ออีก 1 ปี กระผมคิดว่าเกิดมาทั้งที ต้องเอาดีให้ได้ และกระผมเองก็ไม่แน่ใจว่า หากออกไปเรียนต่อแล้ว เมื่อไหร่จึงจะได้กลับมาบวชอีก กระผมจึงตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยทันทีโดยไม่ลังเลใจ ต่อมาจึงได้เข้าศึกษาต่อในหลักสูตรพุทธศาสตร์บัณฑิตจนกระทั่งจบการศึกษา

    กระผมเชื่อมั่นว่า ทั้งหมดนี้เป็นเพราะคำอธิษฐานที่เคยตั้งใจไว้ ตั้งแต่ก่อนบวชมาส่งผล ทำให้ได้บวชสมดังความปรารถนา เพราะทุกครั้งที่ไปไหว้พระตามวัดต่าง ๆ กระผมก็จะอธิษฐานว่า “ขอให้ได้บวชพระ ถ้าได้บวชอีก ก็จะไม่สึกไปจนตลอดชีวิต” ปัจจุบันกระผมบวชสร้างบารมีมาได้ 9 พรรษา ขณะนี้ปฏิบัติศาสนกิจอยู่ ณ ประเทศออสเตรเลียครับ กระผมตั้งใจว่าจะขอตายในผ้าเหลือง ตามติดคุณครูไม่ใหญ่ไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตใน เพื่อให้ทุกคำอธิษฐานติดเป็นผังสำเร็จไปทุกภพทุกชาติจนถึงที่สุดแห่งธรรมครับ

คำถาม

1. กรรมใดยายจึงได้มารับเลี้ยงดูกระผมและพี่ๆ ตั้งแต่ยังเล็ก อาชีพหมอตำแยของยายจะต้องมีพิธีไหว้ครูหลังจากทำคลอดทุกครั้ง จะมีความเกี่ยวข้องกับครูวิทยาธรหรือไม่ ยายตายแล้วไปไหน อาชีพตกปลาจะทำให้มีวิบากกรรมอย่างไร กระผมสร้างองค์พระอุทิศไปให้ ท่านได้รับหรือไม่ มีอะไรจะฝากบอกมาถึงกระผมบ้างไหมครับ

2. โยมพ่อต้มเหล้าเถื่อนเป็นอาชีพและดื่มเหล้าทุกวัน จะมีวิบากกรรมอย่างไร พ่อตายแล้วไปไหน จะมีวิบากกรรมอย่างไร กรรมเจ้าชู้ ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ และเลี้ยงไก่ชน จะส่งผลอย่างไรในปรโลก ท่านได้รับบุญที่กระผมบวชและอุทิศไปให้หรือไม่ มีอะไรจะฝากบอกไหมครับ

3. บุพกรรมใดทำให้กระผมต้องมาเกิดในครอบครัวแตกแยก   ชีวิตในวัยเยาว์มีความลำบาก แต่ก็มักจะมีผู้ใหญ่ช่วยอุปถัมภ์และสนับสนุนเสมอ

4. กระผมมีวิบากกรรมใด พ่อและแม่เลี้ยงจึงรับไปอยู่ด้วย แต่แทนที่จะสบายกลับต้องทนอยู่อย่างลำบาก และต้องช่วยพ่อต้มเหล้าเถื่อนโดยไม่เต็มใจ    มีวิธีแก้ไขวิบากกรรมนี้อย่างไรครับ

5. เหตุใดทุกครั้งที่กระผมเห็นภาพทหารออกรบ กระผมเกิดความฮึกเหิมอยากจะไปเป็นทหารด้วย และต่อมากระผมได้เป็นทหารต้องฝึกซ้อมอย่างหนัก จนต้องมาผ่าตัดไส้เลื่อนถึงสองครั้ง เป็นเพราะวิบากกรรมใดครับ

6. ครั้งแรกขณะผ่าตัดไส้เลื่อนกระผมหายใจไม่ออกเกือบขาดใจตาย ยาชาและยาสลบก็มาหมดฤทธิ์เสียกลางคัน ครั้งที่สองยาชายังไม่ทันออกฤทธิ์หมอก็ลงมือผ่าตัดเสียก่อน เป็นเพราะวิบากกรรมใดครับ และกระผมรอดมาได้ด้วยบุญอะไรครับ

7. กระผมมีอุปนิสัยเป็นคนตรง มีความรับผิดชอบหมู่คณะค่อนข้างสูง จนเพื่อนสหธรรมิกให้ฉายาว่า “ตำรวจพระ” อุปนิสัยดังกล่าวเป็นเพราะคุ้นกับชีวิตทหารในชาตินี้หรือเป็นนิสัยที่ติดมาข้ามชาติครับ

8. ปัจจุบันกระผมมีโรคประจำตัวคือปวดหลัง เส้นเลือดขอดที่ขา และปวดศีรษะแทบทุกวัน นอกจากนี้ยังเป็นไข้หวัดใหญ่เฉลี่ยปีละครั้ง ต้องนอนพักรักษาตัวเกือบครึ่งเดือนกว่าจะหายเป็นปกติ เป็นเพราะวิบากกรรมใดครับ กระผมจะแก้ไขได้อย่างไร

9. รุ่นน้องที่เป็นกัลยาณมิตรชวนกระผมมาวัด เขาเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะอย่างไร มีหน้าที่อะไร เราเคยเป็นกัลยาณมิตรกันมาอย่างไร เหตุใดจึงมาบวชพร้อมกันในชาตินี้

10. บุพกรรมใดจึงทำให้กระผมเกิดเบื่อหน่ายทางโลกและได้บวชสามเณรในวัยเด็ก บุญใดจึงทำให้ตัดสินใจบวชอยู่ต่อมาจนถึงปัจจุบันนี้ กระผมเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร มีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรม และมีผลการปฏิบัติธรรมเป็นอย่างไร

11. ครอบครัวของกระผมเคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะหรือไม่ อย่างไร โยมพี่ทั้งสามคนพอจะมีกำลังทานบารมีในอดีตที่จะทำให้การงานก้าวหน้าและร่ำรวยเป็นอัศจรรย์ในชาตินี้หรือไม่ครับ

12. ข้อนี้ฝากถามครับ อุบาสกอุบาสิกาที่อุทิศตนทำงานพระศาสนา แต่ยังไม่ได้บรรจุในองค์กร เช่น อุบาสกอุบาสิกาที่กำลังทำหน้าที่อยู่ในต่างแดน จะได้รับบุญและสวัสดิการชีวิต (หลังละโลกแล้ว) เหมือนหรือต่างจากผู้ที่บรรจุในองค์กรหรือไม่อย่างไร โดยเฉพาะเมื่อกลับไปอยู่บนดุสิตบุรีวงบุญพิเศษครับ และมีปัจจัยใดที่ทำให้ได้บุญมากน้อยต่างกันครับ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. ยายต้องมารับเลี้ยงลูกและพี่ ๆ ตั้งแต่ยังเล็ก   เพราะ ... เคยเป็นลูกหลานเป็นญาติกันมา  ในชาตินี้จึงมาเอื้อเฟื้อเกื้อกูลกันต่อจ่ะ!

หมอ “ตำแย” ต้องทำพิธีไหว้ครู หลังจากทำคลอดทุกครั้ง   ก็ไม่เกี่ยวกับวิทยาธร   เป็นการไหว้ตามประเพณีเท่านั้นจ่ะ!

ยายตายแล้ว ก็ไปเป็น “ภุมมเทวา” ชั้นล่าง   เพราะมีบุญที่ทำตามประเพณีอยู่บ้าง คอยอุ้มไว้   จึงทำให้กรรมตกปลายังไม่ส่งผล

อาชีพตกปลา จะทำให้มีวิบากกรรม   เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์จะเป็นผู้มีโรคมากและอายุก็จะสั้นจ่ะ!

สร้างองค์พระอุทิศไปให้ท่าน ท่านก็ได้รับบุญ  จึงทำให้มีชีวิตที่ดีขึ้นมาหน่อยนึง จากที่อัตคัดที่อยู่อาศัย , เสื้อผ้า , อาหาร   ก็มามีสภาพที่ดีขึ้น แต่ยังไม่ดีมากจ่ะ!

ท่านก็ดีใจที่หลานบวช   จึงทำให้กายสว่างขึ้นทันที   เพราะท่านอนุโมทนาบุญนี้จ่ะ!

2. โยมพ่อต้ม “เหล้าเถื่อน” เป็นอาชีพและดื่มเหล้าทุกวัน จะมีวิบากกรรม คือ ...ก็จะทำให้ท่าน ไปอบาย   และเมื่อเกิดมาเป็นมนุษย์   ก็จะอยู่ในวงจรของผู้บ้า , ใบ้ , ปัญญาอ่อน จ่ะ!



โยมพ่อตายแล้ว เพราะหมดอายุขัย   เจ้าหน้าที่ก็มารับตัวไป “ยมโลก” เลย   ไม่ได้ไปมหานรก เพราะ บุญพระลูกชายอุ้มเอาไว้

ขณะนี้ยังยืนอยู่หน้าลานพิพากษา ด้วยกายที่ล่อนจ้อน ไม่มีเสื้อผ้าสวมจ่ะ!

กรรมเจ้าชู้ , ดื่มเหล้า , สูบบุหรี่ , เลี้ยงไก่ชน   จะส่งผลให้ชาติต่อไปก็จะเกิดเป็นผู้หญิง เป็นบ้า , ใบ้ , ปัญญาอ่อน , มีโรคมาก , อายุสั้น   และจะต้องตกไปอยู่ในวงจรสิ่งแวดล้อมอบายมุขดังกล่าว   แล้วก็ต้องย้อนไปสู่อบายอีกจ่ะ!

ท่านได้รับบุญที่พระลูกชายบวชอุทิศให้   จึงไม่ไปมหานรก

มีข้อความฝากมาถึง คือ อยากให้พระลูกชายช่วยท่าน เพราะเป็นทางรอดทางเดียวที่จะส่งบุญไปให้ท่านได้   ขณะนี้ท่านมีความหวาดกลัวมากจ่ะ!

3. ลูกเกิดมาในครอบครัวที่แตกแยก   และมีชีวิตลำบากตั้งแต่ยังเยาว์วัย   เพราะ ...มีเศษกรรมที่เจ้าชู้ติดมา   แต่ว่าเป็นปลายกรรมแล้ว จ่ะ!

แต่มีผู้ใหญ่อุปถัมภ์และสนับสนุนเสมอ เพราะ...มีบุญที่เคยสงเคราะห์ญาติในอดีต ตามมาส่งผลจ่ะ!

4. พ่อและแม่เลี้ยงรับไปอยู่ด้วย   แต่แทนที่จะสบายกลับลำบาก   ต้องช่วยพ่อต้มเหล้าเถื่อนด้วยความไม่เต็มใจ เพราะ...3 กรรมมารวมกัน คือ กรรมความตระหนี่ , คบคนพาล

และสามใช้เชลยศึกที่จับมาได้แล้ว ใช้เชลยศึกทำงานหนักจ่ะ!

จะแก้ไข ลูกก็ต้องตั้งใจสร้างบารมีอย่างเต็มที่ อย่าประมาท   แม้ในเรื่องที่บกพร่องเพียงเล็กน้อย   ให้อยู่ใกล้บัณฑิตนักปราชญ์และสร้างทุกบุญ    แล้วอธิษฐานล้อมกรอบในทุกเรื่องไว้ให้ดีจ่ะ!

5. ที่ลูกเห็นทหารออกรบแล้วมีจิต “ฮึกเหิม”   อยากเป็นทหารด้วย เพราะ ... ลูกเคยเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช เมื่อพุทธันดรที่แล้ว , นิสัยนี้ยังติดตัวมา

แต่เมื่อมาเป็นทหาร ต้องฝึกซ้อมอย่างหนักจนเป็น “ไส้เลื่อน” ถึงสองครั้ง เพราะ ...กรรมที่จับข้าศึกมาทรมานใช้งานหนัก และฆ่าข้าศึกตายเป็นจำนวนมาก

6. ครั้งแรกที่ผ่าตัด “ไส้เลื่อน” หายใจไม่ออกจนเกือบขาดใจตาย ยาชาและยาสลบก็หมดฤทธิ์เสียกลางครัน , ครั้งที่สองยาชายังไม่ทันออกฤทธิ์   หมอก็ลงมือผ่าตัดเสียก่อน

เพราะวิบากกรรมในอดีต ในชาติที่เป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช เมื่อพุทธันดรที่แล้ว ได้ทำร้ายและฆ่าข้าศึกตายเป็นจำนวนมาก ตามมาส่งผล

และที่รอดมาได้   ก็เพราะบุญที่เคยสร้างมากับหมู่คณะ   และบุญที่บวชตามพระราชาจนตลอดชีวิต ตามมาส่งผลช่วยไว้จ่ะ!

7. ลูกมีนิสัยเป็นคนตรง   มีความรับผิดชอบหมู่คณะสูง   จนได้รับฉายาจากเพื่อสหธรรมิกว่า “ตำรวจพระ”   อุปนิสัยนี้ก็เป็นความคุ้นกับการเป็นทหาร  ทั้งชาติในอดีตและปัจจุบันจ่ะ!

8. ปัจจุบันลูกเป็นโรค “ปวดหลัง” , “เส้นเลือดขอดที่ขา” และ “ปวดศีรษะ” แทบทุกวัน   และยังเป็นไข้หวัดใหญ่เฉลี่ยปีละครั้ง เพราะ ...วิบากกรรมตอนที่ลูกเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวช   ได้ทรมานข้าศึก , ได้ใช้แรงงานข้าศึกหนัก

และบางครั้งก็เร่งงานโดยใช้เท้าเตะ และให้ทำงานตากแดดตากฝน โดยไม่ค่อยดูแลเชลยศึกเลย   กรรมนี้ตามมาส่งผลจ่ะ!

จะแก้ไขก็ให้ลูก   ต้องปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกาย , หมั่นปล่อยสัตว์ปล่อยปลา , และถวายภัตตาหาร   เพราะชาติในอดีตที่ผ่านมา ไม่ค่อยสร้างทานบารมี , ไม่ค่อยแบ่งปันลาภแด่สหธรรมิก

9. รุ่นน้องที่เป็นกัลยาณมิตรที่ชวนลูกเข้าวัด   ก็เคยเป็นเพื่อนสนิทกันในชาติก่อน ๆ โน้น   ไม่ใช่พุทธันดรที่แล้ว , ได้เป็นเพื่อนรักสนิทกัน   ได้ชวนกันเฮฮา กินเหล้าสนุกสนาน   แต่ตอนท้ายก็จะชวนกันมาบวชกับหมู่คณะในภายหลัง

ดังนั้นชาตินี้ จึงทำให้มาอยู่ในวงจรที่มีบิดาดื่มเหล้า , ขายเหล้าเหมือนกัน และก็ได้ชวนกันมาบวชด้วยกันชาตินี้

ชาติที่บวชด้วยกันชาตินั้น ก็มีหน้าที่ “เผยแผ่” จ่ะ!

10. ลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา แบบบวชตลอดชีวิตมาหลายชาติ , อุปนิสัยนี้จึงติดตัวมา   จึงทำให้ได้มีโอกาสได้บวชเป็นสามเณรตั้งแต่เยาว์วัย   และต่อมาเบื่อหน่ายทางโลก   จนได้มาบวชอีกครั้งถึงบัดนี้   และมีหน้าที่ “เผยแผ่” ดังกล่าว

มีผลการปฏิบัติธรรม ได้ดวงใส และองค์พระภายในเป็นช่วงๆ พอเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้จ่ะ!

11. โยมแม่กับพี่สาว ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา แต่ไม่สม่ำเสมอ ,บางชาติก็เจอกัน บางชาติก็ไม่เจอ

ในชาตินี้ก็มีกำลังทานบารมีเก่าในระดับที่พอเอาตัวรอด

แต่ถ้าอยากจะเป็นเศรษฐี ก็ต้องสร้างทานบารมีของใหม่ให้มาก ๆ กว่านี้จ่ะ!

12. อุบาสก , อุบาสิกา ไม่ว่าจะอยู่ในองค์กรหรือไม่ก็ตาม   ถ้าหากตั้งใจประพฤติพรหมจรรย์   และทุ่มชีวิตสร้างบารมี   ไม่ว่าจะอยู่ต่างแดนหรือในประเทศก็ตาม   ก็มีสิทธิ์ไปอยู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตในได้จ่ะ!



บุญจะได้มากหรือน้อย   ก็ขึ้นอยู่กับว่าทุ่มเทในการสร้างบารมีมากหรือน้อย แหละจ่ะ!