CASE STUDY
พ่อจ๋า มาหาหนูบ่อยๆ หรือเปล่า
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพยิ่ง
ลูก เป็นนักเรียนใหม่ของโรงเรียนฝันในฝันวิทยาค่ะ ลูกมีปัญหาคาใจหลายอย่างอยากเรียนถามเกี่ยวกับเรื่องของคุณพ่อที่จากไปอย่างกะทันหันโดยไม่ได้สั่งลาอะไร เรื่องมีดังนี้ค่ะ
คุณพ่อของลูก เกิดที่มหาชัย มีพี่น้องเยอะมากและด้วยฐานะทางบ้านไม่สู้จะดีนัก คุณพ่อจึงต้องดูแลตัวเองมาตั้งแต่เล็กๆ พอพ่อเริ่มโตเป็นหนุ่ม ครอบครัวของพ่อได้ย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพฯ และพ่อก็ได้มาทำงานในโรงงานกระดาษเป็นงานแรก และเป็นเงินเดือนก้อนแรกที่พ่อสามารถหามาจุนเจือครอบครัวได้ พ่อภูมิใจและแทบจะไม่ได้เก็บเงินนั้นไว้ใช้เองเลย พ่อให้ย่าและแบ่งให้พี่ๆน้องๆเกือบหมด เพราะพ่อรักย่าและรักครอบครัวมากๆ
พ่อได้มาพบรักกับคุณแม่ มีลูกด้วยกัน 3 คน ลูกเป็นคนสุดท้อง แม่ เลือกที่จะใช้ชีวิตกับพ่อคงเป็นเพราะที่พ่อเป็นคนรักครอบครัว พ่อตั้งหน้าตั้งตาทำงานหาเงินมาเลี้ยงครอบครัว พ่อเป็นคนขยัน ไม่เคยอยู่นิ่งเฉยหรือจะหยุดงานเลย ตั้งแต่ลูกโตมาก็เห็นพ่อทำงานมาตลอด ลูกรู้สึกภูมิใจในตัวพ่อมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อแม่เล่าให้ลูกฟังว่า เมื่อตอนแม่ตั้งท้องพี่สาว แม่จะบ่นว่าเหม็นกลิ่น บุหรี่ที่พ่อสูบ พ่อพูดขึ้นทันทีว่า เออ! วันนี้จะสูบเป็นวันสุดท้าย แล้วพ่อก็ยอมอดบุหรี่จริงๆ แม้ท่านจะหงุดหงิดอยู่หลายวัน แต่พ่อเลิกสูบบุหรี่ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา แต่เรื่องเหล้า-เบียร์ ท่านยังคงดื่มอยู่จนลูกเริ่มโตเป็นสาว ลูกจะเห็นพ่อพาอาๆมาดื่มเหล้าที่บ้าน เวลาพ่อเมาพ่อจะพูดเสียงดัง พูดจาเอะอะโวยวาย ทั้งๆที่ปกติพ่อเป็นพูดน้อยมาก แทบจะไม่พูดกับใครเลย หลังจากนั้นแม่ได้คุยกับพ่อว่าลูกๆเริ่มโตกันหมดแล้ว การที่พ่อจะมานั่งกินเหล้าให้ลูกๆเห็นมันไม่ดี หลังจากนั้นมาลูกก็ไม่เคยเห็นพ่อพาใครมานั่งกินเหล้าให้เห็นอีกเลย แต่จะเมาบ้างก็ตอนมีงานสังสรรค์นอกบ้าน หรือตอนมีเรื่องกลุ้มใจพ่อก็จะกินเหล้า เพราะพอเมาแล้วพ่อก็จะกล้าระบายความในใจออกมาให้ทุกคนในบ้านได้รับรู้จนหมด
พ่อเป็นคนไม่ชอบทำบุญ ไม่เข้าวัด ไม่ใส่บาตรพระ แต่แม่จะเป็นคนที่ชอบใส่บาตรพระทุกเช้า บางครั้งพ่อยังว่าแม่ว่า จะใส่บาตรไปทำไม แม่ก็มักจะต่อว่าพ่อว่า เป็นคนบาป แต่พ่อก็จะเถียงแม่ว่าพ่อไม่เคยคิดร้ายกับใคร ไม่เคยด่าว่าใคร ไม่ได้ทำอะไรผิดศีลธรรม แค่นี้พ่อก็ได้ขึ้นสวรรค์แล้ว
จนมาถึงบั้นปลายชีวิตของพ่อ พ่อเริ่มป่วยเป็นโรคเบาหวานเมื่อ 5 ปีก่อนจะเสียชีวิต อาการของพ่อทรุดลงเร็วมาก จากคนที่ไม่เคยขาดงาน พ่อก็เริ่มขาดงานเพราะทำงานไม่ไหว หลังจากนั้น พวกลูกๆจึงขอร้องให้พ่อหยุดทำงาน เพราะพ่อคงไม่ไหวจริงๆ พ่อยอมตกลงที่จะอยู่บ้านเฉยๆ พ่อต้องเข้าออกโรงพยาบาลอยู่บ่อยๆ ซึ่งท่านไม่ชอบเลย ช่วงหลังๆพ่อเริ่มเปลี่ยนไปเป็นคนขี้น้อยใจ ร้องไห้ง่ายเหมือนเด็กๆและยังชอบพูดอะไรแปลกๆ ท่านจะทำทุกอย่างที่อยากทำแม้แต่การแอบไปดื่มเหล้า ทั้งๆที่ท่านเลิกดื่มแล้ว พ่อบอกพวกลูกว่าไม่ต้องห่วงพ่อ ตายก็เข้าวัด ตายแล้วก็ทำอะไรไม่ได้ แม่รู้สึกเหมือนกับว่า พ่อคงรู้ตัวว่าใกล้จะจากไปหรือเปล่า
จนถึงวันที่ 3 มีนาคม 2548 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายที่พ่อได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างทิ้งไว้ เช่น พ่อทำความสะอาดบ้านและได้ติดโมบายที่มีกระดิ่งหลายอันไว้หน้าบ้าน แม่ถามว่าพ่อจะติดไว้ทำไมเยอะแยะ พ่อบอกว่าให้พ่อทำเถอะ เพราะเวลาลมพัดฟังแล้วเสียงเพราะดี
ปกติคุณพ่อจะอยู่กับคุณแม่และพี่สาวคนโต ส่วนพี่สาวคนที่ 2 และตัวลูกหลังจากแต่งงานแล้วก็แยกบ้านไป และในวันนั้นแม่เล่าว่าพ่อพูดถึงตัวลูกบ่อยมาก พูดด้วยความดีใจที่ลูกมักจะแวะไปเยี่ยมท่านอย่างสม่ำเสมอ และน้อยใจในตัวพี่สาว คนที่ 2 ที่ไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมพ่อ ในกลางดึกของคืนนั้นพ่อกับแม่ทะเลาะกัน พ่อไอหนักมาก พ่อเลยลงมานอนชั้นล่างบนเก้าอี้นอนที่ท่านชอบนอนเป็นประจำ จนกระทั่งถึงเวลาตี 4 ของวันที่ 4 มีนาคม 2548 แม่นอนไม่ค่อยหลับ เลยลงมาชั้นล่างพร้อมเรียกพ่อ แต่แล้วก็เหลือเพียงร่างที่ไร้วิญญาณของพ่อนอนอยู่
ในคืนที่พ่อจากไป ลูกนอนอยู่ที่บ้านของลูก ได้ยินเสียงกระดิ่งดังเรื่อยๆ อยู่นานบนหัวนอนแต่ไม่กล้าออกไปดู ตอนเช้าลูกลองออกไปดูที่หัวนอนเพื่อหาที่มาของเสียงที่ได้ยินในตอนกลางคืน แต่ก็ไม่พบ จนลูกมาหาแม่ที่บ้าน พอดีช่วงนั้นลมพัดมาทำให้โมบายที่พ่อได้ทำไว้ดังกระทบกัน ลูกจำได้ว่าเสียงมันเหมือนกับเสียงที่ลูกได้ยินเมื่อคืน
ในตอนเช้าของวันที่ 2 หลังจากที่พ่อตาย แม่ของลูกได้ขับรถเพื่อจะเอาข้าวไปวางที่หน้าโลงศพของพ่อที่วัด พอถึงกลางทางแม่เจอตำรวจโบกเรียกและขอดูใบขับขี่ ซึ่งขณะนั้นตำรวจได้มองไปที่นั่งด้านข้างคนขับ แล้วพูดกับแม่ว่า ทำไมคุณแม่ขับรถผิดเลน คุณแม่แก่แล้วน่าจะให้คุณพ่อที่นั่งอยู่ข้างๆ เป็นคนขับ คุณแม่ทำหน้างงๆแล้วบอกว่า “เปล่าฉันมาคนเดียว สามีฉันตายไปเมื่อวันก่อน ฉันจะรีบเอาข้าวไปวางหน้าโลงศพสามีที่วัด” ตำรวจหน้าซีดพร้อมกับรีบส่งใบขับขี่คืนให้คุณแม่ แล้วไล่คุณแม่ให้รีบขับรถออกไป ซึ่งตอนนั้นคุณแม่ขับรถมาคนเดียว ไม่ได้มีใครนั่งมาด้วยเลย
สามีของลูก เขาเข้าวัดพระธรรมกายก่อนตัวลูก เขาชอบนั่งสมาธิที่บ้านทุกวัน หลังจากพ่อของลูกตาย วันหนึ่งเขานั่งแบบไม่คิด ไม่อยากได้อะไร แต่ท่องสัมมาอะระหัง ไปเรื่อยๆ พอนั่งไปได้ซักระยะ ก็รู้สึกหายใจสบายเย็นที่จมูกไปถึงตาทั้ง 2 ข้าง เหมือนมีน้ำแข็งมาอยู่ที่ปลายจมูก เย็นสบายอยู่แบบนี้ ความรู้สึกง่วงก็เริ่มเกิด สามีลูกจึงคิดในใจว่าพรุ่งนี้ค่อยมานั่งตามหาพ่อของลูกใหม่ก็แล้วกัน แล้วสามีลูกก็ล้มตัวนอน แต่แปลกที่ว่า พอนอนแล้วความสบายก็ยังติดอยู่ คือ เวลาหายใจแล้วรู้สึกโล่งโปร่งเบาสบาย ใจจึงคิดว่าถ้านอนแล้วท่องสัมมาอะระหังจะต่างกันกับการนั่งสมาธิหรือเปล่า เขาจึงได้ท่องสัมมาอะระหังต่อทั้งๆที่นอนอยู่โดยหวังว่าจะสามารถไปเจอพ่อของลูกที่เสียชีวิตไปแล้ว แต่วันนั้นก็ไม่มีอะไร
จนวันหนึ่งหลังจากนั่งสมาธิเสร็จก็นอนทำสมาธิจนหลับไป ขณะที่หลับสามีลูกมีความรู้สึกว่ากำลังนั่งสมาธิอยู่ในฝัน แล้วตัวก็ลอยไปยังที่แห่งหนึ่ง ที่นั่นมีคนเยอะแยะมาก มีทั้งคนเจ็บ คนป่วย ดูแล้วน่าสงสาร ตัวของสามีลูกก็ลอยไปเรื่อยจนกระทั่งได้ลอยเกือบจะผ่านร่างพ่อของลูก พอสามีลูกหันมาเห็นจึงรีบคว้ามือพ่อของลูกไว้ แล้วถามพ่อว่าเป็นอย่างไรบ้าง พ่อสบายดีไหม พ่อรู้ไหมว่าตายแล้ว พ่อตอบว่า “รู้” สามีลูกจึงบอกกับพ่อว่า แม่ของลูกจะไปนั่งสมาธิที่สวนพนาวัฒน์ จึงอยากให้พ่ออนุโมทนาบุญกับแม่ด้วยนะ แล้วลูกจะสร้างองค์พระให้พ่อ ซึ่งพ่อของลูกก็ร้องไห้ สามีลูกก็ร้องไห้ด้วย พ่อได้บอกว่า วันที่ 14 มีนาคม จะมีคนมารับ (พ่อตายวันที่ 4 มีนาคม) แล้วร่างของพ่อก็จะกลายเป็นเด็กหญิง สามีลูกก็ตกใจตื่น แล้วตะโกนเรียกลูกว่าเจอพ่อแล้วและได้คุยกับพ่อด้วย
หลังจากพ่อเสียไปได้เกือบ 20 วัน ลูกฝันเห็นพ่อชัดเจนมาก ฝันว่าพ่อ เข้ามาจากทางประตูบอกกับลูกว่า “นี่พ่อเองนะ” พ่อสวมเสื้อสีขาว ถือแท่นอิฐสูงพอประมาณ พ่อบอกลูกว่า “ไม่ต้องห่วง พ่อมีกิน พ่อสบายดี” แล้วพ่อก็บอกกับลูกว่า “ไปก่อนนะ จะไปต่อว่ามัน” พ่อพูดแค่นั้นแล้วก็หายไป ลูกก็ไม่เข้าใจว่าพ่อจะไปต่อว่าใคร พอวันรุ่งขึ้นลูกก็หายสงสัย ลูกได้โทรไปหาพี่สาวเพื่อจะเล่าเรื่องความฝันให้พ่อฟัง แต่พี่สาวก็ชิงเล่ามาก่อนว่าพ่อมาต่อว่า ว่าไม่ยอมไปถือป้ายในงานศพพ่อ หลังจากนั้นมาคุณแม่และคนในครอบครัวก็จะได้กลิ่นหอมบ้างเหม็นบ้างเป็นประจำ
คืนหนึ่งขณะที่คุณแม่กำลังนอนหลับอยู่นั้น แม่ได้ยินเสียงของพ่อมากระซิบที่ข้างหูชัดมาก แม่รู้สึกกลัวมากไม่ต้องการได้ยินเสียงนั้น จึงหลับตาแล้วตะโกนออกไปดังๆว่า “ไม่รู้ ไม่ฟัง ไม่อยากได้ยิน” แม่ร้องเสียงดังลั่นห้อง เลยไม่รู้ว่าพ่อต้องการจะบอกอะไร
สามีของลูกได้อธิษฐานว่าถ้าพระธรรมกายมีจริงขอให้ได้เห็นพ่อ และขอให้แฟนเปลี่ยนใจไปสร้างองค์พระกับเขา ซึ่งตอนนั้นลูกยังไม่ยอมมาวัด หลังจากนั่งสมาธิอธิษฐานเสร็จสามีก็นอน , ตี 3 ลูกก็ได้ฝันว่าพ่อมาหา บอกกับลูกว่า “อย่ามาเรียกพ่อบ่อย พ่อไม่อยากมีห่วง ใกล้เวลาที่เขาจะตัดสินแล้ว ไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่า” ลูกก็ถามในฝันว่า “ได้อะไรเหรอ ต้องการบุญอีกหรือเปล่า” พ่อก็พูดในทำนองว่า “พ่อทำอะไรลงไป พ่อยอมรับในสิ่งที่พ่อทำ” ตื่นเช้ามาลูกเลยคิดว่าควรจะทำอะไรสักอย่าง ก็เลยบอกกับสามีว่า จะไปวัดพระธรรมกายด้วย จะไปสร้างพระ สามีดีใจมาก เพราะเขาชวนลูกไปทำบุญมาตลอด แล้ววันนั้นตัวลูก สามีและคุณแม่ก็ได้ไปวัด ได้สร้างพระให้พ่อ 1 องค์ ของสามีและตัวลูกอีกคนละ 1 องค์ แล้วอธิษฐานอุทิศบุญให้พ่อ หลังจากนั้นมาก็ยังได้กลิ่นอีกเป็นครั้งคราว เหม็นบ้าง หอมบ้าง
คำถามมีดังนี้ค่ะ
1. ก่อนที่พ่อจะเสีย พ่อมีลางสังหรณ์อะไรหรือไม่จึงได้ทำหลายสิ่งหลายอย่างทิ้งไว้ เช่น ติดกระดิ่งที่หน้าบ้าน ทำความสะอาดบ้าน พูดถึงลูกๆด้วยความน้อยใจและดีใจ ท่านรู้ว่าต้องจากพวกเราใช่ไหมคะ แล้วรู้ได้อย่างไร ขณะนี้พ่ออยู่ที่ไหน มีความเป็นอยู่อย่างไร ก่อนตายคุณพ่อคิดอะไรอยู่
2. เสียงกระดิ่งที่ลูกได้ยินที่หัวนอน เป็นเสียงของคุณพ่อใช่ไหมคะ ที่ตำรวจเรียกแม่ขอดูใบขับขี่ แล้วเห็นผู้ชายนั่งอยู่ข้างๆแม่คือคุณพ่อใช่ไหมคะ
3. ที่คุณแม่ได้ยินเสียงคุณพ่อมากระซิบที่ข้างหูแล้วคุณแม่ก็ไม่ยอมฟัง พ่ออยากบอกอะไรกับคุณแม่และลูกๆหรือเปล่าคะ
4. บุญที่ลูกและสามีได้สร้างองค์พระประจำตัว เมื่อวันอาทิตย์ที่ 17 เมษายนที่ผ่านมาและบุญที่ลูกและสามีได้ทำในชาตินี้ ขอยกให้คุณพ่อหมดเลยได้ไหมคะ แล้วจะต้องทำอย่างไร คุณพ่อถึงจะได้บุญมาก
5. ที่สามีของลูกไปเจอคุณพ่อในฝัน จริงหรือไม่คะ ถ้าจริงทำไมคุณพ่อจึงกลายเป็นเด็กผู้หญิง
6. การปฏิบัติธรรมของสามีลูก ถูกวิธีหรือไม่คะ และสมควรจะนั่งแบบเดิมต่อไปหรือไม่ แล้วที่สามีฝันซ้อน
ฝัน มันเป็นอย่างไรคะ
7. ที่ลูกฝันว่าพ่อมาหา ในมือท่านถือแท่นอิฐเอาไว้ อยากทราบว่าแท่นอิฐนั้นคืออะไร ก่อนสร้างองค์พระ สามีของลูกฝันเห็นพ่อไม่ใส่เสื้อและเปลี่ยนเป็นเด็กผู้หญิง แต่หลังจากที่สร้างองค์พระให้แล้ว ลูกฝันเห็นพ่อใส่เสื้อขาว แล้วถือแท่นอิฐมาด้วย นั่นคือ ผลของบุญที่ลูกสร้างองค์พระให้ใช่หรือไม่คะ
8. ที่พ่อบอกว่าใกล้เวลาที่เขาจะตัดสินแล้วหมายความว่าอย่างไร
9. ครอบครัวของสามีลูก มีพี่ชายของสามี 1 คนและตัวของสามีเท่านั้นที่ได้มาสร้างบุญกับหมู่คณะประจำ คนอื่นๆเขาไม่ยอมมา แต่ถ้าไปบอกบุญ เช่นสร้างองค์พระ เขาก็จะร่วมทำทุกครั้งแต่ไม่ยอมมาวัด เขาจะไปทำบุญที่วัดอื่น เหตุผลก็คือ วัดพระธรรมกายรวยแล้ว ลูกและสามีอยากทราบว่า พ่อแม่และพี่น้องของสามีลูก เขามีเชื้อสายได้เคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะหรือไม่คะ ทำอย่างไรจะให้เขาเข้าใจและมาสร้างบารมีด้วยกัน
10. ตัวลูก สามี และพี่ชายของสามีคนที่ทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับลูก เราทั้ง 3 เคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะอย่างไรคะ
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
1. ก่อนพ่อตาย พ่อได้ติด “กระดิ่ง” ไว้หน้าบ้าน , ทำความสะอาดบ้าน พูดถึงลูกด้วยความน้อยใจและดีใจ เพราะ ...ท่านมีความรู้สึกว่า จะอยู่ได้ไม่นาน แต่ก็ไม่ถึงกับว่าจะรู้วันเวลา ที่จะตาย
- ก่อนตาย พ่อไม่มีความคิดอะไร เหมือนคนนอนหลับแล้วก็จากไป
- ตายแล้วจึงวนเวียนอยู่ที่บ้านกับครอบครัว โดยเฉพาะอยู่กับแม่ ด้วยรักและผูกพัน
- ต่อมาเมื่อได้รับบุญที่อุทิศให้ จึงไปเป็น “ภุมมเทวา” อยู่ ณ หมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง แต่ก็เวียนกลับมาเยี่ยมบ้านจ่ะ!
2. เสียงกระดิ่งที่หัวนอนที่ลูกได้ยิน คือ กระแสใจของพ่อที่คิดถึงลูกตอนตายใหม่ ๆ แต่ไม่ได้มาหาลูกจ่ะ! เพราะตอนนั้นท่านยังไม่รู้และไม่แน่ใจว่าตัวเองตายจ่ะ!
- ที่ตำรวจเรียกแม่ขอดูใบขับขี่ แล้วเห็นผู้ชายอยู่ข้างแม่ คือ พ่อของลูกนั่นแหละจ่ะ! เพราะพ่อจะตามแม่ไปทุกหนทุกแห่ง ในช่วงแรกของการตายจ่ะ!
3. ที่คุณแม่ได้ยินเสียงคุณพ่อมากระซิบข้างหู แล้วคุณแม่ไม่ยอมฟังนั้น คือ เสียงของคุณพ่อนั่นเอง ...ท่านก็อยากพูดคุยทักทายเหมือนตอนมีชีวิตอยู่เท่านั้น เพราะตอนนั้นท่านรู้ตัวว่าตายแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรที่อยากจะพูดมากกว่านี้จ่ะ!
4. บุญที่ลูกสร้างองค์พระประจำตัว เมื่ออาทิตย์ที่ 17 เมษายนที่ผ่านมา และบุญที่สามีและลูกได้ทำในชาตินี้ ขอยกให้พ่อหมดเลยนั้น ก็เป็นไปไม่ได้ คงได้แค่บางส่วน เพราะบุญไม่ใช่อยู่ดี ๆ จะไปยกให้ใครง่าย ๆ จ่ะ!
- ถ้าอยากให้พ่อ ได้บุญมาก ลูกก็ต้อง ทำทาน , รักษาศีล , ภาวนา ให้เห็นองค์พระ แล้วอธิษฐานบุญทุกบุญอุทิศไปให้ท่านจ่ะ!
5. ที่สามีฝันเห็นคุณพ่อของลูกกลายเป็นเด็กผู้หญิง เพราะ ...จิตนิวรณ์จ่ะ! ...เป็นแค่ความคิดคำนึงแล้วฝันไป แต่ความจริงท่านไม่ได้เป็นอย่างนั้น เพราะท่านได้เป็น “ภุมมเทวา” ระดับธรรมดาอยู่ที่บ้านตอนตายใหม่ ๆ
6. การปฏิบัติธรรมของสามีของลูก แบบไม่คิดอยากได้อะไรเลย แค่ท่องสัมมาอะระหังไปเรื่อย ๆ จนรู้สึกหายใจสบายเย็นที่ปลายจมูกไปถึงดวงตาทั้ง 2 ข้าง เหมือนมีก้อนน้ำแข็งมาติดที่ปลายจมูก แล้วก็ล้มตัวลงนอน แต่ความสบายยังติดอยู่รู้สึกตัวโล่ง , โปร่ง , เบาสบาย นั้น...ก็ถูกวิธีจ่ะ! แต่ยังไม่สมบูรณ์เท่านั้นแหละจ่ะ!
- ให้นั่งต่อไปแบบเดิม จนกว่าจะเย็น มาที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 แล้วหยุดนิ่งจ่ะ!
- ที่สามีฝันซ้อนฝันนั้น ส่วนใหญ่ก็เกิดจากจิตนิวรณ์ หรือบางทีก็เป็นสมาธิระดับหนึ่ง แต่ยังไม่สมบูรณ์จ่ะ!
7. ลูกฝันเห็นพ่อมาหา ในมือถือแท่นอิฐและใส่เสื้อขาว ภายหลังจากสร้างองค์พระอุทิศให้นั้น คือ... ผลบุญที่ลูกสร้างองค์พระไปให้จ่ะ!
- เมื่อพ่อกลับไปถึงวิมานของท่าน ในหมู่บ้านภุมมเทวา “แท่นอิฐ” นั้น ก็จะเปลี่ยนเป็นทอง เป็นสมบัติของพ่อในภพภูมิของภุมมเทวาจ่ะ!
8. ที่พ่อบอกว่า ใกล้เวลาที่เขาจะตัดสินแล้ว ไม่รู้ว่าจะได้หรือเปล่า ในความฝันของลูกนั้น คือ...ตอนแรกตาย และวนเวียนอยู่กับครอบครัว ต่อมาเจ้าหน้าที่เขตนำพ่อไปส่ง ณ หมู่บ้านภุมมเทวาแห่งหนึ่ง ซึ่งพ่อก็ขอร้องกับหัวหน้าเขตผู้ปกครองว่า จะขออนุญาตกลับมาอยู่บ้านบ้าง เพราะรักและผูกพัน สลับกับอยู่ในหมู่บ้าน
- หัวหน้าเขตก็อนุญาต เนื่องจากหมู่ญาติได้ทำบุญอุทิศไปให้พ่อบ่อย ๆ จึงสามารถออกนอกเขตได้ และอีกทั้งยังไม่ได้รับมอบหมาย ให้ทำงานอะไรเป็นพิเศษในช่วงแรก ๆ นั้นจ่ะ! ดังนั้นสิ่งที่ลูกฝันจึงเป็นเรื่องจริงที่พ่อมาหาลูกจ่ะ!
9. พ่อ แม่ พี่น้องของสามี ก็เคยสร้างบุญมากับหมู่คณะมาบ้าง แบบ “กองเสบียง” แต่ยังไม่ต่อเนื่องนัก ดังนั้นลูกก็ต้องทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้ท่านเหล่านั้น ด้วยความอดทนและ เยือกเย็น แต่ก็คงจะต้องใช้เวลาหน่อยจ่ะ!
10. ตัวลูก , สามี และพี่ชายของสามี คนที่ทำหน้าที่ให้ กับลูก , ทั้งสามคน ก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาหลายชาติแล้วแบบ “กองเสบียง” จ่ะ!
- ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญแล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ!