CASE  STUDY
ข้าวสารเพิ่มเมล็ด  และ  เพชรตาแมว
เรียบเรียง จากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
 
 
 
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
 
        ลูกเป็นลูกพระธัมฯเข้าวัดเมื่อปี 2530 โดยการชักชวนของคุณพ่อตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียนมัธยม จนกระทั่งปัจจุบันได้เข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่อยู่ในวัดแล้วเจ้าค่ะ   ลูกกราบขออนุญาตส่ง CASE  STUDY  มาดังนี้ค่ะ
 
        คุณพ่อของลูก เป็นคนจังหวัดสงขลาโดยกำเนิด ชีวิตในวัยเด็กของท่าน ค่อนข้างลำบาก   แต่คุณพ่อก็เป็นคนที่เรียนหนังสือเก่งมากสอบชิงทุนได้เรียนจนจบในระดับมหาวิทยาลัย  แล้วไปประกอบอาชีพรับราชการครูอยู่ที่จังหวัดนครนายก จากนั้นท่านก็มาพบรักกับคุณแม่ซึ่งมีอาชีพรับราชการครูเช่นกัน  เมื่อแต่งงานอยู่กินด้วยกันแล้วก็มีลูก 2 คน  เป็นชาย1  หญิง1  และลูกหญิงก็คือตัวลูกเองค่ะ  อุปนิสัยของคุณพ่อเป็นคนใจดี รักครอบครัว  ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ และชอบการทำบุญเป็นประจำอยู่เสมอ   ต่อมาเมื่อปีพ.ศ 2529 คุณพ่อก็ได้มารู้จักกับวัดพระธรรมกายโดยการชักชวนของเพื่อนกัลยาณมิตรคุณครูด้วยกัน แล้วคุณพ่อก็มาทำบุญกับทางวัดโดยตลอดต่อเนื่องไม่เคยขาด คุณพ่อได้ทำบุญ สร้างองค์พระให้ คุณปู่ คุณย่า คุณทวดหญิง คุณทวดชาย พร้อมทั้งสร้างพระให้ตัวเองและทุกคนในครอบครัวกว่า 20 องค์ และร่วมบุญกฐินทุกปี  แล้วท่านก็ยังเป็นผู้นำบุญจัดรถนำนักเรียนและผู้ปกครองรวมทั้งสาธุชนมาร่วมงานบุญกับทางวัดเสมอ  คุณพ่อรักในการสั่งสมบุญมาก
 
        ครั้งหนึ่งคุณพ่อได้มาอยู่ธุดงค์ปีใหม่แล้วยังได้นั่งเนสัชตลอดทั้งคืนโดยไม่เมื่อยเลย ท่านยังพูดกับคุณแม่และลูกๆว่า มีความสุขจังเลย  ซึ่งทุกคนในครอบครัวเห็นคุณพ่อมีความสุขก็สุขด้วย แต่ทุกคนไม่ทราบเลยว่า คุณพ่อได้ป่วยเป็นโรคมะเร็งที่ตับระยะสุดท้ายแล้ว   เพราะคุณพ่อไม่เคยได้พูดถึงอาการป่วยของท่านให้ใครรู้เลย  พอทุกคนมาทราบคุณพ่อก็ป่วยหนักรักษาไม่ได้แล้ว   และเสียชีวิตเมื่ออายุ  64  ปี
 
        คุณแม่ของลูก เป็นคนจังหวัดนครนายกโดยกำเนิด ท่านมีพี่น้องด้วยกัน  10 คน  คุณแม่เป็นคนที่ 6 ในจำนวนพี่น้องทั้งหมด  คุณแม่เป็นคนสวยหน้าตาดี มีหนุ่มๆมาจีบมากมาย  โดยอุปนิสัยของคุณแม่แล้ว ท่านจะเป็นคนใจร้อนหงุดหงิดง่ายแต่ก็หายอย่างรวดเร็ว   แต่ท่านก็เป็นคนใจบุญ ชอบทำบุญตักบาตรในตอนเช้าเสมอ  แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่ง ในปี 2523  คุณแม่ได้เห็นพระสงฆ์รูปหนึ่งออกบิณฑบาตผ่านหน้าบ้าน พระภิกษุรูปนั้นมีหน้าตาผิวพรรณวรรณะผ่องใสงดงามมาก  งามกว่ารูปวาดและรูปปั้นทั่วไปเสียอีก   ในยามเดินก็เหมือนลอย เท้าไม่แตะพื้น จึงทำให้คุณแม่คิดว่าเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า   และท่านก็ยังบอกอีกว่าเคยเห็นดวงแก้วแสงสีเขียวๆ ลอยมาตกแถวๆ ตรงคูน้ำริมถนนหน้าบ้านอีกด้วย  จึงทำให้คุณแม่มั่นใจในการทำความดี และรักในการทำบุญมากขึ้น  ใครชวนทำบุญอะไรก็ทำ  ไม่ว่าจะทอดกฐิน ทอดผ้าป่า หรือบุญต่างๆ คุณแม่ก็จะร่วมทำทุกบุญค่ะ  ต่อมาพ่อก็มาเป็นกัลยาณมิตรชักชวนคุณแม่ให้มาร่วมทำบุญที่วัดพระธรรมกาย  ท่านจึงได้ตามคุณพ่อมาทำบุญสร้างบารมีเคียงข้างกลับคุณพ่อมาโดยตลอด
 
        ปี 2547      คุณแม่ก็ได้มีอาการเหนื่อยง่าย อึดอัดหายใจไม่สะดวก  หมดแรงอ่อนเพลียแบบชนิดที่ว่าหาสาเหตุไม่เจอ ท่านจึงได้ไปพบคุณหมอจึงทราบว่าป่วยเป็นโรคหัวใจโต หนำซ้ำยังมาเป็นโรคความดันสูงอีก และทุกวันนี้ท่านต้องทานยาตามแพทย์สั่งอยู่ตลอด    อาการจึงค่อยๆดีขึ้นแต่ยังไม่หายเป็นปกติค่ะ
 
        คุณตาของลูก หาเลี้ยงครอบครัวทุกวิถีทางที่พอจะหาได้  ในขณะนั้นคุณตาไม่มีความรู้เรื่องความเป็นจริงของชีวิตและไม่มีความรู้เรื่องกฎแห่งกรรม จึงทำให้ท่านได้มาประกอบอาชีพประมงอยู่ประมาณปีกว่า  ซึ่งพอจะมีรายได้เข้ามาบ้าง  แต่ด้วยความที่คุณตา เป็นคนใจดีชอบทำบุญทำทาน ชอบศึกษาธรรมะและอุปัฏฐากพระและช่วยงานวัดแถวบ้านมาตลอด คุณตาจึงเลิกทำประมง แล้วหันมาเอาดีทางทำนาทำสวนค่ะ คุณตาเป็นคนกว้างขวางจึงเป็นที่รู้จักของคนในหมู่บ้านและเป็นที่ยอมรับของชาวบ้านว่าเป็นคนดี กอปรกับท่านก็ไม่ชอบดื่มเหล้าและสูบบุหรี่  แต่ก็มีเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นกับคุณตาจนได้ เมื่อหลานชายของท่านคนหนึ่งซึ่งชอบดื่มเหล้ามายัดเยียดเหล้าให้คุณตาดื่ม  คุณตาพยายามหลีกเลี่ยงและปฏิเสธด้วยอาการนุ่มนวล แต่หลานชายไม่ยอม พยายามคุมให้คุณตาดื่มเหล้าให้ได้ จากที่คุณตาปฏิเสธอย่างนุ่มนวลนั้น ก็ค่อยๆรุนแรงขึ้นจนเกิดโทสะ มีปากเสียงกัน แต่คุณตาก็ระงับอารมณ์ได้  ท่านจึงเดินหนีไป  และในวันเดียวกันนั้นคุณตาเกิดเป็นโรคความดันสูงกะทันหันทำให้เส้นเลือดในสมองแตกจนกระทั่งเสียชีวิต เมื่ออายุได้  86  ปี 
 
        คุณยายของลูก เป็นคนขยันสู้ทำงานหาเลี้ยงครอบครัวคู่เคียงบ่าเคียงไหล่กับคุณตามาโดยตลอด  จนกระทั่งวันหนึ่งในปี 2480  ขณะที่คุณยายขุดหลุมเพื่อจะปลูกต้นกล้วยอยู่ในสวนนั้น  ท่านยกจอบขุดหลุมได้เพียง 2-3 ครั้ง ก็ปรากฏเห็นแสงเรืองรองงดงามอยู่ในหลุม ท่านจึงตั้งใจขุดก็ปรากฏเห็นซากแมวเป็นตัวๆ แต่แปลกตรงที่ตาของมันข้างหนึ่ง มีแสงดุจราวกลับเพชร คุณยายจึงได้จับดูมีลักษณะแข็งมีแสงแว๊บๆสวยงาม ส่วนตาข้างหนึ่งของแมวฝ่อ คุณยายจึงนำตาแมวข้างที่เหมือนเพชรมาทำเป็นหัวแหวน ซึ่งเมื่อเจียระไนแล้วจะมีเนื้อสีขาวทึบมีสีเขียวเรืองๆโดยรอบ สวยงามมากค่ะ  ซึ่งผู้คนที่ทราบเรื่องเขาก็จะเรียกกันว่า เพชรตาแมว
 
        และมีอีกคราวหนึ่งในปี 2497 คุณยายก็ได้ไปขุดหลุมปลูกมันเทศ จู่ๆก็ขุดไปพบเมล็ดข้าวสีดำคล้ายถ่านจำนวนมากๆเก็บได้เป็นจำนวนมาก  จากนั้นท่านจึงนำไปทำความสะอาดเก็บเอาไว้บูชาเพราะคิดว่าเป็นสิ่งวิเศษ  แต่ก็แปลกจริงๆค่ะเพราะข้าวสีดำที่คุณยายเก็บมาไว้ในภาชนะเพื่อบูชา ข้าวสีดำนั้นก็จะเพิ่มจำนวนเองโดยไม่มีสาเหตุ  ยิ่งทำให้คุณยายเชื่อว่าเป็นข้าววิเศษค่ะ  เมื่อชาวบ้านทราบก็ได้มีคนมาขโมยข้าวนี้ไปแต่ก็ต้องเอามาคืน เพราะเขาฝันว่า เห็นเศียรพระพรหมตั้งอยู่บนพานแว่นฟ้า ไปท้วงให้เอากลับมาคืนที่เดิม  คุณยายรวมทั้งลูกๆหลานๆจึงเชื่อในความศักดิ์สิทธิ์ของข้าวสีดำ  คุณยายได้เสียชีวิตด้วยโรคชรา เมื่ออายุ  92 ปี
 
        พี่ชายของลูก ในสมัยเรียน เขามักจะมีอาการเครียดอยู่บ่อยๆ และมักจะทำเงินหายอยู่บ่อยๆอีกด้วย พี่ชายเป็นคนที่ไม่สามารถเก็บเงินไว้กับตัวได้เลย ต้องฝากหรือแจกคนอื่นเป็นทานเรื่อยไป บางครั้งให้เงินกับคนขอทานเป็นพันบาท  ต่อมาเมื่อพี่ชายเรียนจบเข้าทำงานก็ยังไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานเลย ยิ่งทำให้เขาเครียดมากขึ้นจึงหันหน้าเข้าหาบุหรี่ สูบบุหรี่วันละ 1 ซองเป็นอย่างน้อย คุณแม่ก็ได้ไปเป็นกัลยาณมิตรให้เขาหักดิบเลิกบุหรี่ พี่ชายก็ทำตาม แต่ปรากฏว่า เขามีอาการขากรรไกรค้าง ตัวแข็งกระดุกกระดิกไม่ได้เส้นตึงไปหมด  ทรมานมาก แต่เขาก็พยายามอดทนกับความทุกข์เช่นนี้จนเลิกได้สำเร็จค่ะ จากนั้นพี่ชายก็ได้มาบวชบูชาพระธัมฯในรุ่น 61 ปี เมื่อครบกำหนดจึงได้ลาสิกขาออกไป
 
        ตัวลูกเอง  เมื่ออายุได้ 11 ขวบ  เกิดความทรงจำแปลกๆ คือ ลูกรู้สึกว่าขณะที่อยู่ในครรภ์คุณแม่นั้น  มีความรู้สึกว่าได้เปลี่ยนท่ากลับหัวกลับเท้าอยู่บ่อยๆ  แล้วก็ยังรู้สึกอีกว่า เวลาคลอด  ถ้าเอาขาออกก่อนก็คงจะสบายตัวมากกว่า เอาหัวออกเป็นแน่   ซึ่งความทรงจำนี้จะเกิดกับลูกเป็นระยะๆ  ลูกจึงไปถามคุณแม่ว่า “แม่จ๋าตอนคลอดลูก หนูเอาเท้าออกก่อนหรือเอาหัวออกก่อนค่ะ” แล้วคุณแม่ก็ตอบลูกกลับมาว่า  “ ตอนคลอดหนูนั้น หนูเอาเท้าออกก่อนจ๊ะ”  ลูกถึงกับอึ้งเพราะมันตรงกับความรู้สึกของลูกค่ะ
 
        ต่อมาเมื่อปี 2530 ขณะที่ลูกกำลังเรียนอยู่ในระดับมหาวิทยาลัยปี 1  คุณพ่อได้มาเป็นกัลยาณมิตรชักชวนลูกให้ไปทำบุญที่วัดพระธรรมกาย  ลูกจึงได้มาสร้างบารมีเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัดทุกวันอาทิตย์และมาร่วมงานบุญใหญ่โดยตลอดต่อเนื่องไม่เคยขาด  จนกระทั่งลูกเรียนจบจึงตัดสินใจเข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่ช่วยงานวัดอย่างเต็มตัวค่ะ
 
คำถาม
 
1.    บุพกรรมใดชีวิตในวัยเด็กของคุณพ่อจึงค่อนข้างลำบาก และบุญใดทำให้ท่านเรียนหนังสือเก่งสอบชิงทุนได้ตลอด ทำไมคุณพ่อจึงไม่ยอมบอกใครๆว่าท่านป่วยหนัก แล้วกรรมใดทำให้คุณพ่อเป็นโรคมะเร็งในตับ    คุณพ่อตายแล้วไปไหน ได้รับบุญอุทิศไปให้หรือไม่อย่างไรคะ
 
2.    คุณแม่เห็นพระภิกษุสงฆ์มาบิณฑบาตรูปร่างหน้าตาผิวพรรณวรรณะผ่องใสนั้นเป็นเรื่องจริงหรือไม่คะ ถ้าเป็นจริงท่านเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจริงใช่หรือไม่อย่างไรคะ  และดวงแก้วแสงสีเขียวที่คุณแม่เห็นนั้นคืออะไร คุณแม่มีวิบากกรรมใดที่ทำให้ท่านเป็นโรคหัวใจโต ท่านจะหายเป็นปกติหรือไม่   ควรแก้ไขอย่างไรคะ
 
3.    วิบากกรรมใดคุณตาจึงโดนหลานยัดเยียดให้ดื่มเหล้า จนเกิดเป็นโรคความดันสูงทำให้เส้นเลือดในสมองแตกตาย  ท่านตายแล้วไปไหนได้รับบุญอุทิศไปให้หรือไม่อย่างไรคะ
 
4.    ทำไมเพชรตาแมวที่คุณยายได้จึงมีสีขาวและสีเขียวที่มีแสงเรืองรองโดยรอบ มีคุณวิเศษมั๊ยคะ   ถ้ามี  เวลานำไปเจียแล้วจะทำให้คุณวิเศษลดลงหรือไม่ค่ะ    คุณยายมีบุญอะไรจึงได้มาพบเพชรตาแมว   เพชรตาแมวมีกี่สี   เหมือนสีของเพชรพลอยไหม    และมีคุณสมบัติแร่ธาตุเหมือนเพชรพลอยหรือไม่คะ
 
5.    ข้าวสีดำที่คุณยายพบเป็นของวิเศษหรือไม่ ทำไมข้าวจึงเพิ่มจำนวนได้เอง   ข้าวนี้คือสิ่งใด  เกิดขึ้นมาได้อย่างไร  ทำไมคุณยายจึงไปพบ  
 
6.    คุณยายเสียชีวิตด้วยโรคชราตายแล้วไปไหน  ได้รับบุญอุทิศไปให้หรือไม่อย่างไรคะ
 
7.    ทำไมพี่ชายของลูกเป็นคนเครียด   ไม่สามารถเก็บเงินไว้กับตัวได้เลย  มักจะหาย หรือต้องฝาก หรือแจกคนอื่น  , ทำไมเขาไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน    เขาจะมีโอกาสกลับมาบวชตลอดชีวิตหรือไม่คะ
 
8.    ทำไมลูกถึงมีความรู้สึกว่า ถ้าคลอดก็ต้องเอาเท้าออกก่อนหัวถึงจะสบาย  ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นกับลูกได้อย่างไรคะ
 
9.    คุณปู่คุณย่าเสียชีวิตด้วยโรคชรา ท่านทั้งสองตายแล้วไปไหนได้รับบุญอุทิศไปให้หรือไม่อย่างไรคะ
 
10.    ทำไมลูกถึงได้ชอบนักวิทยาศาสตร์ที่มีความสามารถค้นพบสิ่งใหม่ๆให้กับชาวโลกเสมอ แล้วลูกก็ชอบสีเขียวขี้ม้าชอบชุดทหารและชอบช้างศึกที่อยู่ท่ามกลางสนามรบ ลูกเคยเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวชหรือไม่อย่างไรค่ะ
 
11.    ลูกมีพี่น้องกัลยาณมิตร 2 คน ที่สนิทสนมและคอยให้กำลังใจกันและกันอยู่เสมอ  คนหนึ่งเป็นอาสาสมัคร  อีกคนหนึ่งเป็นเจ้าหน้าที่วัด  เราเคยสร้างบารมีด้วยกันมาอย่างไร ทำหน้าที่มาอย่างไรในกองทัพธรรมคะ 
 
12.    ครอบครัวของลูกสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรจะได้ไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิ์สัตว์หรือไม่อย่างไรคะ
ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
 
1.    ชีวิตวัยเด็กของคุณพ่อค่อนข้างลำบาก   เพราะ..... กรรมความ “ตระหนี่” ในอดีตได้ตามมาส่งผลในชาตินี้จ่ะ ! 
  
  
 
 
 
2.    คุณแม่เห็นพระภิกษุสงฆ์เดินบิณฑบาต   รูปร่างหน้าตาผิวพรรณวรรณะผ่องใสนั้น   เป็นเรื่องจริง     แต่ไม่ใช่พระพุทธเจ้า เป็นพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบเท่านั้นจ่ะ !
 
  
  
 
 
 
3.    คุณตาเป็นโรคความดันโลหิตสูง     ทำให้เส้นเลือดในสมองแตกตาย   เพราะ..... กรรมทั้งในอดีตและปัจจุบันที่เลี้ยงสัตว์เอาไว้ฆ่า   และเคยฆ่าสัตว์ไว้เลี้ยงคนเพื่อทำกับแกล้ม   กับกรรมประมงมาเสริม    
 
  
 
 
 
4.    “เพชรตาแมว” ที่คุณยายได้นั้น     ยังไม่ใช่เพชรตาแมวที่แท้จริง     แต่เกิดจากตัวแมวที่นัยน์ตาเป็น “ต้อหิน” จึงมีสีขาวขุ่น , ไม่ได้เกิดจากกายสิทธิ์มาลง     จึงไม่ได้ทำให้มีอานุภาพพิเศษใด ๆ จ่ะ !    
 
  
 
 
 
5.    “ข้าวสารดำ” ที่คุณยายพบ   ก็เป็นข้าวสารที่พวกพราหมณ์หรือพวกไสยเวทย์ใช้ประกอบพิธีกรรม  ,  เป็นของตกค้างจากโบราณ     อย่าไปสนใจอะไรมากนัก   เพราะไม่ใช่ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงจ่ะ ! 
 
 
 
6.    คุณยายตายแล้ว   ก็ไปเป็นเทพธิดามีวิมานทองไม่ใหญ่นักของชั้น “ดาวดึงส์” เฟส  3     ด้วยบุญที่ทำไว้ในพระพุทธศาสนาจ่ะ!
 
 
 
7.    พี่ชายของลูกเป็นคนเครียด  ,  ไม่สามารถเก็บเงินได้เลย , มักจะหาย  หรือฝาก  หรือแจกคนอื่นไป   เพราะ ..... ในอดีตชอบขโมยเงินของมารดาไปกินเหล้าในสมัยวัยรุ่น     กอปรกับบุญกุศล  ก็ยังไม่มากนัก  ,  เศษกรรมสุราก็ทำให้เครียด
 
  
 
 
 
8.    ลูกมีความรู้สึกว่า   เวลาคลอดลูกเอาเท้าออกก่อนหัว      จึงจะสบาย... ก็เป็นความรู้สึกไปเอง   อย่าไปให้ความสำคัญกับความรู้สึกนี้เลยจ่ะ !     ไม่เกิดประโยชน์อะไรนอกจากเสียเวลาจ่ะ !

 
 
9.    คุณปู่ตายแล้ว   ก็ไปเป็น “อากาสเทวา”   ด้วยบุญที่ทำตามประเพณีในพระพุทธศาสนา     ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้วจ่ะ  !  .
 
 
 
10.    ลูกชอบนักวิทยาศาสตร์ที่ค้นพบสิ่งใหม่ ๆ ในโลกเสมอ เพราะ..... เป็นคนมี “ปัญญาจริต”     ถ้าจะให้ดีกว่านี้ให้ชอบผู้ที่ค้นพบสัจจะธรรมของชีวิต    ก็จะยิ่งดีกว่านี้จ่ะ !    
 
  
 
 
 
11.    ลูกมีพี่น้องกัลยาณมิตร  2  คน   คอยให้กำลังใจในการสร้างบารมีซึ่งกันและกัน  ,  คนหนึ่งเป็น “อาสาสมัคร”  ,  อีกคนหนึ่งเป็น “บัณฑิตแก้ว”  , ทั้งสองคนนี้ก็ได้เคยสร้างบุญร่วมกันกับลูกและหมู่คณะ     โดยบางชาติก็เป็น “กองเสบียง”  ,  บางชาติก็ “เผยแผ่” จ่ะ !

 
 
12.    ครอบครัวลูกสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง”ประเภทตามอารมณ์   ไม่สม่ำเสมอจ่ะ !
 
  
 

 
บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/casestudy/2548-12-13.html
เมื่อ 4 กรกฎาคม 2567 00:14
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv