กลัวขึ้นคาน

CASE STUDY

กลัวขึ้นคาน
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC



    ลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาภาคเหนือ อยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ ปัจจุบันอายุ 38 ปีแล้วค่ะ
    ในปี 2541 ลูกเห็นประกาศในหนังสือพิมพ์เชิญชวนผู้มีบุญให้ร่วมสร้างพระธรรมกายประจำตัว และมีภาพของพระมหาสิริราชธาตุซึ่งเป็นของที่ระลึกจากการสร้างพระธรรมกายประจำตัวด้วย   ลูกรู้สึกอยากจะสร้างทันที ไม่นานนักปรากฏว่ามีญาติของคนไข้มาเยี่ยมคนไข้ที่ลูกดูแลอยู่ เขาสวมพระมหาสิริราชธาตุที่ลูกได้เห็นภาพจากหนังสือพิมพ์ ลูกจึงติดต่อร่วมบุญสร้างองค์พระให้ตัวเอง 1 องค์ และแม่อีก 1 องค์ จากนั้นลูกได้มีโอกาสมาวัดพระธรรมกาย 2 - 3 ครั้ง และพาแม่มา 1 ครั้ง

    ครั้งหนึ่งที่ลูกไม่เคยลืมเลือนเลย คือ ลูกได้มีโอกาสเห็นอัศจรรย์ตะวันแก้ว ท้องฟ้าเปลี่ยนสี แต่หลังจากนั้นเมื่อวัดถูกโจมตีจากสื่อ ลูกก็ถูกพ่อแม่ห้ามไม่ให้มาวัดอีก

    ต่อมา ปี พ.ศ. 2542 ลูกอายุได้ 30 กว่าแล้ว ก็เริ่มกลัวจะขึ้นคานเหมือนที่เพลงเขาว่าไว้ ก็เลยอธิษฐานขอให้ได้เจอเนื้อคู่ที่ดี ไม่ดื่มเหล้า ไม่เจ้าชู้ ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน และขอให้รักลูกอย่างแท้จริง
อยู่มาวันหนึ่งขณะที่ลูกเดินอยู่ในห้างสรรพสินค้า จ.เชียงใหม่    ก็มีกระแสเสียงผู้ชายคนหนึ่งเรียกอยู่เบื้องหลัง ลูกหันไปเห็นผู้ชายต่างชาติผิวดำ เดินเข้ามาหา และมาคะยั้นคะยอขอเบอร์โทรศัพท์ของลูก วันนั้นไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมให้เบอร์โทรศัพท์แก่เขาไปได้ หลังจากนั้นเขาจึงโทรมาจีบลูกอยู่เรื่อยๆ จึงทราบว่าเขามีคุณสมบัติตามที่ลูกอธิษฐาน มีความผสมผสานที่ลงตัวทุกประการ จึงได้ตัดสินใจที่จะแต่งงานกัน

    แต่ทว่าพ่อของลูกกลับไม่ชอบเขาเอาเสียเลย เพราะคิดว่าคนผิวดำมักเป็นคนที่นิสัยไม่ดี ขี้ขโมย เป็นโจรเหมือนในภาพยนตร์ ทั้งๆ ที่ชายตรงสเปคของลูกคนนี้ก็มาจากครอบครัวที่ดี พ่อของเขาเรียนจบปริญญาเอก ทำงานด้านการวิจัยเชื้อโรคให้รัฐบาลอเมริกา ส่วนแม่ของเขาเป็นหมอ ลูกพยายามให้เขามาทำดีกับพ่อของลูก เช่น ซื้อของมาฝาก แต่ถึงอย่างไรก็ไม่เป็นผล ปกติพ่อไม่ค่อยพูดกับลูกๆอยู่แล้ว ยิ่งตัวลูกเลือกแต่งงานกับเขาคนนี้ พ่อยิ่งไม่มองหน้าลูกอีกเลย และได้เคยบอกผ่านแม่ของลูกมาว่า “ลูกโง่ที่สุดที่เลือกคนผิวแบบนี้เป็นสามี แต่งงานกับคนสีผิวแบบนี้ดูสกปรก ไปแต่งงานกับสุนัขยังดีกว่า” ฟังแล้วถึงกับอึ้งและรู้สึกเสียใจมาก แต่ลูกกลับมองว่า คุณงามความดีที่มีอยู่ในตัวเขานั้นสูงค่ายิ่งใหญ่มีความหมายเกินกว่ากำแพงของเชื้อชาติผิวพรรณจะกีดกั้นได้ ซึ่งช่วงที่คบกันนั้นเขามักจะย้ำว่า...ได้โปรดอย่ามองผมแค่สิ่งที่เป็นภายนอก...อยากให้คุณมองผมที่หัวใจ..ผมนั้นทั้งจริงใจและรักคุณจริงๆ

    ลูกจึงแต่งงานเองโดยการร่วมพิธีสมรสหมู่ที่ทางจังหวัดเชียงใหม่ได้จัดขึ้น ในงานแต่งงานจึงมีเพียงเพื่อนๆ ญาติทางคุณแม่และน้องของลูกไปร่วมงาน โดยไม่มีพ่อแม่และญาติๆทางพ่อเลย ความสัมพันธ์ของพ่อและลูกจึงไม่ค่อยดี ลูกจึงตัดสินใจแยกครอบครัวไปอยู่กับสามี

    สามีของลูก เป็นชาวอเมริกัน เกิดในประเทศสหรัฐอเมริกาอายุมากกว่าลูก 16 ปี มีอาชีพสอนกอล์ฟ และเป็นนักเขียน เขียนหนังสือเกี่ยวกับการเล่นกอล์ฟ

    ตอนที่เขาเป็นเด็ก เด็กๆชาวอเมริกันจะไปโรงเรียนพิเศษวันอาทิตย์ ที่เรียกว่า Sunday School เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องทั่วไปในศาสนาต่างๆว่า แต่ละศาสนามีหลักคำสอนโดยรวมอย่างไร   แล้วสามีของลูกก็เลือกที่จะนับถือศาสนาพุทธ แม้ว่าครอบครัวของเขา จะไม่มีใครนับถือศาสนาพุทธเลย

    ตอนอายุ 9 ปี เขาได้เรียนศิลปะป้องกันตัวแบบญี่ปุ่น จึงได้เรียน การทำสมาธิแบบ Zen โดยการนั่งและกำหนดจิต (Focus Mind) จาก Sunday School ทำให้รู้เรื่องเกี่ยวกับสมาธิ เขาจึงใช้สมาธิมาช่วยเพื่อบังคับลูกกอล์ฟและการสวิงกอล์ฟจากจุดศูนย์กลางของร่างกาย (The navel center balances)

    สามีของลูกเคยมาเมืองไทยครั้งแรกเมื่อ 14 ปีก่อน ( พ.ศ 2535) ซึ่งตรงกับวันคล้ายวันเกิดครบรอบ 40 ปีของเขาพอดี โดยการแนะนำจาก Earl Woods ซึ่งเป็นพ่อของ Tiger Woods นักกอล์ฟอันดับหนึ่งของโลก ให้มาศึกษาและสัมผัสกับกลิ่นอายของวัฒนธรรมไทยที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว มีมนต์เสน่ห์แห่งมิตรภาพ วิถีชีวิตที่สงบสุข พุทธสถานอันลือชื่อ ตั้งแต่มาครั้งแรก เขาก็มีความรู้สึกว่ารักประเทศไทยมาก เหมือนได้กลับบ้านเกิด เขาจะคุ้นกับวัดไทยเป็นพิเศษ มีความคิดว่าตนเองเคยบวชเป็นพระมาก่อนและมีความเชื่อเรื่องกรรมกับการเวียนว่ายตายเกิดโดยไม่มีใครสอน แม้กระทั่งในตอนที่เจอลูกครั้งแรกในห้างสรรพสินค้านั้น เขามาบอกภายหลังว่ารู้สึกเหมือนว่าลูกเคยเป็นภรรยาเขาในอดีตชาติ

    แม่ของลูกป่วยเป็นโรคเบาหวานมานาน เมื่อเบาหวานขึ้นตาทำให้เป็นต้อกระจก อีกทั้งต้องถูกตัดขาข้างขวาเพราะโรคเบาหวานอีกด้วย   และยังเป็นโรคไตต้องฟอกเลือดอาทิตย์ละสองครั้ง

    ก่อนคุณแม่เสียชีวิต 1 ปี วันหนึ่งคุณแม่หมดสติไป   ลูกนึกว่าคุณแม่คงจะต้องจากพวกเราไป จึงเรียกน้องๆ มาดูใจแม่ สามีของลูกได้มาที่เตียงคนไข้และกำหนดจิตให้เป็นสมาธิเพื่อไปตามหาแม่ สามีบอกกับลูกและน้อง ๆ ว่ากายละเอียดของแม่กำลังไปท่องเที่ยวและไปไหว้พระที่เจดีย์แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นทางเชื่อมระหว่างโลกของมนุษย์กับโลกสวรรค์     เป็นสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์มาก ตอนนั้นสามีของลูกไม่รู้จักวัดพระธรรมกาย แต่ลูกได้สติจึงบอกแม่ว่าได้สร้างองค์พระให้แม่ที่มหาธรรมกายเจดีย์ ระหว่างทางที่สามีนำกายละเอียดของแม่กลับมานั้น สามีบอกว่าไปดูวิมานของแม่ เป็นเรือนทอง มีสระบัวใหญ่อยู่รอบ ๆ รุ่งเช้าของอีกวัน แม่ของลูกก็ฟื้นได้สติขึ้นมาเหมือนคนปกติ และสิ่งที่แม่เล่าเหมือนที่สามีบอกทุกอย่าง แม่เกือบไม่กลับมาแล้วถ้าสามีของลูกไม่ไปตาม แม่ยังบอกว่าตอนที่แม่หลับไป เหมือนฝันเห็นบ้านไม้สักทอง สวยงาม แม่ฝันเห็นบ้านหลังนี้อีกหลายครั้ง และแม่จะเล่าความฝันนี้ให้กับลูก ๆ ฟังทุกครั้งที่ฝัน

    และ 1 เดือนก่อนเสียชีวิต แม่ก็ต้องถูกตัดขาข้างซ้ายอีกข้างหนึ่ง แม่จึงเป็นคนพิการที่ไร้ขาทั้งสองข้าง คืนสุดท้ายก่อนเสียชีวิตแม่นอนไม่ได้ทั้งคืน เรียกหาตัวลูกตลอดเวลา ลูกให้แม่ทำสมาธิเอาสติไว้ที่กลางท้อง ไม่ให้เอาใจไปอยู่กับความเจ็บปวด ให้ท่านนึกถึงพระรัตนตรัย แม่ก็รับรู้ ครั้นรุ่งเช้า   แม่ก็มี 3 เฮือกสุดท้าย ลาโลกไปด้วยอาการสงบเหมือนคนนอนหลับ ด้วยวัย 61 ปี

    หลังจากแม่เสียชีวิต ลูกอธิษฐานอยากมาเห็นวัดพระธรรมกายอีกครั้ง   หลังจากหายไปถึง 7 ปี    ต่อมาลูกได้รับจดหมายเชิญให้มาร่วมพิธีหล่อพระธรรมกายภายในวันศุกร์ที่ 22 เมษายน 2548 ลูกจึงได้มาวัดพระธรรมกายอีกครั้ง และขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ทันที    หลังจากกลับมาจากการปฏิบัติธรรม สามีเห็นว่าลูกเปลี่ยนแปลงไป คือ พูดจาไพเราะขึ้น คราวหลังสามีจึงเชียร์ให้ไปอีก

    หลังจากนั้นลูกจึงได้ติด DMC หลังจากลูกติด DMC ชีวิตของลูกเปลี่ยนไปค่ะ ทำให้รู้วัตถุประสงค์ของการเกิดมาในโลกมนุษย์ ทำให้ลูกดำเนินชีวิตถูกต้อง    ลูกได้รับรู้ถึงความสุขที่แท้จริงที่ลูกพยายามค้นหามานาน   และลูกเริ่มเป็นกัลยาณมิตรให้กับสามี

    วันหนึ่ง ลูกและสามีได้ไปปฏิบัติธรรมและทำวัตรเย็นที่บ้านกัลยาณมิตรหลังหนึ่ง คืนวันนั้น สามีได้นั่งสมาธิเพื่อการเข้าถึงธรรมกายเป็นครั้งแรก สามีเล่าภายหลังว่าตอนนั่งสมาธินั้นเห็นพระแก้วใสด้วยตาเนื้อครอบพระอาจารย์ 2 รูปอยู่ ลูกตื่นเต้นมากที่สามีเห็นองค์พระ อย่างน้อยจะได้ทราบว่าเรามาถูกทางแล้ว จากนั้นอีกสองวัน มีงานกฐินที่ธุดงค์ล้านนาและยี่เป็งสันทรายถวายเป็นพุทธบูชา ลูกและสามีไปร่วมด้วย บรรยากาศงานยี่เป็งเป็นภาพที่ประทับใจทุกคนที่มาร่วมงาน ยิ่งภาพโคมที่ลอยขึ้นฟ้านับหมื่นนับแสนดวงระยิบระยับบนฟ้าสวยงามมาก อยากให้ทุกคนในโลกมาร่วมงานนี้กันจังเลยค่ะ... พิธีกรรมภาคหัวค่ำที่มีพระอาจารย์นำนั่งสมาธิ พร้อมด้วยพระสงฆ์จำนวนมากบนแท่นพิธี สามีเงยหน้าขึ้นมาเห็นองค์พระธรรมกายใหญ่มากครอบพระสงฆ์ในพิธีทั้งหมด หลังจากนั้นลูกให้สามีอ่านหนังสือหลวงปู่ฉบับภาษาอังกฤษ สามีบอกว่ารักหลวงปู่มากและมีความรู้สึกเหมือนผูกพันกับหลวงปู่มาก่อน สามีบอกว่าบุญทุกอย่างที่เราได้ทำกับวัดพระธรรมกาย เขารับรู้แล้วว่าบุญนั้นมีจริง ลูกโชคดีที่สามีไม่เคยขัดขวางการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาของลูก อีกทั้งสามียังได้ชวนลูกประพฤติพรหมจรรย์ก่อนเข้าวัดมาได้ 3 ปีแล้วค่ะ

    คุณตาของลูก หลังจากคุณยายเสียชีวิตแล้ว ก็ได้แต่งงานใหม่ และไปใช้ชีวิตในต่างอำเภอเปิดร้านขายของชำ มีบุตรกับภรรยาใหม่ 2 คน วันหนึ่งได้ถูกโจรปล้นฆ่ายกบ้าน คุณตา ภรรยาใหม่ ลูกสาวคนสุดท้องอายุ 2 เดือน และคนใช้ 1 คน รวมทั้งลูกค้าที่มาซื้อของ 1 คน ถูกแทงตายอย่างทารุณ แต่ลูกชายคนโตของคุณตาตอนนั้นอายุ 3 ขวบ ไม่สบายได้ทานยาแก้ไข้หวัดจึงหลับสนิทในกองผ้าห่ม ทำให้คนร้ายไม่เห็น จึงรอดตาย ตอนนี้คุณน้าได้อุปถัมภ์จนมีอายุได้   27 ปีแล้วค่ะ

คำถาม

1.    บุพกรรมอะไรที่ทำให้ลูกมาพบกับสามีคนนี้ อดีตชาติลูกและสามีเป็นอะไรกันมาก่อน , ทำไมเขาจึงรู้สึกว่าลูกเคยเป็นภรรยาเขามาในอดีตชาติ

2.    ทำไมสามีจึงเกิดมาเป็นคนผิวสี , การที่สามีรักประเทศไทยมากตั้งแต่มาครั้งแรก เหมือนได้กลับบ้านเกิด เป็นเพราะว่าเขาเคยเกิดที่ประเทศไทยหรือไม่ , จริงหรือไม่ที่สามีบอกว่าในอดีตชาติบางชาติเคยเป็นนักบวชมาก่อน , เหตุใดเขาจึงคุ้นกับวัดไทยเป็นพิเศษ

3.    องค์พระที่สามีเห็นด้วยตาเนื้อที่บ้านกัลยาณมิตร และที่ธุดงค์ล้านนานั้นเป็นการเห็นจากอะไร, ภพในอดีตเคยบรรลุธรรมมาก่อนหรือคะ จึงเห็นองค์พระได้ง่าย

4.    ตอนที่แม่หมดสติไป แล้วสามีของลูกกำหนดจิตเห็นแม่ไปที่เจดีย์   เป็นจริงหรือไม่ , ทำไมเมื่อแม่ฟื้นขึ้นมาจึงเล่าเรื่องตรงกับที่สามีบอก , สามีของลูกได้ไปนำแม่ของลูกกลับมาจริงหรือไม่ , แม่ฟื้นมาได้ด้วยสาเหตุใด , ทำไมแม่จึงฝันเห็นบ้านทองอยู่บ่อยครั้ง, บ้านทองมีจริงหรือไม่คะ

5.    วิบากกรรมใดที่ทำให้แม่ต้องตายในสภาพเป็นคนพิการที่ไร้ขาทั้งสองข้าง, ก่อนเสียชีวิตแม่ได้ทำสมาธิตามที่ลูกได้แนะนำหรือไม่ , คตินิมิตของแม่ก่อนตายเป็นอย่างไร , หลังจากแม่เสียชีวิตแล้วไปไหน , บุญที่แม่ได้ทำเองตอนมีชีวิตได้ส่งผลให้แม่อย่างไรบ้าง

6.    หลังจากแม่เสียชีวิตได้หนึ่งวัน น้องๆได้กลิ่นน้ำหอมที่คุณแม่เคยใช้ที่บ้าน ใช่แม่มาหรือไม่คะ , และวันที่เอาศพแม่ไว้ที่วัด น้องสาวของแม่กับคนรับใช้แม่ยืนอยู่ด้วยกัน แต่เหมือนมีคนมาเขย่าโต๊ะที่วางแก้วน้ำที่ใช้แล้วอย่างแรง จนสงสัยว่าแม่มาเตือนให้เก็บแก้วน้ำ แม่มาเขย่าโต๊ะ หรือไม่คะ

7.    หลังจากแม่เสียชีวิต ลูกได้กลับเข้ามาวัดพระธรรมกายอีกครั้ง แม่รู้สึกอย่างไรที่ลูกมาวัด, แม่ได้รับบุญทุกบุญที่ลูกได้อุทิศให้หรือไม่, มีข้อความอะไรฝากมาถึงลูกบ้างคะ, แม่ยังมีห่วงอะไรหรือไม่คะ

8.    บุพกรรมใดคุณตารวมทั้งผู้ที่เสียชีวิตทุกคน ต้องมาตายพร้อมกันอย่างทรมาน , ตอนนี้คุณตารวมทั้งผู้ที่เสียชีวิตอยู่ไหน ได้รับผลบุญที่อุทิศให้หรือไม่ , บุญใดทำให้ลูกชายคนโตของคุณตารอดชีวิตมาได้คะ

9.    ก่อนที่ลูกจะประพฤติพรหมจรรย์ ลูกเคยตั้งครรภ์แต่แท้งตั้งแต่เดือนแรกค่ะ บุพกรรมใดลูกจึงแท้งคะ , และวิญญาณเด็กที่แท้งได้ไปเกิดหรือยังคะ เกิดอยู่ที่ไหนคะ ได้รับผลบุญที่ลูกอุทิศให้หรือไม่

10.    มีวิบากกรรมใดที่ทำให้พ่อแม่ห้ามไม่ให้ลูกมาวัด ทำให้ลูกหายจากวัดไปในช่วงนั้น และบุญใดทำให้รู้สึกด้วยตัวเองว่าอยากกลับมาวัดอีกครั้ง

11.    ลูกเคยให้เพื่อนที่ทำงาน 4 คน ยืมเงินคนละแสนกว่า ตอนนี้ทุกคนไม่ยอมจ่ายค่ะ ลูกฟ้องศาลชนะแต่เขาก็ไม่จ่าย เป็นเพราะบุพกรรมอะไรของลูกคะ จะแก้ไขได้อย่างไรคะ

12.    ลูก สามี และกัลยาณมิตรที่สนิทกันทั้ง 3 คน มีบุพกรรมร่วมกันมาอย่างไร และสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.    ลูกมาพบกับสามีคนนี้   โดยเขารู้สึกว่า   ลูกเคยเป็นภรรยาของเขามาก่อน   เพราะ.....ลูกกับสามีคนนี้เคยเป็นสามี - ภรรยากันมาในอดีตหลายภพหลายชาติแล้ว     จึงทำให้เขาเกิดความรู้สึกขึ้นมาอย่างนั้นจ่ะ !

และเคยสร้างบุญในพระพุทธศาสนาร่วมกันมา , บุญนี้จึงบันดาลให้เจอกันและมาอยู่ร่วมกันอีกจ่ะ !

2.    สามีเกิดมาเป็นคน “ผิวสี”   เพราะ.....ในอดีตเขาเป็นคน “มักโกรธ” กับเคยไปล้อเลียนเพื่อนที่ตัวดำบ่อย ๆ   จนทำให้เพื่อนหงุดหงิดน้อยใจและอับอาย     วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

การที่สามีบอกว่า   รักประเทศไทยตั้งแต่มาครั้งแรกนั้น   เพราะเขาเคยเกิดในประเทศไทยและเคยเป็นชาวพุทธ   ได้เกิดในยุครัตนโกสินทร์นี้

เขาเคยมีความรู้สึกว่า   เขาเคยเป็นนักบวชมาก่อนและรักวัดไทยมากเป็นพิเศษ   เพราะ.....เคยบวชระยะหนึ่งในชาติที่เกิดเป็นชาวพุทธดังกล่าว     แต่ภายหลังก็ลาสิกขาออกมา

3.    องค์พระที่สามีเห็นด้วย “ตาเนื้อ” ที่บ้านกัลยาณมิตร และธุดงคสถานล้านนานั้น   เพราะจิตของเขาเป็นกุศลและมีใจที่ละเอียดในระดับหนึ่งจ่ะ !

เขาเห็นองค์พระง่าย   เพราะ.....เขาเห็นจากจิตที่เป็นกุศลจ่ะ !

และบุญจากพระนิพพานก็คุมให้กับหมู่คณะด้วย   จึงบันดาลให้เห็นจ่ะ !

4.    ตอนที่แม่หมดสติไป   แล้วสามีกำหนดจิตไปเห็นแม่ที่เจดีย์   และตรงกับที่แม่ฟื้นขึ้นมาเล่าเรื่องนั้น   เป็นเรื่องจริง คือ สามีจิตละเอียดในระดับเห็นกายมนุษย์ละเอียดของแม่ได้    แต่รายละเอียดไม่ชัด , กอปรกับแม่สลบหมดสติแล้วฝันไปว่า   ไปที่เจดีย์

สามีไม่ได้นำแม่กลับมาจ่ะ !

แต่แม่สลบหมดสติแล้วฝันไปแล้วก็กลับมาเองจ่ะ !

แม่ฟื้นขึ้นมา   เพราะแม่ยังไม่หมดอายุขัยในตอนนั้น , และที่ แม่ฝันเห็นบ้านทองบ่อย ๆ ก็เป็น “คตินิมิต” ของแม่จ่ะ !   ว่าแม่จะไปดีในระดับภุมมเทวาชั้นดี

5.    แม่ต้องตายในสภาพที่พิการไร้ขาทั้ง 2 ข้าง   เพราะ.....กรรมในอดีตแม่ได้เกิดในสังคมเกษตรกรรม     ได้ฆ่าสัตว์หลายอย่างทำอาหาร เช่น เป็น , ไก่ , หมู เป็นประจำ , เมื่อฆ่าแล้ว    ก็ชำแหละ , ทั้งแจก , ทั้งขาย , ทั้งกินเองจ่ะ !

ก่อนเสียชีวิต   แม่ก็ทำไม่ค่อยได้   เพราะมีทุกขเวทนาจากโรคภัยคตินิมิตก็ชัดไม่มาก     จึงวนเวียนอยู่ 7 วัน , เมื่อครบ 7 วันแล้ว ก็ได้ไปเกิดเป็น “ภุมมเทวา” ชั้นดีที่บ้านไม้สักทองตามที่ท่านเห็น จ่ะ !

6.    หลังจากแม่เสียชีวิตได้ 1 วัน   น้อง ๆ ได้กลิ่นน้ำหอมที่แม่เคยใช้ที่บ้านนั้น   ก็เป็นสิ่งที่รู้สึกไปเอง   เพราะความผูกพันและระลึกถึงแม่จ่ะ !

และวันที่เอาศพแม่ไว้ที่วัด   น้องสาวของแม่กับคนรับใช้แม่ยืนอยู่ด้วยกัน     แต่เหมือนมีคนมาเขย่าโต๊ะที่วางแก้วน้ำที่ใช้อย่างแรงนั้น   เป็นเพราะแม่มา “ทักทาย” ว่าอยู่ตรงนี้   เพราะแม่พูดแล้วทุกคนไม่ได้ยิน , แม่มีบุญในระดับที่ทำให้กายละเอียดมีกำลังในระดับหนึ่งที่สามารถทำดังนี้ได้จ่ะ !

7.    หลังจากแม่เสียชีวิต   ลูกกลับมาสร้างบุญกับวัดพระธรรมกายอีกนั้น   แม่รู้สึกยินดีที่ลูกได้มาวัดทำบุญแล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน    ทำให้ท่านมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น

แม่เข้าใจเรื่องวัดดีขึ้นแล้ว   เพราะรู้แล้วว่าวัดพระธรรมกายเป็นแหล่งบุญและอยากได้บุญอีก     แต่ไม่มีห่วงอะไรจ่ะ !

8.    คุณตาและทุกคน   ต้องมารวมกันตายอย่างทรมาน เพราะ.....คุณตาและทุกคนเคย “ผูกเวร” กับโจรนี้มา     เรื่องมีอยู่ว่า คุณตา , ภรรยาและลูกสาวอายุ 2 เดือน    ก็เป็น พ่อ , แม่ , ลูก กันเหมือนชาตินี้ , ส่วนคนรับใช้และคนซื้อของก็เป็นบริวารอยู่ในเรือน ,

ในชาตินั้นโจรชุดนี้ก็เป็นโจรเหมือนชาตินี้   ได้เข้าปล้นแต่ถูกจับได้ , แล้วก็ถูกทุกคนดังกล่าวทรมานก่อนส่งทางการ    ก่อนที่โจรจะถูกตัดสินประหารชีวิต   ก็ได้ “ผูกเวร” เอาไว้ว่า   จะมาจองเวรฆ่ากลับคืนบ้าง     ด้วยการผูกเวรดังกล่าว   จึงทำให้เมื่อมาเจอกันชาตินี้ก็ถูกโจรฆ่าตายบ้างจ่ะ !

คุณตากับภรรยาตายแล้ว   ก็ไปเกิดเป็น “ภุมมเทวาสายยักษ์”    อยู่กับหัวหน้าภุมมเทวาสายยักษ์   เพราะยังผูกโกรธอยู่ , นอกนั้น ก็ได้ไปเกิดเป็น “มนุษย์” หมดแล้วจ่ะ !

ลูกชายคนโตของคุณตารอดตายมาเพียงคนเดียว   เพราะ.....ไม่ได้มีเวรกับโจรจ่ะ !   จึงรอดตาย

คุณตาและภรรยาก็ได้รับบุญที่อุทิศไปให้จ่ะ !

นอกนั้นไม่ได้รับ   เพราะไปเกิดเป็นมนุษย์แล้วจ่ะ !

9.    ก่อนลูกจะประพฤติพรหมจรรย์   ลูกในครรภ์แท้ง เพราะ.....กรรมปาณาติบาตในชาติก่อนลูกชอบปรุงอาหารด้วย “ปลาไข่”     โดยปลายังมีชีวิตอยู่    จึงดึงดูดให้เด็กมีกรรมทำแท้งมาเกิดในครรภ์จ่ะ !

ตอนนี้เด็กได้ไปเกิดใหม่แล้ว “แท้ง” ตาย มาหลายรอบแล้ว

บุญที่อุทิศไปให้ก็ได้บ้าง   ตอนช่วง “เปลี่ยนภพ” ก่อนเกิดและหลังตายจากการเป็นมนุษย์จ่ะ !

10.    พ่อ – แม่ห้ามไม่ให้ลูกมาวัด   จนลูกต้องห่างวัดไปช่วงหนึ่ง   เพราะ.....ในอดีตลูกเคยมีวิบากกรรมที่ห้ามไม่ให้คนมาสร้างบุญกับวัดทั่ว ๆ ไป , แต่บุญที่เคยทำกับหมู่คณะมา   จึงทำให้อยากกลับมาสร้างบุญอีกครั้งหนึ่งจ่ะ !

เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาลูกกับสามีก็ได้เป็นสามี - ภรรยากัน   แล้วก็ได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ , ต่อมาสามีมีศรัทธา   จึงขอบวช     แล้วก็ขอร้องให้ลูกประพฤติพรหมจรรย์   เพื่อจะได้มั่นใจว่า   ลูกจะไม่ไปมีใครอื่นอีก , ซึ่งลูกก็ทำตามที่เขาขอร้อง     แต่ต่อมาเมื่อบวชไปได้ระยะหนึ่งก็ลาสิกขาออกมาอยู่กับลูกฉันท์สามี – ภรรยากันอีกจ่ะ !

11.    ลูกได้เคยให้เพื่อนที่ทำงาน 4 คนยืมเงินคนละแสน    แต่เขาทั้งหมดไม่ยอมใช้เงินคืนจนต้องฟ้องศาล , ศาลตัดสินให้ลูกชนะ     แต่เขาก็ไม่คืนเงินอยู่ดี   เพราะ.....เป็น “กรรมเก่า” ของลูกแต่เป็น “กรรมใหม่” ของทุกคน     โดยในอดีตชาตินั้น   ลูกก็เคยทำดังนี้ คือ ไปขอยืมเงินคนอื่น   แล้ว “ขอลืม” หลายครั้งกับหลายคน, วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

12.    ลูก , สามี และกัลยาณมิตรที่สนิทกัน 3 คน   ก็ได้เคยสร้างบุญร่วมกันมาจากพุทธันดรที่แล้ว    ได้เป็น “กองเสบียง” ของหมู่คณะมา , โดยตัวลูกและสามีก็เป็นสามีภรรยากัน     ส่วนเพื่อนกัลยาณมิตรได้เป็น “กุลธิดา”     แล้วก็มีความสนิทสนมกันเหมือนชาตินี้ ,

ส่วนสามีในพุทธันดรที่ผ่านมา   เมื่อบวชกับหมู่คณะก็มักจะกระทบกระทั่งกับเพื่อนสหธรรมิก   จนหลุดออกไปเวียนว่ายตายเกิด    ไม่ได้กลับดุสิตบุรี 1 พุทธันดร , เพิ่งจะมาเจอกันอีกในชาตินี้จ่ะ !

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว     ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต     ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !