ดวงตะวันแห่งโซโลมอน

CASE STUDY

ดวงตะวันแห่งโซโลมอน

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ


    ผมเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ที่คุณครูไม่ใหญ่เมตตา เรียกผมว่า “ดวงตะวันแห่งโซโลมอน” ซึ่งในวันนี้กระผมขอส่งเรื่องราวของครอบครัวผม และเรื่องราวที่น่าสนใจเกี่ยวกับผู้คนในหมู่เกาะโซโลมอนมาให้คุณครูไม่ใหญ่ช่วยฝันในฝันดังนี้ครับ

    ปู่ของผม เป็นชาวนาใน จ.ชัยภูมิ มีชีวิตที่ลำบาก เป็นคนที่ไม่ชอบทำบุญ แถมยังสูบยาเส้นและดื่มเหล้า พอเหล้าเข้าปากก็มักจะมีเรื่องทะเลาะกับคุณย่าเป็นประจำ ในบั้นปลายชีวิต คุณปู่ได้ทำบาปที่น่าสะเทือนใจ เหตุเพราะมีแมวชอบเข้ามาขโมยข้าวปลาอาหารจนทำให้ท่านรำคาญ คุณปู่จึงทำกับดักแมว   โดยเอาปลามาล่อ พอแมวติดกับ ก็นำมันมาฆ่าให้ตายให้หายแค้นใจ ท่านทำอย่างนี้บ่อยมากครับ   จนก่อนตายท่านร้องว่าเห็นภาพแมวครับ

    คุณย่าของผม มีนิสัยต่างจากคุณปู่มาก คือคุณย่าชอบทำบุญใส่บาตรทุกวัน ตอนเพลก็จะไปถวายเพลพระที่วัด คือรักการทำบุญชอบไปวัดไปวาเป็นชีวิตจิตใจ คุณย่าเป็นคนขยันมากหลังจากทำนาแล้ว หากมีเวลาว่าง ก็จะปลูกผัก เก็บผักมาขาย พอได้เงินก็จะแบ่งมาทำบุญ แม้ท่านจะเป็นคนประหยัดมาก แต่ในเรื่องบุญท่านไม่เคยตระหนี่เลย คุณย่าทำอย่างนี้จนกระทั่งวันหนึ่งท่านหกล้ม ทำให้ป่วยเป็นอัมพฤกษ์ครึ่งซีก จนปัจจุบันนี้ท่านยังไม่หายเลยครับ

    พี่สาวของผม เธอมักจะมีชีวิตรักที่ผิดหวัง คืออกหักถึง 2 ครั้ง จนกระทั่งได้มาเจอกับพ่อม่ายลูกติด 1 คน ซึ่งเขาเป็นคนดีมาก อัธยาศัยเข้ากับพี่สาวผมได้ จึงทำให้เขาทั้ง 2 ได้ตัดสินใจแต่งงานกัน แม้ว่าพ่อม่ายคนนี้จะอายุห่างกับพี่สาวของผมถึง 13 ปี แต่อายุนั้นก็ไม่เป็นอุปสรรคในความรัก เมื่อทั้งสองมีใจตรงกัน อายุจึงเป็นเพียงตัวเลขครับ.... และก่อนที่พี่สาวผมจะมาเจอวัดพระธรรมกาย เมื่อเธอทำบุญครั้งใด ก็จะอธิษฐานให้ไปเกิดในยุคพระศรีอาริย์ ซึ่งเธอมักจะบอกเสมอๆว่า ทำไมไม่รู้ ถึงรู้สึกผูกพันและระลึกถึงท่านมาก แต่ตอนหลังเธอได้รู้จักวัดพระธรรมกายและมาวัดเป็นประจำ ซึ่งเธอก็ชอบวัดพระธรรมกายนี้ไม่แพ้กัน จนรู้สึกลังเลว่าจะเลือกสร้างบารมีไปกับทีมไหนดีครับ

    ส่วนกระผมเอง เข้าวัดครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2537 มาอบรมธรรมทายาทภาคฤดูร้อน และเมื่อจบปริญญาตรี กระผมได้งานทำที่กัมพูชา กรรมการผู้จัดการบริษัทที่ผมทำงานอยู่ก็เป็นศิษย์วัดพระธรรมกายเหมือนกัน เมื่อผมไปทำงานวันแรกก็ได้เห็นภาพมหาธรรมกายเจดีย์ ผมอบอุ่นใจมากที่มาเจอลูกพระธัมฯ ในต่างบ้านต่างเมือง วันหนึ่งท่านผู้จัดการชวนผมไปดู DMC ผม AMAZING มากๆครับที่ได้ดู DMC ในประเทศกัมพูชา ต่อมาท่านผู้จัดการให้ผมไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ เมื่อกลับมาผมก็ติดดาวธรรม 3 จานให้พ่อแม่และญาติ หลังจากนั้น ทางบริษัทได้งานก่อสร้างถนนและสะพานที่ หมู่เกาะโซโลมอน แม้จะเปลี่ยนที่ทำงาน แต่ผมก็ไม่เคยเปลี่ยนใจจาก DMC ยังติดตามดูทุกวัน ไม่เคยขาดเลยครับ เพราะผมคิดถึงคุณครูไม่ใหญ่.....แต่วันนี้ยังมาไม่ได้ผมก็ขอส่งเสียงของผมผ่านบทเพลงนี้มาก่อนครับ...

    ผู้คนที่โซโลมอนนี้ส่วนใหญ่น่ารักมาก แต่มีผิวดำ ปากแดงไปด้วยน้ำหมาก ผมก็หยิก แถมบางคนยังมีกลิ่นตัวแรง พวกเขาตั้งบ้านเรือนอยู่ตามป่าเขา ท่ามกลางบรรยากาศที่สวยงามมากๆ และแถมยังเงียบสงบทั้งกลางวันกลางคืนเหมาะแก่การนั่งสมาธิอย่างยิ่งเลยครับ และในเมื่อบรรยากาศเป็นใจ วิญญาณของกัลยาณมิตรที่มีอยู่ในตัวก็บงการให้ผมชวนชาวพื้นเมืองมาลองนั่งสมาธิดู ซึ่งการทำหน้าที่ของผมเริ่มจากให้เพื่อนชาวโซโลมอน 2 - 3 คนดู DMC จากนั้นก็ชวนเขามาลองนั่งสมาธิกันในช่วงพักหลังอาหารเที่ยงประมาณครึ่งชั่วโมง นั่งไปนั่งมา

    ตอนนี้มากันล้นแล้วครับทั้งชายและหญิง ซึ่งกระผมก็จะขอกราบเรียนคุณครูไม่ใหญ่ถามถึงเรื่องราวของเพื่อนชาวโซโลมอน ที่เคยกินคน ซึ่งเขายังฝากกราบเรียนถามเรื่องราวของญาติๆมาด้วยครับ

    เพื่อนผม อายุ 43 ปี มีอาชีพเป็นพนักงานขับรถ พ่อแม่ให้เขากินเนื้อคนย่างตั้งแต่อายุประมาณ 3 - 4 ขวบ พอโตขึ้นเขาก็เคยฆ่าคนแล้วเอาเนื้อมากิน ครั้งสุดท้ายที่กินคนคือตอนอายุ 20 ปี เขาเป็นคนดุ ก้าวร้าว ไม่มีความสุข ไม่รู้จักการให้อภัยหรือการประนีประนอม หากมีปัญหาเกิดขึ้น วิธีแก้ปัญหาที่ง่ายที่สุดก็คือ ฆ่าซะเลย จากนั้นก็แล่เนื้อมากินเพื่อความสะใจ นอกจากเขาจะกินคนเพราะว่ามันอร่อยนุ่มลิ้นดีแล้ว เขายังมีความเชื่อตามบรรพบุรุษว่าการกินเนื้อคนทำให้อายุยืนและรูปร่างสูงใหญ่ เขาบอกว่า ในอดีตพวกเขามีอายุยืนกว่า 100 ปี แต่ในปัจจุบันมีอายุกันราวๆ 70 – 80 ปีเท่านั้น เขาคิดว่าตัวเขาเองก็จะอายุยืนเช่นกัน เขามั่นใจมาก ว่าจะอยู่ได้ถึง 80 ปีเป็นอย่างต่ำ เพราะในวัยเด็กเขาก็เคยกินคนและอาหารอื่นๆ แบบเดียวกับบรรพบุรุษ เขาเคยเห็นการต่อสู้ไล่ล่ากันอย่างดุเดือดเลือดพล่านระหว่างเผ่าต่างๆ เขาเคยผ่านสมรภูมิแห่งการต่อสู้มาอย่างโชกโชน และเคยฆ่าคนตายอย่างหฤโหดมาแล้วด้วยตัวเลขที่เขาบอกว่าไม่มากนัก แต่ก็จำไม่ได้ว่ากี่ศพกันแน่ การตายจึงดูเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา เมื่อฆ่าคนได้เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจมากว่า “ข้านี่แหละเก่ง” แต่ภายหลังจากที่ผมแนะนำให้เขาดู DMC เขาก็เปลี่ยนไปคือเขามีอุปนิสัยร่าเริงยิ้มแย้มแจ่มใส ชอบช่วยเหลือผู้อื่น เขาชอบนั่งสมาธิมาก เมื่อมีโอกาสก็จะนั่ง ทั้งในเวลาว่างจากการขับรถ และทั้งขณะอยู่ที่บ้าน เขารู้สึกว่าการนั่งสมาธิเป็นสิ่งที่ดีและทำให้เขามีความสุขมาก แล้วเขามักจะถามคนอื่นๆว่า..คุณหลับตาเป็นไหม..แล้วคุณเห็นอะไร...เห็นความมืดใช่ไหม..ความมืดภายในมีอะไรยิ่งใหญ่ให้คุณดู เขาและเพื่อนๆอยากมาเมืองไทย เขาอยากเห็นมหาธรรมกายเจดีย์ อยากเห็นหลวงพ่อ เมื่อพวกเขาได้ยินข่าวว่าวันอาทิตย์ซาแลนว่าง ก็ยิ่งอยากมากันใหญ่เลยครับ

    ปู่ของเพื่อน เสียชีวิตด้วยโรคชรา เมื่อปี 2545 อายุได้ 110 ปี กว่า ๆ ท่านเป็นนักฆ่าเหมือนกับคนอื่นๆในเผ่าที่มีประสบการณ์ในการฆ่าคนมาอย่างโชกโชนจนนับไม่ถ้วนว่ากี่ศพ

    ย่าของเพื่อน ทำหน้าที่เป็นกุ๊ก คอยปรุงอาหาร เริ่มจากบรรจงแล่เนื้อ ล้างน้ำ หั่นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แล้วปรุงรสชาติให้ถูกปาก เพื่อให้ทุกคนได้อิ่มอร่อยกันถ้วนหน้า ย่าของเพื่อนเชี่ยวชาญเมนูอาหารเหลาของชาวโซโลมอนทุกเมนู อาทิเช่น เนื้อคนอัดกระบอกไม้ไผ่ เนื้ออบ เนื้อต้ม ฯลฯ รวมทั้งเมนูเนื้อสดๆ ปัจจุบันย่าของเพื่อนได้เสียชีวิตไปแล้วครับ

    พ่อของเพื่อน เกิดเมื่อปี 2474 เสียชีวิตเมื่อปี 2546 ตอนมีชีวิตอยู่ท่านเป็นส่วนหนึ่งของทีมนักฆ่าของเผ่ามาลาไก (MALAGAI) อย่างไรก็ตามพ่อของเพื่อนก็เป็นลูกที่ดี มีความกตัญญู ดูแลบิดามารดา เช่นเดียวกับชาวโซโลมอนทั่วๆไป

    แม่ของเพื่อน เกิดเมื่อปี 2471 เสียชีวิตเมื่อปี 2544 ท่านมีหน้าที่ปรุงอาหารเช่นเดียวกับคุณย่า

กระผมขอกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ครับ

1.    ก่อนตายคุณปู่เห็นกรรมนิมิตอย่างไรครับ ท่านตายแล้วไปไหน มีสภาพเป็นอย่างไรบ้าง ได้รับบุญที่อุทิศหรือมีอะไรอยากฝากบอกไหมครับ

2.    บุพกรรมใดทำให้คุณย่าเป็นอัมพฤกษ์ จะมีโอกาสหายไหม จะต้องแก้ไขหรือทำบุญอย่างไรเพื่อให้ดีขึ้นครับ และทำไมท่านถึงมีอัธยาศัยชอบทำบุญเป็นอย่างมาก

3.    บุพกรรมใดทำให้พี่สาวมีสามีที่มีลูกติด และอายุมากกว่าตัวเองถึง 13 ปี และทำไมพี่สาวถึงผูกพันกับพระศรีอาริย์มาก เธอมีสายบุญกับพระศรีอาริย์ไหมครับ และเธอเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะเรามาหรือไม่อย่างไร และเธอจะไปกับทีมไหนดีครับ

4.    บุพกรรมใดทำให้ชาวโซโลมอนได้มาเป็นเผ่าพันธุ์ที่ชอบกินคน   มีผิวดำ ผมหยิก บางคนมีกลิ่นตัวแรงมาก และบุญใดทำให้พวกเขาได้อยู่ในหมู่เกาะที่สวยงามมากๆ ที่ได้ขนานนามว่าเป็น ไข่มุกแห่งแปซิฟิก

5.    เพื่อนชาวโซโลมอนที่เคยฆ่าคนและกินคน จะมีวิบากกรรมเช่นไรและจะแก้ไขอย่างไร ทำอย่างไรถึงจะไม่ต้องมาเกิดเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์กินคนอีก

6.    ทำไมบรรพบุรุษของเพื่อนชาวโซโลมอนถึงอายุยืนครับ ความเชื่อว่าการกินเนื้อคนทำให้อายุยืนมีส่วนถูกบ้างไหมครับ

7.    ปู่ ย่า พ่อ และแม่ของเพื่อน แต่ละคนตายแล้วไปอยู่ที่ไหน ชาติต่อๆไปพวกเขาต้องเกิดมาเป็นมนุษย์กินคนอีกหรือไม่

8.    ทำไมผมถึงมีหน้าที่ไปชวนคนโซโลมอนมาสู่เส้นทางนี้ และพวกเขากับผมเคยมีสายใยบุญร่วมกันมาอย่างไร , ทำไมเขาถึงเชื่อคำชวนของผมง่ายๆ , พวกเขาทั้งหมดเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาไหม อย่างไรครับ

9.    พ่อแม่และพี่น้องของผมทุกคน เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาหรือไม่ อย่างไรครับ และผมเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร มีหน้าที่อะไรในกองทัพธรรม เคยเข้าถึงพระธรรมกายมาไหมครับ

10.    สุดท้ายนี้ กระผมขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ บอกอะไรก็ได้ หรือให้พรกับชาวโซโลมอนทุกคน ที่กำลังตั้งใจฟังคุณครูไม่ใหญ่หน้า DMC อย่างใจจรดใจจ่อครับ กราบขอบพระคุณคุณครูไม่ใหญ่มากๆ ครับ



ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.    ก่อนตายคุณปู่เห็น “กรรมนิมิต” เป็นภาพแมวที่ตัวเองเคยฆ่ามาทวงเอาชีวิตของคุณปู่จ่ะ !

ตายแล้วด้วยใจที่เศร้าหมอง ไปสู่ “มหานรกขุม 1”     ก่อนที่จะไปสู่ขุมอื่น   ด้วยวิบากกรรมปาณาติบาตและมีกรรมอีกมาก   เพราะผิดศีลหลายข้อ     กำลังโดนนายนิรยบาลแปลงกายเป็น “แมวดำใหญ่   มีเขี้ยวเหล็กสีดำร้อน   ตะปบ , กัดกินอยู่”   ด้วยความทุกข์ทรมานมาก , ไม่อาจรับบุญได้     แต่บุญที่อุทิศไปคอยอยู่ที่ “ยมโลก”   และไม่มีข้อความใดฝากมาจ่ะ !

2.    คุณย่าเป็น “อัมพฤกษ์”   เพราะ.....กรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารทั้งในอดีตและปัจจุบันมาส่งผลจ่ะ !

จะมีโอกาสดีขึ้นแต่คงไม่ปกติ 100 %   เพราะท่านอายุมากแล้วจ่ะ !

จะแก้ไข   ให้สร้างบุญทุกบุญ ทั้งทาน , ศีล , ภาวนา , ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา เป็นต้น     แล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้ยังสัตว์ที่เราเคยไปเบียดเบียนเอาไว้ , และต้องหมั่นนึกถึงบุญที่เคยทำไว้บ่อย ๆ   จ่ะ !

ท่านมีอัธยาศัยชอบทำบุญมาก   เพราะท่านเป็นคนใจบุญจ่ะ !

โดยแต่เดิมบางชาติท่านจะเป็นคนจน   แล้วก็หมั่นสั่งสมบุญด้วยความไม่ประมาทในชีวิต , ทำให้ภพชาติก่อนท่านก็รวย   แต่พอรวยก็ “ตระหนี่”

ภพชาติถัดมาก็จน   สลับกันไปมาดังนี้อยู่ เรื่อย ๆ แหละจ่ะ !

3.    พี่สาวมีสามีที่มีลูกติด และอายุมากกว่าตัวเองถึง 43 ปี เพราะ.....มีทั้งบุญและกรรมในตัว   ในอดีตทั้งสองเคยเป็นสามี -ภรรยากัน , เคยอธิษฐานให้มาเป็นสามีภรรยากันอีก , แต่มักชอบทำบุญด้วยของเก่า     ชาตินี้จึงมาเจอของที่ใช้แล้ว   และก็ได้มาเจอตอนสามีอายุมากและมีลูกติดมาจ่ะ !

พี่สาวผูกพันกับ “พระศรีอาริย์” มาก   เพราะ.....ก่อนที่เธอจะเจอหมู่คณะมาหลายชาติใกล้ ๆ    เธอมักจะอธิษฐานให้พบกับ   พระศรีอาริย์   เพราะอยากพ้นทุกข์จากการเวียนว่ายตายเกิด

เธอก็เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา   โดยทำบุญร่วมกันบ้าง , ไม่ทำบ้าง    จึงทำให้เธอเจอกับหมู่คณะบ้าง , ไม่เจอบ้าง , ส่วนจะไปกับทีมไหนดี   ก็แล้วแต่ใจเธอสมัคร     ไปศึกษาให้ดีจ่ะ !

4.    ชาว “โซโลมอน” ได้มาเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ชอบกินคน, ผิวดำ , ผมหยิก   และบางคนก็มีกลิ่นตัวแรงมาก   เพราะ.....ชาติในอดีตจะเป็นคน “มักโกรธ , ผูกพยาบาท , อาฆาตจองเวร”   แล้วก็ชอบฆ่ามนุษย์และสัตว์เป็นจำนวนมาก ,

ภายหลังจากตายแล้วก็จะไป “มหานรกขุม 1”    แล้วก็ไปตามลำดับ เช่น อุสสทนรก ,เปรต , อสุรกาย , สัตว์เดรัจฉานประเภทกินเนื้อ ,

ด้วยกรรมที่มีมานะทิฐิถือตน   จึงได้ไปเกิดในถิ่นที่ห่างไกลความเจริญ , ด้วยกรรมมักโกรธและมี “ผรุสวาจา”   จึงทำให้มีกลิ่นตัวแรง   คนไม่อยากเข้าใกล้ ,

ที่ชอบกินมนุษย์   เพราะติดนิสัยจากการเกิดเป็นสัตว์กินเนื้อมาหลายชาติ , บางคนก็เคยเกิดเป็นยักษ์มาก่อนก็มี แล้วมาเป็นหัวหน้าเผ่า , ผิวดำ ผมหยิก   เพราะความมักโกรธ     ผูกพยาบาท   อาฆาตจ่ะ !

พวกเขาได้มาอยู่ที่หมู่เกาะที่สวยงามมาก   จนได้ฉายาว่า “ไข่มุกแปซิฟิก”   เพราะ.....มีกรรมใกล้เคียงกัน   จึงมารวมกันอยู่ในถิ่นทุรกันดาร     ส่วนความสวยงามนั้นขึ้นอยู่กับการมองของผู้เจริญแล้ว   เพราะผู้ที่อยู่ที่เกาะที่เป็นชาวพื้นเมืองโดยส่วนใหญ่ก็ไม่ได้คิดว่าสวยหรือไม่สวย     คิดอยู่แต่เพียงว่าทำอย่างไรจะดำรงชีพอยู่ได้จ่ะ !

5.    เพื่อนชาวโซโลมอนที่เคย “ฆ่าคน” และ “กินคน”   จะมีวิบากกรรม คือ จะต้องไปอบายแล้วก็กลับไปสู่วงจรเดิม คือ ไปมหานรกขุม 1 , อุสสทนรก , ยมโลก , เปรต , อสุรกาย , สัตว์เดรัจฉาน   ทุกข์ทรมานมากจ่ะ !

จะแก้ไข   ต้องเลิกกินคน   แล้วลืมอดีตที่ผิดพลาดให้หมด ,   หันมาทำทาน , รักษาศีล , เจริญภาวนา , ยึดถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งจนตลอดชีวิต   จึงจะพ้นวิบากกรรมนี้ได้จ่ะ !

และไม่ต้องกลับมาเกิดเป็นมนุษย์กินคนอีก

6.    บรรพบุรุษของเพื่อนชาวโซโลมอนอายุยืน   เพราะ.....ในอดีตได้เคยมีบุญในชาติอื่นมาช่วยอุปถัมภ์ เช่น บุญที่เคยให้ยารักษาโรค , ให้อาหารเป็นทาน เป็นต้น    ไม่ใช่อายุยืนเพราะกินเนื้อมนุษย์ , กินเนื้อมนุษย์กลับจะทำให้อายุสั้นในชาติต่อไป เพราะเป็นบาปจ่ะ !

อีกทั้งไม่มีใครช่วยล้างได้จ่ะ !

7.    ปู่ , ย่า , พ่อ , แม่ ของเพื่อนตายแล้ว

ก็ไป “มหานรก ขุม 1” ที่เดียวกัน     กำลังโดนนายนิรยบาลใช้อาวุธต่าง ๆ เช่น หอก , มีด เป็นต้น   แทงบ้าง , เชือดบ้าง , ชำแหละบ้าง   ทุกข์ทรมานมาก   ด้วยกรรม “ฆ่าคน”   ฆ่าสัตว์จ่ะ !     บางทีก็เอามาเคี้ยวแล้วคายทิ้ง , แล้วเศษเนื้อก็กลับมารวมกันเป็นสัตว์นรกใหม่       ซ้ำ ๆ ซาก ๆ วนเวียนอยู่อย่างนี้จ่ะ !



ชาติต่อไปปู่ , ย่า , พ่อ , แม่ก็ต้องกลับมาวงจรเดิมอีก คือ ไปอุสสทนรก , ยมโลก , เปรต , อสุรกาย , สัตว์กินเนื้อ   แล้วก็มาเป็นมนุษย์กินคนอีกจ่ะ !   จนกว่าจะไปเจอพระสัมมาสัมพุทธเจ้า   หรือหักดิบเลิกกินเนื้อมนุษย์แล้วหันมาทำทาน   รักษาศีล   เจริญภาวนาจนเข้าถึงพระธรรมกายในตัวจึงจะพ้นกรรมจ่ะ !

8.    ลูกต้องมีหน้าที่ชวนชาวโซโลมอนมาสู่เส้นทางธรรม เพราะ.....ในหลายกัปที่ผ่านมา   ชาวโซโลมอนเหล่านี้เคยเป็นลูกน้องบริวารในเรือน     โดยตัวลูกเป็นคล้าย ๆ หัวหน้าหมู่บ้านในเมืองที่เจริญ , ลูกได้เคยเป็นผู้นำชวนคนมาทำบุญกับหมู่คณะ      ซึ่งมีอยู่ 3 พวก คือ 1. พวกที่ทำตาม   2. พวกเฉย ๆ   3. พวกที่ไม่เชื่อ   ไม่ทำตามคำชักชวน   แถมพวกที่ไม่เชื่อส่วนหนึ่งได้ไปทำกรรมปาณาติบาตด้วยความมักโกรธ ผูกพยาบาท อาฆาต , กล่าวคำหยาบ     จึงได้ไปตกอยู่ในวงจรอบายและได้มาเกิดที่เกาะนี้จ่ะ !

เหตุที่เขาเชื่อคำชวนของลูกอย่างง่าย ๆ   เพราะ.....เคยอยู่ในความปกครองดูแลของลูกดังกล่าวในชาตินั้น     อีกทั้งลูกได้อธิษฐานจิตว่า   แม้บางพวกจะเฉย ๆ และไม่เชื่อคำชักชวนแถมไปทำบาปอกุศลอีก    ก็ขอให้ได้มีชาติใดชาติหนึ่งที่ลูกจะโปรดเขาได้จ่ะ !

ชาตินี้เมื่อมาเจอกันลูกก็เลยได้ไปทำหน้าที่กัลยาณมิตรกับเขาในขณะที่กรรมของเขาเบาบางและหมดพยศ    หมดมานะทิฐิแล้วจ่ะ !

แต่ว่าในชาตินั้นแม้บางส่วนจะไม่เชื่อในการชักชวนทำความดีกับหมู่คณะ     แต่ก็ทำบุญร่วมมาด้วยอย่างเสียไม่ได้จ่ะ !

9.    พ่อ , แม่ , พี่น้องของลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง” ประเภทตามอารมณ์เป็นส่วนใหญ่     โดยบางทีก็เต็ม ที่ , บางทีก็ไม่เต็มที่จ่ะ ! ,

ส่วนตัวลูกก็ได้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาโดยบางชาติก็เป็น “กองเสบียง” , บางชาติก็บวชช่วงสั้น , บางชาติก็ช่วงยาว , บางชาติก็บวชตลอด , เมื่อบวชแล้วก็จะทำหน้าที่ “เผยแผ่” จ่ะ !

ได้เคยเข้าถึงพระธรรมกายในระดับเอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีได้

10.    ครูไม่ใหญ่ก็ขอให้ลูก ๆ ชาวโซโลมอน   ลืมอดีตที่ผิดพลาดมาให้หมด   แล้วอย่าหันไปทำอีก , ให้หมั่นสั่งสมบุญบารมี , ทำทาน , รักษาศีล , เจริญภาวนา   แล้วช่วยกันเผยแผ่สิ่งที่ดีงามนี้ไปยังชาวเกาะโซโลมอนทุกคน     ชีวิตนี้ก็จะได้มีความสุขความเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไปจ่ะ !

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว     ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต     ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !