หมู หมู

ลูกเข้าวัดเมื่อประมาณปี 2521 โดยเป็นสมาชิกชมรมพุทธฯ รามคำแหง และก็ได้ชักชวนคนในครอบครัวทั้งคุณพ่อ คุณแม่ น้องๆ ทุกคนมาเข้าวัดปฏิบัติธรรมด้วย ได้ร่วมบุญนำนักศึกษามาปฏิบัติธรรมที่วัด และได้ติดตามสร้างบารมีกับหลวงพ่อ และหมู่คณะมาตลอด ไม่ว่าซื้อที่ดิน 2 พันไร่ ราคาตรว.ละ 62.50 บาท สร้างโบสถ์ ปลูกต้นไม้ คัดหินเกร็ดแก้วสร้างเสาหน้าโบสถ์ ผูกเหล็ก เทปูน จนถึงบุญสภาธรรมกายหลังคาจาก สภาธรรมกายสากล ธรรมกายเจดีย์ บุญลานธรรม เสาค้ำฟ้า วิหารหลวงปู่ วิหารคุณยาย อาคาร 60 ปี จนถึงบุญปัจจุบันนี้

สามีของลูกได้เคยบวชพระธรรมทายาท รุ่นที่ 5 (ปี พ.ศ. 2521)เป็นช่วงชีวิตที่เขาประทับใจมาก ซึ่งสมัยนั้นหลวงพ่อทัตตชีโว เป็นพระอาจารย์ นับตั้งแต่นั้นมา เขาก็ได้สร้างบารมีร่วมกับหลวงพ่ออย่างต่อเนื่องค่ะ

ในปี 2528 ลูกและสามีก็ได้แต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน 2 คน เวลาที่ตั้งท้องลูกทั้งสองคน เมื่อลูกทำบุญก็จะใส่ชื่อลูกๆว่า “ลูกแก้ว” ก่อน แต่พอคลอดมีชื่อแล้วก็จะใส่ชื่อจริงของลูกสาวในทุกบุญที่ลูกทำ
ลูกสาวคนแรกของลูกเกิดมา ในช่วงที่ฐานะเราปานกลาง เมื่อแรกเกิด จะเป็นโรคภูมิแพ้ แพ้ไข่และอาหารทะเลมาตั้งแต่อายุได้ 2 เดือน จะมีอาการเป็นผื่นคัน ต้องพาไปรักษาหลายหมอมาก บัดนี้อายุ 19 ปีแล้ว ก็ยังเป็นอยู่แต่อาการน้อยลงบ้าง

ส่วนลูกคนที่ 2 นั้น เกิดมาพร้อมกับความพร้อมในด้านต่างๆ มากกว่าลูกคนแรก มีพี่เลี้ยงที่ดีคอยดูแล และลูกก็ประคองให้อยู่ในวงบุญตลอดมาตั้งแต่อยู่ในท้อง ขณะนี้อายุ 16 ปีแล้ว ยังไม่มีปัญหาใดๆ

สามีของลูก ทำงานเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์อยู่ที่แห่งหนึ่ง ทำอยู่ได้ประมาณ 10 ปี ในช่วงนั้น พี่สาวของเขาได้สัญชาติอเมริกาแล้ว ก็เลยทำเรื่องขอวีซ่ามาประเทศอเมริกาให้กับครอบครัวของเราด้วย แต่ก็ขอไว้อย่างนั้นเอง จนกระทั่งต่อมาสามีของลูกได้ย้ายไปทำงานอีกที่หนึ่งได้ประมาณ 10 ปี ก็เกิดปัญหา จึงออกจากงานนั้น กับพอดีในช่วงหลังออกจากงานนั้น ทางสถานทูตอเมริกา ก็ได้แจ้งมาว่า ครอบครัวของลูกได้สิทธิมาอยู่อเมริกาได้อย่างถูกกฎหมาย ทั้งๆที่เราทำเรื่องไว้เมื่อสิบกว่าปีก่อน จนลืมไปแล้ว และลูกสาวสองคนของลูกก็อยากจะมาศึกษาที่อเมริกา สุดท้ายลูกและครอบครัว ก็ตัดสินใจเดินทางมาเริ่มต้นใช้ชีวิตอยู่อเมริกา..

แต่ในสถานการณ์ที่พวกเราต้องมาตั้งต้นชีวิตใหม่ที่อเมริกา สิ่งที่ครอบครัวของลูกโชคดีที่สุดคือได้อยู่ใกล้ชิดหลวงพ่อตลอดเวลา โดยผ่านจานดาวธรรม และยังมีสาขาของวัดให้ได้ไปทำบุญอีกด้วย ลูกและสามีจึงได้ติดตามรายการธรรมะดีๆ จากจานดาวธรรม และได้ขยายจานดาวธรรม ทำหน้าที่ผู้นำบุญ ให้เพื่อนที่เมืองไทย และญาติพี่น้องที่อเมริกามากมาย

คุณพ่อของสามี มีอาชีพค้าขายหมู ท่านไม่เชื่อ เรื่องนรก สวรรค์ บุญบาป และชีวิตหลังความตายเลย ในบางคืนก่อนย่ำรุ่ง คุณพ่อจะฆ่าหมูที่หลังบ้าน โดยจับหมูขังอยู่ในกรงหวาย ท่านจะใช้มีดแหลมแทงที่คอหอย หมูจะกรีดร้องสุดเสียง จากนั้นท่านและคนงาน จะรีบจับหมู กดหัวหมูลงในโอ่งน้ำขนาดใหญ่ เพื่อป้องกันเสียงหมูร้องรบกวนเพื่อนบ้านที่หลับนอนในวันพระ เป็นวันหยุดฆ่าหมู คุณพ่อสามีจะใช้เวลาไปยิงปืนล่าสัตว์เสมอ ต่อมาเมื่อคุณพ่อสามีอายุมากจึงได้เลิกอาชีพนี้

ปี 2543 คุณพ่อสามีล้มป่วยเป็นมะเร็งที่ต่อมลูกหมาก แพทย์ได้แจ้งให้ทราบว่าจะอยู่ได้ไม่นาน ในปี 2545 สามีก็ได้ตัดสินใจบวชให้คุณพ่อของเขา และได้เดินทางกลับมาเยี่ยมท่านที่เมืองไทย ได้นำรูปการบวชและแนะนำการนั่งสมาธิให้ท่าน แต่วันรุ่งขึ้น คุณพ่อสามีฝากน้องสาวให้มาบอกสามีของลูกว่า ท่านไม่ชอบที่สามีมาให้ธรรมะกับท่านและเล่าเรื่องบุญงานบวช สามีเข้าใจคุณพ่อดี ว่าท่านไม่เชื่อ สามีก็หาเวลาคุยกับท่านตามลำพังว่า “คุณพ่อ หากวันหนึ่งวันใด ที่พ่อตื่นขึ้นมาแล้วคุยกับใคร เขาก็ไม่ได้ยิน หรือเขาไม่เห็นพ่อ พ่อทราบนะว่าคืออะไร” ท่านตอบว่า “ รู้ นั้นคือ พ่อตายแล้ว” สามี ก็บอกว่า “ถ้าถึงเวลานั้น พ่อก็ต้องยอมรับนะว่า ชีวิตหลังความตายมีจริง และต้องไม่สงสัยอีก เมื่อถึงวันนั้น ให้นึกถึงภาพที่ลูกชาย 3 คน ที่เคยได้บวช ให้ระลึกถึงองค์พระประจำตัวที่สร้างและสลักชื่อให้พ่อ และวิธีทำสมาธิ ที่ลูกพยายามบอกพ่อเสมอ” คุณพ่อก็รับปาก….

หลังจากเยี่ยมท่านเสร็จสามีก็เดินทางกลับมาอเมริกา จากนั้นไม่นานท่านก็เสียชีวิต วันที่เขากลับไปงานศพคุณพ่อ ได้กราบที่โลงศพ ซึ่งเสียชีวิตไม่ถึง 7 วัน เขาหวังว่าพ่อยังอยู่บริเวณนั้น เขาก็เข้าไปเคาะที่โลงศพท่าน และพูดขึ้นว่า พ่อ จำคำที่ผมบอกได้ไหม ตอนนี้ คงเชื่อแล้วนะว่า ชีวิตหลังความตายมีจริง ดังนั้นตอนนี้ ให้ นึกถึงบุญและทำสมาธิอย่างเดียว ผมบอกพ่อแล้วว่าน่าจะเชื่อตอนเป็นดีกว่าเราไปเห็นตอนตายนะครับ สามีได้บวชอนุโมทนากฐิน ที่วัดพระธรรมกาย แคลิฟอร์เนีย เมืองอาซูซ่าทุกปี และได้กลับมาบวชพระนานาชาติรุ่น 60 ปี พระราชฯ ที่เมืองไทย เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้คุณพ่อ และตั้งใจจะบวชทุกปี เพราะเชื่อว่าคุณพ่อต้องการและรอรับบุญอยู่ และต่อมาพี่สาวของเขาได้ทำบุญเสาแก้วสลักชื่อคุณพ่อด้วย

ส่วนแม่สามี นั้น ตอนช่วงอายุประมาณ 45 – 50 ปี ท่านเป็นโรควิตกกังวล และคิดมาก จนต้องไปพบจิตแพทย์ ต่อมาเมื่ออายุประมาณ 60 ปี ขาข้างหนึ่งของท่าน เป็นอัมพฤกษ์ เดินไม่ถนัดมาจนถึงปัจจุบันนี้

1. ทำไมตลอดชีวิตของคุณพ่อสามีจึงมีสุขภาพดี แข็งแรง ไม่มีโรคเจ็บป่วยเหมือนคนทั่วไปเลย ไม่เคยไปหาหมอ ทั้งๆ ที่ท่านประกอบอาชีพค้าหมูและล่าสัตว์ , แต่บั้นปลายชีวิต คุณพ่อสามีป่วยเป็นโรคมะเร็งที่ต่อมลูกหมากเพราะกรรมใดค่ะ

2. วาระสุดท้ายคุณพ่อสามีมีบุพกรรมนิมิตอย่างไรค่ะ , เมื่อเสียชีวิตแล้ว ท่านระลึกถึงบุญและทำสมาธิตามที่เคยรับปากกับสามีไหมคะ , เมื่อสามีไปบอกท่านที่งานศพ ท่านรับทราบไหมคะ, ปรโลกของคุณพ่อสามีเป็นอย่างไร , ได้ฝากบอกสิ่งไรมาหรือไม่ , ท่านได้รับบุญบวชที่สามีบวชให้ทุกปีไหมคะ และลูกๆต้องทำบุญอย่างไรให้กับท่านค่ะ

4. กรรมอะไรทำให้ลูกและครอบครัวต้องประสบเหตุให้ย้ายถิ่นฐานมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อเมริกา และเหตุใดในจังหวะที่สามีต้องออกจากงานก็เป็นจังหวะที่ทางอเมริกาอนุมัติให้มาอยู่ได้พอดี เป็นเพราะบุญใดส่งผลคะ

6. ทำไมชีวิตการงานของสามีไม่ว่าทำงานที่ใด เขารู้สึกว่าไม่ค่อยก้าวหน้าและไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรคะ เป็นเพราะวิบากกรรมใด และควรจะสร้างบุญอะไรแก้ไขคะ ฐานะในครอบครัว จะประสบความสำเร็จตั้งตัวได้ และร่ำรวยไหมคะ

7. ลูกเคยทำบุญสูงสุดครั้งละหนึ่งแสน แต่ก็หลา๐ย(แสน)ครั้งแล้ว ลูกจะมีโอกาสได้ทำบุญใหญ่ กอง M และหลายๆ ครั้งบ้างไหมค่ะ เคยมีบางครั้งที่ลูกตั้งใจว่าจะรวมรวบปัจจัยทำบุญใหญ่ กองM กับหลวงพ่อ แต่ก็ต้องงดไปเพราะมีค่าใช้จ่ายของบุพการีก่อน อย่างนี้ลูกจะเสียสัจจะหรือไม่คะ

9. บุญที่ทำให้ลูกสาวโดยใส่ชื่อแทนว่า “ลูกแก้ว” ตั้งแต่อยู่ในท้อง และใส่ชื่อจริงหลังจากที่เกิดแล้ว จะส่งผลต่างกันไหมคะ , ลูกสาวทั้งสองคนของลูก ก่อนมาเกิดมาจากไหน เคยมีสายบุญกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ ต่อไปเขาทั้งสองจะมีโอกาสได้มาร่วมงานเผยแพร่ของหมู่คณะมากน้อยเพียงไร

10. คุณแม่ของลูกเคยดูแลผู้ป่วยชาวเยอรมันที่แขนขาลีบ ลูกและสามีก็ต้องดูแลเขาในช่วงหนึ่งเหมือนกัน ต้องทำให้ทุกอย่าง ในช่วงที่หาคนดูแลเขาไม่ได้ ลูกและสามีมีวิบากกรรมร่วมกับผู้ป่วยมาอย่างไรค่ะถึงต้องมามีส่วนในการดูแลเขาด้วยคะ

11. ลูกกับสามีเคยเป็นอะไรกันมาในชาติก่อนคะ ทำไมเราถึงได้อยู่กับแบบไม่ค่อยจะปรองดองกันเท่าที่ควร , สามีเขามีความคิดว่า ในวัฎฎสงสารนี้ ไม่มีชีวิตอะไรเลยที่จะดี ปลอดภัยจากวิบากกรรม และสามารถสั่งสมบุญบารมี ได้อย่างสูงสุดเท่ากับเพศสมณะ หากหลังจากทุกอย่างลงตัวแล้วคือลูกๆ สำเร็จการศึกษาแล้ว เขาตั้งใจจะใช้ชีวิตและสร้างบารมีในเพศสมณะ เพื่อเผยแผ่ศาสนาในอเมริกา เขาจะสมหวังหรือไม่คะ

12. ลูก สามี และลูกๆ สร้างบุญกับหมู่คณะมาอย่างไร มีวิบากกรรมอะไรที่ต้องแก้ไข และสร้างบุญอย่างไรเพื่อให้ได้สร้างบารมีตามติดหลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยายและหมู่คณะไปอย่างตลอดรอดฝั่งจนไปถึงที่สุดแห่งธรรมคะ

กราบนมัสการมาด้วยความเคารพอย่างสูง

1. “คุณพ่อสามี” ตลอดชีวิตของท่านมีสุขภาพแข็งแรงดี ไม่เคยไปหาหมอ ทั้ง ๆ ที่ท่านประกอบอาชีพ “ค้าหมูและล่าสัตว์” เพราะ....ในอดีตชาติชาติหนึ่ง ท่านชอบทำบุญแบบสงเคราะห์โลก โดยเฉพาะชอบช่วยเหลือผู้คนที่ป่วยไข้ และเชื่อเรื่องการทำดีแบบชาวโลกทั่วไป แต่ไม่เชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิด จึงทำให้พลัดมาเกิดในครอบครัวที่ต้องทำอาชีพฆ่าสัตว์ ค้าหมู แต่บุญเก่าดังกล่าวมาช่วยให้ท่านแข็งแรงจ่ะ !

2. ท่านตายแล้ว ด้วยจิตที่เศร้าหมอง เพราะเห็นกรรมนิมิตที่ตนเองทำไว้เกิดขึ้นมากมาย แต่ด้วยบุญที่ลูกทำให้ในปัจจุบันและบวชให้ จึงทำให้ไม่ได้ไปมหานรก , แต่ก็มีเจ้าหน้าที่มารับตัวไปยัง “ยมโลก” ขุม 1 ด้วยวิบากกรรมฆ่าสัตว์มาตลอดชีวิต , กำลังโดนเจ้าหน้าที่ ฆ่า , เชือด , ชำแหละ เหมือนดังที่ตนเองเคยทำไว้ มีความทุกข์ทรมานมาก

ท่านได้รับบุญที่อุทิศไปให้ทุกครั้ง ทำให้ได้รับลดหย่อนผ่อนโทษลงมา
ตอนนี้ท่านซาบซึ้งเรื่องบาป - บุญแล้ว ด้วยน้ำตานองหน้า ร้องโอดโอยอย่างเดียว ท่านอยากพ้นทุกข์จากยมโลกนี้ , ดังนั้นให้อุทิศบุญไปให้ท่านอีกเรื่อย ๆ จ่ะ !

3. “คุณแม่สามี” ท่านมีอาการทางจิต ต้องพบจิตแพทย์ เพราะ...วิบากกรรมดื่มสุราในอดีต มาส่งผลจ่ะ !

เป็น “อัมพฤกษ์” มาจนถึงปัจจุบัน เพราะ....กรรมที่ช่วยพ่อค้าหมูที่พ่อฆ่า และการพลอยยินดีกับการฆ่าหมูขายของพ่อ มาส่งผลจ่ะ !

4. ลูกและครอบครัว ต้องประสบเหตุให้ย้ายถิ่นฐานมาอยู่อเมริกาเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพราะ....บุญที่สามีเคยอธิษฐานจิต ไว้ว่า ขอให้ได้มีส่วนในการขยายพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกายไปทั่วโลกในอดีตชาติที่ผ่านมา มาส่งผล ไม่ได้มีวิบากกรรมอะไรจ่ะ !

เมื่อสามีต้องมีเหตุให้ออกจากงาน ก็เป็นจังหวะที่ทางอเมริกาอนุมัติให้มาอยู่ได้พอดี เพราะ....บุญจากการอธิษฐานดังที่ได้กล่าวมาแล้วนั่นแหละจ่ะ ! มาส่งผล

5. บางครั้งสามี เป็นคนตื่นตระหนกวิตกกังวล ตกใจ และกลัวอย่างไม่มีสาเหตุ ทำให้บางครั้งขาดสติและขาดความเชื่อมั่นในตนเอง เพราะ....ในอดีตชาติ เคยปกครองข้าทาสบริวาร ลูกหลาน แบบชอบดุด่า , ขู่ , ว่ากล่าวอย่างรุนแรง มารวมกับชาติปัจจุบันตอนเป็นเด็กยังเยาว์วัย ก็ได้ถูก ขู่ , ดุด่า , ว่ากล่าว มารวมส่งผลจ่ะ !

6. ชีวิตการทำงานของสามี ไม่ว่าจะไปทำที่ใดก็ตาม มักจะไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร เพราะ....ในอดีต เวลาทำบุญมักจะทำในลักษณะแค่ร่วมบุญด้วยแบบเผื่อเหนียวว่า ถ้าบุญมีจริง ส่งผลจริง ก็คงได้ประสบความสำเร็จในชีวิตกับเขาบ้าง แต่ไม่ได้ทำด้วยศรัทธามุ่งมั่นเต็มกำลัง และกอปรไปด้วยปัญญาจ่ะ !

ดังนั้นเมื่อบุญส่งผล จึงทำให้หน้าที่การงานก็พอไปได้ ไม่ถึงกับรวยแต่ไม่ขัดสนจ่ะ !
ก็ให้ทำบุญทุกบุญอย่างเต็มที่ด้วยความปีติยินดีมีศรัทธาที่ประกอบไปด้วยปัญญา แล้วอธิษฐานจิตให้บุญนี้ช่วยบันดาลให้ประสบความสำเร็จในชีวิตจ่ะ !

บางครั้งอยากจะทำบุญใหญ่ แต่ต้องงดไป เพราะต้องไปเป็นค่าใช้จ่ายของบุพการีก่อน ก็ไม่ถือว่า “เสียสัจจะ” เพราะมีเหตุจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องไปเอาบุญสงเคราะห์บิดามารดาก่อน , แต่ลูกก็ควรตั้งใจที่จะทำให้ได้อย่างที่ลูกตั้งใจในภายหลังเมื่อมีความพร้อมแล้ว , ลูกก็จะได้บุญใหญ่และประสบความสำเร็จจ่ะ !

8. “ลูกสาวคนโต” เป็น “ภูมิแพ้” แพ้ไข่และอาหารทะเลตั้งแต่ 2 ขวบ เพราะ...“วจีกรรม” ในอดีตมาส่งผล เรื่องมีอยู่ว่าชอบไปพูดจาเหน็บแนมกระแนะกระแหนผู้อื่น โดยเฉพาะเพื่อนบ้านที่มีลูกอายุแค่ 2 ขวบ เพื่อให้กระทบถึงตัวแม่เด็กเกี่ยวกับเรื่องอาหาร เป็นต้นจ่ะ !

เธอติดนิสัยอย่างนี้มาข้ามชาติ จึงมักจะมีวจีกรรมกับคนรอบตัวจ่ะ !
จะแก้ไข ต้องชี้โทษของวจีกรรม และชี้คุณของปิยะวาจาให้เธอได้ศึกษาเรียนรู้ เพื่อนำไปปฏิบัติแก้ไขตัวเองบ่อย ๆ จ่ะ !

9. บุญที่ทำให้ลูกสาวตั้งแต่อยู่ในท้อง โดยใช้คำว่า “ลูกแก้ว” และใส่ชื่อจริงภายหลังที่เกิดแล้ว จะส่งผล “เหมือนกัน” จ่ะ ! อยู่ที่เจตนาเป็นหลักที่มุ่งทำบุญให้ลูกสาวจ่ะ !

10. คุณแม่ของลูกเคยดูแลผู้ป่วยชาวเยอรมันที่แขนขาลีบ ลูกและสามีเคยดูแลเขาอยู่ช่วงหนึ่งเหมือนกัน ต้องทำทุกอย่างให้ในช่วงที่ยังหาคนดูแลไม่ได้นั้น ก็เป็นเรื่องปัจจุบันที่ลูกได้ช่วยคุณแม่ของลูกดูแลเขา เป็นบุญของลูกและสามีที่ได้ช่วยเหลือสงเคราะห์เพื่อนมนุษย์ ซึ่งเมื่อบุญส่งผลในยามที่ลูกเจ็บป่วยไข้หรือตกทุกข์ได้ยาก ก็จะมีคนคอยดูแลจ่ะ !

11. ลูกกับสามีไม่ค่อยปรองดองกัน เพราะ....“ทิฐิ” คือความเห็นไม่ตรงกัน แต่มีศรัทธาและศีลเสมอกัน , อีกทั้งเคยเป็นสามี - ภรรยากันมาในอดีต ได้เป็นคู่บุญกันมา

แต่สามีเคยบวชมาหลายชาติ จึงทำให้มีจริตอัธยาศัยน้อมไปในทางบวชจ่ะ !
เมื่อลูกสาวทั้ง 2 คนจบการศึกษาแล้ว สามีตั้งใจจะบวช ก็จะสมหวังจ่ะ ! เพราะ --- มี “ผังบวช” มาในอดีตอยู่แล้ว , ก็ให้ประคองความตั้งใจนี้ไว้ให้ดีก็จะสมหวัง