เขาว่า...ปากผมเหมือน...

ผมเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาพันธุ์จิ๋ว ผมเข้าวัดตั้งแต่อายุ 4 ขวบ ตอนนี้ผมอายุ 13 ขวบแล้วครับ ผมเป็นเด็กหัวดื้อไม่ค่อยยอมแพ้ใครง่าย ๆ และเป็นคนที่บ้าเล่นเกมส์มากๆ ครับ ความที่ผมเป็นเด็กดื้อ เลยมักถูกคนในบ้านดุบ่อยๆ แต่ข้อเสียของผมที่มักทำให้โดนดุบ่อย ๆ ก็คือ ปากของผม เพราะใคร ๆ บอกว่า ผมปากจัด หรือที่เรียกอีกอย่างว่า “ปากหมา” ผมก็ว่าจริงอยู่ที่ผมปากเสียมากไปหน่อย ผมเองก็ชักกังวลเหมือนกันครับว่าเมื่อผมโตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อ...แล้วปากผมยังหมาอยู่อย่างนี้ล่ะก็...สาวที่ไหนเขาจะสนใจ...แล้วผมจะทำไงดีล่ะครับ แต่ถึงผมจะมีข้อเสียเรื่องปาก ผมก็มีข้อดีนะครับ ผมจะใส่บาตร สวดมนต์ นั่งสมาธิ 5 – 10 นาที แทบทุกวัน และที่สำคัญผมยังมาวัดทุกวันอาทิตย์แทบไม่เคยขาดเลยเป็นเวลา 8 ปี ผมเคยบวชสามเณรมาแล้ว 4 ครั้ง ครั้งที่ 4 ได้บวชสามเณรภาคฤดูร้อนที่ถ้ำเขาวง ซึ่งเริ่มโครงการตั้งแต่วันที่ 1-23 เมษา 2549 และในวันคุ้มครองโลก 22 เมษา ผมก็ไม่เคยพลาดที่จะมาร่วมงานด้วยครับ

ผมได้บวชเป็นสามเณรครั้งแรก เมื่อปีพ.ศ. 2543 รุ่นฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ ตอนนั้นผมอายุ 7 ขวบ ตอนแรกโครงการนี้ไม่ให้ผมบวช เพราะอายุไม่ถึงเกณฑ์ ผมจึงอ้อนวอนขอร้อง รวมทั้งใช้เส้นนิดหน่อยจึงได้บวช ครั้งนั้นผมจึงเป็นสามเณรที่เด็กที่สุดในโครงการ สาเหตุที่ทำให้ผมอยากบวชเพราะ ผมอยากนั่งบนมหาธรรมกายเจดีย์ เพราะผมคิดว่า แค่เท้าของผมได้เหยียบขึ้นไปบนเจดีย์ก็ถือว่าเป็นบุญสุดคุ้มแล้วครับ วันนั้นเป็นวันที่ผมจำได้ไม่ลืมจนทุกวันนี้ เพราะเป็นวันที่ผมนั่งสมาธิดีมากๆ ผมได้เห็นองค์พระขนาดใหญ่มากๆๆแบบไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ ด้วยสาเหตุนี้จึงเป็นแรงจูงใจให้ผมได้มาวัดทุกวันอาทิตย์ เพราะผมรู้ว่า วิชชาธรรมกายที่หลวงพ่อสอนเป็นของจริงครับ

ผมมีพี่ชาย 1 คน อายุ 21 ปีแล้วครับ ผมกับพี่ชายอายุห่างกันเกือบ 8 ปี แม่บอกว่า ผมเกือบไม่ได้มาเกิดแล้วเพราะเวลาที่แม่ตั้งท้องพี่ชายผม แม่จะมีอาการแพ้ท้องทรมานมากอาเจียนตลอด 9 เดือน จึงทำให้แม่ไม่อยากมีลูกอีก และเมื่อแม่ท้องตัวผม แม่ก็แพ้ท้อง 9 เดือนเหมือนกันครับ

พ่อของผมเป็นวิศวกร เรียนหนังสือเก่ง ทำงานเก่ง รักครอบครัว แต่ชอบดื่มเหล้า และสูบบุหรี่บ้าง พ่อเสียชีวิตแล้วเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2541 ตอนนั้นผมอายุได้ 5 ขวบครับ เท่าที่ผมจำได้พ่อของผมใจดีมากครับ พ่อจะตามใจผมทุกอย่าง ซึ่งต่างกับแม่ที่มักจะคอยขัดใจผมบ่อยๆ แม่เล่าให้ผมฟังว่า พ่อเป็นคนสุขภาพแข็งแรง ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ไม่เคยเจ็บป่วยเลย จนกระทั่งบริษัทประกันชีวิตลดเบี้ยประกันให้

ปี พ.ศ. 2539 พ่อเริ่มมีอาการไอมากผิดปกติ หมอได้วินิจฉัยว่า พ่อป่วยเป็นฝีที่ปอด การรักษาไม่ทำให้อาการไอของพ่อดีขึ้น เมื่อไปพบหมออีกครั้งหนึ่ง จึงทราบว่าพ่อป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย จะมีชีวิตอยู่ได้อีก 6 เดือนเท่านั้น

กลางปีพ.ศ.2540 ระหว่างการเดินทางพาพ่อมารักษาที่โรงพยาบาล แม่ได้เห็นป้ายคัทเอ้าท์ขนาดใหญ่ เชิญชวนสร้างองค์พระประจำตัว แม่สะดุดใจคำว่า “คุณสร้างองค์พระประจำตัวแล้วหรือยัง?” แม่อยากให้พ่อได้บุญจึงชวนพ่อมาวัดเพื่อสร้างองค์พระประจำตัว ครั้งแรกที่มาวัดพระธรรมกาย แม่มีความรู้สึกว่า “ใช่เลย” ที่นี่แหละที่จะเป็นแหล่งที่พ่อจะได้กอบโกยบุญไปได้มากที่สุดในช่วงสุดท้ายของชีวิต วันนั้นพ่อได้สร้างองค์พระประจำตัว 4 องค์ คือ พ่อ แม่ ผม และพี่ชายของผม นับว่าวันนั้นเป็นวันโชคดีของครอบครัวเราที่ได้พบอุบาสิกาคนหนึ่ง เธอทำหน้าที่กัลยาณมิตรอย่างดีเยี่ยม ทำให้ครอบครัวของเราได้ทำบุญทุกบุญอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะครั้งนั้นได้สร้างองค์พระประจำตัวให้ปู่ ย่า ตา ยาย และญาติพี่น้อง รวมทั้งบอกบุญญาติมิตรด้วย รวมประมาณ 200 องค์

ปลายปีพ.ศ. 2540 พ่อเริ่มมีอาการชัก เนื่องจากโรคมะเร็งได้ลุกลามไปที่สมอง พ่อแพ้ยากันชัก ร่างกายจะไหม้เหมือนถูกไฟเผา จึงต้องทำการรักษาโดยวิธีการอื่น ขณะที่นอนพักรักษาตัวอยู่พ่อก็ฟังเทปธรรมะตลอด แต่พ่อไม่ชอบการนั่งสมาธิ หมอบอกว่า พ่อโชคดีที่อาการของโรคไม่ทรมานเหมือนคนอื่นๆ เป็นคนไข้ที่มีสติดี มีกำลังใจดีมาก ทุกครั้งที่พบหมอ พ่อจะขอร้องให้หมอช่วยทำการผ่าตัดให้พ่อ บุญใหญ่ก้อนสุดท้ายที่พ่อได้ทำก่อนเสียชีวิต คือ พ่อได้สร้างองค์พระธรรมกายประดิษฐานบนโดมของมหาธรรมกายเจดีย์จำนวน 1 M โดยได้ถวายกับคุณครูไม่ใหญ่ด้วยมือของพ่อเองครับ

ยายของผม เข้าวัด รู้จักวัดดี ชอบทำบุญ แต่เสียอย่างคือ ชอบเล่นไพ่อยู่เป็นประจำ แม่ของผมพยายามขอร้องให้เลิกเล่นไพ่ ยายก็ยอมหยุดเฉพาะช่วงเข้าพรรษาครับ แถมยังให้เหตุผลสุดเท่ว่า คนแก่ต้องเล่นไพ่บ้างไม่อย่างนั้นจะเป็นคนขี้ลืม แม่ของผมเหมือนตำรวจเลยครับ ทุกคนในบ้านรวมทั้งตัวผมจะกลัวแม่มาก แม่ผมสั่งห้ามทุกคนในบ้านไม่ให้เล่นไพ่ แต่ยายก็มีเทคนิคในการเล่นไพ่ครับ คือ ยายแอบเล่นตอนที่แม่ผมไปทำธุระข้างนอก โดยให้สาวใช้คนหนึ่งคอยดูต้นทางว่า แม่ผมกลับมาหรือยัง ถ้าแม่ผมกลับมาแล้ว สาวใช้ก็จะรีบวิ่งไปบอกยายก่อนที่จะไปเปิดประตูให้แม่ผม แล้วม็อบไพ่ก็จะสลายแบบสายฟ้าแลบเลยครับ แต่บางทีแม่ผมก็จับได้ว่ายายแอบเล่นไพ่ เพราะสาวใช้ลืม จึงไปเปิดประตูให้แม่ก่อนไปบอกยาย วงแตกเหมือนหนีตำรวจเลยครับ นอกจากยายแล้ว ก็ยังมีน้าสาว 2 คน แม่บ้านอีก 1 คน เป็นผู้สมทบม็อบไพ่ครับ

ยายชวด (แม่ของยาย) อายุ 95 ปี หลังตรงเดินได้โดยไม่ต้องใช้ไม้เท้าเลย เผลอๆ ยายชวดของผมอาจจะวิ่งได้ด้วยซ้ำไปครับ ยายชวดแข็ง แรงอารมณ์ดี เป็นคนที่ขยันมากๆ ถ้าส่งชิงแชมป์ประเทศไทยรับรองว่าได้ที่ 1 แน่ครับ ทุกๆ คนรักยายชวด โดยเฉพาะสาวใช้จะรักยายชวดมาก เพราะยายชวดจะแย่งทำงานแทน ยายชวดเป็นคนที่มีความจำดี ชอบดูดาวธรรม สวดมนต์ และใส่บาตรแทบทุกวัน โดยยาย (คนที่ชอบเล่นไพ่) เป็นคนที่ทำกับข้าวให้ยายชวดใส่บาตร แต่ยายไม่ยอมออกมาใส่บาตรเลยครับ ผมรู้สึกรักคุณยายชวดมากๆเวลาเข้าใกล้ท่านจะรู้สึกเย็นกายเย็นใจ ที่เป็นเช่นนี้เพราะยายชวดท่านยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดทั้งวันครับ

ลุง ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของอาโกว ลุงเป็นโสด เป็นลูกคนสุดท้อง และพ่อแม่ก็เสียชีวิตหมดแล้ว เข้าวัดเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2541 โดยมีอาโกวเป็นกัลยาณมิตรให้ หลังจากนั้นลุงก็มาวัดทุกวันอาทิตย์ต้นเดือนติดต่อประมาณ 3 ปี ลุงได้ทำบุญกับคุณครูไม่ใหญ่ไม่ต่ำกว่า 5 M แต่หลังจากงานสลายร่างคุณยาย 3 ก.พ. 2545 แล้ว ลุงก็ไม่ค่อยได้มาวัด บางครั้งดูเหมือนว่าลุงจะเข้าใจการสร้างบารมีของหมู่คณะ แต่บางทีก็เหมือนไม่เข้าใจ

1. บุพกรรมใดที่ทำให้พ่อผมอายุสั้น ป่วยเป็นโรคมะเร็งและแพ้ยากันชัก จนผิวหนังพองเหมือนถูกไฟเผา , บุญที่พ่อสร้างองค์พระประจำตัวก่อนตายส่งผลอย่างไรครับ , ตอนนี้พ่ออยู่ที่ไหน ได้รับบุญที่ส่งไปให้หรือไม่ครับ , พ่อลืมผมหรือยังครับ และมีข้อความใดฝากมาถึงผมหรือเปล่าครับ

2. แม่ทำบุพกรรมอะไรมาครับ จึงป่วยเป็นโรคลมและปวดเมื่อยร่างกายอยู่เป็นนิจ ต้องหาหมอนวดบ่อย ๆ , ตอนที่ตั้งท้องผมและพี่ชาย ทำไมแม่ต้องทรมานกับการแพ้ท้องนานถึง 9 เดือน และด้วยบุพกรรมใด แม่จึงเกือบเสียชีวิตจากการผ่าตัดต่อมทอนซิล เพราะไหมที่เย็บแผลขาดแล้วเลือดไหลไม่หยุด จนแม่อาเจียนเป็นเลือดและสลบไป จะต้องทำอย่างไรจึงจะหายจากโรคดังกล่าวครับ

3. แม่เล่าว่าตอนเด็กๆ ยายใช้ให้แม่ไปเลี้ยงไก่ในเล้ามีประมาณ 100 กว่าตัว พอแม่เดินเข้าไปในเล้า ไก่ซึ่งกำลังหิวก็รุมเข้ามาเพื่อจะแย่งอาหารที่แม่ถือ ด้วยความตกใจแม่จึงใช้วิชานักเลงเก่า เอาที่ให้อาหารฟาดไปอย่างแรงเพื่อป้องกันตัว ปรากฏว่า ไก่ถูกแม่ผมน็อคเอาท์ โดนตบร่วงตาย 6 ตัวเลยครับ ไก่ทั้ง 6 ตัวทำกรรมอย่างไรมากับแม่ครับ แล้วพวกมันอาฆาตแม่หรือเปล่าครับ จะมีวิธีแก้ไขอย่างไรให้พ้นจากวิบากกรรมครับ?

4. แม่ผมทำกรรมอะไรมา จึงอยู่ในสิ่งแวดล้อมของญาติที่ไม่เข้าวัด และถูกต่อว่าว่าแม่ทำบุญเยอะไป เขาเป็นห่วงว่าแม่จะไม่มีเงินเลี้ยงผม และพี่ชายครับ เวลาที่แม่ทำบุญต้องแอบๆทำครับ เป็นกรรมของแม่ผม หรือกรรมของเขาที่ไม่มีสิทธิ์ได้อนุโมทนาบุญครับ

6. ทำไมยาย เพื่อน ๆ ของยาย และน้าของผมจึงชอบเล่นไพ่ เขาจะได้รับผลกรรมอย่างไรครับ และจะต้องทำอย่างไรจึงจะให้ยายเลิกเล่นไพ่ได้ครับ , ยายทำกับข้าวให้ยายชวดใส่บาตรทุกวัน แต่ยายไม่ยอมออกมาใส่บาตรด้วย ไม่ทราบว่าผลบุญจะต่างกันอย่างไร

8. ภาพองค์พระที่ผมเห็น ตอนที่ผมอายุ 7 ขวบ บวชเป็นสามเณร นั่งสมาธิอยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์ ผมเห็นจริง ๆ หรือเปล่าครับ , ทำไมผมถึงปากจัด และบ้าเล่นเกมส์ครับ ผมจะมีผลกรรมอย่างไร และจะมีวิธีแก้ไขได้อย่างไรครับ? , ผมจะเป็นเด็กที่อยู่เฉยๆ ไม่ได้เลย หมอบอกว่า ผมเป็น “ไฮเปอร์ แอคทีป” หรือเป็นเด็กที่มีพลังส่วนเกินมากไปครับ ต้องกินยาเพื่อรักษาให้ผมซนน้อยลง ชาติที่แล้วผมเคยเกิดเป็นลิงหรือเปล่าครับ? ผมทำกรรมอย่างไรมาจึงเป็นโรคบ้าแบบนี้ครับ และจะมีวิธีแก้ไขอย่างไรครับ

9. ผมมีพระอาจารย์ที่ผมรักและเคารพเหมือนพ่อ ผมอยากทราบว่า ท่านสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร ทำบุพกรรมอะไรมา และอธิษฐานอย่างไรครับจึงได้มาเป็นอุปัฏฐาก , แล้วผมต้องทำอย่างไรบ้าง จึงจะได้บวชและทำหน้าที่เหมือนท่านครับ

10. ผมมีอาโกวคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของแม่ผม อาโกวคนนั้นชอบว่าและสั่งสอนผมจนหูชาอยู่เป็นประจำ ซึ่งผมก็รู้ว่าเขาหวังดี อาโกวกับผมและแม่ผมเคยสร้างบุญร่วมกันมาอย่างไรบ้างครับ

11. ลุงที่เป็นเพื่อนของอาโกว เข้าใจในการสร้างบารมีของหมู่คณะแค่ไหนครับ ล่าสุดลุงได้สร้างพระแสนองค์แสนปลื้ม เหตุใดลุงจึงออกแบบชีวิตเป็นจุลเศรษฐี แทนที่จะเป็นมหาเศรษฐี หรือบรมเศรษฐี ซึ่งสามารถทำได้อย่างสบาย ๆ??? ,ลุงได้สร้างบารมีกับคุณครูไม่ใหญ่และหมู่คณะมาอย่างไร และจะมีสิทธิ์กลับดุสิตบุรีหรือไม่ครับ

1. “พ่อ” ป่วยเป็น “มะเร็งและแพ้ยากันชัก” ผิวหนังพุพองเหมือนถูกไฟเผา และอายุสั้น เพราะ...ในอดีตชาติหนึ่ง พ่อได้เป็นทหาร ได้รบทัพจับศึก , ได้ฆ่าคนและเผาบ้านเรือนของข้าศึกเป็นจำนวนมาก มาส่งผลจ่ะ !

2. “แม่” เป็น “โรคลมและปวดเมื่อยร่างกาย” อยู่เป็นนิจ เพราะ...กรรมในอดีต ชอบทุบตีสัตว์ เช่น หมา , แมว ที่ชอบมาเพ่นพ่านเกะกะ จึงเกิดความโมโห ได้ตีมันบ่อย ๆ เพื่อระบายอารมณ์ วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !

ตอนตั้งท้องตัวลูกและพี่ชาย แม่แพ้ท้องนานถึง 9 เดือน เพราะ...ในชาติหนึ่ง ได้เป็นญาติกับคนมีครรภ์ ได้ต้มยาบำรุงเพื่อบำรุงครรภ์ให้เขากิน แต่ปรากฏว่า เขา “แสลงยา” ทำให้เกิดอาการแพ้ท้องอย่างหนักเป็นเวลาหลายเดือน วิบากกรรมนี้มาส่งผล แม้ไม่มีเจตนา แต่ก็เป็นเศษกรรมจ่ะ !

แม่เกือบเสียชีวิต เพราะผ่าตัดต่อม “ทอมซิล” เพราะ...กรรมในอดีต ที่เคยเกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ “เชือดคอสัตว์” เช่น เป็ด , ไก่ เพื่อทำอาหาร รวมกับ “วจีกรรม” ที่ชอบเถียงต่อว่าผู้ใหญ่ที่อบรมพร่ำสอนในทุกเรื่อง เช่น ผู้ใหญ่ว่าอย่างนี้ ก็จะเถียงไปอีกอย่างข้าง ๆ คู ๆ มาส่งผลจ่ะ !

3. ตอนเด็ก ๆ ยายใช้ให้แม่ไปเลี้ยงไก่ในเล้าประมาณ 100 ตัว , ไก่หิว จึงมารุมจิกอาหารที่แม่ถือ , แม่จึงเอาที่ให้อาหารฟาดไก่ตายไป 6 ตัวนั้น ก็เป็น “กรรมเก่า” ของไก่ที่ตอนเป็นมนุษย์ได้ฆ่าสัตว์ต่าง ๆ มาส่งผล กับเป็น “กรรมใหม่” ของแม่ แต่ไก่ก็ไม่ได้อาฆาต เพราะตายไม่ทันรู้ตัวจ่ะ !

4. แม่อยู่ในหมู่ญาติที่ไม่เข้าวัด และมักถูกต่อว่าว่าแม่ทำบุญกับวัดเยอะ , กลัวว่าแม่จะไม่มีเงินเลี้ยงดูลูกทั้ง 2 , จึงต้องแอบทำบุญนั้น ก็เพราะ....ในอดีต เวลาชวนคนทำความดี มักจะชวนคนใกล้ตัว ไม่ค่อยได้ชวนหมู่ญาติ อีกทั้งเวลาทำบุญก็ไม่ค่อยได้อธิษฐานให้ได้เกิดในครอบครัวที่เป็นสัมมาทิฐิ มีสิ่งแวดล้อมที่เกื้อหนุนต่อการสร้างบารมีจ่ะ !

อีกทั้งจะเป็น “กรรมใหม่” ของหมู่ญาติ ที่ห้ามญาติทำบุญและพูดตัดรอนกำลังใจ ซึ่งก็จะมีผลให้ภพชาติต่อไป ญาติเหล่านั้นเวลาจะได้สมบัติอะไร ก็จะมีอุปสรรคมากก่อนจ่ะ !

5. หลังจากพ่อเสียชีวิต แม่ก็ประพฤติพรหมจรรย์ แล้วอธิษฐานจิตขอเกิดเป็นชาย จะได้บวชตั้งแต่ยังเยาว์วัย คำอธิษฐานนี้ก็มีสิทธิสมปรารถนา เพราะกรรมกาเมเจ้าชู้ใกล้จะหมดแล้ว , ให้ตั้งใจทำต่อไปจนหมดอายุไขยจ่ะ !

6. “ยาย” , “เพื่อนของยาย” และ “น้า” ชอบเล่นไพ่ ก็จะทำให้จิตใจตกต่ำเศร้าหมอง แม้จะไม่ได้เล่นขนาดเป็นผีพนัน เล่นกันจนหมดตัวก็ตาม ก็จะมีผลให้ห่างไกลจากบัณฑิต นักปราชญ์ และผังนี้อาจทำให้ไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เป็นอบายมุข แล้วจะทำให้ชีวิตตกต่ำจ่ะ !

จะแก้ไข ก็ต้องชี้โทษให้ท่านเหล่านั้นได้รับทราบ อีกทั้งเวลาทำบุญก็อธิษฐานจิตให้ท่านเลิกเล่นจ่ะ!

ยายทำอาหารให้ทวดใส่บาตรทุกวัน แต่ยายไม่ยอมมาใส่ด้วยตัวเองนั้น , เวลาบุญส่งผล ก็จะทำให้ยายจะไม่ได้เป็นใหญ่ในสมบัตินั้น คือ ได้ใช้ทรัพย์ แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของทรัพย์จ่ะ !
เช่น มีบ้านอยู่ แต่ไม่ได้เป็นของเรา , เขาแค่ให้ใช้ได้ตามสะดวกเท่านั้น , ส่วนทวดใส่บาตรเอง ก็จะได้บุญเต็มที่จ่ะ !

7. หมาที่บ้านชอบหอนตอนพระมาบิณฑบาตเป็นประจำนั้น เพราะหมามันเห็นคุณตามาวนเวียนอยู่เพื่อคอยรับบุญจ่ะ !

คุณตาตายแล้ว ไปเป็น “ภุมมเทวา” วนเวียนอยู่ที่บ้าน วนเวียนใกล้ยาย , ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว ก็ทำให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้น แต่ก็ยังอยู่ที่บ้านที่ยายอยู่จ่ะ !

8. ภาพองค์พระตอนที่ลูกเห็นเมื่ออายุ 7 ขวบ บวชเป็นสามเณรนั่งอยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์นั้น ก็เป็น “กุศลนิมิต” ที่ลูกเห็นจริง ๆ จ่ะ ! ให้พยายามนั่งให้เห็นอีกและให้ดีกว่าเดิม จะได้เป็นที่พึ่งที่ระลึกจ่ะ !

ลูก “ปากจัด” , และชอบเล่นเกมส์อย่างบ้าคลั่ง ก็จะทำให้จิตใจตกต่ำ และเสียเวลาที่จะทำให้ชีวิตเจริญ เช่น เสียเวลาเรียน แทนที่จะเรียนได้ดีกว่านี้ , กับเสียเวลาที่ไม่ได้นึกถึงบุญ และนั่งสมาธิ , อีกทั้ง “ปากจัด” ก็จะเป็นวจีกรรม ที่จะทำให้จิตใจฟุ้งซ่านสับสนไม่เป็นสมาธิ อาจถูกด่ากลับ ถูกทำร้ายร่างกาย , ชื่อเสียงไม่ดีก็จะฟุ้งกระจายและหลงตายได้ , ฟันก็จะไม่สวย , ผิวก็จะไม่งาม เป็นต้น , จะแก้ไข ก็อยู่ที่ตัวลูกต้อง “หักดิบ” จากสิ่งเหล่านั้นอย่างเดียวจ่ะ !

9. พระอาจารย์ที่ลูกรักและเคารพเหมือนพ่อนั้น พุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็น ทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์ของพระราชาองค์ที่ออกบวช , ได้ออกบวชตามพระราชาจนตลอดชีวิต , เมื่อบวชแล้วก็ได้ทำหน้าที่อุปฐากพระเถระตลอดด้วยความพึงพอใจ เพราะมีจิตผูกพันกับพระราชาองค์นั้น แล้วก็ได้อธิษฐานด้วยว่า ให้ได้ติดตามดูแลอุปฐากตลอดไป , มีผลการปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงองค์พระภายใน กลับดุสิตบุรีได้อย่างสบาย , และได้ลงมา 2 รอบจ่ะ!

ส่วนตัวลูก ถ้าอยากจะบวชและทำหน้าที่อย่างท่าน ก็จะต้องสร้างบุญทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตบ่อย ๆ อีกทั้งอย่าทำในสิ่งที่เป็นข้าศึกต่อการสร้างบารมีจ่ะ !

10. “อาโกว” ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของแม่ ชอบอบรมสั่งสอนลูกเสมอ , อาโกวกับตัวลูกและแม่ของตัวลูกนั้น ก็เคยเป็นญาติกันมาบ้าง , บางชาติก็เป็นเพื่อนสนิทหรือเป็นกัลยาณมิตรให้กันอย่างต่อเนื่องจ่ะ ! อีกทั้งได้เป็น “กองเสบียง” ของหมู่คณะจ่ะ!

11. “ลุง” ที่เป็นเพื่ออาโกว ก็เป็น “กองเสบียง” ของหมู่คณะ แต่ไม่ค่อยได้นั่งธรรมะ อีกทั้งได้รับข้อมูลที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง ใจของท่านจึงเปิดแค่นี้ คือ ทำบุญระดับจุลเศรษฐี ทั้ง ๆ ที่มีกำลังระดับบรมเศรษฐีจ่ะ !

12. คุณพ่อ , คุณแม่ , พี่ชายและตัวลูก เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยเป็น “กองเสบียง” , ส่วนตัวลูกกับพี่ชาย ก็เคยบวชทั้งช่วงสั้น ช่วงยาว , บางชาติก็ตลอดชีวิต ดังนั้นถ้าชาตินี้ต้องการที่จะบวชตลอดชีวิต ก็ต้องใช้กำลังใจสูง และให้อยู่ในหมู่ของกัลยาณมิตรจ่ะ !