คนดีที่หนึ่งเลย, หาที่สุดไม่ได้, สุดหาสิ่งใดจะเทียบได้

ตัวลูกเป็นลูกคนที่ 6 ในจำนวนพี่น้อง 7 คน ขณะที่ตัวลูกเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 2 พี่ชายคนรองได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้กับครอบครัวโดยการชักชวนทุกคนให้เข้า วัดสร้างบารมีกันครั้งแรกเมื่อวันวิสาขบูชาปี 2528 ทุกคนรู้สึกประทับใจบรรยากาศการต้อนรับ การสวดมนต์เจริญภาวนาและห้องน้ำที่สะอาดสะอ้านหลังจากนั้นเป็นต้นมา พี่น้องทุกคนก็มาวัดกันเกือบทุกอาทิตย์ ส่วนคุณพ่อคุณแม่มีอาชีพค้าขายไม่มีวันหยุด จะมาทำบุญได้ก็ต้องเป็นวันบุญใหญ่ของวัดเท่า นั้น แต่คุณพ่อคุณแม่ก็ให้การสนับสนุนลูกๆ ได้ไปทำบุญกันเต็มที่ เราพี่น้องทุกคนทำหน้าที่บอกบุญทุกบุญ รวมถึงการเป็นอาสาสมัครช่วยงานในวัดทุกอย่าง

ในขณะนั้นพวกเราเป็นนักรบปัจจัยน้อยแต่หัวใจ เกินร้อยกันทุกคน แม้ว่าการเดินทางมาสร้างบารมีจะไม่สะดวกสบาย แต่เราพี่น้องทุกคนก็สนุกสนาน ร่าเริงในบุญกันตลอด ทุกครั้งที่ระลึกถึงจะมีแต่ความปลื้มปีติเป็นสุขใจเสมอเลยค่ะ ปัจจุบันครอบครัวของลูกได้มาวัดทุกวันอาทิตย์ และทุกงานบุญใหญ่ อีกทั้งยังเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาพันธุ์แท้ที่เข้าโรงเรียนทุกวัน ตั้งแต่เปิดโรงเรียนวันแรกจนถึงปัจจุบัน เพราะช่องนี้ช่องเดียวที่ทำ ให้พวกเราได้รู้ถึงความเป็นจริงของชีวิต และดำรงอยู่ได้ด้วยความไม่ประมาท เร่งสร้างบารมีอย่างสุดกำลังกันทุกคนค่ะ ลูกกราบขอความเมตตาพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ฝันในฝันเรื่องราวของคุณแม่และครอบครัวดังนี้ค่ะ

คุณแม่ เกิดในครอบครัวคนจีนมีความเป็นอยู่ลำบาก เป็นบุตรคนที่ 2 ในจำนวนพี่น้อง 7 คน ท่านเริ่มพูดตอนอายุได้ 7 ขวบซึ่งกว่าจะพูดได้ทุกคนก็คิดว่าท่านเป็นใบ้ไปแล้วค่ะ ชีวิตในวัยเด็กของคุณแม่ต้องพบกับความยากลำบาก ต้องออกจากบ้านไปทำงานเป็นคนรับใช้ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ทุกคืนต้องนอนร้องไห้อยู่คนเดียวเพราะคิดถึงบ้าน เมื่อเงินเดือนออกซึ่งได้เงินเพียง 100 บาท คุณแม่จะรีบเอาเงินมาให้คุณยายด้วยความดีใจทุกเดือน จนกระทั่งคุณแม่อายุ 14 ปี จึงมาเย็บเสื้อผ้าหาเลี้ยงครอบครัว ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ ทั้งๆ ที่ใจอยากจะเรียนมาก คุณแม่เคยแอบเรียน แต่คุณตาคุณยายไม่ให้เรียน คุณแม่จึงต้องทำงานเย็บผ้าทั้งวันทั้งคืน

เมื่อคุณแม่อายุ 17 ปี ก็ถูกจับคลุมถุงชนให้แต่งงานกับคุณพ่อของลูก ซึ่งพบหน้ากันเพียงครั้งเดียว หลังแต่งงานแล้วคุณแม่ลำบากมากเนื่องจากเป็นสะใภ้คนจีน ต้องทำงานหนักและกินข้าวเป็นคนสุดท้ายทุกวัน แต่คุณแม่ก็อดทนและทำงานทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูกๆ ถึง 7 คน แม้ว่าคุณแม่จะไม่ได้เรียนหนังสือ แต่สามารถอบรมสั่งสอนลูกทุกคนให้เป็นคนดีและจบการศึกษาในระดับปริญญากันทุก คน สุดหาสิ่งใดทดแทนคุณ..ลูกๆทุกคนจึงตั้งใจขอทำความดีเทิดแทนพระคุณแม่ที่ ลูกๆบูชา คุณแม่ชอบทำอาหารมาถวายภัตตาหารเพลที่วัดพระธรรมกายอยู่เสมอ และยังทำอาหารมาเลี้ยงเจ้าหน้าที่ อาสาสมัคร และเพื่อนกัลยาณมิตรเป็นประจำ

ต่อมาคุณแม่ป่วยเป็นมะเร็งกระเพาะอาหารขั้นสุดท้าย ตอนแรกลูกๆไม่ได้บอกเพราะเกรงว่าคุณแม่จะเสียกำลังใจ แต่ภายหลังลูกๆ ได้ตัดสินใจบอกท่าน ท่านมีกำลังใจที่เข้มแข็งและกลับเป็นคนให้กำลังใจแก่ลูกๆ ในการต่อสู้กับโรคร้ายอย่างถูกหลักวิชชา ตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอนทุกอย่าง คุณแม่จะสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น นึกถึงองค์พระและขอบารมีจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ทุกวัน ทั้งยังระลึกนึกถึงบุญทุกบุญที่ได้สั่งสมมาทั้งหมด คุณแม่เห็นองค์พระแก้วใสและเห็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ชัดเจน

ในขณะที่คุณแม่ป่วยท่านได้สร้างองค์พระภายใน 100 องค์, สุขพิมาน 11 ชุด, เป็นประธานกฐิน ปี 2549-2599 ล่วงหน้า 50 ปี(ทยอยบุญกฐินปี 2549-2599.......7 S) , ทำกฐินรายวันถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นกองที่ 2 และกองที่ 3, ถวายไทยธรรม 10,000 วัด ล่วงหน้าในวันธรรมชัย และได้ถวายที่ดินจำนวน 32 ไร่ 1 งาน 20 วา แด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ และในขณะที่คุณแม่เริ่มป่วย ... หลานชาย (ลูกของน้องชายแม่) ซึ่งคุณแม่รับไว้เป็นบุตรบุญธรรมคนที่ 2ของแม่ และลูกชายของลูกได้บวชให้คุณแม่ โดยมีคุณแม่เป็นเจ้าภาพบวชให้ด้วยค่ะ คุณแม่มีความปลื้มปิติใจมาก

คุณแม่รักษาตัวอยู่โรงพยาบาลเดือนเศษ ต้องโดนเจาะเอาน้ำในท้องและปอดออกหลายครั้ง แม้ว่าท่านจะอยู่ที่โรงพยาบาลแต่ก็ได้ทำบุญทุกวัน บางวันถวายภัตตาหารเพลถึง 9 รูป ระหว่างนี้มีพระอาจารย์หลายรูปได้มาเป็นเนื้อนาบุญให้กับคุณแม่ แต่มีพระอาจารย์ 1 รูปได้มาดูแลคุณแม่อย่างใกล้ชิดในช่วงสุดท้ายของชีวิตโดยท่านจะมาสอนสมาธิ และนำอธิษฐานจิตปล่อยปลาทุกวันที่ท่านว่าง เมื่ออาการของคุณแม่เริ่มทรุดหนัก ลูกๆ ได้เฝ้าทบทวนบุญทุกบุญที่คุณแม่ได้ทำอย่างต่อเนื่องตลอดระยะเวลา 21 ปีให้ท่านฟัง และให้ท่านตรึกระลึกนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงปู่และองค์พระ ท่านได้ต่อสู้กับโรคร้ายอย่างเข้มแข็งและอดทนมาก แม้ว่าท่านใกล้จะเดินทางแล้วแต่หน้าตาของท่านยังผ่องใส ลูกๆ ได้บอกให้ท่านนึกถึงองค์พระไปเรื่อยๆ และไปเวียนประทักษิณรอบมหาธรรมกายเจดีย์ แล้วไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ คุณแม่จากไปอย่างสงบโดยไม่เห็นอาการ 3 เฮือกสุดท้ายของคุณแม่เลยค่ะ หลังจากคุณแม่เสียชีวิต ลูกชายของลูกก็บวชเณรให้ด้วยค่ะ

คุณพ่อ เป็นคนขยันทำงาน ใจดี รักครอบครัว ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มัธยัสถ์ ท่านรักและผูกพันกับคุณแม่มากแม้ว่าจะโดนคลุมถุงชนให้แต่งงานกับคุณแม่ก็ตาม ท่านทั้งสองอยู่ร่วมกันเป็นเวลาถึง 48 ปี คุณพ่อจะคอยดูแลเอาใจใส่ลูกๆ แม้เรื่องปลีกย่อยเช่น ท่านจะปูที่นอนให้ลูกๆ ทุกคืน แม้ลูกๆ จะอายุย่างเข้า 40 ปีแล้วก็ตาม หลังสวดมนต์ทำวัตรเช้าเย็น คุณพ่อจะขอพรให้ทุกคนในครอบครัวมีสุขภาพแข็งแรง เจริญรุ่งเรืองอีกด้วยค่ะ ลูกๆ ทุกคนจึงผูกพันและรู้สึกรักท่านที่สุดเลยค่ะ คุณพ่อไอหนักมาต่อเนื่อง 6 ปี คุณหมอแต่ละท่านมีวินิจฉัยโรคไม่ตรงกัน ทั้งเนื้องอก วัณโรค ถุงลมโป่งพอง พังผืดที่ขั้วปอด และมะเร็งปอด เป็นต้น

พี่ชายคนรองเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่ ไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจ นำความภาคภูมิใจมาสู่ครอบครัวเสมอ ทั้งการเรียนที่โดดเด่น คุณธรรมที่เปี่ยมล้น มักสอนสมาธิให้กับน้องๆตั้งแต่เล็กเสมอ นอกจากเป็นกัลยาณมิตรคนแรกและผู้นำบุญให้กับครอบครัวแล้ว ยังเป็นผู้ก่อตั้งและนำพาธุรกิจของครอบครัวให้เจริญรุ่งเรือง จนมีฐานะที่ดีขึ้นสามารถสร้างบารมีได้อย่างสะดวกสบาย แม้พี่ชายละโลกไปแล้วแต่พวกเรายังคงสร้างบารมี ทำบุญ และชักชวนคนมาสร้างบารมีอย่างเต็มที่ เต็มกำลัง ที่ดินที่ครอบครัวของลูกได้ถวายให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อก็เป็นของพี่ชายคนนี้

ปัจจุบันพี่น้องที่เหลือทั้ง 5 คนได้ร่วมกันสานต่อธุรกิจของพี่ชายคนรองซึ่งเป็นธุรกิจแบบกงสี พวกเราจะพร้อมใจกันทำบุญโดยรวมใจเป็นหนึ่งไม่ขัดแย้งกันเลย รีบทำก่อนโดยไม่ลังเล ทุ่มทำบุญกันสุดตัว สุดกำลังกันทุกคน ครอบครัว ลูกรู้สึกรักเคารพ ศรัทธา เชื่อมั่น พระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งสองและวิชชาธรรมกายมาก ไม่เคยหวั่นไหวต่อข่าวที่วัดถูกโจมตี ทำหน้าที่นักสร้างบารมีมาอย่างเข้มแข็งตลอดต่อเนื่องตั้งแต่เข้าวัดจนถึง วันนี้ 21 ปีแล้วค่ะเวลาย้อนนึกถึงการสร้างบารมีที่ผ่านมาแล้วรู้สึกปลื้มใจ..ดังนั้นหมั่นนึกถึงบุญที่ทำมาทั้งหมด..

น้องชายคนที่สามและคนที่สี่ของคุณแม่ ครั้งหนึ่งจะทำธุรกิจแต่ไม่มีทุน จึงวางแผนหลอกให้คุณพ่อคุณแม่ค้ำประกันให้ โดย เอาบ้านของคุณพ่อเป็นหลักทรัพย์ค้ำประกัน แต่น้องชายคุณแม่กลับใช้เงินผิดประเภท เลยทำให้การค้าขาดทุน คุณพ่อคุณแม่ต้องรับใช้หนี้เป็นจำนวนล้านกว่าบาทเมื่อ 24 ปีก่อน จนทำให้ธนาคารจะยึดบ้าน ทุกคนในครอบครัวมีชีวิตที่ลำบากมาก แต่คุณพ่อคุณแม่ก็ต่อสู้กันอย่างอดทน ฝ่าฟันอุปสรรคด้วยกันไม่เคยทอดทิ้งกันเลยจนกระทั่งผ่านพ้นวิกฤตนั้นมาได้

หลานชายของแม่ 2 คน เป็นลูกของน้องชายแม่ คุณแม่ได้รับไว้เป็นบุตรบุญธรรม ซึ่งทั้งคุณพ่อคุณแม่รักหลานทั้งสองเหมือนเป็นลูกของท่านเอง และทั้งสองคนก็รักท่านยิ่งกว่าพ่อแม่ของตัวเอง ทั้งสองเคยบวชเณรรุ่น 19 และบวชพระธรรมทายาทรุ่น 29 ปัจจุบันเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัด

ลูกชายของลูก บวชเณรฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ครั้งที่ 1 ตั้งแต่อายุ 4 ขวบ ปัจจุบันบวชมา 5 ครั้งแล้ว เมื่ออยู่ในผ้ากาสาวพัสตร์จะสำรวมและยังความศรัทธาให้เกิดแก่ญาติโยม เริ่มสวดมนต์ตั้งแต่ 2 ขวบ กราบแม่ก่อนนอนทุกคืน ไม่ดื้อแต่ซน ไม่เกเร ไม่พูดคำหยาบ สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง เป็นโรคภูมิแพ้ ปวดหัวบ่อยๆและแพ้ยุงมาก

3. เหตุใดคุณแม่ต้องเป็นมะเร็งกระเพาะอาหาร โดนเจาะน้ำในท้องและปอดหลายครั้ง ช่วงสุดท้ายทำไมท่านจึงมีหน้าตาที่ผ่องใสยิ้มละไม และวิบากกรรมนี้จะหมดหรือยังคะ,ก่อนเสียชีวิตคุณแม่สามารถทำตามหลักวิชชา ได้หรือไม่คะ,ขณะนี้คุณแม่อยู่ภพภูมิใดคะ แล้วมีข้อความใดฝากมาถึงครอบครัวบ้างคะ

4. ในอดีตบุตรบุญธรรมทั้งสอง(ซึ่งเป็นลูกของน้องชายแม่) เคยเกี่ยวพันกับคุณแม่มาอย่างไรคะ , บุญของหลานที่เป็นบุตรบุญธรรมและหลานที่ไม่เป็นบุตรบุญธรรม(คือลูกชายของ ลูก) บวชให้คุณแม่ คุณแม่จะได้บุญแตกต่างจากที่ลูกชายแท้ๆ ของแม่บวชให้แม่อย่างไรคะ

5. บุพกรรมใดที่คุณพ่อคุณแม่ต้องโดนน้าชาย (น้องชายของคุณแม่)หลอก บ้านเกือบถูกยึด ทุกคนในครอบครัวมีชีวิตที่ลำบากมาก, ต่อมาภายหลังพี่ชายคนรองทำธุรกิจเจริญรุ่งเรือง มีชีวิตที่ดีขึ้น สบายขึ้น เพราะเหตุใดคะ วิบากกรรมนี้จะหมดหรือยังคะ

6. พี่ชายคนรองแม้ละโลกไปแล้วแต่พวกเรายังคงสร้างบารมีอย่างเต็มกำลัง และที่ดินที่ครอบครัวของลูกได้ถวายให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อก็เป็นของพี่ชาย คนนี้ พี่ชายจะได้รับอานิสงส์อย่างไรบ้างคะ, และได้เลื่อนขึ้นดุสิตบุรีหรือยังคะ

12. พระอาจารย์ที่ได้มาดูแลคุณแม่ใกล้ชิดอดีตชาติท่านเคยเกี่ยวข้องกับคุณแม่ และครอบครัวของลูกอย่างไร และมีหน้าที่อย่างไรในกองทัพธรรมคะ ได้ลงมาสร้างบารมีรอบสองหรือไม่คะกราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่เจ้าค่ะ

1. “คุณแม่” ลำบากตั้งแต่เล็ก แต่ตอนปลายสุขสบาย เพราะ.....ในอดีตเวลาแม่สร้างบุญนั้นทำไม่ถูกหลักวิชชา คือ ก่อนทำและกำลังทำท่านไม่ปิติยินดีเท่าไหร่นัก จึงทำให้ “กรรมตระหนี่” บางชาติมาส่งผลก่อน ทำให้ชีวิตลำบากในวัยต้นกับวัยกลาง , แต่ภายหลังจากทำบุญแล้วท่านมีปิติมาก จึงทำให้บุญได้

ไม่ได้เรียนหนังสือ เพราะ.....กรรมในอดีตชาติหนึ่งมักจะห้ามลูกหลานเรียนหนังสือ เพราะเห็นว่าทำงานดีกว่า ดังนั้นชาตินี้จึงถูกพ่อแม่ห้ามเหมือนกันจ่ะ !

เริ่มพูดได้ตอนอายุ 7 ขวบ เพราะ.....กรรมในอดีตชาตินั้นชอบดุลูกหลานเวลาลูกหลานพูด โดยห้ามลูกหลานไม่ให้พูดโดยมักจะใช้คำว่า “ให้หุบปาก” , “ไม่ต้องพูดมาก” เป็นต้น เพราะตนเองชอบสั่งให้ทำหรือให้ฟังอย่างเดียวมาส่งผลจ่ะ !

2. แม้ว่าคุณแม่จะโดน “คลุมถุงชน” แต่คุณพ่อก็รักและผูกพันคุณแม่มาก เพราะ.....ในอดีตได้เคยสร้างบุญร่วมกันมา โดยเป็น สามี - ภรรยากัน อีกทั้งในปัจจุบันก็เป็นแม่ที่ดี , ภรรยาที่ดี มีความอดทนในทุกอย่าง จึงทำให้พ่อซาบซึ้งในความดีของแม่ จึงรักและผูกพันแม่มากจ่ะ !

ช่วงสุดท้ายมีหน้าตาผ่องใส ยิ้มละไม เพราะใจท่านอยู่ในบุญเห็นองค์พระและพระเดชพระคุณหลวงปู่ภายในจ่ะ !

วิบากกรรมนี้ก็เป็นชาติสุดท้ายแล้วจ่ะ !
ตายแล้วก็มี “เทวรถ” ทองคำประดับรัตนะชาติสวยงามพร้อมบริวารได้มารับพาไปทำประทักษิณรอบมหา ธรรมกายเจดีย์ตามหลักวิชชา แล้วก็ “แว๊บ” ไป “ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตเสบียง” มี วิมานทองประดับรัตนะชาติใหญ่โตโอฬาร , กำลังนั่งยิ้มเบิกบานและตื่นเต้นกับทิพยสมบัติมากมายที่เกิดขึ้นด้วยบุญจาก การที่ท่านทำตอนเป็นมนุษย์และได้รับบุญที่อุทิศไปให้ทุกบุญ

บุญบวชบุตรบุญธรรมและหลานแท้ ๆ กับบุญบวชลูกชายแท้ ๆ ให้แม่จะแตกต่างกันที่ ถ้าบุตรชายแท้ ๆ ของแม่บวชให้ก็จะทำให้แม่ได้รับบุญแรงกว่าบุญบวชบุตรบุญธรรมและหลาน เพราะเป็นสายโลหิตโดยตรงจ่ะ !

5. คุณพ่อคุณแม่โดนน้าชาย(น้องชายของแม่)หลอกจนบ้านเกือบถูกยึด ทุกคนในครอบครัวมีชีวิตลำบากมาก เพราะ.....เป็นกรรมในอดีตของพ่อและแม่ตอนที่เป็นสามี - ภรรยากัน ได้เคยร่วมมือกันหลอกเอาเงินของญาติมาใช้แล้วไม่คืน วิบากกรรมนี้จึงตามมาส่งผลให้เจอบ้าง , เป็นภาพในอดีตของพ่อ - แม่ซึ่งพลอยทำให้ทุกคนในครอบครัวลำบากไปด้วยจ่ะ !

ต่อมาภายหลังพี่ชายคนรองทำธุรกิจเจริญรุ่งเรืองมีชีวิตที่ดีขึ้น , สบายขึ้น เพราะ.....บุญที่พี่ชายคนรองได้เคยทำเอาไว้ทั้งในอดีตและปัจจุบันมารวมกับ บุญที่ทุกคนภายในครอบครัวทำในปัจจุบันได้เริ่มส่งผลจ่ะ !
วิบากกรรมนี้เบาบางลงไปมากแล้วแต่ก็ยังมีอยู่บ้างจ่ะ !

6. “พี่ชายคนรอง” แม้ละโลกไปแล้วแต่พวกลูกยังสร้างบารมีอย่างเต็มที่ และที่ดินที่ครอบครัวลูกถวายหลวงพ่อก็เป็นของพี่ชายคนนี้ พี่ชายจะได้รับอานิสงส์โดยย่อ คือ จะมีทิพยสมบัติสว่างไสวยิ่งขึ้นไป จะมีสายบุญที่จะกลับมาสร้างบารมีกับหมู่คณะอีก และมีสมบัติเป็นที่ดินติดตัวไปทุกชาติจ่ะ !

พี่ชายยังไม่ได้เลื่อนขึ้นไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ ยังอยู่ที่เดิม แต่ก็มีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้น , เมื่อใดนั่งสมาธิจนเห็นดวงใสภายในกลางกายทิพย์ก็ “แว๊บ” ขึ้นไปได้, ซึ่งตอนนี้เขาก็กำลังทำสมาธิอยู่ อีกไม่ช้าก็จะเข้าถึงดวงใส ๆ ได้ และ “แว๊บ” ไปเองจ่ะ !

ปัจจุบันธุรกิจเจริญรุ่งเรืองขึ้น เพราะ.....บุญของทุกคนรวมกันจ่ะ !
แม้คนใดคนหนึ่งกลับวิมานไปก่อน ธุรกิจก็จะยังคงดำเนินต่อไปได้จ่ะ !
ถ้าหากต่างคนต่างทำ ธุรกิจจะเจริญรุ่งเรืองสู้ทำร่วมกันไม่ได้ เพราะได้ทำบุญร่วมกันมาจ่ะ !
ถ้าจะให้ธุรกิจเจริญรุ่งเรืองอย่างเดียว ลูกทุกคนต้องรักและสามัคคีกัน อีกทั้งต้องร่วมใจกันสร้างบุญอย่างเดียว ไม่สร้างบาปเลยจ่ะ !

8. “คุณพ่อ” ไออย่างหนักอย่างต่อเนื่องมา 6 ปีแล้ว เพราะ...กรรมในอดีตได้เกิดในสังคมเกษตรกรรมได้ใช้แรงงานสัตว์และคนมากเกิน ไปจนทำให้ทุกข์ทรมาน อีกทั้งดูแลทั้งคนและสัตว์ไม่ค่อยดีด้วย มารวมส่งผลจ่ะ !

จะกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้หรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับทุกคนให้ทำอย่างคุณแม่ คือ ทำแต่บุญอย่างเดียวทุกบุญ ทั้งทาน , ศีล , ภาวนา เป็นต้นบ่อย ๆ อย่าให้ตกบุญเลย แล้วอธิษฐานจิตก็ก็กลับได้จ่ะ !

12. พระอาจารย์ที่ได้มาดูแลใกล้ชิดคุณแม่ พุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็น “กุลบุตร” ออกบวชตามพระราชาองค์ที่ออกบวช , เมื่อบวชแล้วก็ทำหน้าที่ “เผยแผ่” จนตลอดชีวิต, มีผลการปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงดวงใส ๆ , องค์พระใส ๆ เอาตัวรอดกลับดุสิตบุรีวงบุญพิเศษได้, อีกทั้งลงมาสร้างบารมีได้ทั้ง 2 รอบ

ได้เคยเป็นกัลยาณมิตรให้กับทุกคนในบ้านมาจ่ะ !
โดยเป็นพระอาจารย์เทศน์สอนธรรมะจ่ะ !
ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !