CASE STUDY
ตัดใจลา, ติดใจรวย
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
 
 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

    ลูกเข้าวัดธรรมกายปลายปี พ.ศ.2538 โดยพี่ชายของเพื่อนที่อยู่ด้วยกันเป็นกัลยาณมิตร ได้ชวนให้สร้างองค์พระภายนอกที่พระมหาธรรมกายเจดีย์ ซึ่งลูกกับเพื่อนตกลงสร้างองค์พระคนละหนึ่งองค์ทันที อย่างไม่ลังเล
 
    ลูกอยู่จังหวัดตรัง ชีวิตวัยเด็กลูกอยู่กับยาย เพราะพ่อแยกทางกับแม่ตอนลูกอายุได้ 2ขวบ เนื่องจากพ่อป่วยเป็นวัณโรค พ่อกลัววัณโรคจะติดแม่และลูก จึงให้แม่และลูกกลับไปอยู่บ้านที่จังหวัดตรัง ส่วนพ่ออยู่ที่จังหวัดสตูล แยกตัวจากพี่น้องไปอยู่ในไร่คนเดียว คืนหนึ่งพ่อฝันว่า มีคนมาบอกให้ไปหาสมุนไพรมาต้มกิน พ่อได้ปฏิบัติตามและพ่อก็ได้หายป่วยจากวัณโรค
 
    หลังจากนั้น พ่อของลูก ก็ได้รักษาผู้ป่วยวัณโรค หายเป็นจำนวนมาก ปัจจุบันพ่ออายุ 88ปี ยังอยู่คนเดียวที่จังหวัดสตูล โดยมีเพื่อนบ้านคอยดูแลและให้ความช่วยเหลือ ส่วนตัวลูกได้ส่งเงินค่าใช้จ่ายไปให้ประจำ แต่นานๆจะมีโอกาสไปเยี่ยมท่านได้สักครั้ง
 
    หลังจากแม่จากพ่อมาแล้ว ตั้งแต่ตัวลูกอายุได้ 2ขวบ จนลูกอายุได้ 9ขวบ แม่ก็ได้มาเจอกับพ่อเลี้ยง และพ่อก็ได้เขียนจดหมายถึงแม่ อนุญาตให้แม่มีสามีใหม่ได้ โดยที่พ่อต้องตัดใจลา
 
    แม่ของลูก เจอพ่อเลี้ยงที่บ่อนแห่งหนึ่ง ซึ่งแม่ไปเล่นการพนันที่นั่น พ่อเลี้ยงของลูก เป็นคนมีฐานะอันจะกิน เป็นเศรษฐีที่ดินในละแวกนั้น พ่อเลี้ยง ชอบเล่นการพนันชนโค เท่าที่ลูกจำความได้ ไม่เคยเห็นพ่อเลี้ยงเข้าวัดทำบุญเลย ต่อมาสมบัติของพ่อเลี้ยงค่อยๆหมดไป เพราะถูกโกง เมื่อแม่ไปทวงถามพ่อเลี้ยงถึงเรื่องที่ดินซึ่งถูกคนโกงไป พ่อเลี้ยงก็เข้าข้างคนที่โกงเสียอีก วันหนึ่งพ่อเลี้ยงเดินอยู่ริมถนน มีเด็กกำลังหัดขับมอเตอร์ไซค์ขับรถมาชน ทำให้ศีรษะน็อกกับพื้น เป็นเจ้าชายนิทรานอนอยู่ 15วันจึงเสียชีวิต ขณะอายุได้ 72ปี
 
    ลูกมีน้องคนละพ่อ 3คน น้องชายหนึ่งคน น้องสาว 2คน...น้องชายของลูก หลังจากจบปริญญาโทแล้ว ก็ได้เข้ารับราชการที่กระทรวงพาณิชย์ เขาเป็นคนมีน้ำใจ เป็นที่รักของเพื่อนร่วมงาน เป็นคนใจบุญ เสาร์-อาทิตย์เขาชอบไปนั่งสมาธิที่วัดแถวบ้าน
 
เมื่อลูกถามว่า “เมื่อไรจะบวช”
เขาบอกว่า “ยังไม่มีวันลา และยังหาวัดที่จะศึกษาธรรมไม่ได้ แต่พอคิดจะลาบวช ก็ไม่มีคิวลา”
 
    น้องชายเป็นคนตรงไม่โกงกิน แต่เขามักเจอกับหัวหน้างานที่มีความคิดเห็นไม่ตรงกัน จนทำให้อยากลาออกจากงาน ในที่สุดก็ขอลาออกจากงานราชการ ลาออกแล้วไปทำงานที่บริษัทฯแห่งหนึ่ง
 
    วันหนึ่งขณะขับรถอยู่ที่ จังหวัดกระบี่ เกิดหลับใน รถเสียหลักชนต้นไม้ เนื่องจากไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย จึงทำให้กระดูกคอหัก เมื่อนำส่งโรงพยาบาลหมอและพยาบาลไม่ได้ให้การรักษาอะไร บอกว่า “ขอดูอาการคืนนี้ก่อน” รุ่งเช้าน้องชายก็พูดได้ ขยับมือได้ ลูกใจชื้นขึ้น...คืนที่สองจึงย้ายเข้ากรุงเทพฯ พอดีกับเพื่อนของน้องชาย รู้จักผู้อำนวยการโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งที่กรุงเทพฯ ลูกจึงพาน้องชายเข้าโรงพยาบาลนี้
 
    แต่พอไปถึง โรงพยาบาลนี้แย่กว่าโรงพยาบาลที่ย้ายออกมาเสียอีก คืนแรกที่พักที่โรงพยาบาลนี้ เขามีความรู้สึกว่ามีคนเข้ามานอนกับเขา โดยมานอนเบียดข้างเตียง และเห็นทหารญี่ปุ่นกินเลี้ยงกันเต็มไปหมด ช่วงที่อยู่โรงพยาบาล มีบุรุษพยาบาลคนหนึ่งมาบอกทุกวันว่า “ให้ย้ายออกไปเถอะ ถ้าอยากให้น้องชายหาย” แต่ลูกก็ไม่ได้ย้ายเพราะกลัวเป็นอันตรายต่อคนไข้ ต่อมาได้ผ่าตัดกระดูกคอติดได้ ทำให้น้องชายพูดคุย กินอาหารได้
 
    วันต่อมา เสมหะติดคอน้องชาย ต้องปั๊มหัวใจ จนน้องชายฟื้นคืนมา แต่น้องชายก็เสียแรงไปมาก ในคืนนั้นน้องชายบอกกับบุรุษพยาบาลว่า เสียใจที่ไม่ได้บวชให้แม่  และเสียชีวิตในคืนนั้น รวมอายุได้ 33ปี ยังไม่มีครอบครัว
 
    น้องสาวสองคนซึ่งเป็นน้องสาวคนละพ่อ น้องสาวคนแรก แม่บังคับให้แต่งงานแบบคลุมถุงชนกับผู้ชายที่แม่เลือกให้ แต่ต่อมาแม่กลับบอกให้เลิก เพราะแม่โกรธน้องเขย แต่น้องสาวก็ไม่ได้เลิก ปี พ.ศ.2541 น้องสาวตั้งท้องลูกชายคนที่สอง ตั้งท้องได้ 7เดือนครึ่งเท่านั้นก็คลอด เมื่อ หลานของลูก (ลูกของน้องสาว) อายุได้ 54วัน น้องเขย ได้หนีออกจากบ้านของลูกไปประมาณ 2เดือน แต่ภายหลังก็ได้กลับมาสร้างครอบครัวอยู่กับน้องสาวคนแรกอีก จนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ
 
    น้องสาวเป็นคนชอบทำบุญ เห็นด้วยกับการทำบุญของลูกทุกอย่าง ส่วนน้องเขยไม่เชื่อเรื่องการทำบุญ แต่ไม่ห้ามการทำบุญของน้องสาว ถ้าน้องสาวชวนมาวัด เขาก็จะมาด้วยทุกครั้ง น้องสาวเคยบอกว่า “ถ้าเจอพระเดชพระคุณหลวงพ่อก่อน จะไม่แต่งงาน”
 
    น้องสาวคนเล็ก เคยผ่าตัดต่อมน้ำเหลืองที่ข้างหู เธอเป็นคนอารมณ์ร้อน หงุดหงิดง่าย  จะทะเลาะกับแม่เป็นประจำ แม้กับครอบครัวของเธอเอง เธอก็เจ้าอารมณ์ สามีของเธอไม่สนใจในการทำบุญ แต่น้องสาวคนเล็กชอบทำบุญถวายภัตตาหารประจำ และเคยมาวัดพระธรรมกายบ่อย แต่ไม่ชอบปฏิบัติธรรม
 
    ยายของลูก เป็นผู้ที่เลี้ยงตัวลูกมา แม่ไม่ค่อยได้เลี้ยงดูตัวลูก ยายตายตอนอายุ 80กว่าปี ด้วยโรคชรา มีเจ้าเข้าทรงบอกว่า "ยายตกนรกขุมลึกมาก" แต่ลูกไม่เห็นยายเคยทำผิดอะไร เจ้าเข้าทรงบอกว่า "ทำบุญให้ยายบ่อยๆ ทำบุญครั้งหนึ่งก็จะได้ขึ้นมานิดหนึ่ง" ลูกจึงได้ทำบุญสร้างองค์พระให้ยายค่ะ
 
    ลูกมี เพื่อนสนิทคนหนึ่ง แม่เป็นคนชวนให้มาอยู่ในบ้านเดียวกับลูก เราอยู่ด้วยกันได้ 20ปีแล้วค่ะ ลูกต้องคอยให้ความช่วยเหลือเพื่อนคนนี้อยู่เสมอ และเธอก็ช่วยงานลูก รักครอบครัวของลูกเหมือนครอบครัวของเธอ ดูแลแม่ของลูกอย่างดี ปัจจุบันแม่โกรธเธอ แต่เธอไม่โกรธ เวลาลูกทำอะไรให้เพื่อนคนนี้ แม่จะรู้สึกไม่พอใจ แม่บอกเลยว่า “แม่อิจฉา”
 
    แม่ของลูก เป็นต้นบุญต้นแบบชวนลูกทำบุญมาโดยตลอด แม่ชอบเป็นเจ้าภาพกฐินวัดแถวบ้านหลายวัด แม่เคยมาวัดพระธรรมกาย ตั้งแต่ ปี พ.ศ.2541 เคยเป็นเจ้าภาพกฐินที่วัดพระธรรมกาย ทำบุญเสาค้ำธรรมกายเจดีย์ สร้างพระประจำตัว แต่ 2-3ปีที่ผ่านมา แม่เริ่มไม่ทำบุญ เวลาลูกไปทำบุญ ลูกเอาบุญมาฝาก แม่ก็บอกไม่ทำบุญด้วยแล้ว และไม่เห็นด้วยกับการทำบุญของลูก ลูกต้องแอบทำบุญไม่ให้แม่รู้ แม่ไม่ชอบพระอาจารย์ และผู้ประสานงาน ที่ไปที่บ้าน
 
    แม่อยากให้ลูกสร้างบ้านให้ใหม่ แต่ลูกยังไม่ได้สร้างให้ แม่คิดว่าลูกเอาเงินไปทำบุญหมด แต่ที่จริงลูกทำบุญน้อยกว่าเดิมมาก เพราะการค้าไม่ดีเหมือนเดิม และมีหนี้สิน  แต่ลูกไม่ได้บอกแม่เรื่องหนี้สิน เพราะไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจ
 
    ลูก เป็นคนโสด ทำธุรกิจขายอาหาร หมู ไก่ และปลา ลูกเคยเลี้ยงไก่ และ ทำนากุ้ง ช่วงนั้นสุขภาพของลูกไม่ค่อยดี ลูกได้ไปกราบหลวงพ่อรูปหนึ่ง ท่านบอกให้เลิกเบียดเบียน ลูกเลยเลิกทำนากุ้ง หลังจากนั้นสุขภาพลูกก็ดีขึ้น ช่วงที่รายได้ดี ลูกทำบุญ ทุกบุญไม่เคยขาด ทำบุญได้เป็นหลักแสน ปัจจุบันเศรษฐกิจไม่ดี ทำบุญได้น้อยลง พร้อมกับมีหนี้สินขึ้นมาอีกจำนวนหนึ่ง
 
    ลูกคิดจะนำโฉนดที่ดิน 10ไร่ มาถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผู้ประสานงานได้แนะนำให้ไปขายเป็นเงินสดมาถวาย ลูกปักป้ายบอกขายอยู่หลายปี ก็ขายไม่ได้ ผู้ประสานงาน จึงแนะนำให้นำโฉนดเข้าอาคารภาวนา ลูกตั้งใจไว้แล้วว่า ถ้าขายได้เท่าไหร่ จะถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อหมดเลย
 
    เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ.2549 หลังจากปฏิบัติธรรมเสร็จที่จังหวัดกระบี่ ขณะเดินทางกลับ ลูกแวะดูที่ดินที่ประกาศขาย เมื่อขับรถมาถึงที่ดิน มีมอเตอร์ไซค์ขับตามมาจอดประกบ เขาเข้ามาถามว่า “ที่ดินตรงนี้ขายหรือเปล่า” ลูกให้เบอร์โทรศัพท์ติดต่อไป หลังจากนั้นหนึ่งสัปดาห์ ก็มีคนมาติดต่อซื้อทันที ทำให้ลูกอัศจรรย์ใจมาก เพราะที่ดินตรงนั้นใครก็บอกขายไม่ได้ เนื่องจากผู้ใหญ่บ้านในพื้นที่ มีผลประโยชน์ในที่ดินผืนนี้ ไม่ต้องการให้ขาย
 
คำถาม
 
1.พ่อของลูก ทำบุพกรรมใดไว้ จึงเป็นวัณโรค แต่หายได้ด้วยวิธีง่ายๆ กรรมใดทำให้ท่านไม่ได้เลี้ยงดูตัวลูก และต้องอาศัยคนอื่นอยู่คะ
 
2.ทำไมพ่อเลี้ยงจึงถูกโกง และยังเข้าข้างคนโกง ผลกรรมอะไรทำให้พ่อเลี้ยงต้องถูกมอเตอร์ไซค์ชน ศีรษะน็อกพื้นเป็นเจ้าชายนิทราอยู่ 15วัน จึงเสียชีวิต ขณะนี้อยู่ภพภูมิใด ได้รับบุญที่ลูกสร้างองค์พระประจำตัวให้หรือไม่คะ
 
3.น้องชายกระดูกคอหัก และท่อนล่างไม่มีความรู้สึก เกิดจากวิบากกรรมใด ทำไมลูกต้องพาน้องชายเข้าโรงพยาบาล ที่ทำให้น้องชายเสียชีวิต ทั้งๆที่เรามีเงินพอที่จะพาไปเข้าโรงพยาบาลดีๆได้ และบุพกรรมใด ทำให้น้องชายมักจะไม่ได้รับความดูแลเอาใจใส่จากหมอ และสถานพยาบาล เท่าที่ควรคะ
 
4.คืนที่น้องชายฝันเห็นทหารญี่ปุ่น เป็นเรื่องจริงหรือไม่ ถ้าเป็นเรื่องจริง น้องชายมีความเกี่ยวพันกับทหารญี่ปุ่นอย่างไร ทำไมถึงต้องฝันเห็น ขณะนี้น้องชายไปเกิดแล้วหรือยัง บุญที่ลูกทำให้น้องชาย ช่วยเขาได้อย่างไร เขาฝากข้อความมาถึงลูกหรือไม่อย่างไรคะ
 
5.น้องสาวคนแรก ทำไมถูกแม่จับคลุมถุงชน น้องสาวคนนี้สร้างบารมีมาอย่างไร จึงเห็นด้วยกับการทำบุญของลูกที่สุด และกล้าทำบุญแม้มีเงินน้อย ทำไมเธอไม่เจอวัดพระธรรมกายก่อนที่เธอจะแต่งงาน เธอมีบุญพอที่จะได้ไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ หรือไม่ และครอบครัวของเธอจะเป็นครอบครัวธรรมกายได้หรือไม่คะ
 
6.น้องสาวคนแรกและลูกชายคนที่สองของเธอ มีกรรมอะไรจึงคลอดก่อนกำหนด    และหลานคนนี้ก่อนเกิดมาจากไหนคะ
 
7.กรรมใดทำให้น้องสาวคนเล็ก ต้องผ่าตัดต่อมน้ำเหลืองที่ข้างหู และเธอมีวิบากกรรมอะไรมากับแม่หรือไม่ จึงทะเลาะกับแม่ทุกวัน น้องสาวจะได้รับวิบากกรรมอย่างไร จะแก้ไขได้อย่างไรคะ 
 
8.ที่เจ้าเข้าทรงบอกว่า ยายตกนรกขุมลึกมากจริงหรือไม่ ถ้าจริงทำไมยายต้องตกนรกขุมลึกมาก บุญที่ลูกทำอุทิศไปให้ ช่วยยายได้อย่างไรคะ
 
9.ลูก เพื่อนสนิท และ แม่ มีบุพกรรมร่วมกันมาอย่างไร จึงได้มาอยู่ร่วมกันในชาตินี้ ทำไมแม่ถึงอิจฉาและไม่เข้าใจลูกและเพื่อนสนิท จะแก้ไขได้อย่างไร ทำอย่างไรแม่จึงจะกลับมาเข้าใจและทำบุญเหมือนเดิมคะ
 
10.ทำไมลูกจึงขายที่ดินได้ตอนนี้พอดี ทั้งๆที่ขายไม่ได้มานานแล้ว บุญที่ลูกนำปัจจัยขายที่ดินมาถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อทั้งหมด ดังที่ได้ตั้งใจไว้ จะช่วยให้ลูกและครอบครัวของลูกดีขึ้นอย่างไร ลูกและเพื่อนสนิทไม่มีครอบครัวเป็นคนโสดเหมือนกัน บั้นปลายชีวิตจะเป็นเช่นไรคะ และหลานชายทั้ง 4คนของลูกจะได้บวชในบวรพระพุทธศาสนาหรือไม่คะ
 
11.ลูกมีแมนชั่นให้เช่า แต่คนเช่าไม่เต็ม ลูกได้ให้ที่อยู่อาศัยกับน้องเจ้าหน้าที่ของวัดมาตลอด จะมีส่วนช่วยอย่างไรบ้างคะ อาชีพขายอาหารหมู ไก่ และปลา จะมีวิบากกรรมหรือไม่ เพราะไม่ได้ฆ่าสัตว์ค่ะ ถ้ามีลูกควรทำการค้าอะไรคะ
 
12.ทำไมชาตินี้ ลูกถึงได้มาเป็นประธานศูนย์กัลยาณมิตร ลูกและพระอาจารย์ที่ดูแลลูก เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร มีบุญพอที่จะได้กลับดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ หรือไม่คะ
 
กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
 
1.พ่อเป็นวัณโรค แต่หายได้ด้วยวิธีง่ายๆ เพราะกรรมในอดีต พ่อเป็นคนมีฐานะ แต่ดูแลข้าทาสบริวารไม่ดี ให้อยู่อาศัยในที่อับชื้นจนทำให้เจ็บป่วย วิบากกรรมนี้มาส่งผลให้เป็นวัณโรค

 
2.พ่อเลี้ยงถูกโกง แล้วยังเข้าข้างคนโกงอีก เพราะกรรมในอดีต ท่านเป็นนักเลงการพนัน เป็นทั้งเจ้ามือและผู้เล่นด้วย มักจะโกงผู้เล่นด้วยกัน วิบากกรรมนี้มาส่งผลให้ถูกโกงและไม่ติดใจคนที่โกงตัวเอง เพราะกรรมบันดาลที่เคยโกงคนนั้นเขาไว้
 


3.น้องชายกระดูกคอหัก และท่อนล่างไม่มีความรู้สึก เพราะกรรมในอดีต น้องชายได้ไปทำการค้าขาย ได้จ้างนักเลงไปทำร้ายคู่อริจนบาดเจ็บ และเสียชีวิตในเวลาต่อมา วิบากกรรมนี้มาส่งผล
 
 
4.น้องชายฝันเห็นทหารญี่ปุ่นนั้น ก็เป็นเรื่องไม่จริง แต่พิษบาดแผลทำให้เพ้อฝันไปเรื่อยเปื่อย

5.น้องสาวคนแรก ถูกแม่คลุมถุงชน เพราะกรรมในอดีต น้องคนนี้ก็เคยบังคับลูกของตัวเองคลุมถุงชนเหมือนกัน วิบากกรรมนี้มาส่งผล
 

 
6.ลูกชายคนที่สองของน้องสาวคนแรก คลอดก่อนกำหนด เพราะในอดีตเคยมีกรรมให้ภรรยาทำแท้ง แต่ก็ไม่แท้งและยานั้นทำให้มีผลให้ลูกในชาตินั้นคลอดก่อนกำหนด มาส่งผล
 
7.น้องสาวคนเล็ก ถูกผ่าตัดต่อมน้ำเหลืองที่ข้างหู เพราะในอดีตเคยทะเลาะกับคู่อริ ได้เอาไม้ไปตีที่หลังหู จนทำให้เขาบาดเจ็บ มาส่งผล
 


8.ที่เจ้าเข้าทรงบอกว่า “ยายตกนรกขุมลึกๆนั้น” ไม่จริง
 
9.ตัวลูก เพื่อนสนิทและแม่ ได้มาอยู่ร่วมกันในชาตินี้ เพราะเคยเกื้อกูลกันมา ทั้งอดีตและปัจจุบัน

10.ลูกขายที่ดินได้ตอนนี้พอดี ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ขายไม่ได้ เพราะอานุภาพแห่งบุญในปัจจุบันมาส่งผล


11.ลูกมีแมนชั่นให้เช่าแต่คนเช่าไม่เต็ม เพราะการทำบุญในบางครั้งก็ขยักเอาไว้บ้าง ทั้ง ๆที่มีกำลังทำ ดังนั้นเวลาบุญส่งผลก็จะได้น้อยกว่าที่ตั้งใจ
 
 
 
12.ชาตินี้ลูกได้มาเป็นประธานศูนย์กัลยาณมิตร เพราะเคยสร้างบุญกับหมู่คณะมา   แล้วอธิษฐานว่า “ขอให้ได้เป็นผู้นำในการสร้างความดี”
 


บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/casestudy/2549-09-14.html
เมื่อ 29 มิถุนายน 2567 11:13
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv