CASE STUDY
หว่อ อ๊าย หนี่...กฐินนี้เพื่อเธอ
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ.2549
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
ลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา น้องใหม่ ที่อยากรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตหลังความตายของสามี ที่เพิ่งเสียชีวิตเมื่อไม่นานมานี้ เพราะความรักและความผูกพันที่ลูกมีต่อเขา ยังวนเวียนอยู่ในใจ จึงทำให้บ่อยครั้งที่มีกลไกอัตโนมัติ ทำให้ลูกน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อภาพความทรงจำเกี่ยวกับสามีปรากฏขึ้นในใจ ซึ่งทุกวันนี้ ความรู้สึกคุ้นชินกับการมีเขาอยู่เคียงข้าง ยังคงดำเนินไปอย่างไม่จางหาย...แม้เขาได้ตายจากลูกไปจริงๆ แล้วก็ตาม
ลูก เป็นผู้หญิงที่โชคดีมากคนหนึ่ง ที่ได้สามีที่มีจิตใจอ่อนโยน ชอบช่วยเหลือผู้คน รักการทำบุญมาตั้งแต่เล็ก และสวดมนต์ไหว้พระเป็นประจำทุกวันไม่เคยขาดเลย ซึ่งตลอดเวลาที่เราใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ลูกมีความสุขมาก เพราะเราแทบจะไม่ทะเลาะกันเลย เขาเป็นคนขี้เกรงใจ และที่สำคัญเขาเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ยอมทำงานหนัก เพื่อหาเงินมาเลี้ยงทุกคนในครอบครัว ซึ่งหาเงินมาได้เท่าไหร่ ก็มอบให้ลูกเป็นคนเก็บทั้งหมด เวลาเขาจะใช้อะไรจึงค่อยมาขอ อีกทั้งยังเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากของลูกๆ ลูกๆทุกคนจึงรักเขามาก ครอบครัวของเราจึงเป็นเสมือนครอบครัวสวรรค์ก็ว่าได้ค่ะ
การที่ สามี เป็น Family Man_ถึงเพียงนี้ จึงทำให้ไม่อยากเชื่อว่า เมื่อย้อนอดีตไปสู่ชีวิตในเยาว์วัยของเขา จะพบว่ามีสภาพครอบครัวที่น่าสงสารมาก แม้เขาจะเกิดในครอบครัวชาวจีนที่มีฐานะที่จังหวัดนครสวรรค์ แต่หลังจากย้ายกลับไปเมืองจีนไม่นาน ก็ต้องลี้ภัยสงครามกลับมาอยู่เมืองไทยพร้อมกับแม่
ส่วน พ่อของเขา ก็ได้เสียชีวิตอยู่ที่เมืองจีน เขาจึงเป็นเด็กเล็กๆที่ต้องทำงานตั้งแต่ 6ขวบ พอถึง 10ขวบ แม่ของเขา ได้พาเขาไปฝากไว้กับญาติ ทำให้เขามีโอกาสได้เรียนหนังสือ ฝึกหัดเย็บเสื้อผ้า และเริ่มเก็บหอมรอมริบ หยิบยืมเงินจากญาติๆ มาเปิดร้านตัดเสื้อเป็นของตัวเอง แต่ไม่นาน ก็ต้องปิดตัวลง เพราะสู้คู่แข่งไม่ได้ แม้จะเป็นแบบนี้ แต่หัวใจของเขาก็ไม่ยอมแพ้ค่ะ
เขาจึงได้กลับไปทำงานเป็นลูกจ้าง ในร้านตัดเสื้อผ้าอีกครั้ง ยอมอดทนบากบั่นจนถึงช่วงอายุ 25ปี จึงมีช่องทางได้เปิดร้านตัดเสื้อที่อำเภอพระประแดง นับแต่นั้นชีวิตของเขาก็โชติช่วงขึ้น มีรายได้เป็นกอบเป็นกำ จนกระทั่งได้มาพบรักกับลูก ที่มีอาชีพเป็นช่างตัดเสื้อเหมือนกัน แต่หลังจากแต่งงานกันแล้ว เขาก็ไม่ให้ลูกทำงานหนักเลย จะให้ลูกเป็นแม่บ้าน คอยซื้อผ้าเข้าร้าน และก็คอยดูแลลูกๆเท่านั้น
เขายอมทำงานหนัก จนสามารถขยายสาขาได้ แต่เขาก็ไม่เคยสนับสนุนให้ลูกๆได้ทำอาชีพนี้เลย แถมยังปลูกฝังลูกๆอีกว่า อย่าทำอาชีพนี้ โดยส่งลูกเรียนสูงๆ เรียนดีๆ เพื่อไปหาอาชีพที่ดีกว่านี้ เพราะเขาลำบากมามาก ต้องหลังขดหลังแข็งปวดหลังปวดมือ ตัดเสื้อ เย็บเสื้อ ไม่ได้หลับได้นอน บางทีถึงตี2_ตี3 อีกทั้งยังต้องเปิดร้านตั้งแต่ 9โมงเช้าถึง 3ทุ่ม และต้องเปิดร้านทุกวัน โดยมีวันหยุดเพียงวันเดียวในรอบปี คือ วันตรุษจีน
ซึ่งการปลูกฝังของเขาก็สำเร็จจริงๆค่ะ ลูกๆทั้ง 3คนไม่มีใครมีความรู้เรื่องการตัดเสื้อผ้าอย่างล้ำลึกเลยสักคน และก็ตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนจบปริญญาตรี คณะวิศวะฯกันหมดทุกคน แถมยังศึกษาต่อในระดับปริญญาโทยังต่างประเทศถึง 2คน ส่วนลูกคนกลางไม่ยอมไปเรียนต่อเมืองนอกค่ะ บอกว่าจะเรียนต่อที่โรงเรียนนี้ค่ะ...โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ซึ่งก็เพราะลูกคนนี้แหละค่ะ ได้ชักชวนพ่อของเขาทำแต่บุญ ชวนพ่อมาวัดมานานกว่า 10ปีแล้ว จนทำให้สามีของลูกมีความปรารถนาลึกๆว่า เกิดมาชาตินี้อยากจะทำบุญเป็นประธานรองสักครั้ง แต่ผ่านมานาน...นานถึง 9ปี ก็ยังไม่สำเร็จเลยค่ะ จึงทำให้ความรู้สึกนี้คาใจเรื่อยมา
จนกระทั่ง มีสัญญาณอันตรายเกิดขึ้นกับชีวิต เพราะนอกจากเขาจะมีโรคประจำตัว คือ โรคเบาหวานมาตั้งแต่อายุ 30ปี อยู่ๆก็มามีอาการป่วย เหมือนคนเป็นไข้หวัด เหนื่อยหอบ เมื่อพาไปหาหมอ ก็พบอาการน้ำท่วมปอด และตรวจพบมะเร็งปอดขั้นที่3 ทำให้ลูกตกใจมาก ซึ่งลูกก็พาเขาไปรักษากับหมอที่เก่งที่สุด แต่อาการของเขาไม่ดีขึ้นเลย มีแต่ทรงตัวกับแย่ลง อีกทั้งต่อมายังตรวจพบว่ามะเร็งได้ลามขึ้นไปถึงสมอง และมีอาการข้างเคียงตามมามากมาย
ซึ่งก็โชคดีที่ลูกชายที่อยู่ที่วัด ได้มาดูแลพ่อของเขาตั้งแต่เริ่มป่วย ให้พ่อทำบุญทุกวัน ช่วงอยู่ที่โรงพยาบาลก็นำจานดาวธรรมไปติดให้พ่อดู ให้พ่อทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิทุกวัน พระอาจารย์และคนที่วัดได้แวะเวียนไปเยี่ยมเสมอ จนลูกรู้สึกขอบคุณในความมีน้ำใจของคนที่วัดมาก
แต่อาการของสามีก็ยังไม่ดีขึ้น แถมยังทรุดลงเรื่อยๆ จนกระทั่งก่อนสามีจะเสียชีวิตได้ 2สัปดาห์ อยู่ๆสามีก็ได้เอ่ยกับลูกว่า สภาพร่างกายของเขาไม่ไหว...แย่มากแล้ว อย่ายื้อชีวิตของเขาไว้อีกเลย ก่อนเขาตาย เขาอยากทำบุญใหญ่สักครั้งหนึ่งในชีวิต จึงได้ขอเงินทำบุญกับลูก เพื่อเป็นประธานรองกฐินปี พ.ศ.2549
ซึ่งเมื่อลูกได้ฟัง...ก็อึ้งไปสักพัก เพราะเป็นจำนวนเงินที่มากเหลือเกิน เนื่องจากในชีวิตของลูก เคยทำบุญสูงสุดก็แค่หลักหมื่น และอีกประการหนึ่ง...ลูกต้องใช้เงินในการรักษาสามี ตลอดระยะเวลา 5เดือนที่ผ่านมาก็เป็นล้านบาทแล้ว แต่ด้วยความรักที่ลูกมีต่อสามีมาก และที่สำคัญเงินที่เขาขอลูกทำบุญ ก็เป็นเงินที่เขาเป็นคนหามาทั้งชีวิต และเขาก็ไม่เคยเป็นผู้ได้ใช้เงินในการทำบุญใหญ่ให้ตัวเองอย่างเต็มที่เลย
ลูกจึงตกลงกับเขาว่า ไว้ให้ขายร้านตัดเสื้อได้ก่อน ลูกจะทำบุญให้ทันที แต่ลูกก็มาขายได้หลังจากที่สามีเสียชีวิตไปแล้ว 5เดือน เมื่อขายได้ลูกจึงตัดใจทำบุญทันที ทั้งๆที่ลูกจะยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรมาก แต่ด้วยความดีของสามีและความรักที่ลูกมีต่อเขา ลูกจึงขอมอบบุญนี้ให้เป็นเสบียงติดตัวเขาไปทุกชาติค่ะ
ส่วนตัวลูกเอง เกิดในครอบครัวที่กำลังสร้างฐานะ แต่เป็นคนโชคดี เพราะได้สามีที่ Perfect แถมมีลูกที่ Very_เก่งและดีกันทุกคน แม้ปัจจุบันลูกยังไม่ได้เป็นบรมเศรษฐี แต่ก็มีเงินใช้ไม่ขาดมือเลย แต่นับตั้งแต่สามีของลูกเสียชีวิตลง ก็ทำให้ลูกกังวลลึกๆเกี่ยวกับชีวิตบั้นปลายที่เหลืออยู่นี้ เพราะลูกได้ตัดสินใจเลิกกิจการตัดเสื้อ และเอาเงินมาเข้าหุ้นลงทุนทำธุรกิจโรงรับจำนำกับญาติๆ อีกทั้งทุกวันนี้สุขภาพของลูกยังไม่ค่อยแข็งแรง ด้วยโรคประจำตัว คือ ไวรัสตับอักเสบบี ที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ และยังเป็นโรคหัวใจเต้นเร็วผิดจังหวะ และนอนไม่หลับอีกด้วยค่ะ
แม่ของลูก ปัจจุบันท่านหกล้มขาหัก ซึ่งกำลังเข้าเฝือกอยู่ค่ะ แต่ท่านก็เป็นโรคที่ทำให้ท่านกังวลใจมากกว่านั้น คือ โรคนอนไม่หลับ ซึ่งท่านเป็นมานานกว่า 30ปีแล้ว ไปหาหมอกี่หมอ ก็ไม่ยอมหลับสักที หรือแม้กินยานอนหลับแล้ว ก็หลับได้แค่แป๊บเดียวค่ะ
ขอกราบเรียนถามคำถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ดังต่อไปนี้ค่ะ
1.บุพกรรมใด สามีของลูกจึงกำพร้าพ่อ และไม่ค่อยได้อยู่กับแม่ตั้งแต่เด็ก อีกทั้งยังต้องลี้ภัยสงคราม และมีชีวิตวัยเด็กที่ยากลำบากคะ
2.บุพกรรมใด สามีของลูกตั้งร้านตัดเสื้อไม่สำเร็จในวัยต้นๆ แต่สามารถตั้งตัวและมีเงินทองมั่นคงตั้งแต่อายุ 25ปีขึ้นไป และบุพกรรมใดต้องมาหลังขดหลังแข็งทำงานหนักแทบไม่มีวันหยุด เพื่อเลี้ยงครอบครัวคะ
3.บุพกรรมใด สามีจึงเป็นโรคเบาหวาน และมะเร็งปอดและลามไปที่สมอง และบุพกรรมใด เขาเพิ่งจะได้โอกาสทำบุญใหญ่ที่สุดในชีวิตสำเร็จ หลังจากที่เขาตายไปแล้ว การทำบุญอย่างนี้ ชาติต่อไปสมบัติจะเกิดแก่ลูก และแก่เขาอย่างไรคะ และอานิสงส์ของกฐินปี พ.ศ.2549 แตกต่างกับปีก่อนๆหรือไม่ อย่างไรคะ
4.สามีเป็นห่วงลูกหรือไม่ เพราะลูกเสียใจร้องไห้เวลาเขาหมดลมหายใจ สามีของลูกตายแล้วไปอยู่ที่ไหน เป็นอย่างไรบ้าง เมื่อเขารับบุญกฐินปี พ.ศ.2549_แล้ว เขาคิดอย่างไร และมีอะไรอยากฝากบอกลูกบ้างคะ
5.ในกรณีที่ทำบุญกับหมู่คณะสม่ำเสมอ แต่ไม่เข้าใจเรื่องวงบุญพิเศษ และไม่ได้อธิษฐานตามติดหมู่คณะไปดุสิตบุรี เมื่อตายแล้วจะได้ไปดุสิตบุรีหรือไม่คะ และหากเทียบกับการทำบุญกับหมู่คณะ ไม่เยอะและไม่สม่ำเสมอ แต่อธิษฐานอย่างแน่วแน่ ในการตามติดไปดุสิตบุรี กรณีไหนจะได้ไปดุสิตมากกว่ากันคะ ถ้าสามีของลูกไม่ได้อยู่ดุสิตบุรี จะช่วยเขาได้อย่างไรคะ ในฐานะที่เขาศรัทธาพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากค่ะ
6.ลูกและสามี อดีตชาติเคยสัมพันธ์กันมาอย่างไร บุญใดทำให้เราสองคนใช้ชีวิตครอบครัวร่วมกันอย่างอบอุ่น มีความสุข และบุญใดทำให้เรามีลูกที่ดีมาก กตัญญู อีกทั้งประสบความสำเร็จในการเรียนทุกคนคะ
7.บุญใดของลูก สามีจึงให้ลูกมาเป็นผู้ดูแลและมีสิทธิเรื่องเงิน ทั้งๆที่เป็นเงินของสามี อีกทั้งเวลาเขาจะใช้ก็ต้องมาขอกับลูก ซึ่งถ้าเป็นเงินจำนวนมาก เช่น เงินทำบุญ เขาจะเกรงใจลูกมากค่ะ
8.ลูกและหุ้นส่วนมีกำลังบุญพอที่จะทำให้ธุรกิจโรงรับจำนำนี้ ให้ประสบผลสำเร็จได้หรือไม่ และต้องทำอย่างไรให้ประสบความสำเร็จมากๆ มีเงินทองไหลเข้ามามากมายคะ
9.บุพกรรมใด ลูกต้องมาเป็นโรคหัวใจเต้นผิดปกติ นอนไม่หลับ และไวรัสตับอักเสบบีคะ แล้วที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเคยบอกว่า ในกรณีของคนส่วนใหญ่ที่เป็นไวรัสตับอักเสบนี้ เกิดจากกรรมสุราและกรรมใช้แรงงานสัตว์รวมกัน อยากทราบว่าระหว่างคนที่เป็นโรคตับ เพราะกรรมสุรา กับคนที่เป็นบ้าหรือปัญญาอ่อน เพราะกรรมสุรา กรณีไหนกรรมหนักกว่ากันคะ และลูกจะต้องแก้ไขวิบากนี้อย่างไรคะ
10.บุพกรรมใด คุณแม่ของลูกจึงขาหัก และเป็นโรคนอนไม่หลับมา 30กว่าปี จะแก้ไขได้อย่างไรคะ และท่านมีสายบุญกับหมู่คณะมามากน้อยแค่ไหนคะ
11.ลูกชายคนกลางสร้างบารมีกับหมู่คณะมารูปแบบใด ทำไมเขาจึงได้ติดตามช่วยงานพระอาจารย์รูปหนึ่งในวัดมาตลอด เขากับพระอาจารย์ อดีตชาติสัมพันธ์กันมาแบบใด เขามีหน้าที่อะไร เคยเข้าถึงพระธรรมกายหรือไม่คะ
12.ลูก สามี และลูกๆที่เหลืออีกสองคน (คนโตกับคนเล็ก) เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาในรูปแบบใด ผลการปฏิบัติธรรมเป็นอย่างไรบ้าง ลูกชายคนโตมีผังบวชหนาแน่นแค่ไหนคะ และต้องทำอย่างไรทุกคนจึงจะได้ตามหมู่คณะไปสร้างบารมีทุกชาติคะ
