CASE STUDY
เหงาตัวเท่าไหน, เหงาตัวเท่าคาราบาว
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
ออกอากาศครั้งแรก วันที่ 16 กันยายน พ.ศ.2549
 
 
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
 
    ลูกเป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา จากประเทศญี่ปุ่นค่ะ ในขณะที่โลกกำลังก้าวเข้าสู่ยุคแห่งการสื่อสารไร้พรมแดน แต่ลูกว่า DMC ทำให้การสื่อสารของโลกพ้นพรมแดนไปแล้วค่ะ เพราะว่าหากใครก็ตามได้ดู DMC แล้ว ก็จะพบช่องทางที่จะสื่อสารถึงบุคคลอันเป็นที่รัก ไปยังปรโลกได้ ซึ่งไม่เคยมีที่ไหนมาก่อน ซักถามได้ว่า ตอนนี้สบายดีหรือเปล่า...สุขทุกข์อย่างไร...มีอะไรอยากบอกถึงคนทางนี้บ้าง...ฯลฯ
 
    ในวันนี้ ครอบครัวของลูก ก็มาถึงภาวะวิกฤต เพราะคนในบ้านได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ไม่รู้ว่าไปที่อยู่ไหน ทำอย่างไรถึงจะช่วยเขาได้ เรื่องนี้ลูกจะ E-mail ไปถามใคร ก็คงจะไม่ได้คำตอบ นอกจากบอกคุณครูไม่ใหญ่ ทาง DMC ช่องนี้ช่องเดียว ลูกจึงกราบขอความเมตตาคุณครูไม่ใหญ่ ฝันในฝันให้ดังนี้ค่ะ...
 
    คุณลุงของลูก (พ่อบุญธรรม) มีกิจการเล็กๆ ทำกันเองในครอบครัว เป็นโรงงานทำรองเท้าค่ะ คุณลุงพบรักกับป้าสะใภ้ โดยใช้เวลาดูใจกัน 4เดือนก็แต่งงาน ครอบครัวของท่านมีลูกชาย 3คน คุณลุงไม่มีลูกสาว จึงรับตัวลูกซึ่งเป็นลูกของน้องสาวมาเลี้ยง ท่านรักและเอ็นดูตัวลูกมาก ลูกจึงเรียกคุณลุงว่า “ป๊า” ส่วนป้าสะใภ้ซึ่งเป็นเสมือนแม่บุญธรรมของลูก ลูกก็เรียกว่า “แม่”
 
    แม่บุญธรรม (ป้าสะใภ้) เป็นร่างทรงของกุมารทองและพ่อปู่ เวลาลงทรง แม่บุญธรรมก็จะเปลี่ยนไปตามลักษณะของเทพแต่ละองค์ ในตอนนั้น แม่บุญธรรมและพ่อบุญธรรม จะนับถือร่างทรงกันมาก เพราะไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร แม่บุญธรรมและพ่อบุญธรรมก็จะบอกขอพี่กุมาร หรือพ่อปู่ให้ช่วย ปัญหาทุกอย่างก็จะคลี่คลายไปในทางที่ดี เมื่อได้เข้าวัดพระธรรมกาย และติดจานดาวธรรม ได้ศึกษาความจริงของชีวิตแล้ว จึงรู้ว่าที่พึ่งที่จะทำให้พ้นทุกข์พบสุขอย่างแท้จริง มีเพียงพระรัตนตรัยเท่านั้น
 
    พ่อบุญธรรมจึงหักดิบเลิกนับถือร่างทรง แล้วจัดห้องพระใหม่ ให้มีแต่พระพุทธรูปเพียงอย่างเดียว ส่วนแม่บุญธรรมนั้นยังตัดใจไม่ขาดจากสิ่งที่เคยนับถือ จึงนำรูปปั้นกุมารทองและพ่อปู่ ไปฝากไว้บ้านญาติที่ต่างจังหวัด
 
    ปัจจุบัน พ่อกับแม่บุญธรรมพักอยู่บ้านเลขที่5 ประวัติของการซื้อบ้านหลังนี้ มีดังนี้ค่ะ...บ้านหลังแรกของเรา คือ บ้านเลขที่8 ค่ะ เมื่อกิจการดีก็ขยายโรงงาน พ่อบุญธรรมจึงซื้อบ้านใหม่เพิ่มอีกหลังอยู่ซอยถัดไป แล้วเราก็ย้ายไปอยู่บ้านหลังใหม่ ต่อมามีปัญหาติดขัด การค้าไม่คล่องตัว พ่อบุญธรรมจึงนำปัญหาไปปรึกษาหมอดู ซินแสก็ทักว่า “ลื้อทำไมไม่อยู่บ้านเลขที่8 ซอยนั้นน่ะทำเลดี และถูกโฉลกกับดวงลื้อ”
 
    พ่อบุญธรรมก็คล้อยตาม จึงคิดจะกลับไปอยู่ซอยเดิม แต่บ้านเลขที่8 นั้น ได้กลายเป็นโรงงานและเป็นที่พักของช่างไปแล้ว พอดีถัดไปอีกสองหลังเป็นบ้านเลขที่5 ปิดป้ายประกาศขาย ยังไม่มีใครกล้าซื้อ เพราะเจ้าของบ้านเพิ่งจะผูกคอตายไปหมาดๆ ยังไม่ครบ 100วัน แต่พ่อบุญธรรมไม่เชื่ออาถรรพ์ จึงไปหาที่ปรึกษา หมอดูบอกว่า "อยู่ได้ครบ 100วันวิญญาณก็ไปแล้ว" พ่อบุญธรรมจึงซื้อบ้านหลังนี้ทันที ขณะตกแต่งยังไม่ทันย้ายเข้าไปอยู่ ลูกชายคนที่2 ก็ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทันที ซึ่งพ่อบุญธรรมก็คิดว่า ไม่น่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับบ้านเลขที่5
 
    ทุกคนก็อยู่บ้านหลังนี้อย่างมีความสุข อยู่มาวันหนึ่ง แม่บุญธรรมจับได้ว่าพ่อบุญธรรมแอบไปมีกุ๊กกิ๊ก ถึงขั้นรับอุปการะผู้หญิงคนนั้น แม่บุญธรรมเสียใจมาก โกรธพ่อบุญธรรมและโกรธทุกคนที่เข้าข้างพ่อบุญธรรม พ่อบุญธรรมก็ง้อแม่บุญธรรมต่างๆนานา สารพัด และสารภาพว่า “มีจริง...แต่ฉันเลือกเธอนะ” หลังจากวันนั้น แม่บุญธรรมก็จะแสดงออกอย่างชัดเจนว่า ไม่รักพ่อบุญธรรม และเกือบทุกคนที่แม่บุญธรรมคุยด้วย แม่บุญธรรมก็จะพูดตำหนิว่าพ่อบุญธรรม ให้เขาฟังตลอด
 
    บางทีทำให้พ่อบุญธรรมเกือบเสียเครดิตการค้าไปก็หลายครั้ง เหตุการณ์ดำเนินไปอยู่อย่างนี้เกือบ 2ปี โดยที่แม่บุญธรรมไม่ยอมให้โอกาสพ่อบุญธรรมเข้ามาปรับความเข้าใจด้วยเลย ซึ่งพ่อบุญธรรมเองก็รู้สึกเสียใจ
 
    จนวันอาทิตย์ต้นเดือนที่ 4 มิถุนายนที่ผ่านมา ลูกโทรศัพท์ไปคุยกับพ่อบุญธรรมถามถึงแม่บุญธรรม พ่อบุญธรรมก็บอกว่า “ยังเหมือนเดิม” ตอนนั้นพ่อบุญธรรมกลับจากวัดกำลังจะกลับบ้าน และตั้งใจว่า คืนนี้เมื่อถึงบ้านแล้ว ก็จะพูดคุยปรับความเข้าใจกับแม่บุญธรรม เพราะอายุก็มากแล้ว ควรจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขตามประสาคนแก่
 
    แต่แล้ววันจันทร์ ลูกก็ได้รับโทรศัพท์จากเมืองไทยว่า แม่บุญธรรมทำร้ายตัวเอง ด้วยการผูกคอตายในห้องนอน ในคืนวันอาทิตย์นั้นนั่นเอง พ่อบุญธรรมไปเจอและช็อคมาก พบข้อความที่เขียนไว้ก่อนตายว่า “ใครทำอะไรกับกูไว้ กูจะมาเอาคืน” ในงานศพของแม่บุญธรรม ก็ได้รับความเมตตาจากพระอาจารย์ที่วัดพระธรรมกาย ไปร่วมฟังสวดอภิธรรมด้วย พร้อมกันนี้ท่านก็ได้แสดงธรรมให้พ่อบุญธรรมฟัง ทำให้พ่อบุญธรรมรู้สึกดีขึ้น และพ่อบุญธรรมก็ได้บอกให้แม่บุญธรรมตามพระอาจารย์กลับไปที่วัด เพื่อไปเวียนประทักษิณที่มหาธรรมกายเจดีย์ด้วยค่ะ
 
    พี่ชายคนโต (ลูกของพ่อบุญธรรม) หลังจากน้องชายคนที่สองเสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วยอุบัติเหตุแล้ว เขาคิดถึงน้องมาก เขาก็ได้แต่เหงา จึงหันไปพึ่งกัญชา ยาบ้า อย่างหนัก จนเกิดอาการประสาทหลอน จนต้องเข้าสถานบำบัด ปัจจุบันเลิกได้แล้ว แต่กลายเป็นคนซึมเศร้าและเชื่องช้า
 
    พี่ชายคนที่3 เป็นนักศิลปะชอบวาดรูป แต่มีประสาทการรับรู้ค่อนข้างช้า เขามีแฟนอยู่หนึ่งคน ซึ่งเป็นคนที่มาทำงานผลิตรองเท้าที่บ้านของลูกเพื่อหารายได้พิเศษ และตอนนี้ เธอกับพี่ชายของลูกก็อยู่กินกัน เป็นสามีภรรยากันแล้ว เธอจึงเป็นพี่สะใภ้ของลูกไปโดยปริยาย และเธอก็เป็นคนที่สามารถดูแลงานทุกอย่างในบ้านแทนพ่อบุญธรรมได้
 
    แม่ของลูก พอแต่งงานมีตัวลูกแล้ว ก็เลิกกับพ่อ ต่อมาแม่เลี้ยงลูกไม่ไหวจึงนำลูกไปให้พ่อบุญธรรม (คุณลุง หรือพี่ชายของแม่) ช่วยเลี้ยง แม่เป็นผู้หญิงที่ชอบดื่มเหล้ามาก ดื่มได้ทุกวัน ดีใจแม่ก็ดื่ม เสียใจมีปัญหาก็ยิ่งดื่มหนักเข้าไปอีก เรียกว่าแม่หาเรื่องดื่มได้ทุกจังหวะของชีวิต แม่ติดเหล้าจนทะเลาะกับพ่อบุญธรรม เพราะพ่อบุญธรรมขัดใจแม่ จะให้แม่เลิกดื่มเหล้า แม่จึงย้ายออกจากบ้านไปทำงานเป็นลูกจ้างที่อื่น
 
    ต่อมา นายจ้างของแม่มาแจ้งข่าวว่า แม่ป่วยหนัก เป็นเนื้องอกในท้อง ต้องเข้ารับการผ่าตัดด่วน แม่ผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก ตอนแรกทุกคนก็คิดว่าไม่รอดแน่ พ่อบุญธรรมจึงส่งข่าวให้น้าสาวที่อยู่ญี่ปุ่นรู้ น้าสาวจึงชวนพ่อบุญธรรมสร้างองค์พระ ให้แม่มีบุญเป็นที่พึ่งไว้ก่อน หลังผ่าตัดแม่กลับรอดตายได้อย่างอัศจรรย์ อาการก็ดีวันดีคืนจนหายเป็นปกติ
 
    ตัวลูกและพ่อบุญธรรม จึงได้ขอร้องด้วยความหวังดีว่า “อย่าดื่มเหล้าอีก ให้หักดิบเททุบเผาไปให้หมดเลย” แต่พอแข็งแรงดี แม่ก็กลับไปดื่มเหล้าเหมือนเดิม พ่อบุญธรรมรู้เข้า จึงเลิกยุ่งกับแม่ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
 
    คุณแม่สามีของน้าสาว เป็นชาวญี่ปุ่น ก่อนที่จะเสียชีวิต น้าสาวได้ไปเยี่ยมพร้อมกับพี่อุบาสก อุบาสิกา ประจำศูนย์โตเกียว โดยนำโบชัวร์รูปองค์พระ และภาพมหาธรรมกายเจดีย์ไปให้ดู น้าสาวบอกแม่สามีว่า “พระธรรมกายองค์นี้นะคะ จะจารึกชื่อของแม่นะ แล้วก็จะนำไปไว้บนเจดีย์ที่วัดใหญ่ในเมืองไทย” พอพูดจบ แม่สามีก็บอกให้ลูกชายควักเงินออกมาทำบุญอย่างง่ายๆ โดยไม่ลังเลหรือซักถามอะไรเลย ท่านมีชีวิตต่อมาได้อีกระยะหนึ่ง ก็จากไปอย่างสงบ
 
คำถาม
 
1.เพราะเหตุใด พ่อบุญธรรมกับแม่บุญธรรม ต้องมาเกี่ยวข้องกับผีเจ้าเข้าทรง ในกรณีที่พ่อบุญธรรมตัดสินใจเลิกนับถือผีเจ้าเข้าทรงอย่างเด็ดขาด ส่วนแม่บุญธรรมยังตัดใจไม่ขาดจากสิ่งเหล่านี้ จะทำให้ท่านทั้งสองหลุดจากวงจรนี้ได้หรือไม่คะ
 
2.ตอนที่พ่อบุญธรรมตัดสินใจซื้อบ้านเลขที่5 ทำไมพ่อบุญธรรมถึงลืมสนิทไปว่า แม่บุญธรรมเวลามีปัญหาทุกข์ใจ เคยคิดผูกคอตายมาแล้ว 2ครั้ง และบ้านหลังนี้ สามีของเจ้าของบ้านคนเก่าก็ได้ผูกคอตายเช่นเดียวกับแม่บุญธรรม อีกทั้งยังเป็นห้องเดียวกันและในที่ใกล้เคียงกันด้วย ลูกอยากทราบว่า เป็นอาถรรพ์อันใดหรือไม่คะ พ่อบุญธรรมควรจะอยู่บ้านหลังนี้ต่อไปหรือควรขายดีคะ
 
3.พ่อบุญธรรมกับแม่บุญธรรมรักกัน แต่ทำไมถึงไม่เข้าใจกัน ก่อนตายแม่บุญธรรมคิดอย่างไรคะ ใน 7วันแรก แม่บุญธรรมยังอยู่กับพวกเราหรือไม่ ในคืนวันที่ 5 พ่อบุญธรรมบอกให้แม่บุญธรรมตามพระอาจารย์ที่วัด ไปเวียนประทักษิณที่มหาธรรมกายเจดีย์ แม่บุญธรรมรับรู้และตามพระอาจารย์ไปได้หรือไม่คะ ตอนนี้แม่บุญธรรมอยู่ภพภูมิไหน ให้อภัยกับทุกคนหรือยังคะ บุญทุกๆบุญที่พ่อบุญธรรมทำให้ แม่บุญธรรมได้รับหรือไม่คะ
 
4.พี่ชายคนที่2 เป็นคนหัวดี ทำงานเก่ง อัธยาศัยดีเป็นที่รักของทุกคน แต่ทำไมจึงอายุสั้น ต้องมาประสบอุบัติเหตุจากไปอย่างกะทันหัน พี่ชายตายแล้วไปไหน มีอะไรฝากบอกถึงครอบครัวบ้างคะ
 
5.บุพกรรมใด ทำให้พี่ชายคนโตเป็นโรคซึมเศร้า ส่วนพี่ชายคนที่3 ประสาทการรับรู้ค่อนข้างช้า จะรักษาให้หายได้ในปัจจุบันชาตินี้หรือไม่คะ
 
6.พี่ชายทั้งสองของลูก จะสามารถดูแลกิจการต่อจากพ่อบุญธรรมได้หรือไม่คะ และพี่สะใภ้ทำบุพกรรมใดร่วมกันมากับครอบครัวของลูก ทำไมเธอจึงดีและสนิทกับพวกเรามากคะ
 
7.บุพกรรมใด ทำให้แม่เป็นเนื้องอกที่ท้องและหายได้ด้วยบุญใด ทำอย่างไรจึงจะให้แม่ของลูกเลิกดื่มเหล้า และหันมาเข้าวัดทำบุญ ลูกกับแม่เคยทำกรรมใดร่วมกันมาอย่างไร ชาตินี้จึงได้มาเป็นแม่ลูกกันคะ
 
8.คุณแม่สามีของน้าสาว ได้ทำบุญสร้างองค์พระก่อนที่จะเสียชีวิต ท่านเข้าใจในบุญที่ลูกสะใภ้บอกแค่ไหน บุญสร้างองค์พระส่งผลให้ปรโลกของท่านเป็นอย่างไรคะ
 
9.สามีของน้าสาวเป็นชาวญี่ปุ่น เขาไม่ขัดที่น้าสาวมารับบุญที่ศูนย์ฯ แต่ว่าถ้าจะชวนทำบุญ มักไม่ค่อยทำ ทำอย่างไรจึงจะทำให้สามีของน้าสาวเข้าใจในเรื่องบุญมากกว่านี้คะ
 
10.บุพกรรมใด ที่ทำให้ลูกเกิดมาแล้วพ่อแม่แยกทางกัน แต่ก็ได้พ่อบุญธรรมกับแม่บุญธรรมคอยอุปถัมภ์เลี้ยงดู และได้น้าสาวกับสามีน้าสาวที่ให้โอกาสลูกได้มาศึกษาต่อที่ญี่ปุ่น ลูกจะมีบุญได้เรียนถึงขั้นไหน และลูกได้สร้างบารมีกับหมู่คณะมาในรูปแบบใดคะ
 
11.พี่อุบาสกท่านหนึ่ง ซึ่งรับบุญดูแลศูนย์เด็กอยู่ที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมโตเกียว เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร ทำไมจึงได้มาทำหน้าที่ดูแลศูนย์เด็ก เขามีความเกี่ยวข้องกับตัวลูกและน้าสาวมาอย่างไร มีผลการปฏิบัติธรรมเป็นอย่างไร พุทธันดรที่แล้วได้ลงมาสร้างบารมี 2รอบหรือไม่คะ

กราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณครูไม่ใหญ่ ด้วยความเคารพอย่างสูงค่ะ
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
 
1.พ่อบุญธรรมกับแม่บุญธรรม ต้องมาเกี่ยวข้องกับผีเจ้าเข้าทรง เพราะในอดีตก็เคยนับถือสิ่งเหล่านี้ติดต่อกันมาหลายชาติแล้ว ผังนี้ติดตัวมา ทำให้ต้องตกมาอยู่ในวงจรนี้
 

 
2.ตอนที่พ่อบุญธรรมตัดสินใจซื้อบ้านเลขที่5 นั้น ก็ไม่ได้มีอาถรรพ์อะไรและไม่เกี่ยวกับอาถรรพ์ดังกล่าว เพราะแม่บุญธรรมก่อนมาอยู่บ้านหลังนี้ ก็เคยคิดฆ่าตัวตายมาแล้ว อีกทั้งมีวิบากกรรมคล้ายๆกัน กับสามีของเจ้าของบ้านคนเก่าที่ผูกคอตาย
 
 
3.พ่อบุญธรรมกับแม่บุญธรรมรักกัน แต่ไม่เข้าใจกัน เพราะเป็นกรรมเดิมที่ในอดีต ที่พ่อบุญธรรมกับแม่บุญธรรมก็เป็นสามี-ภรรยากัน เมื่อทะเลาะกันด้วยเรื่องแอบไปมีเมียน้อยคล้ายชาตินี้ ก็ฆ่าตัวตาย ผังนี้ก็ติดตัวมา
 
 
4.พี่ชายคนที่2 เป็นคนหัวดี ทำงานเก่ง อัธยาศัยดี เป็นที่รักของทุกคน แต่อายุสั้น เพราะกรรมในอดีต ชอบฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อย บี้มดตบยุง จนกระทั่งถึงสั่งฆ่าสัตว์ทำอาหาร อยู่เป็นประจำ มาส่งผล

 
5.พี่ชายคนโตเป็นโรคซึมเศร้า เพราะมีเศษกรรมดื่มสุรา บวกกับความเสียใจเรื่องน้องชายตายในปัจจุบัน มาส่งผล
 
6.พี่ชายทั้งสองของลูก ก็จะสามารถที่จะรับช่วงดูแลกิจการของพ่อบุญธรรมได้ แต่ก็จะรุ่งเรืองได้ในระดับหนึ่ง เพราะมีบุญในระดับหนึ่ง กอปรกับมีสุขภาพ กาย, ใจ ยังไม่สมบูรณ์
 

 
7.แม่เป็นเนื้องอกที่ท้องแต่หายได้ เพราะกรรมกาเมฯเจ้าชู้ในสมัยที่เป็นผู้ชาย มารวมกับกรรมปาณาติบาตฆ่าสัตว์เล็กสัตว์น้อย และฆ่าสัตว์ทำอาหาร มารวมส่งผล
 
 
8.คุณแม่ของสามีน้าสาว ได้ทำบุญสร้างองค์พระก่อนเสียชีวิต ท่านมีจิตผ่องใสอยากทำบุญสร้างองค์พระ แต่ก็ยังเข้าใจได้ในระดับหนึ่งไม่ลึกซึ้งมาก

9.สามีของน้าสาว เป็นชาวญี่ปุ่น ไม่ขัดที่น้าสาวจะมารับบุญที่ศูนย์ แต่ว่าถ้าชวนทำบุญมักไม่ค่อยทำ เพราะยังไม่เข้าใจเรื่องการทำบุญ อีกทั้งยังมีความตระหนี่อยู่

10.ลูกเกิดมาแล้ว พ่อ-แม่แยกทางกัน แต่ก็ได้พ่อบุญธรรมและแม่บุญธรรมคอยอุปถัมภ์เลี้ยงดู และได้น้าสาวกับสามีน้าสาวได้ให้โอกาสลูกมาศึกษาที่ญี่ปุ่น เพราะมีเศษกรรมกาเมฯเจ้าชู้ จึงทำให้มาอยู่ในครอบครัวที่พ่อ-แม่แยกทางกัน
 
 
11.พี่อุบาสก ที่รับบุญดูแลศูนย์เด็กที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมโตเกียว เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา โดยเมื่อพุทธันดรที่แล้วได้เป็นกุลบุตร ออกบวชตามพระราชาองค์ที่ออกบวช มีอัธยาศัยรักเด็ก เมื่อบวชแล้วก็ทำหน้าที่เผยแผ่ไปจนตลอดชีวิต และได้ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้กับตัวลูกและน้าสาว

บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/casestudy/2551-02-29.html
เมื่อ 3 กรกฎาคม 2567 14:36
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv