หลวงพ่อตอบปัญหา
โดย พระภาวนาวิริยคุณ (เผด็จ ทัตตชีโว)
เรียบเรียงจากรายการหลวงพ่อตอบปัญหา ทาง DMC
คำถาม: เด็กที่นั่งสมาธิกำหนดดวงนิมิตได้แล้ว จะมีผลดีต่อเด็กอย่างไร และสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการเรียนหนังสือประจำวันได้หรือไม่อย่างไรครับ ?
เด็กที่นั่งสมาธิบ่อยๆ มักจะเรียนหนังสือเก่ง
คำตอบ: ได้หลายอย่าง ทุกคืนให้เด็กนั่งสมาธิของเขาไปเรื่อยๆ ถ้าเห็นองค์พระหรือดวงแก้วในกลางตัวชัดจะเป็นผลดี คือ
๑. เด็กจะไม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ เป็นคนมีเหตุผล ตัวเป็นเด็กแต่ใจเป็นผู้ใหญ่
๒. เด็กพวกนี้ความจำจะดี เพราะจะไม่มีเรื่องประเภทไม่เข้าเรื่องมารบกวน โดยเฉพาะเรื่องบี้มด ตบยุง ฆ่าสัตว์ ลักขโมย เกะกะเกเร ชอบพูดปด สิ่งเหล่านี้จะหลุดไปจากใจ เขาจะเป็นเด็กที่อยู่ในโอวาท และตั้งใจเรียนอย่างดี คุณพ่อคุณแม่ควรจะคอยให้กำลังใจ ให้เขาหมั่นนึกถึงองค์พระหรือดวงแก้วให้ชัดเป็นประจำ ให้ชัดที่สุดเท่าที่จะชัดใด้ ให้ใสที่สุดเท่าที่จะใสได้ สว่างที่สุดเท่าที่จะสว่างได้ ให้ฝึกอย่างนี้จนเป็นนิสัย ในที่สุดจะเกิดผลดีในแง่ที่ว่า ถ้าเขาต้องการจะจำอะไรก็ตาม เขาจะสามารถจำฝังใจไปได้ทันทีเลย
แต่ขอฝากไว้อย่างหนึ่งว่า ถ้าเด็กเห็นองค์พระ แล้วอย่าไปให้เด็กกำหนดนึกไปดูหวยดูอะไรต่ออะไร เดี๋ยวจะไขว้เขวไปผิดทาง พาตกนรกเอาง่ายๆ เพราะว่าการไปดูเรื่องพวกนั้น จะต้องเอาใจออกนอกตัวซึ่งทำให้ดูอะไรก็พลาดเพี้ยนไปหมด การฝึกให้เด็กกำหนดองค์พระหรือดวงแก้วโดยให้กำหนดอยู่ข้างในตัวที่ศูนย์กลางกาย เด็กจะเห็นแต่ความชัด ความสว่าง ความใส แล้วเวลาเขาไปทำผิดอะไร ก็ไม่ต้องรอให้พ่อแม่ว่ากล่าวตักเตือน เขาจะเห็นของเขาเอง เพราะเขาจะมีปัญญาเข้าใจเรื่องโลกและชีวิตอย่างถูกต้อง ตรงตามความเป็นจริงติดมาด้วย
คำถาม: หลวงพ่อคะ นอกจากฐานที่ ๑ ถึงฐานที่ ๗ แล้ว มีฐานอื่นอีกหรือไม่คะ ?
แผนภาพแสดงที่ตั้งจิตทั้ง ๗ ฐาน
คำตอบ: มีเยอะแยะ แต่ใช้ได้ไม่ดี มีบางคนเวลาฝึกสมาธิกำหนดเอากล้ามเนื้อหัวใจเป็นฐาน ถามว่าได้ไหม ได้ แต่ไม่ดี บางคนโดยเฉพาะทางญี่ปุ่น หรือทางจีน ได้กำหนดสมาธิมีฐานที่ ๘ คือ ต่ำกว่าสะดือลงไป ๒ นิ้ว แล้วเขาก็ลงมือปฏิบัติกัน แล้วมันก็ไม่ได้ดีเท่าที่ควร เอาแค่ ๗ ฐาน ก็พอแล้วนะลูกนะ
คำถาม: ผู้ที่เห็นธรรมกายนั้น เห็นทุกวันหรือเปล่า หรือว่าเห็นเป็นบางครั้งบางคราวครับ ?
คำตอบ: ถ้าเราฝึกใหม่ บางวันประคองใจถูกส่วนปุ๊ป ได้ปั๊ป บางวันประคองใจไม่ถูกส่วน เพราะเหนื่อยไป เพลียไป อิ่มไป หิวไป หรือเนื่องจากความไม่ชำนาญ ประคองใจไม่ถูกส่วน วันนั้นบางทีก็ไม่เห็นหรอก
เห็นพระธรรมกาย
แต่ “ไม่เห็น” นั่นน่ะ ไม่ได้หมายความว่า “ไม่มี” นะ มีอยู่ในตัวนั่นแหละ แต่ว่ายังไม่เห็น เพราะใจไม่สงบ ใจไม่ใส ยังวางใจไม่ถูกส่วน ก็ค่อยๆ ฝึกให้ชำนาญไป อีกหน่อยถ้าทำใจให้หยุดนิ่งได้นาน ๆ ก็จะเห็นชัดทั้งวันทั้งคืนเอง
คำถาม: จะเข้าถึงธรรมกาย หรือดวงปฐมมรรคได้ ต้องมีอะไรพร้อมครับและดวงปฐมมรรคเอามาทำอะไรครับ ?
คำตอบ: การที่จะเข้าถึงธรรมกายในตัวของเราได้ จะต้องมีใจหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายให้พร้อม ทั้งเห็น จำ คิด รู้
การจะเข้าถึงธรรมกายในตัวของเราได้ จะต้องมีใจหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายให้พร้อม
ส่วนดวงปฐมมรรคเอามากรองใจให้ใส อย่างน้ำในโอ่งที่ขุ่น ๆ น่ะ เวลาเราจะกรองให้ใสเราทำอย่างไรล่ะ? ก็อาจจะใส่ผ้ากรองหรือใส่ที่กรองน้ำ วิธีกรองน้ำเขาก็ให้ผ่านอิฐหัก ผ่านกรวด ผ่านทราย ผ่านถ่าน พอผ่านไปดี แล้วน้ำก็จะใส
คนเราก็เหมือนกันฝึกสมาธิให้ได้ดวงปฐมมรรคเอาไปทำอะไร ก็เพื่อเอาดวงปฐมมรรคแทนเครื่องกรอง กรองใจเราที่เมื่อก่อนเคยวิ่งวุ่นขุ่นคลัก ให้รวมนิ่งให้ใสขึ้นมาขั้นหนึ่ง และพอเราฝึกมาเข้าๆ ใจจรดนิ่งเข้าไปตรงศูนย์กลางกาย จากดวงปฐมมรรคก็ถึงดวงศีล ก็เอาดวงศีลกรองใจอีกขั้นหนึ่ง ใจผ่านดวงศีลก็นิ่งก็ใสขึ้นมาอีกระดับหนึ่งถึงดวงสมาธิ ผ่านดวงสมาธิ ดวงปัญญาไล่เรื่อยไป
เราเอาดวงธรรมเหล่านั้นมากรองใจเราเป็นลำดับๆ ให้ใสเหมือนกับน้ำผ่านเครื่องกรอง ถ้ายิ่งผ่านเข้าถึงธรรมกาย ก็เอาดวงธรรมกายนี่แหละกรองใจเราให้ใสขึ้นไปอีก นี่คือคำตอบว่าฝึกเอาดวงปฐมมรรคไปทำไม เพื่อให้ได้เครื่องกรองใจที่มีคุณภาพสิหนูเอ๊ย
ถ้าตั้งใจฝึกสมาธิแล้ววางใจให้ถูกส่วนตรงศูนย์กลางกายก็จะสามารถเห็นดวงศีลได้
คำตอบ: ไม่ได้ การรักษาศีลมากๆ ทำให้กายวาจาใจสงบดีเท่านั้น แต่จะให้เห็น “ดวงศีล” นี่ไม่ได้หรอก ดวงศีลเป็น “ศีลเห็น” ไม่ใช่ “ศีลรู้” เป็นศีลในกัมมัฏฐาน ประเภทสีลานุสติ ถ้าตั้งใจฝึกสมาธิแล้ววางใจให้ถูกส่วนตรงศูนย์กลางกาย ก็จะสามารถเห็นดวงศีลได้ ส่วนใครที่คิดว่าจะทำความดีอย่างอื่น โดยไม่นั่งสมาธิแล้วจะให้เห็นศีลน่ะ ไม่มีทางหรอกนะ
ถ้ามีทาง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าคงไม่ต้องบัญญัติ เรื่องการทำสมาธิเอาไว้หรอก ขยันๆ นั่งสมาธิเถอะนะ แล้วจะเห็นว่าสมาธิมีคุณค่ามหาศาลอย่างที่เรานึกไม่ถึงทีเดียว