กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูงยิ่ง
ไม่มีความอานุภาพใดและยิ่งใหญ่เท่าอานุภาพบุญ
แม้แต่แม่ของลูกยังอึ้ง คุณหมอยังทึ่ง
ส่วนตัวลูกก็ยิ่งซึ้งแสนซึ้งทุกครั้งที่หลับตา ทุกเวลาที่หายใจเจ้าค่ะ
อาม่างิ้ง จึงตระกูล (คุณแม่) , กัลฯ ปาริชาติ ตระหนักยศ (ลูกสาว)
ลูกชื่อปาริชาติ ตระหนักยศ ทำธุรกิจโรงโม่หินอยู่ที่บุรีรัมย์
ค่ะเพราะทำธุรกิจเกี่ยวกับของแข็ง ลูกจึงเป็นคนใจแข็งและหัวแข็ง ก่อนหน้านี้คุณอาของลูกเขามาวัดและพยายามจะชวนให้ลูกมาวัดพระธรรมกายด้วย
แต่ไม่ว่าจะชวนอย่างไร ลูกก็ยืนยันคำเดิมหนักแน่นคือ “ไม่ไป” เพราะได้รับข้อมูลผิดๆมาอย่างอัดแน่น
จนเดือนม.ค.2551
คุณอากับสามีจองไปปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์แต่สามีคุณอาติดธุระกระทันหันทำให้ไปไม่ได้
ทั้งที่จ่ายเงินไปแล้ว คุณอาจึงขอร้องให้ลูกช่วยไปแทนทีเถิด ลูกปฏิเสธไม่ออกจำยอมต้องไปค่ะ คอร์สปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ทำให้ใจที่แข็งกร้าวดั่งหินแกรนิต
เปลี่ยน เป็นความละเอียดอ่อน ลูกพบกับความสุขภายในและปลาบปลื้มใจมากๆ จากนั้นก็เริ่มเข้าใจวัด เข้าใจหลวงพ่อมากขึ้น
ตอนนี้หัวใจของลูกแข็งแกร่งในเส้นทางธรรมแล้วเจ้าค่ะ ครอบครัวลูกก็หันมาเข้าวัดกันหมดเลย
โดยเฉพาะเมื่อไม่นานมานี้ลูกก็ยิ่งซาบซึ้งในอานุภาพบุญมากยิ่งขึ้น เมื่อบุญได้ยืดชีวิตแม่
ชนิดที่เรียกว่า คุณหมอก็ยังงงๆ...
คุณแม่ของลูกชื่ออาม่างิ้ง จึงตระกูล อายุ 82 ปี ท่านพักอยู่กับพี่ชายของลูกที่ จ.ศีรษะเกษ ด้วยวัย 82 ปี เมื่อสูงวัยมากขึ้นท่านก็กลายเป็นศูนย์รวมของสรรพโรคทั้งโรคหัวใจ ,เบาหวาน , ความดันสูง ,ไตเสื่อม,
เลือดจาง ปลายปี 2551
ท่านป่วยหนักเข้าร.พ.ด้วยอาการปวดหลังอย่างรุนแรงจนต้องย้ายเข้ารักษาตัวที่กรุงเทพฯ
หมอบอกว่า เกิดจากกระดูกทับเส้นประสาท พลิกซ้ายก็ร้อง พลิกขวาก็ร้อง ทรมานมากๆ
หมอนัดให้ผ่าตัดในวันที่ 10 ม.ค. 2552
แต่ท่านเกิดติดเชื้อทำให้ต้องเลื่อนการผ่าตัดออกไป
ลูกได้นิมนต์พระอาจารย์มาที่ร.พ.ให้แม่ได้ถวายสังฆทานและสร้างองค์พระให้แม่ 1องค์ ด้วยปัจจัยของท่าน 5,000 บาทและของลูก 10,000 บาท ปรากฏคืนนั้น แม่ฝันเห็นหลวงปู่มาบอกว่า
“มานอนทำไมที่นี่ อีก 6-7
วันให้กลับบ้านได้” หลังจากนั้น
ประมาณ 1 สัปดาห์ หมอได้ตรวจร่างกายของท่านเพื่อเตรียมผ่าตัด
ปรากฏว่าหลังของแม่ดีขึ้น หมอทดลองกดดูก็ไม่เจ็บ จึง X-RAY แล้วพบว่า
กระดูกเริ่มเชื่อมต่อกัน ทำเอาคุณหมอเกิดอาการงงๆ เพราะผิดตำรับตำราที่เคยศึกษามา อีก
2-3 วันต่อมา แม่ก็กลับมาพักฟื้นที่บ้าน
ท่านสามารถทานข้าวได้และเริ่มหัดเดินได้
แต่เนื่องจากทางบ้านพี่ชายของลูกยังไม่ค่อยเข้าใจวัด เมื่อแม่กลับมาอยู่บ้านและรับฟังแต่ข้อมูลด้านลบจากคนอื่น
ทำให้ท่านเริ่มเป็นห่วงลูกว่าจะถูกหลอก ท่านพูดกับลูกว่า “ลื้ออย่าให้เขาต้มหลาย”
ลูกฟังแล้วตกใจมากๆ กลัวท่านจะบาปค่ะ
วันรุ่งขึ้นแม่เกิดอาการท้องเสียและอาเจียน
ต้องพามาหาหมอที่ร.พ.หมอตรวจแล้วให้ Admit ด่วน เพราะอาการไม่ค่อยดี
ลูกรีบไปเฝ้าท่าน คืนนั้นลูกก็เอารูปองค์พระธรรมกายให้ท่านดู แม่บอกลูกว่า
ท่านฝันว่าตัวท่านไปนั่งสมาธิใส่ชุดขาวๆ หลังจากนั้นท่านก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย
เรียกก็ไม่ตื่น บางครั้งลืมตาแต่ไม่รับรู้อะไร เช้าวันรุ่งขึ้นลูกกระซิบบอกแม่ว่า“
แม่นึกถึงหลวงปู่วัดปากน้ำนะ หนูจะไปสร้างองค์พระให้แม่ 10 องค์ ให้แม่อยู่ในบุญ แม่ไม่เป็นไรนะ” บ่ายวันนั้นแม่ต้องให้ออกซิเจนและให้อาหารทางสายยาง
แม่ถูกส่งเข้าห้อง CCU ทันที
ท่านมีอาการกระตุกและดิ้นรนตลอดดูน่ากลัว
ญาติๆลงความเห็นว่าน่าจะไม่รอดให้เตรียมตัว เตรียมทำใจกันเถิด
ปรากฏว่า รุ่งเช้าปาฏิหารย์ก็เกิด เมื่อแม่รู้สึกตัวขึ้นมาได้
หมอสแกนสมองแล้วพบว่า สมองไม่เป็นไรแล้ว แต่ต้องฟอกไต ลูกรีบนิมนต์พระอาจารย์ให้มารับสังฆทานที่โรงพยาบาล
อาการของแม่ดีขึ้นเป็นลำดับจนไม่ต้องพึ่งเส้นสายใดๆ
ทั้งสายออกซิเจน ทั้งสายให้อาหาร ถอดออกเรียบ เริ่มทานอาหารได้ ไตก็ไม่ต้องฟอกแล้ว
ปัจจุบันแม่ย้ายออกจากห้อง C.C.U. มาอยู่ห้องพิเศษ ท่านดูเป็นปกติมากๆ
และให้กลับบ้านได้ค่ะ ลูกปลื้มแล้วปลื้มอีกมั่นใจว่า
เป็นเพราะอานุภาพบุญสร้างองค์พระธรรมกายอย่างแน่นอนล้านเปอร์เซนต์ ลูกอยากให้ทุกๆ ท่านที่ดู
DMC อยู่อย่าพลาดโอกาสสุดท้ายในการเป็นเจ้าขององค์พระรุ่นปิดเจดีย์กันนะคะ
อย่ารอให้ชีวิตพบความคับขันค่อยคิดสร้างบุญ
รีบตุนบุญใหญ่เสียแต่วันนี้ เมื่อปิดเจดีย์จะได้ไม่เสียดาย
ทุกคนทำได้ ถ้าได้ลงมือทำค่ะ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
ปาริชาติ ตระหนักยศ