บันทึกประวัติศาสตร์แห่ง “หมู่เกาะโซโลมอน”
ตอนที่ 1 : เวลกั้ม โฮนีอาร่า
แม้ว่าการจัดสอบ World –PEC ในโซโลมอนจะผ่านพ้นไปแล้ว แต่การทำหน้าที่ดวงตะวันแห่งโซโลมอน เพื่อให้ผู้คนบนเกาะที่ทะเลใส ท้องฟ้าสวย เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน ยังดำเนินต่อไป
โดยวันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2551 พระปลัดสุธรรม สุธัมโมได้เป็นตัวแทนคุณครูไม่ใหญ่ เดินทางมายังดินแดนโซโลมอน เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในฐานะประธานภาคพื้นโอเชียเนีย ทันทีที่มาถึง ท่านก็บอกทีมงานว่า จะต้องไปตามหาบุคคลท่านหนึ่ง เพราะระหว่างเดินทาง ท่านได้อ่านหนังสือชื่อ “เวลกั้ม โฮนีอาร่า”
หน้าปกหนังสือ “เวลกั้ม โฮนีอาร่า”
และพบเรื่องราวของบุคคลสำคัญท่านนี้ ท่านเป็นถึงท่านเซอร์ ดำรงตำแหน่งประธานรัฐสภาคนปัจจุบัน และเป็นอดีตนายกรัฐมนตรีคนแรกนับตั้งแต่โซโลมอนได้รับเอกราชจากอังกฤษและยังเป็นที่รักของชาวโซโลมอนด้วยค่ะ แต่น่าเสียดายเพราะไม่มีที่อยู่และเบอร์โทรศัพท์ติดต่อไว้ ทีมงานจึงเริ่มปฏิบัติการตามหา
พอเจอใคร ไม่ว่าจะเดินบนถนนหรือขับรถแท็กซี่ เราก็จะเอารูปให้ดูประกอบคำถามซึ่งทุกคนบอกว่า “อ๋อ..คนนี้น่ะเหรอ รู้จักดีทีเดียว แต่ไม่รู้หรอกนะว่าอยู่ที่ไหน” เจอแบบนี้หลายครั้งเข้าก็อ่อนใจ เลยตัดสินใจไปถามที่ป้อมตำรวจจราจร ทางตำรวจก็ใจดี รีบโทรถามไปยังหน่วยงานต่างๆจนได้ที่อยู่มา
เนื่องจากแต่ละบ้านในโฮนีอาร่า ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศโซโลมอนนี้ ไม่มีบ้านเลขที่ ฉะนั้นที่อยู่ที่ได้มา จึงเป็นคำอธิบายกว้างๆ แบบพิดจิ้นๆ พอจะตามหาก็ต้องพูดแบบจิ้นๆ คือ โยนไวยากรณ์ทิ้งเข้าป่า แล้วเจรจาด้วยภาษามือ ถ้าเข้าใจก็ผงกหัวแรงๆ ถ้าไม่เข้าใจก็ส่ายหน้าไปมาเบาๆค่ะ แต่โชคดีที่เรามีทอมมี่ช่วยมาเป็นล่ามให้ ในที่สุดก็ได้เข้าพบท่านเซอร์ ปีเตอร์ เคนี่โลเลีย ประธานรัฐสภาคนปัจจุบันและอดีตนายกรัฐมนตรีคนแรกของโซโลมอน แบบตัวจริง เสียงจริง ท่านมีบทบาทในการต่อสู้เพื่อเอกราช แม้จะอยู่ในวัยกว่า 70 ปี ก็ยังมีความสง่า เฉียบคม และเป็นผู้นำอย่างแท้จริง
พอเจอใคร ไม่ว่าจะเดินบนถนนหรือขับรถแท็กซี่ เราก็จะเอารูปให้ดูประกอบคำถามซึ่งทุกคนบอกว่า “อ๋อ..คนนี้น่ะเหรอ รู้จักดีทีเดียว แต่ไม่รู้หรอกนะว่าอยู่ที่ไหน” เจอแบบนี้หลายครั้งเข้าก็อ่อนใจ เลยตัดสินใจไปถามที่ป้อมตำรวจจราจร ทางตำรวจก็ใจดี รีบโทรถามไปยังหน่วยงานต่างๆจนได้ที่อยู่มา
เนื่องจากแต่ละบ้านในโฮนีอาร่า ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศโซโลมอนนี้ ไม่มีบ้านเลขที่ ฉะนั้นที่อยู่ที่ได้มา จึงเป็นคำอธิบายกว้างๆ แบบพิดจิ้นๆ พอจะตามหาก็ต้องพูดแบบจิ้นๆ คือ โยนไวยากรณ์ทิ้งเข้าป่า แล้วเจรจาด้วยภาษามือ ถ้าเข้าใจก็ผงกหัวแรงๆ ถ้าไม่เข้าใจก็ส่ายหน้าไปมาเบาๆค่ะ แต่โชคดีที่เรามีทอมมี่ช่วยมาเป็นล่ามให้ ในที่สุดก็ได้เข้าพบท่านเซอร์ ปีเตอร์ เคนี่โลเลีย ประธานรัฐสภาคนปัจจุบันและอดีตนายกรัฐมนตรีคนแรกของโซโลมอน แบบตัวจริง เสียงจริง ท่านมีบทบาทในการต่อสู้เพื่อเอกราช แม้จะอยู่ในวัยกว่า 70 ปี ก็ยังมีความสง่า เฉียบคม และเป็นผู้นำอย่างแท้จริง
ท่านเซอร์ ปีเตอร์ เคนี่โลเลีย (เสื้อขาว)
เมื่อได้พบกัน พระอาจารย์ก็แนะนำตัวพวกเราและองค์กร ทั้งยังกล่าวถึงความตั้งใจที่มาที่นี่ โดยถือคติที่คุณครูไม่ใหญ่พร่ำสอนว่า เราต้องเอาความเชื่อไว้บนหิ้ง แล้วเอาความจริง (วิชชาชีวิต) มาพูดกัน แต่ก็ต้องอาศัยศิลปะและความจริงใจ จึงได้แจ้งว่า My Master (พระอาจารย์ของฉัน) คือพระเดชพระคุณหลวงพ่อ มอบหมายให้พวกเรามาที่นี่ เพื่อนำสิ่งดีๆมาสู่ชาวโซโลมอนโดยเฉพาะการพัฒนาคุณภาพชีวิตให้มีความสุขและความสำเร็จแก่กลุ่มเยาวชน ผู้เป็นความหวังของพ่อแม่และประเทศชาติ แม้ท่านเซอร์จะเป็นชาวคริสต์ แต่ท่านก็รับฟังและยืนยันกับเราด้วยประโยคที่ว่า “Solomon is the country of freedom in religion” (โซโลมอน อีส เดอะ คันทรี่ ออฟ ฟรีด้อม อิน รีลิเจี้ยน) แปลว่า โซโลมอนเป็นประเทศที่มีอิสระในการนับถือศาสนา ก่อนจากกันก็ได้แลกเปลี่ยนของที่ระลึกกันเป็นการปิดท้าย
ท่านเซอร์ปีเตอร์ เคนี่โลเลีย มอบหนังสือพร้อมลายเซ็นต์ไว้เป็นที่ระลึก
พระปลัดสุธรรม สุธัมโม กำลังมอบหนังสือเสบียงบุญเป็นของที่ระลึก
เรื่องเล่าจากโซโลมอน ยังไม่จบเพียงเท่านี้นะคะ ฉบับหน้า...พระสังเวียน อตฺตทโม หรือหลวงพี่เปเล่ ได้เวลาหวนกลับไปพบมิตรรักที่โซโลมอนอีกครั้งหนึ่งแล้ว เพื่อทำให้โซโลมอนสว่างไสวด้วยแสงธรรมในอนาคตอันใกล้นี้ค่ะ