ธุดงค์ธรรมชัย รุ่นหนึ่งแสนรูป ตอนที่ 4 ช่วงที่ 3

ส่วนบรรยากาศการเดินธุดงค์ของพระธรรมทายาท จากวัดพระธรรมกาย ไปยังจังหวัดสุโขทัย จุดหมายแรกคือที่วัดถ้ำพระแม่ย่า ที่ต้องเดินธุดงค์เป็นระยะทางสิบกิโลเมตร ผ่านขุนเขาของอุทยานแห่งชาติรามคำแหง ลัดเลาะผ่านน้ำตกลำเกลียว มีนกสวยๆสีสันแตกต่างจากนกในเมืองบินอยู่เต็มท้องฟ้า เมื่อเดินมาถึงชุมชน ชาวบ้านต่างแห่ออกมาดูพระเดินธุดงค์เป็นร้อยรูป นั่งกราบไหว้กันตลอดทาง เมื่อเดินเข้ามาถึงวัด ญาติโยมต่างก็มารอถวายปานะและไอศกรีม พระธุดงค์เดินเข้ามา เห็นญาติโยมมากมายก็ตกใจ ไม่คิดว่าชาวบ้านจะมารอต้อนรับกันเยอะอย่างนี้ ชาวบ้านเองเห็นพระก็ตกใจ ไม่คิดว่าจะมีพระธุดงค์มากันเป็นร้อย เกิดมาก็ไม่เคยเห็น ต่างฝ่ายต่างมองกันด้วยความตะลึง ต่างฝ่ายต่างก็ปลื้ม

หน้าตาภัตตาหารก่อนพระธุดงค์จะฉันรวมในบาตร

ทุกเช้า ญาติโยมก็มาขอตักบาตรกันในวัด แต่ละบ้านได้หุงข้าว ทำกับข้าวกันมาเป็นหม้อ เตรียมขนมและผลไม้มาจากบ้าน แล้วก็ตักลงในบาตรพระทีละรูป ทั้งข้าว กับข้าว ขนม กล้วยทั้งเปลือก ทุกอย่างถูกใส่ปนลงไปในบาตรโดยไม่มีลำดับว่าจะใส่อะไรก่อน-หลัง แยกไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไร เป็นการฉันรวมในบาตร ได้บรรยากาศของพระธุดงค์อย่างแรง

จากนั้น พระธรรมทายาทก็ได้ช่วยกันพัฒนาบริเวณวัดโดยรอบ ทำความสะอาดพระเจดีย์ทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ (รูปแบบเฉพาะศิลปสมัยสุโขทัย) ด้านล่างพระเจดีย์เป็นห้องปฏิบัติธรรม มองไปเห็นวิวภูเขาที่สวยงาม เป็นที่น่าสังเกตว่า บริเวณวัดมีสถานที่ปฏิบัติธรรม มีห้องน้ำและกุฏิที่สามารถรองรับพระจำนวนมากได้ แต่พระภิกษุที่มีอยู่ประจำในวัดนี้มีเพียงสองรูปเท่านั้น

หลวงพ่อละม่อม สุวัฒฑโน

เจ้าอาวาสวัดถ้ำพระแม่ย่า อำเภอคีรีมาศ จังหวัดสุโขทัย

หลวงพ่อละม่อม สุวัฑฒโน อายุ 63ปี พรรษา43 ท่านเจ้าอาวาส ได้เล่าให้ฟังว่า แต่เดิมท่านเป็นพระธุดงค์ที่ออกเดินธุดงค์ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งได้มาพบพื้นที่แถวนี้ ก็มีความตั้งใจที่จะสร้างวัด เพราะเป็นบริเวณที่เงียบสงบ จึงได้บอกบุญสร้างวัดจนมาถึงปัจจุบันนี้ ท่านอนุญาตให้ใช้สถานที่ทุกพื้นที่ในวัดได้อย่างเต็มที่ โดยท่านจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวในกิจกรรมใดๆ เพราะท่านชอบอยู่ปฏิบัติธรรมเงียบๆ ปกติท่านไม่รับกิจนิมนต์ที่ไหน ในระหว่างที่เราได้มาพักค้างอยู่ ณ วัดถ้ำพระแม่ย่าแห่งนี้ คณะพระธรรมทายาทต่างก็มีความขยันขันแข็งในการทำกิจวัตร กิจกรรมต่างๆ ทั้งการทำวัตร ปฏิบัติธรรม การปัดกวาดเสนาสนะ การนุ่งห่มที่เรียบร้อย มีความสงบสำรวม ทุกอย่างล้วนอยู่ในสายตาของหลวงพ่อละม่อมมาโดยตลอด

ห้องปฏิบัติธรรมขนาดใหญ่ และองค์พระประธานหน้าตักกว้าง 6 เมตร

ที่หลวงพ่อละม่อม มีเจตนาสร้างไว้

เพื่อให้พระภิกษุมาสักการะบูชาได้ครั้งละหลายๆรูป

ในวันสุดท้ายก่อนออกเดินธุดงค์ไปยังวัดต่อไป หลวงพ่อละม่อมขอพบหัวหน้าคณะผู้อบรมโดยด่วน พระอาจารย์เองก็ตกใจว่า มีเหตุที่ไม่เรียบร้อยขึ้นในวัดหรือเปล่า แต่เมื่อไปถึงก็พบหลวงพ่อ ท่านหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส บอกกับพระอาจารย์ว่า “มา...หลวงพ่อจะพาไปดูของดี”

ที่ดินที่หลวงพ่อละม่อมตั้งใจถวายแด่หลวงพ่อธัมมชโย

เพื่อนำมาใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม

แล้วท่านก็พานั่งรถมายังที่ดินที่อยู่ตรงข้ามกับวัด ด้านหน้าเป็นสวนมะนาวกว่าพันต้น ด้านหลังเป็นเชิงเขาอุทยานแห่งชาติรามคำแหง มีพื้นที่ประมาณ 20ไร่ พื้นที่เป็นที่สงบ มีถนนตัดผ่าน สัปปายะ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม ท่านบอกว่า ท่านได้เก็บสะสมปัจจัยที่โยมถวาย มาซื้อที่ดินผืนนี้ไว้ เพื่อตั้งใจจะเอาไว้ทำเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม เมื่อไม่นานมานี้มีชาวออสเตรเลียมาขอซื้อที่ดินผืนนี้ไปทำรีสอร์ท แต่ท่านไม่ได้ขาย เพราะไม่ใช่วัตถุประสงค์ของท่าน ท่านขอถวายที่ดินผืนนี้แด่หลวงพ่อธัมมชโย ไว้ทำเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม เพราะท่านเองก็อายุมากแล้ว คงไม่สามารถทำได้สำเร็จ

สองวันที่ผ่านมา ท่านได้เห็นคณะพระธุดงค์จากวัดพระธรรมกาย ได้เดินทางมาใช้สถานที่ที่วัดของท่าน ท่านรู้สึกปีติใจมาก เพราะท่านสร้างสถานที่ต่างๆไว้ด้วยความตั้งใจ อยากให้วัดมีพระอยู่ประจำเป็นจำนวนมาก อยากให้พระมากๆได้มากราบพระประธานที่ท่านสร้างไว้ อยากให้มาใช้ห้องปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ บัดนี้ฝันของท่านเป็นจริง เพราะมีพระธุดงค์จากวัดพระธรรมกายได้ใช้สถานที่ในการปฏิบัติธรรม