ผู้ที่ใจยังไม่หยุด เขาจะเคารพผู้ที่ใจหยุดนิ่งได้ ผู้ที่ใจหยุดนิ่งได้ ก็จะเคารพผู้ที่มีใจหยุดนิ่งกว่า ผู้ที่ใจหยุดนิ่งกว่า จะเคารพผู้ที่ใจหยุดนิ่งกว่านิ่ง ผู้ที่ใจหยุดนิ่งกว่านิ่ง จะเคารพผู้ที่มีใจหยุดนิ่งที่สุด จะเรียงไปเรื่อยๆ
ผู้ที่มีใจหยุดนิ่งได้ กายจะสวย ใสๆ สว่างไสว เขาเรียกว่า พุทธรัตนะ เป็นเพชรเลย ใสเกินใส สวยเกินสวยกว่าเพชร คือ พระธรรมกายในตัวนั่นแหละ หยุดตลอดเลย ไม่ต้องทำกิจแบบผู้ไม่หยุด
ส่วนผู้ไม่หยุด ใจเขารกรุงรังไม่ค่อยสวยเลย จะเป็นกายที่ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ เป็นกายที่เปื่อยเน่า เหมือนถุงหนัง...ถ้าเราไปตลาด เราลองไปรวบรวมเอาอวัยวะภายในของหมู แล้วเอาหนังห่อไว้ มันจะเป็นอย่างนั้น
ต้องพระธรรมกายในตัวนั่นแหละ หยุดนิ่งสนิทเลย แม้แต่องค์พระธรรมกายยังเคารพผู้ที่มีใจนิ่งกว่า คือ ธรรมกายในธรรมกาย ไปเรื่อยๆ เคารพแล้วก็ต้องเรียนรู้ เรียนรู้ศึกษาวิชชาของพระ ต่อ...ต่อ...ต่อ เห็นไหม...น่าศึกษาทีเดียว
พระธรรมเทศนา โดย พระราชภาวนาวิสุทธิ์ คุณครูไม่ใหญ่โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
22 มีนาคม พ.ศ.2553