ผลการปฏิบัติธรรม อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน รุ่นหนึ่งแสนคน

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูงสุดเจ้าค่ะ

หนูชื่อ อนงค์นาถ โพยะ อายุ 15ปี มีชื่อเล่นว่า น้องเจน เป็นคนเชียงรายเจ้าค่ะ ตอนที่หนูอายุ 13ปี หนูกำลังนั่งดูทีวีรายการเพลงยอดฮิตที่หนูชอบ แล้วไม่รู้เป็นอย่างไรอยู่ดีๆก็รู้สึกเบื่อขึ้นมาเฉยๆ หนูจึงเปลี่ยนช่องไปดูละคร ดูไปดูมาก็เบื่ออีก เลยนั่งกดรีโมทเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ แล้วก็ต้องสะดุดตาเพราะเปิดไปเจอหลวงพ่ออยู่ในทีวี หนูจำได้ว่าเป็นรายการย้อนหลังที่หลวงพ่อกำลังเล่าเรื่องกฎแห่งกรรม

นั่นเป็นครั้งแรกที่หนูได้เห็นหลวงพ่อ ต่อมาจึงรู้ว่านี่คือ หลวงพ่อธัมมชโย วัดพระธรรมกาย ได้เห็นหลวงพ่อแล้วจะรู้สึกสบายใจอบอุ่นมีความสุข หนูหยุดอยู่ที่ช่องนี้ และติดตามดูดีเอ็มซีตลอด หนูชอบรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยามากที่สุด เพราะได้เห็นหลวงพ่อแบบเต็มๆ หนูทำการบ้านไปด้วย ดูหลวงพ่อไปด้วยจนจบ และนั่งสมาธิกับหลวงพ่อทุกวัน แล้วจึงเข้านอน

หนูขอพูดจากใจจริงๆว่า “หลวงพ่อมีใบหน้าที่ดูอิ่มบุญมากๆ พอรู้ว่าหลวงพ่อมีอายุเข้าเลขหกแล้ว หนูงงไปเลย และไม่อยากจะเชื่อ เพราะหลวงพ่อหน้าเด็กมากๆ ดูไม่แก่เลยสักนิด ดูสดชื่นสดใสยิ้มตลอดเวลา หนูชอบดูหลวงพ่อมากที่สุดเลยค่ะ”

วันหนึ่ง หนูนั่งสมาธิตามเสียงของหลวงพ่อ วันนั้นใจนิ่งเป็นพิเศษ แล้วอยู่ๆก็มีดวงแก้วใสๆดวงเล็กๆลอยขึ้นมาจากในกลางท้อง ดวงแก้วใสเหมือนขวดน้ำใสๆ มองทะลุได้ และเห็นได้ทุกด้าน หนูเห็นรัศมีเป็นสีรุ้ง เจ็ดสี อยู่รอบๆดวงแก้วด้วย หนูขยันนั่งสมาธิกับหลวงพ่อทุกวัน โดยที่หนูไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลยค่ะ จนอยู่ชั้น ม.2_วันนั้นหนูนั่งสมาธิไปตามปกติ แต่คราวนี้พอมองนิ่งๆไปที่ดวงแก้ว อยู่ๆก็เห็นองค์พระผุดขึ้นมาตรงกลางดวงแก้ว มีแสงสีรุ้งอยู่ในกลางองค์พระด้วยนะคะ หนูมีความสุขมากๆ จนไม่รู้จะอธิบายอย่างไร ยิ่งเห็นองค์พระหนูก็ยิ่งชอบการนั่งสมาธิ

ตอนหลวงพ่อประกาศรับสมัครอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน หนึ่งแสนคน หนูก็มาสมัครทันที แล้วหนูก็ไม่ได้มาบวชคนเดียวนะคะ หนูชวนเพื่อนๆมาได้เก้าคน รวมหนูด้วยก็เป็นสิบคน ยกแก๊งมาบวชพร้อมกันที่ศูนย์อบรมวัดศรีสุพรรณ อำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงรายค่ะ โครงการนี้ดีมากๆ หนูได้ศึกษาอะไรหลายอย่าง ทั้งความมีระเบียบวินัย การอยู่ร่วมกันกับคนหมู่มากซึ่งมีอายุตั้งแต่สิบกว่าๆไปจนถึงแปดสิบกว่าๆ หนูได้ศึกษาธรรมะ ได้รักษาศีลแปด ได้นั่งสมาธิอย่างเต็มที่ ทำให้ผลการปฏิบัติธรรมของหนูก้าวหน้าขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

วันนั้น หนูนั่งแบบสบายๆ วางใจนิ่งๆที่ศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด สักพักก็เห็นดวงแก้วกลมใสเป็นดวงเล็กๆแบบเดิม แต่พอแตะใจไปนิ่งๆ คราวนี้ดวงแก้วค่อยๆขยายใหญ่ขึ้น พอดวงที่หนึ่งหายไปก็มีดวงอื่นๆผุดตามกันขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง หนูไม่ได้สนใจว่าดวงแก้วจะขยายไปถึงไหน ตอนนั้นใจมันหยุดนิ่งอยู่ในศูนย์กลางกายอย่างเดียว แล้วก็เห็นองค์พระแก้วใสผุดขึ้นมากลางดวงแก้ว สักพักองค์พระก็ขยายใหญ่ขึ้น หายไป แล้วก็มีองค์ใหม่ผุดขึ้นมาแทนที่ เป็นอย่างนี้ตลอดเลยค่ะ

หนูสังเกตว่า ดวงแก้วและองค์พระที่หนูเห็นนั้นชัดสุดๆ แต่ก่อนเวลาลืมตามองวัตถุต่างๆ หนูว่าหนูเห็นชัดแล้ว แต่หนูเห็นองค์พระในศูนย์กลางกายได้ชัดมากกว่านั้นหลายเท่า แล้วองค์พระที่หนูเห็นก็องค์ใหญ่กว่าเดิม ท่านใสมาก ใสกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่มีอะไรจะเทียบได้

หลวงพ่อเจ้าคะ แต่ก่อนหนูเป็นคนความจำไม่ค่อยดี เรียนหนังสือไม่เก่งเลย สอบทีไรก็จะคลองแชมป์อันดับโหล่เป็นประจำ แต่ว่าหลังจากที่ได้นั่งสมาธิทุกวัน หนูก็มีความจำดีขึ้น เรียนอะไรๆก็เข้าใจง่ายขึ้น เดี๋ยวนี้หนูสอบได้ที่ห้าแล้วนะคะ หนูดีใจมากเลยค่ะ แล้วอีกอย่างนะคะ แต่ก่อนหนูเป็นคนเครียดง่ายมาก ปล่อยวางไม่เป็น หนูมักจะทุกข์ใจแทนคนอื่นเสมอ พอมีอาการเครียดทีไรจะหายใจไม่ทันคล้ายคนเป็นโรคหอบหืด หนูอาการหนักมากจนต้องพาส่งโรงพยาบาล และต้องนอนรักษาตัวเป็นอาทิตย์ถึงจะหาย

แต่ตอนนี้ หนูไม่ต้องเข้าโรงพยาบาลแล้วนะคะ เพราะสมาธิทำให้หนูปล่อยวางอารมณ์ได้เร็ว และรู้จักแยกแยะว่า เรื่องอะไรควรใส่ใจหรือเรื่องอะไรควรปล่อยวาง แล้วถ้าเริ่มมีปัญหาหรือรู้ตัวว่ากำลังจะเครียด หนูก็จะนึกถึงองค์พระทันที พอเห็นองค์พระแล้วความทุกข์ก็จะดับไปเลย มีแต่ความสบายใจ หนูรักองค์พระมาก หนูจะนึกถึงองค์พระทุกๆห้านาที แม้หนูจะยุ่งกับการเรียนหรือต้องทำงานพิเศษในช่วงว่างและช่วงปิดเทอม เพื่อหารายได้ช่วยลดภาระของพ่อกับแม่ แม้จะยุ่งอย่างไรหนูก็ยังนึกถึงองค์พระอยู่เสมอ

สำหรับโครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ห้าแสนคน หนูก็ส่งใบสมัครไปเรียบร้อยแล้ว และคราวนี้หนูก็จะไปชวนเพื่อนๆให้มาบวชด้วยกันอีกเยอะๆ หนูขอเชิญชวนลูกผู้หญิงทุกคนให้มาบวช มาเติมเต็มชีวิตด้วยการรักษาศีล มาค้นหาความสุขที่แท้จริงด้วยการนั่งสมาธิ หนูขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง หนูรักหลวงพ่อมาก เพราะหลวงพ่อทำให้หนูได้พบกับที่พึ่งภายใน หนูขอถวายบุญนี้แด่หลวงพ่อ ขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง และอยู่สอนธรรมะให้กับหนูไปนานๆนะเจ้าคะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

อนงค์นาถ โพยะ