ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ.2553 ช่วงที่ 4
 
 
 
ผลการปฏิบัติธรรม ธรรมทายาทหญิง รุ่นที่ 27
ธรรมทายาทหญิงณัฐสุดา เอี่ยมธนาภรณ์
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูงเจ้าค่ะ
 
        ลูกชื่อ ธรรมทายาทหญิงณัฐสุดา เอี่ยมธนาภรณ์ หรือ สโนว์ อายุ 20ปีค่ะ กำลังจะขึ้นชั้นปีที่สอง คณะทันตแพทย์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ช่วงชีวิตนักศึกษา ปีหนึ่ง ในรั้วมหาวิทยาลัยที่ผ่านมา ลูกไม่ค่อยมีความสุขมากเท่าที่คาดไว้ เหมือนกับว่า ไม่เข้าใจชีวิต ลูกพยายามตั้งคำถามกับตัวเองว่า “เราเกิดมาทำไม เรียนไปเพื่ออะไร เรียนแล้วไม่เห็นจะมีความสุขเลย จบไปจะมีความสุขในการทำงานไหมก็ยังไม่รู้”
 
        ตอนนั้น ลูกเครียดมาก จนทำให้เกรดเทอมสอง ตกวูบลงมา เนื่องจากไม่มีกะจิตกะใจที่จะเรียนเลย เวลาถามคำถามนี้กับใครก็ไม่มีใครให้คำตอบกับลูกได้ และมักจะบอกลูกว่าจะคิดไปทำไม แต่ลูกก็หยุดคิดไม่ได้ ไปเรียนกลับมาก็นั่งร้องไห้ เหมือนกับขาดความมั่นใจในตัวเอง
 
        คุณพ่อคุณแม่ ท่านเป็นห่วงลูกและเสียใจมาก เพราะไม่เคยเห็นลูกตัวเองเป็นอย่างนี้มาก่อน ลูกมีอาการอย่างนี้อยู่ 2-3สัปดาห์ ปล่อยชีวิตไปวันๆ โดยที่ลูกก็ไม่เข้าใจตนเองเช่นกัน และแล้วก็เหมือนมีอะไรมาดลใจ อยู่ๆลูกก็นึกขึ้นมาว่า “เอาล่ะ...ช่างมัน ตอนนี้ยังมีพ่อแม่ เราจะเรียนเพื่อคุณพ่อคุณแม่ จะไม่ทำให้ท่านต้องเสียใจอีก”
 
        ลูกจึงกลับมาเรียนอย่างหนักอีกครั้ง และในเทอมที่ผ่านมานี้เอง ลูกได้รับแผ่นพับจากรุ่นพี่ เป็นแผ่นพับ ธรรมทายาทหญิง ผู้หญิงสองร้อยเปอร์เซ็นต์ ลูกสนใจมากๆค่ะและอยากรู้มากๆว่า ผู้หญิงสองร้อยเปอร์เซ็นต์ เป็นอย่างไร ยิ่งเมื่อลูกได้คุยกับพี่คนหนึ่ง ซึ่งถือศีลแปด
 
ลูกก็ถามพี่เขาว่า “อะไรเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิต ที่ทำให้พี่ตัดสินใจถือศีลแปดคะ”
พี่เขาก็ตอบว่า “พี่ถือศีลแปด เพราะโครงการอบรมธรรมทายาทหญิง ถ้าอยากรู้ว่าเป็นอย่างไรก็ลองไปดูสิ”
 
        ลูกก็คิดอยู่สักพัก ก็ตัดสินใจมาอบรมเลย เพราะคิดว่าช่วงชีวิตของลูกที่ผ่านมาไม่มีอะไรดีเลย สงสัยว่าบุญเราคงใกล้หมด โครงการนี้อาจจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของลูกได้
 
        เมื่อลูกได้เข้าอบรม ลูกประทับใจทุกอย่างในโครงการ เมื่อลูกได้ฟังธรรม ได้นั่งสมาธิ ทำให้ลูกรู้จักตัวเองมากยิ่งขึ้น และรู้ว่าลูกควรจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร และช่วงเวลาที่ลูกประทับใจที่สุดในการอบรม ซึ่งลูกจะไม่มีวันลืมเลือนไปตลอดชีวิต ก็คือวันเวลาช่วงที่ลูกได้นั่งสมาธิที่สนแก้ววนาราม อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่
 
        ลูกนั่งสมาธิด้วยอารมณ์สบาย ใจสงบเย็น ทุกครั้งจะปรับท่านั่งก่อน บางทีถ้าง่วงๆลูกก็จะชอบนึกบทสวดสรรเสริญคุณพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เพราะเป็นบทสวดที่ไพเราะมากๆ แล้วก็ทำให้ลูกหายง่วงได้จริงๆค่ะ พอใจสบายลูกก็เห็นแสงสว่างเกิดขึ้นที่กลางท้องของลูก แล้วก็มีดวงกลมๆเหมือนดวงแก้วใสๆเกิดขึ้นเสมอๆ บางครั้งดวงกลมๆนั้นก็จะมาทีละดวงสองดวง บางครั้งก็ผุดขึ้นเป็นสาย จนลูกนับไม่ทัน บางครั้งจากดวงกลมๆที่เห็น ก็จะมีเพียงดวงเดียวที่ใหญ่ขึ้น...ใหญ่ขึ้น แล้วก็มีองค์พระแก้วใสๆผุดขึ้นมาที่กลางดวงกลมๆนั้น
 
        หลวงพ่อคะ องค์พระในท้องของลูก ท่านมักจะมาตอนที่เผลอๆ คือ ไม่ได้ตั้งใจค่ะ หรือบางทีก็ตอนที่เคลิ้มๆกึ่งหลับกึ่งตื่น แต่ถ้าลูกตั้งใจมากก็จะไม่เห็นอะไรเลย ในคืนหนึ่งตอนที่ลูกนั่งธรรมะรอบดึก ลูกรู้สึกเมื่อยขาจึงเปลี่ยนท่านั่งเป็นยืดขา เอามือทั้งสองข้างยันพื้นไว้ แต่ใจยังประคองดวงแก้วที่เห็นอยู่ที่กลางท้องไว้อยู่ ในจังหวะที่กำลังเปลี่ยนท่านั่งนั้น อยู่ๆดวงแก้วที่อยู่ในกลางท้องของลูกก็ได้เปลี่ยนกลายเป็นองค์พระแก้วใส มีแสงสว่างกลมๆที่ศูนย์กลางกายขององค์พระ ซึ่งอยู่ตรงกับศูนย์กลางกายของลูกเลย วันนั้นลูกปลื้มมากๆค่ะ ไม่น่าเชื่อเลยนะคะหลวงพ่อ ว่า...แม้ท่านั่งที่ไม่ใช่ท่าขัดสมาธิ ก็ยังสามารถเห็นองค์พระได้ ลูกรู้สึกอัศจรรย์ใจมากๆค่ะ ตอนนี้ลูกเชื่อแล้วค่ะว่า ในตัวของคนเรามีพระอยู่ในกลางกายจริงๆ เวลาเห็นพระ เห็นดวงแก้ว หรือแสงสว่างภายในตัว ลูกจะไม่เหงาเลย และถ้าลูกใจใสๆใจนิ่งมากๆลูกก็จะเห็นท่านชัดมากค่ะ
 
        หลวงพ่อเจ้าคะ 47วันในการอบรมธรรมทายาทหญิง มันช่างคุ้มค่าและผ่านไปเร็วเหลือเกิน ตอนนี้ลูกรู้แล้วค่ะว่าเราเกิดทำไม อีกทั้งชีวิตของมนุษย์ก็สั้นนัก ดังนั้นลูกจะเร่งทำความดีให้มากที่สุด ลูกๆธรรมทายาทหญิงทุกคนอยากบอกหลวงพ่อว่า “ลูกรักหลวงพ่อ รักวัดพระธรรมกายมากๆค่ะ เพราะที่นี่เป็นเหมือนเซ็นเตอร์พ้อยท์ของการทำความดี เป็นที่รวมของทุกๆสิ่งทุกๆอย่าง ทั้งมิตรภาพ รอยยิ้ม เป้าหมาย และอุดมการณ์ในการสร้างความดี ที่นี่จึงเป็นเหมือนสวรรค์น้อยๆของลูกๆธรรมทายาทหญิงทุกๆคนค่ะ”
 
        ท้ายที่สุดนี้ ลูกๆทุกคนขอกราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่ได้ให้ชีวิตใหม่กับลูก ทำให้ลูกได้รู้จักชีวิตของผู้หญิงสองร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าเป็นอย่างไร ได้เรียนรู้สุดยอดวิชาชีวิตในซัมเมอร์นี้ ที่ไม่สามารถไปลงเรียนในมหาวิทยาลัยได้ ลูกๆธรรมทายาทหญิง ขอนำบุญทุกๆบุญมาฝากหลวงพ่อนะคะ และลูกจะนำบุญไปฝากคุณพ่อคุณแม่ และแม้ว่าจะจบการอบรมแล้ว ลูกๆก็จะตั้งใจทำความดี จะตั้งใจเรียนให้จบ และจะนั่งธรรมะให้ได้ทุกวัน นำสิ่งดีๆที่ได้รับไปบอกต่อยังคนรอบข้างค่ะ และลูกจะพาคุณพ่อคุณแม่เข้าวัด เพื่อสั่งสมบุญ เพราะถ้าลูกสว่าง ครอบครัวของลูกและคนรอบข้างลูกก็จะสว่างด้วยค่ะ
 
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
                                                                       
ลูกสโนว์
ธรรมทายาทหญิงณัฐสุดา เอี่ยมธนาภรณ์
 
ชม Video Scoop ผลการปฏิบัติธรรม ธรรมทายาทหญิง รุ่นที่ 27
 

มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player
บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/latest_update/20100510_4MED1.html
เมื่อ 3 กรกฎาคม 2567 16:23
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv