ในขณะที่คุณพ่อของลูกกำลังได้รับทัณฑ์ทรมานอยู่ในอุสสทนรกของมหานรกขุมที่ห้า (เพราะวิบากกรรมสุราที่เจือกับวิบากกรรมเจ้าชู้)-อยู่นั้น ก็ได้มีพระมหาเถระรูปหนึ่ง เมตตาหาวิธีที่จะช่วยคุณพ่อของลูกให้รอดพ้นจากความทุกข์ทรมานในอุสสทนรกของมหานรกขุมที่ห้า เพราะการไปช่วยด้วยวิธีการปรกติ (แบบที่พระธรรมกายเคยไปช่วยในกรณีต่างๆที่ผ่านมา)-ไม่สามารถที่จะช่วยท่านได้ เพราะวิบากกรรมดังกล่าว ซึ่งในขณะนี้มันได้ห่อหุ้มและเชื่อมดวงเกิดของท่านให้ตรึงติดกับกายของสัตว์นรกเอาไว้ ซึ่งวิบากกรรมที่ห่อหุ้มดวงเกิดของท่านนั้น...มันยังมีกำลังที่หนาแน่นอยู่มากๆ เพราะมันถูกหล่อเลี้ยงด้วยกระแสแห่งบาปอกุศล อันเกิดจากผลแห่งวิบากกรรมที่ท่านเคยทำเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิตนั่นเอง ถ้าจะให้อุปมา...ก็คงหนาแน่นเหมือนกับก้อนเหล็กทึบตันที่หาช่องว่างของอากาศได้ยาก ดังนั้น วิบากกรรมที่ห่อหุ้มดวงเกิดของคนที่รับกรรมอยู่ในอุสสทนรก จึงหนาแน่นมากกว่าคนที่รับกรรมอยู่ในยมโลกมากมายนัก
เมื่อพระธรรมกายได้คำนวณกำลังบุญของตัวลูกกับของคุณพ่อของลูกเข้าด้วยกัน ก็พบว่า...กำลังบุญยังไม่มากพอที่จะช่วยให้ท่านพ้นจากอุสสทนรกของมหานรกขุมที่ห้าได้ ดังนั้นพระธรรมกายจึงจำเป็นจะต้องใช้วิธีพิเศษ โดยการทำให้ดวงวิบากกรรมที่กำลังห่อหุ้มดวงเกิดของท่าน แยกหลุดออกจากกันเสียก่อน
เมื่อพระธรรมกายได้ใช้วิธีพิเศษ ทำให้ดวงเกิดของท่านแยกหลุดออกจากดวงวิบากกรรมแล้ว กายของสัตว์นรกก็พลันหายไปในทันที แล้วกายของคุณพ่อของลูก ซึ่งในตอนนี้ได้แปรเปลี่ยนเป็นกายละเอียด ก็ได้ยืนลอยๆอยู่ที่ด้านหน้าของพระธรรมกาย ครั้นคุณพ่อของลูกได้สติและเริ่มรู้สึกตัวแล้ว ท่านก็รู้สึกดีใจและอัศจรรย์ใจจนยากที่จะพรรณนาเป็นคำพูดได้ แล้วคุณพ่อของลูกก็ได้ก้มลงกราบพระธรรมกายในทันที
จากนั้น พระธรรมกายก็ได้ประมวลรวมเอาบุญทุกๆบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิต เช่น บุญที่ท่านเคยบวชมาหนึ่งพรรษา รวมถึงบุญที่ตัวท่านเคยทำสาธารณกุศล และบุญที่ตัวท่านเคยช่วยเหลือสงเคราะห์ผู้อื่น เป็นต้น มารวมกับบุญทุกๆบุญของตัวลูกที่ได้ตั้งใจทุ่มเทสร้างบารมีอยู่เขตในอย่างเต็มที่เต็มกำลัง และทำอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน มายาวนาน ไปซ้อนตรึงติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายของท่าน เมื่อดวงบุญทั้งหมดได้ไปซ้อนตรึงติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายของท่านแล้ว ภาพของบุญทุกๆบุญก็ได้มาปรากฏในใจของท่าน จนทำให้ท่านสามารถนึกถึงบุญได้
ครั้นคุณพ่อของลูกได้เห็นภาพบุญทุกบุญที่ตัวลูกได้ทำ และอุทิศส่งไปให้ท่านแล้ว ท่านก็เกิดความรู้สึกปลื้มปีติใจ และได้อนุโมทนาในบุญทุกๆบุญที่ตัวลูกทำและอุทิศส่งไปให้ท่าน ยิ่งท่านได้เห็นภาพการสร้างบารมีของตัวลูกมากเท่าไหร่ ใจของท่านก็ยิ่งสว่างไสวผ่องใส และเปิดโอกาสให้กระแสบุญเข้าไปทำงานมากขึ้นเท่านั้น เมื่อพระธรรมกายได้คำนวณกำลังบุญของท่าน (ซึ่งส่วนใหญ่เป็นบุญที่ตัวลูกทำและอุทิศส่งไปให้ท่าน)
-อีกครั้ง ก็พบว่ากำลังบุญของท่านในตอนนี้ มีกำลังเพียงพอที่จะไปถือกำเนิดในภพภูมิใหม่ ซึ่งก็คือ...ภพภูมิของภุมมเทวา และทันใดนั้นเอง พระธรรมกายก็ได้ช้อนเอาคุณพ่อของลูกขึ้นมาจากอุสสทนรกของมหานรกขุมที่ห้า แล้วนำมาไว้ที่วิมานของท่านซึ่งเพิ่งบังเกิดขึ้นตามกำลังบุญที่ตัวท่านได้เคยสั่งสมเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิต ซึ่งในขณะนี้ กายละเอียดของท่านมีรูปร่างลักษณะคล้ายๆกับคนอายุราวๆ 40
-ปี โดยใส่เสื้อแขนสั้นและกางกางขายาวสีขาว หน้าตาแลดูผ่องใสสดชื่นเป็นอย่างมาก
เมื่อคุณพ่อของลูกได้มายืนอยู่ที่หน้าวิมานของท่านแล้ว ท่านก็ได้กราบขอบพระคุณพระธรรมกายที่ช่วยพาท่านขึ้นมาจากอุสสทนรก หลังจากนั้น พระธรรมกายก็ได้บอกคุณพ่อของลูกว่า...ที่ท่านมาอยู่ที่นี่ได้ ก็ด้วยความที่พระมหาเถระเห็นถึงคุณงามความดีที่ลูกสาวของท่านได้ทุ่มเทชีวิตและจิตใจในการทำหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย มาโดยตลอด พระมหาเถระจึงเมตตาเลือกใช้วิธีพิเศษ เพื่อช่วยให้ท่านพ้นจากการถูกทัณฑ์ทรมานในอุสสทนรก และขึ้นมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ได้
หลังจากนั้น พระธรรมกายก็ได้ถามคุณพ่อของลูกว่า...ในตอนที่ท่านดื่มน้ำเมา ท่านไม่กลัววิบากกรรมบ้างหรือ คุณพ่อของลูกก็ได้ตอบพระธรรมกายไปว่า...ในตอนที่ดื่มน้ำเมาก็รู้สึกว่าตัวเองทำผิด แต่ก็พยายามข่มใจไม่ให้ไปนึกถึงมัน และภายหลังจากที่ได้ดื่มน้ำเมาไปแล้ว...ก็รู้สึกสนุกจนลืมเรื่องที่นึกถึงไปหมด อีกทั้งมันยังทำให้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีหายตามไปด้วย เมื่อได้ดื่มบ่อยครั้งเข้าก็กลายเป็นความเคยชิน จนไม่รู้สึกว่าตัวเองทำสิ่งไม่ดี และก็ไม่ได้ไปคำนึงถึงผลที่จะได้รับจากการกระทำของตัวเอง ซึ่งแท้จริงแล้ว...ตัวเองก็รู้อยู่ว่าสิ่งที่ทำไปนั้นเป็นสิ่งที่ผิด และก็เชื่อในสิ่งที่หลายๆคนเคยเตือนเอาไว้ว่า “กินเหล้าไปแล้วจะต้องตกนรก ไปอยู่ในกระทะทองแดง”
เพียงแต่ในตอนนั้น ตนเองไม่เคยคาดคิดว่า นรกจริงๆจะมีการทัณฑ์ทรมานที่โหดร้ายทารุณถึงขนาดนี้ กล่าวคือ...โหดร้ายทารุณสุดแสนที่จะคณานับ และมากเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการตามไปได้ อีกทั้งยังเป็นการทัณฑ์ทรมานที่เกิดขึ้นอย่างตลอดต่อเนื่อง จนแทบไม่มีช่องว่างและระหว่างอีกด้วย และในตอนนี้ ท่านรู้สึกกลัวบาปกรรม และจะไม่มีวันหันหลังกลับไปดื่มน้ำเมาอีกแล้ว
หลังจากนั้น พระธรรมกายจึงได้ให้โอวาทและกำชับกับคุณพ่อของลูกว่า...อย่าประมาท ให้หมั่นนั่งสมาธิทุกวันอย่าให้ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว เพราะที่ท่านมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้ได้ ก็เพราะบุญของลูกสาวของท่านเป็นหลัก ถ้าวันไหนที่ท่านประมาทไม่นั่งสมาธิตามที่บอก ท่านก็อาจจะต้องกลับไปรับกรรมในอุสสทนรกอีกครั้งหนึ่ง
คุณพ่อของลูกก็รับปากกับพระธรรมกายว่า...ท่านจะตั้งใจนั่งสมาธิทุกวันไม่ให้ขาด และขอฝากอนุโมทนาบุญไปถึงลูกสาวสุดที่รัก ในบุญทุกๆบุญที่เธอได้ทำและอุทิศส่งมาให้ท่านด้วย
******************