พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 45 พระเจ้าสัตตุตาปราชา (2)

ตอนที่ 45 "พระเจ้าสัตตุตาปราชา (2)"

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ความเดิมจากตอนที่แล้ว... เมื่ออำนาจแห่งกามราคะท่วมท้นจนสุดที่จะระงับไว้ได้ จึงทำให้ช้างมงคลพระที่นั่งเกิดอาการคลุ้มคลั่งหรือพูดภาษาบ้านๆว่า “ตกมัน” (หรืออาการที่ช้างกำลังมีความต้องการทางเพศอย่างเต็มที่ ถ้าเป็นมนุษย์ก็คือ...อาการปวดกามนั่นเอง)-จากนั้น ช้างมงคลพระที่นั่งก็ได้สะบัดกายจนทำให้นายหัตถาจารย์พลัดตกลงมาจากหลังช้าง เหลือก็แต่เพียงพระเจ้าสัตตุตาปะเท่านั้นที่ยังทรงประทับค้างอยู่บนหลังของมัน

แม้ในขณะนั้น พระเจ้าสัตตุตาปะจะทรงตกพระทัยเพียงใด แต่ถึงกระนั้น พระองค์ก็ยังทรงครองพระสติเอาไว้ได้ โดยพระองค์ทรงใช้ขอเกี่ยวเหนี่ยวรั้งมิให้พระองค์ตกจากหลังของช้างมงคลนั้น ฝ่ายช้างมงคลพระที่นั่งที่กำลังตกมันอย่างสุดขีด ก็พลันส่งเสียงร้องกึกก้องไปทั่วพระราชอุทยาน พร้อมกันนั้นก็ได้วิ่งถลาทำลายกำแพงของพระราชอุทยาน แล้ววิ่งเตลิดตามกลิ่นของนางช้างตัวเมียเข้าไปในป่าอย่างไม่ลดละ

ช้างมงคลพระที่นั่งของพระเจ้าสัตตุตาปะ ตกมันสุดขีดทลายกำแพงพระราชอุทยานออกไป

แม้พระเจ้าสัตตุตาปะจะทรงใช้พระแสงขออันคมกริบ สับลงไปที่หลังของช้างมงคลพระที่นั่งอยู่หลายครั้ง เพื่อหวังบังคับให้ช้างมงคลหยุดวิ่งด้วยพละกำลังของพระองค์ แต่ถึงกระนั้น ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นจากพระแสงขอ ก็ไม่อาจเอาชนะพลังอำนาจแห่งกามราคะที่กำลังห่อหุ้มดวงจิตของช้างมงคลพระที่นั่งได้เลย เพราะมันยังคงวิ่งตะบึงตามกลิ่นของนางช้างตัวเมียต่อไปโดยไม่สนกับสิ่งใดทั้งสิ้น

พระเจ้าสัตตุตาปะไม่สามารถหยุด ช้างมงคลพระที่นั่งให้หยุดวิ่งได้

เมื่อพระเจ้าสัตตุตาปะทรงเห็นว่า หมดหนทางที่จะบังคับช้างมงคลพระที่นั่งของพระองค์ได้แล้ว พระองค์จึงทรงตัดสินพระทัยโหนกิ่งมะเดื่อที่ห้อยลงมา แล้วปล่อยให้ช้างนั้นวิ่งเตลิดหายเข้าไปในป่าตามลำพัง ฝ่ายพวกทหารราชองค์รักษ์ ครั้นตามรอยช้างมาจนพบพระเจ้าสัตตุตาปราชาแล้ว ก็ได้ทูลเชิญพระองค์เสด็จกลับสู่พระนครในทันที

พระเจ้าสัตตุตาปะจึงทรงตัดสินพระทัยโหนกิ่งมะเดื่อที่ห้อยลงมา

<< ตอนที่ 44 พระเจ้าสัตตุตาปราชา

พระศรีอริยเมตไตรย์

ตอนที่ 46 พระเจ้าสัตตุตาปราชา >> (3)