ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2554
ตอน จากเมาๆ...มาม่วนในการสร้างบารมี
พลิกชีวิตด้วยการบวช
ตอน จากเมาๆ...มาม่วนในการสร้างบารมี
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ผมชื่อ สุวัฒน์ ศรีเพ็ชร เป็นอดีตนายกอบต.จังหวัดสิงห์บุรีครับ ชีวิตที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กๆของผมนั้น ไม่มีความเข้าใจในเรื่องบุญบาปมากนัก จึงได้สร้างเวรสร้างกรรมมามาก เคยมีปัญหากับแม่เลี้ยงจนทำให้พ่อต้องเป็นทุกข์มาตลอด เคยสร้างวีรกรรมจน
กลายเป็นคนมีชื่อเสีย โดยทดสอบความเร็วของรถขณะเมา หรือเมาแล้วขับ เป็นเหตุให้รถคว่ำ พี่เขยก็เลยต้องเสียชีวิต จึงทำให้ผมรู้สึกมีแผลในใจและคิดมาตลอดว่า...จะทำอย่างไรจึงจะช่วยพ่อและพี่เขยได้ อีกทั้งตอนที่ผมเป็นนายกอบต.ต้องพบปะสังสรรค์กับผู้คนเป็นจำนวนมาก จึงมีการดื่มเหล้าเป็นประจำ ทำให้ภรรยาทุกข์ใจและเป็นห่วงมาก เพราะเธอต้องรอผมถึงตีหนึ่งตีสองกว่าผมจะกลับถึงบ้าน จนกระทั่งวันหนึ่ง...ภรรยามาชวนบวชพระรุ่นแสนเข้าพรรษาที่ผ่านมา ผมก็เลยตัดสินใจมาบวชอย่างยินดี เพราะอยากจะส่งบุญให้กับพ่อและพี่เขยครับ
กลายเป็นคนมีชื่อเสีย โดยทดสอบความเร็วของรถขณะเมา หรือเมาแล้วขับ เป็นเหตุให้รถคว่ำ พี่เขยก็เลยต้องเสียชีวิต จึงทำให้ผมรู้สึกมีแผลในใจและคิดมาตลอดว่า...จะทำอย่างไรจึงจะช่วยพ่อและพี่เขยได้ อีกทั้งตอนที่ผมเป็นนายกอบต.ต้องพบปะสังสรรค์กับผู้คนเป็นจำนวนมาก จึงมีการดื่มเหล้าเป็นประจำ ทำให้ภรรยาทุกข์ใจและเป็นห่วงมาก เพราะเธอต้องรอผมถึงตีหนึ่งตีสองกว่าผมจะกลับถึงบ้าน จนกระทั่งวันหนึ่ง...ภรรยามาชวนบวชพระรุ่นแสนเข้าพรรษาที่ผ่านมา ผมก็เลยตัดสินใจมาบวชอย่างยินดี เพราะอยากจะส่งบุญให้กับพ่อและพี่เขยครับ
หลวงพ่อครับ ชีวิตตอนบวชเป็นพระนั้นช่างแสนสุขเหลือเกิน (ภาพซ้ายมือ-กัลฯสุวัฒน์-ศรีเพ็ชร-เมื่อครั้งที่บวชในโครงการบวชพระรุ่นแสนรูป เข้าพรรษา)-จิตใจสงบและละเอียดอ่อนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เข้าใจในเรื่องบุญบาป จนเกิดความเกรงกลัวต่อบาปกรรม แล้วได้รู้ว่า ชีวิตที่ผ่านๆมานั้น เราพลาดไปเยอะ โดยเฉพาะเรื่องการดื่มน้ำเมา เพราะเมื่อบวชแล้วก็ทำให้ทราบว่าการดื่มเหล้านั้นเป็นบาปมาก ต้องไปใช้กรรมในมหานรกขุมห้าอย่างยาวนาน ดังนั้นหลังจากสึกออกมาแล้ว ผมก็ตัดขาดเหล้าออกจากกองมรดกได้เด็ดขาดเลยครับ และไม่มีความคิดอยากจะดื่มอีกด้วย แต่กลับชอบสวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็นเหมือนกับตอนที่เป็นพระ อีกทั้งยังชอบนั่งสมาธิและไปวัด ทำให้ครอบครัวมีความสุข เพราะเราหันเหชีวิตเข้ามาสร้างบารมี โดยเริ่มจากภรรยาของผมอยากสวดมนต์ที่บ้าน จึงปรึกษากับพระอาจารย์สมชายที่ดูแลศูนย์วัดสละบาป ท่านก็เมตตารับนิมนต์มาช่วยนำสวดมนต์ให้ทุกวันอาทิตย์ ตั้งแต่ยังไม่มีโครงการบ้านกัลยาณมิตร ซึ่งวันแรกมีคนมาแค่ 60 คนเองครับ
หลังจากลาสิกขาแล้ว ผมก็จัดสวดมนต์ที่บ้านเป็นประจำครับ
แต่หลังจากนั้นอีกสองอาทิตย์ พอมีโครงการบ้านกัลยาณมิตร เราจึงเข้าร่วมโครงการทันที แล้วครอบครัวของเราก็กลายเป็นศูนย์รวมกัลยาณมิตรชาวพุทธย่อมๆ สามารถต่อยอดชวนคนมาสร้างบุญบารมีอื่นๆได้ไม่ยาก ตั้งแต่ชวนคนไปทำบุญที่วัดใกล้บ้าน คือ วัดวิหารขาว และช่วยพัฒนาวัดที่กำลังทรุดโทรมให้เป็นวัดที่มีการปฏิบัติธรรม จึงเสนอเจ้าอาวาสว่า “กระผมจะช่วยเป็นประธานทอดกฐินซ่อมแซมวัดให้หนึ่งล้านบาท แต่จะขอใช้ศาลาของวัดวิหารขาวเป็นศาลาปฏิบัติธรรม และจะขอนำแนวทางการปฏิบัติของวัดพระธรรมกายมาใช้ในการปฏิบัติ”-หลังจากที่เจ้าอาวาสตอบ
ตกลง ผมและภรรยาก็เดินหน้าเร่งสร้างบุญอย่างเต็มที่ โดยสวดมนต์แล้วอธิษฐานจิตขอบารมีพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และบารมีของมหาปูชนียาจารย์ ทุกวันว่า...ไม่ว่าจะไปบอกบุญใคร ก็ขอให้เขามีจิตยินดีอนุโมทนาและร่วมทำบุญ และให้มีปิยวาจาเหมือนหลวงพ่อ
ตกลง ผมและภรรยาก็เดินหน้าเร่งสร้างบุญอย่างเต็มที่ โดยสวดมนต์แล้วอธิษฐานจิตขอบารมีพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และบารมีของมหาปูชนียาจารย์ ทุกวันว่า...ไม่ว่าจะไปบอกบุญใคร ก็ขอให้เขามีจิตยินดีอนุโมทนาและร่วมทำบุญ และให้มีปิยวาจาเหมือนหลวงพ่อ
หลังเปิดโครงการบ้านกัลยาณมิตรแล้ว
ผมสามารถต่อยอดชวนคนมาทำความดีได้มากมายครับ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง