กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผม...พระธรรมทายาท อารี ฐิตเมโธ อายุ 30
-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาท ศูนย์อบรมวัดภาวนาภิรตาราม เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร ตอนอายุ 22
-ปี กระผมเคยบวชแล้วหนึ่งพรรษาครับ การบวชครั้งนี้เป็นครั้งที่สองในชีวิต ก่อนมาบวชกระผมทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารทรัพย์สิน ควบคุมบัญชีรายการทรัพย์สินทั้งหมดของบริษัท ปกติกระผมเป็นคนชอบศึกษาธรรมะ ชอบนั่งสมาธิและมักจะเดินทางไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ตามสถานที่ต่างๆ โดยเมื่อเร็วๆนี้ กระผมก็เพิ่งจะนุ่งขาวห่มขาวไปสักการะครูบาศรีวิชัย พระธาตุดอยสุเทพ ไปปักกลดนั่งสมาธิบนดอยปุย และก่อนจะมาเจอโครงการบวช กระผมก็กำลังจะเดินทางล่องใต้ เพื่อไปกราบนมัสการหลวงปู่ทวดที่จังหวัดปัตตานีครับ
พระธรรมทายาท อารี ฐิตเมโธ
แต่ในขณะที่กำลังเดินอยู่ในสถานีรถไฟหัวลำโพง ก็ไปเจอผู้นำบุญของวัดพระธรรมกาย มาตั้งโต๊ะชวนคนบวชในโครงการหนึ่งแสนรูป แล้วเขาก็เอาใบปลิวมาแจกให้ พร้อมพูดชักชวนให้กระผมบวช พอฟังแล้ว กระผมก็รู้สึกว่า...ใช่เลย กระผมอยากบวช กระผมจึงยุติการเดินทางไปปัตตานีทันที และตัดสินใจเขียนใบสมัครบวชตรงนั้นเลยครับ
แม้กระผมจะฝึกนั่งสมาธิอยู่แล้ว แต่พอต้องนั่งนานๆ ก็ปวดเมื่อยไปทั้งตัว ผ่านมาหลายวันก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนวันอาทิตย์ที่ 20
-มีนาคม กระผมนั่งสมาธิ รอการถ่ายทอดสดจากช่องดีเอ็มซี วันนั้นกระผมนั่งแบบเอาจิตไปรวมไว้ที่สะดือ พร้อมกับท่องในใจว่า 0-7-2...2-7-0
-ท่องกลับไปกลับมา แล้วก็เปลี่ยนมาท่องสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ สักพักก็รู้สึกว่าเสียงพูดคุยที่อยู่รอบตัวหายไปหมดเลย ทุกอย่างเงียบสนิท แล้วกระผมก็เห็นดวงแก้วใสบริสุทธิ์ มีประกายระยิบระยับ ลอยมาตรงหน้า พอมองไปเรื่อยๆดวงแก้วก็ขยายกลายเป็นพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ชัดเจนมาก ผิวกายของท่านงดงาม มีดวงแก้วอยู่ในกลางกายของท่าน แล้วท่านก็นั่งอยู่กลางองค์พระด้วย ตอนนั้นกระผมรู้สึกเหมือนตัวลอยๆ ไม่ปวดไม่เมื่อย ข้างในมันนิ่งมาก เป็นสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทำให้อยากนั่งสมาธินานๆ อยากอยู่กับความรู้สึกนี้ตลอดไปครับ
พระธรรมทายาท อารี ฐิตเมโธ
หลังจากวันนั้น กระผมก็นั่งสมาธิได้ง่ายขึ้น นานขึ้น ไม่ปวดไม่เมื่อย และนึกถึงศูนย์กลางกายได้อย่างสม่ำเสมอ จนผ่านไปประมาณสามวัน กระผมนั่งสมาธิโดยนึกในใจว่า “ตัวเราอยู่ในองค์พระ องค์พระอยู่ในตัวเรา ตัวเรามีพระธรรมกาย ท่านอยู่ในตัวเรา”-แล้วใจก็นิ่งไปเลย หยุดอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ดจุดเดียว แล้วกระผมก็เห็นดวงแก้วเล็กๆ ผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกาย ดวงแก้วค่อยๆขยายขึ้นจนเท่ากับฟองไข่ไก่ แล้วก็ใหญ่ขึ้นอย่างช้าๆ จนเท่ากับลูกเทนนิส ดวงแก้วทั้งใสทั้งสว่าง มีประกายเปล่งปลั่ง สวยงามมาก ตอนนั้นกระผมรู้สึกสบาย เหมือนลอยอยู่กลางอวกาศที่ว่างเปล่า พอดวงแก้วขยายใหญ่มากๆก็จางหายไป แล้วก็มีดวงใหม่ขึ้นมาแทนที่ ค่อยๆขึ้นมาอย่างช้าๆ ทีละดวงๆ ตลอดเวลา
มีอยู่วันหนึ่ง ขณะที่กำลังนั่งมองดวงแก้ว ในช่วงที่ดวงแก้วกำลังขยายออก กระผมก็เห็นว่าตรงกลางของดวงแก้วมีดอกบัวอยู่ด้วย พอมองนิ่งๆดอกบัวก็บานออก แล้วก็มีองค์พระผุดขึ้นมาตรงกลางของดอกบัวนั้น องค์พระใหญ่กว่าลูกเทนนิส นั่งสมาธิอยู่ในดอกบัว กระผมเห็นท่านตั้งแต่เศียรลงไปถึงหน้าตักเป็นภาพมุมสูง แต่สักพักองค์พระก็หายไป เหลือแต่ดวงแก้วกลมๆที่ผุดขึ้นมาทีละดวงๆ ตลอดเวลาครับ
ภาพวาดประสบการณ์ภายในของพระธรรมทายาท อารี ฐิตเมโธ
เวลากระผมมองดวงแก้ว ใจกระผมจะนิ่งมาก เงียบมาก สบายเนื้อสบายตัว จิตใจมันราบเรียบ สงบสุข ไม่มีอะไรมากระทบกระเทือนเลย แม้ลืมตาแล้ว ความสงบก็ยังติดอยู่ในใจของกระผม ทำให้กระผมมีความสุขมาก ความรู้สึกแบบนี้หาจากที่ไหนในโลกไม่ได้จริงๆครับ เพราะอะไรๆในโลกที่ว่าสุข ก็เทียบไม่ได้กับความสุขภายในแบบนี้ เป็นความสุขแท้จริงที่ยั่งยืนครับ
กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ให้โอกาสกระผมได้มาบวช เป็นการบวชที่พิเศษที่สุดในชีวิตของกระผมเลยครับ กระผมอยากให้หลวงพ่อจัดโครงการดีๆอย่างนี้ตลอดไป และขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง กระผมประทับใจหลวงพ่อมากครับ หลวงพ่อเข้มแข็งและอดทน กระผมอดซาบซึ้งไม่ได้ เมื่อรู้ว่าหลวงพ่อแม้ไม่สบาย แต่ก็ยังทำโครงการดีๆอย่างต่อเนื่อง และมาสอนในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทุกวัน ทำให้กระผมรู้สึกว่า กระผมจะต้องประคองตัวเองให้อยู่ในผ้าเหลืองให้ดีที่สุด กระผมจะทำให้ญาติโยมทั้งหลายกราบไหว้ได้อย่างสนิทใจ ได้บุญไปมากๆ แล้วถ้าอยู่แล้วเป็นสุขไม่ติดขัดอะไร กระผมก็จะขอครองผ้าเหลืองไปเรื่อยๆ โดยยังไม่กำหนดวันลาสิกขาครับ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
พระธรรมทายาท อารี ฐิตเมโธ
พิธีบรรพชาสามเณรแสนรูปรุ่นที่ 3
