สัมมาอะระหัง เปลี่ยนชีวิต

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

กระผม พระธรรมทายาท อาทิตย์ อภินนฺโท อายุ 31-ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมวัดท่าเกวียน อำเภอวัฒนานคร จังหวัดสระแก้วครับ ตอนอายุ 22-ปี กระผมเคยบวช พระธรรมทายาท อาทิตย์ อภินนฺโท

แล้ว 15-วัน แต่ไม่ได้อะไรเลย พอลาสิกขาออกมาก็ยังเป็นมนุษย์ประเภทซ่าแสบทรวง อารมณ์ร้อน ใจนักเลงเหมือนเดิม กระผมไม่เคยเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม ศีลห้ารักษาไม่ได้สักข้อ เรื่องนรก-สวรรค์ก็เป็นเรื่องตลกขบขันในวงเหล้าของกระผมและเพื่อนๆครับ

กระผมเคยเป็นหัวหน้าพ่อครัว (Chef)-อยู่ที่ภัตตาคารฟูจิอาหารญี่ปุ่น มีลูกน้องคนหนึ่งชอบมาวัดพระธรรมกายมาก และมักจะขอหยุดงานวันอาทิตย์ พอลาบ่อยๆกระผมก็หงุดหงิด กระผมเลยพูดแบบใส่อารมณ์ว่า “ถ้าชอบไปวัดนัก ก็ไปอยู่วัดซะเลย”-แล้วกระผมก็สั่งพักงานลูกน้องคนนั้น ที่จริงเพื่อนสนิทของกระผมก็เป็นลูกศิษย์วัดพระธรรมกายนะครับ เขาตื้อให้กระผมบวชในโครงการแสนรูปตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่กระผมก็บอกไปตรงๆว่า “ถ้าเป็นวัดพระธรรมกาย...ถึงอย่างไรก็ไม่บวช”

แต่ในช่วงปีที่ผ่านมา กระผมย้ายมาทำงานกับคุณอาของกระผม ซึ่งเป็นผู้รับเหมาเดินระบบไฟฟ้าตามบ้านและโรงงานต่างๆ ตอนอยู่ในสำนักงาน กระผมเปิดทีวีบังเอิญไปเจอช่องดีเอ็มซี กระผมก็ดูไปไม่คิดอะไร วันต่อมาไม่รู้อะไรมาดลใจ กระผมเปิดดูดีเอ็มซีอีก กระผมดูได้สี่วันก็เห็นภาพโครงการบวชพระหนึ่งแสนรูป ตอนนั้นมันจี๊ดเลย แล้วกระผมก็ถามใจตัวเองว่า “ถ้าเป็นเรา ไปยืนอยู่ตรงนั้น เราจะรู้สึกอย่างไร”-กระผมอยากบวชขึ้นมาทันที อยากบวชอย่างบอกไม่ถูก พอโทรศัพท์ไปขอโยมแม่ โยมแม่ก็บอกว่า “บวชเลย”-กระผมว่าโยมแม่คงดีใจมาก เพราะน้ำเสียงของโยมแม่ปีติเบิกบาน ท่านคงรอคอยให้กระผมบวชให้ท่านอีกสักครั้งครับ

การบวชในโครงการนี้ ไม่เหมือนกับที่กระผมเคยบวช กระผมได้นั่งสมาธิ ได้ฟังคำสอนจากหลวงพ่อและพระอาจารย์ ทำให้กระผมคิดอะไรได้หลายอย่าง กระผมรู้แล้วครับว่าเราเกิดมาทำไม กระผมหักดิบบุหรี่ ตั้งใจเลิกดื่มเหล้าตลอดชีวิต ตอนนี้มดสักตัวก็ไม่กล้าฆ่า ยุงสักตัวก็ไม่กล้าตบครับ

ช่วงแรกๆกระผมนั่งสมาธิแทบไม่ได้เลย ใจมันวอกแวก นั่งทีไรเป็นเมื่อยไปทั้งตัว แต่กระผมก็ค่อยๆปรับ พยายามนั่งตามเวลาที่พระอาจารย์กำหนด ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ก็เริ่มดีขึ้น กระผมนั่งสมาธิแบบไม่คิดอะไร ทำสมองโล่งๆปล่อยใจว่างๆ แล้วก็ภาวนาสัมมาอะระหังไปเรื่อยๆ อยู่ๆก็วูบเหมือนตกจากที่สูง แล้วก็เหมือนมีคนเอาไฟมาส่องตากระผม ในวินาทีนั้นกระผมนิ่งมาก จากที่เมื่อยๆก็หายเป็นปลิดทิ้ง สบายไปทั้งตัวเลยครับ วันต่อมากระผมนั่งสมาธิแบบเดิม พอทำใจนิ่งๆแสงสว่างก็มาเลย กระผมเอาใจไปใส่ไว้ตรงกลางท้อง รู้สึกโล่งๆ แล้วอยู่ๆก็เห็นดวงแก้วกลมๆขึ้นมาเองเลยครับ ดวงแก้วอยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่เจ็ด ทำให้กระผมรู้สึกสบายมาก อยากนั่งสมาธินานๆ ไม่อยากเลิกนั่งเลย

ภาพวาดประสบการณ์ภายในของพระธรรมทายาท อาทิตย์ อภินนฺโท

กระผมเห็นดวงแก้วอยู่เป็นอาทิตย์ จนคืนหนึ่งกระผมรู้สึกว่าใจสงบเป็นพิเศษ กระผมสามารถนั่งเงียบๆนิ่งๆ เอาความรู้สึกไปไว้กับลูกแก้วได้เรื่อยๆ ใจก็โล่งขึ้นเรื่อยๆครับ อยู่ๆก็เห็นพระพุทธรูปนั่งขัดสมาธิเป็นภาพลางๆอยู่ในกลางท้อง ตอนนั้นใจกระผมนิ่งมาก ไม่เคยนิ่งอย่างนี้มาก่อน แล้วองค์พระก็ชัดขึ้นใสขึ้น องค์พระใหญ่เท่าฝ่ามือของกระผม ใสมากจนไม่รู้จะเอาไปเทียบกับอะไร ท่านนั่งสมาธินิ่งมาก มีความสว่างอยู่ในกลางท้องของท่านด้วย กระผมรู้สึกดีใจปลื้มใจ กระผมนั่งยิ้มอยู่คนเดียวแบบไม่รู้ตัวเลยครับ

กระผมเห็นองค์พระแบบนี้ทุกวัน หลับตาก็เห็นลืมตาก็เห็น แล้วบางครั้งจะรู้สึกคล้ายๆกับว่าตัวของกระผมจะเข้าไปอยู่ในองค์พระได้ด้วย ตอนนี้กระผมเปลี่ยนไปเป็นคนละคน องค์พระทำให้กระผมมีความสุขมาก จากใจที่ร้อนๆก็เย็นไปเลย แล้วกระผมยังซึมซับธรรมะได้ง่ายขึ้น เข้าใจง่ายขึ้นอีกด้วย

พระธรรมทายาท อาทิตย์ อภินนฺโท

กระผมกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงครับ ที่ทำให้กระผมได้พบกับชีวิตใหม่ หลวงพ่อทำให้กระผมหูตาสว่าง รู้ทางบุญ-ทางบาป แม้กระผมจะไม่เคยเห็นหลวงพ่อใกล้ๆ แต่กระผมก็สัมผัสได้ว่าหลวงพ่อเป็นพระพ่อที่อบอุ่น กระผมยังจำความรู้สึกวันที่ถ่ายภาพประวัติศาสตร์กับหลวงพ่อที่ลานธรรม-มหาธรรมกายเจดีย์ได้ วันนั้นอากาศหนาวมาก แต่พอได้ยินเสียงหลวงพ่อเท่านั้น มันหนาวนอกแต่อุ่นในครับ พอหลวงพ่อถามพวกกระผมว่า “ยังมีชีวิตดีอยู่หรือเปล่า”-กระผมน้ำตาซึมเลย มันปลื้มมาก กระผมสาธุเสียงดังมาก ไม่รู้ว่าหลวงพ่อจะได้ยินเสียงของกระผมบ้างหรือเปล่าครับ

สุดท้ายนี้ กระผมขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรงมากๆนะครับ แล้วกระผมจะเป็นพระแท้ให้ได้ตามที่หลวงพ่อสอนครับ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

พระธรรมทายาท อาทิตย์ อภินนฺโท

รับชมวีดีโอ

ไฮไลท์วันบรรพชาสามเณร หนึ่งแสนรูป ภาคฤดูร้อน ครั้งที่ 3

ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 11 เมษายน พ.ศ.2554

สัมมาอะระหัง เปลี่ยนชีวิต