กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผม ลูกเณร ประวิทย์ หลักด่าน เปรียญธรรม 5 ประโยค เป็นชาวศรีสะเกษครับ หลวงพ่อครับ ลูกเณรอยากจะขอเปิดเผยความในใจที่ไม่เคยเปิดเผยที่ไหนมาก่อนสักเล็กน้อยนะครับ เมื่อได้พบหลวงพ่อครั้งแรก ลูกเณรก็คิดถึงหน้าเทพบุตรทันทีเลยครับ หลวงพ่อดูราวกับเทพบุตร ดูสง่างาม น่าเคารพเลื่อมใสมากครับ และเมื่อได้เข้ามาสร้างบารมีอยู่ใต้ใบบุญของหลวงพ่อแล้ว ลูกเณรก็ยิ่งเคารพเลื่อมใส และศรัทธาในมโนปณิธานของหลวงพ่อเป็นอย่างมากครับ
ตอนที่ลูกเณรยังเป็นเด็ก ลูกเณรเคยถามตัวเองเหมือนหลายๆคนว่า “คนเราเกิดมาทำไม” ก็ได้แต่ถามอยู่ในใจ ไม่เคยพบคำตอบครับ จนเรียนจบชั้น ป.6 ก็ได้ขอโยมแม่บวชเป็นสามเณร พอดีมีโยมป้าที่รู้จักกันแนะนำให้ไปบวชที่วัดเมืองคง จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเป็นสาขาของวัดพระธรรมกายครับ ลูกเณรบวชได้สามปี จนปี พ.ศ.2548 บุญก็บันดาลให้ได้มาอยู่ที่วัดพระธรรมกาย ได้มาเป็นลูกเณรของหลวงพ่อ มาฝึกฝนอบรมตนเองตามคำสอนของหลวงพ่อ โดยมีพระอาจารย์และพระพี่เลี้ยงคอยให้การดูแลสั่งสอนเป็นอย่างดี ซึ่งหลวงพ่อมีความกรุณาให้การสนับสนุนทุกอย่าง ทั้งการเรียน การขบฉัน พอสอบผ่านก็มีรางวัล และให้กำลังใจอยู่เสมอว่า “ลูกเณรเป็นผู้ได้โอกาส” และยังสอนให้ลูกเณรรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตว่า “เราเกิดมาทำไม ตายแล้วจะไปไหน” ลูกเณรรู้สึกว่าตัวเองมีบุญมากที่ได้มาเจอครูบาอาจารย์ที่สามารถเปิดเผยความเร้นลับของสังสารวัฏ ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ หลวงพ่อจึงเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นแรงบันดาลใจให้ลูกเณรรักในการสร้างบารมีครับ
สามาเณร ประวิทย์ หลักด่าน เปรียญธรรม 5 ประโยค
ตอนนี้ ลูกเณรได้ผ่านบทฝึกความเป็นสมณะน้อย เพื่อรอวันก้าวไปสู่ความเป็นสมณะแท้ และถึงแม้จะมีบทฝึกอีกมากมายรออยู่ข้างหน้า ลูกเณรก็จะสู้ไม่หนี จะเดินตามรอยเท้าของหลวงพ่อเรื่อยไปครับ และในช่วงนี้ลูกเณรได้มาเตรียมกาย วาจา ใจ เตรียมบวชสองชั้น อยู่ที่หมู่บ้านปฏิบัติธรรม โดยมีพระอาจารย์ที่แสนดีคอยให้กำลังใจ และถ่ายทอดสิ่งดีๆอยู่ใกล้ๆครับ ตอนที่ลูกเณรได้ฟังหลวงพ่ออ่านผลการปฏิบัติธรรมของเพื่อนสามเณรแล้ว ก็ยิ่งเกิดกำลังใจ ถ้อยคำของหลวงพ่อที่บอกว่า “ให้บวชสองชั้นนะลูก ลูกๆมีบุญมาก ถึงได้มาอยู่ใกล้หลวงพ่อ และได้รู้เรื่องราวดีๆเกี่ยวกับวิชชาธรรมกาย ลูกๆสามารถเห็นได้ เข้าถึงได้ ขาดแต่ความเพียรและวิธีการที่ถูกต้องเท่านั้น ซึ่งวิธีการหลวงพ่อก็บอกไปหมดแล้ว” ลูกเณรจึงตั้งใจปรารภความเพียร ทำให้ผลการปฏิบัติธรรมก้าวหน้า พร้อมที่จะนำความชื่นใจมาถวายหลวงพ่อ ดังนี้ครับ
ลูกเณรจะนั่งสมาธิแบบสบายๆ วันแรกๆก็หลับบ้าง ฟุ้งบ้าง จนในช่วงเช้ามืดของวันหนึ่ง ลูกเณรได้วางใจเบาๆสบายๆ ไม่คิดอะไรเลย นั่งไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น อยู่ดีๆองค์พระแก้วใสก็ผุดขึ้นมาในกลางท้องครับ ช่วงนั้นลูกเณรรู้สึกปีติใจ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรได้แต่มององค์พระไปเรื่อยๆ พอเลิกนั่งแล้วความสุขก็ยังติดอยู่ กายเบา ใจเบา สดชื่นตลอดทั้งวันเลยครับ
วันหนึ่ง ลูกเณรทำตามที่พระอาจารย์สอน คือ
ให้ตรึกถึงองค์พระหรือดวงแก้วบ่อยๆ ท่านบอกว่า “ถ้านึกบ่อยๆก็เห็นได้บ่อยๆ พอเห็นได้บ่อยๆก็จะเข้าถึงได้” ลูกเณรก็ใช้สูตรนี้แหละครับ นึกทั้งในรอบและนอกรอบ ทุกอิริยาบถ พอได้นั่งสมาธิในรอบปุ๊บ ลูกเณรก็จะเห็นองค์พระแก้วใสได้ทันที แล้วก็จะมองท่านไปเรื่อยๆ ประคองใจแบบสบายๆ มีความสุขตลอดการนั่ง ทำให้นึกถึงพุทธพจน์ที่ว่า “นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ สุขอื่นยิ่งกว่าการทำใจหยุดนิ่ง ไม่มี” และลูกเณรก็อยากให้ทุกคนทั้งโลกมีความสุขแบบนี้ครับ ลูกเณรเชื่อว่า “ทุกชีวิตสามารถมีความสุขได้ เปลี่ยนแปลงได้ และเข้าถึงธรรมะได้ เพียงแค่หลับตาเบาๆ วางใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย ใช่ไหมครับ...หลวงพ่อ”
ลูกเณรทั้ง 12 รูปจะตั้งใจบวชให้ได้สองชั้น เพื่อนำความปลื้มใจมาถวายหลวงพ่อ ให้ควรค่ากับความเมตตาที่หลวงพ่อให้โอกาสลูกเณรอุปสมบทอุทิศชีวิตเนื่องในวันวิสาขบูชา วันแห่งชัยชนะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ลูกเณรขอสร้างบารมีตามติด ติดตามหลวงพ่อ แม้จะเหนื่อยยากเพียงใดก็จะไม่ทำให้หลวงพ่อผิดหวังครับ
สุดท้ายนี้ลูกเณรทั้ง 12 รูป ขอฝากบทกลอนแทนใจมาถึงหลวงพ่อครับ
|
|
พระบิดา (หมายถึง พ่อที่เป็นพระ) |
|
เหล่าลูกสามเณรา |
หนุ่มน้อย |
|
กว่าสิบปีเติบกล้า |
ด้วยข้าวพ่อเฮย |
|
ปีนี้ใจเกินร้อย |
บวชพระทั้งทีม |
|
โอ้พระพ่อผู้ให้ |
ชีวา |
|
ในเส้นทางธรรมา |
พราวไสว |
|
จักขอย่ำมรรคา |
นี้แลตลอดไป |
|
ตามพ่อสู่เส้นชัย |
ตราบฟ้าดินสลาย |
|
สุดท้ายนี้ลูกขอ |
กราบกราน |
|
เข้าสู่เพศปราบมาร |
พระแท้ |
|
จักบ่ท้อมุ่งสืบสาน |
ปณิธานของพ่อ |
|
ทุ่มสุดใจไร้ข้อแม้ |
ขอแค่บัญชา |
จากใจดวงน้อยๆของลูกๆสามเณรเตรียมอุปสมบทอุทิศชีวิตครับ
กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง
สามเณร ประวิทย์ หลักด่าน
เปรียญธรรม 5 ประโยค
อ่านรายละเอียด...
รับชมวีดีโอ พิธีอุปสมบทอุทิศชีวิต วันวิสาขบูชา 
