พุทธบุตรผู้กล้า มุ่งหน้าไปพัฒนาวัดใกล้ร้างให้เป็นวัดรุ่ง
ภาพแห่งการทำความดี เกิดขึ้นแม้คราใด ย่อมยังจิตใจผู้พบเห็นให้เกิดความปลาบปลื้ม สร้างแรงบันดาลใจในการทำความดีต่างๆ ตามมาได้ เช่นเดียวกับภาพการเดินธุดงค์ธรรมชัยของพระธรรมทายาทในโครงการบวชพระ 1 แสนรูปทั่วไทย รุ่นเข้าพรรษา ที่ทำให้เกิดความตื่นตัวของชาวพุทธ ในการฟื้นฟูและทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา โดยในครั้งนี้พระธรรมทายาทจากศูนย์อบรมศูนย์การศึกษาเขาแก้วเสด็จและวัดหนองไผ่ล้อมทั้งหมด 145 รูป ได้ออกเดินธุดงค์เพื่อไปพัฒนาวัดในจังหวัดสระแก้ว ซึ่งเส้นทางสว่างนี้จะมุ่งหน้าไปที่วัดวิหารธรรม ต่อไปยังวัดศาลาลำดวน แล้วจึงแยกเป็น 2 สายไปบูรณะพัฒนาวัดใกล้ร้างทั้งสองแห่งคือ วัดเนินยางงาม และวัดหนองมาตร รวมเป็นระยะทางทั้งสิ้นกว่า 69 กิโลเมตร
ตั้งแต่วันแรก ความเข้มข้นก็เริ่มต้นขึ้นทันที เพราะฝนได้เทกระหน่ำลงมาเป็นเวลาหลายชั่วโมง ตลอดทางที่เดินธุดงค์ไปยังจุดหมายแรก คือ
วัดวิหารธรรม ที่นี่แม้จะเป็นแค่ทางผ่าน แต่ชาวบ้านต่างตื่นเต้น ตื่นตัว ในวันรุ่งขึ้นได้มาร่วมทำบุญที่วัด ช่วยกันถวายภัตตาหารอย่างคับคั่ง พระธุดงค์ได้ช่วยกันพัฒนาวัด ก่อนจะออกเดินทางมุ่งหน้าไปตามเส้นทางอันเป็นมงคล ไปสู่จุดหมายอันยิ่งใหญ่ที่กำลังรอคอยพุทธบุตรผู้กล้าอยู่เบื้องหน้า ตลอดเส้นทางที่พระธุดงค์ย่ำเท้าก้าวเดินผ่านชุมชนน้อยใหญ่เสมือนได้แลกเปลี่ยนสิ่งดีงามซึ่งกันและกัน
พระครูสุนทรนิมมานการ
รองเจ้าคณะจังหวัดสระแก้ว เมตตามานำเดินธุดงค์
ส่วนพุทธบุตร ได้เห็นภาพชาวบ้านตลอดสองข้างทาง เห็นความศรัทธา ความปลาบปลื้มของญาติโยมแล้ว ก็เหมือนได้ยาชูกำลังสูตรพิเศษ
ที่ช่วยเพิ่มกำลังกาย กำลังใจ ทำให้มีเรี่ยวแรงที่จะก้าวเดินต่อไป
เพื่อเป็นเนื้อนาบุญและปลุกกระแสความศรัทธาของญาติโยมให้ตื่นขึ้น
จนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง
สภาพวัดที่ใกล้ร้าง ขาดการบูรณะพัฒนา
ชาวบ้านเองก็ตื่นตาตื่นใจ ไม่เคยเห็นอะไรอย่างนี้มาก่อน ความรู้สึกมั่นคง
มั่นใจในพระพุทธศาสนา เพิ่มพูนขึ้นในดวงใจอย่างทับทวีเกิดความภูมิใจและช่วยกระตุ้นเตือนจิตสำนึก
ในความเป็นชาวพุทธ ว่าให้ลุกขึ้นมามีส่วนร่วมกับสิ่งที่ดีๆ นี้
ซึ่งเห็นได้จากการที่ชาวบ้านต่างร้องเรียกกันให้ออกมาดูขบวนพระธุดงค์ที่งดงามเป็นระเบียบ บางคนนั่งพนมมือ น้ำตาไหลอาบแก้ม
บางคนอยากได้บุญกับพระธุดงค์เดี๋ยวนั้น
ก็รีบกราบนิมนต์และกระวีกระวาดหาน้ำดื่ม น้ำปานะมาถวาย
เกิดความรู้สึกชุ่มฉ่ำ เบิกบาน อิ่มบุญกันถ้วนหน้า
ชาวบ้านและเด็กดี V-starมารอต้อนรับอย่างอบอุ่น
วัดเนินยางงามนั้นเป็นวัดเล็กๆ ในชุมชนที่ห่างไกล
ช่วงเข้าพรรษาจะมีพระที่วัดไม่เกิน 5 รูป ยิ่งออกพรรษาแล้วจะเหลือเพียง 1-2
รูป เท่านั้น ส่วนชาวบ้านที่นั่นเป็นชาวพุทธ
แต่มีจำนวนไม่มากและไม่มีเวลาดูแลพระ ดูแลวัดเท่าที่ควร
ด้วยเหตุนี้ปัจจุบันวัดจึงมีสภาพใกล้ร้างเพราะขาดการบูรณะพัฒนา
ดังนั้น เมื่อชาวบ้านทราบข่าวว่าพระธุดงค์จะมาช่วยพัฒนาวัด จึงรู้สึกดีใจ
ทั้งเจ้าอาวาสวัด และชาวบ้านต่างช่วยกันเตรียมต้อนรับ
และเมื่อพระธุดงค์มาถึง ชาวบ้านพร้อมเด็กดีV-star ได้มาล้างเท้า โปรยดอกไม้
เช็ดเท้าให้พระธุดงค์
เป็นภาพที่ทำให้พระธุดงค์ทุกรูปรู้สึกหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง
อาหารบิณฑบาตจากศรัทธาญาติโยม ที่สามารถฉันได้หลายร้อยรูป
ยามเช้าที่พระธุดงค์ได้ออกบิณฑบาตโปรดญาติโยม
ก็ได้เห็นศรัทธาของชาวบ้านที่มารอใส่บาตรแต่เช้า
เตรียมอาหารตักบาตรตั้งแต่ตี 4 ทุกคนดีใจปลาบปลื้ม ปกติใส่บาตรพระแค่ 1-2
รูป แต่แม้พระจะมากก็ไม่เป็นอุปสรรค เพราะชาวบ้านบอกกับพระธุดงค์ว่า “พระมากไม่กลัว กลัวไม่มีพระให้ทำบุญ” ทำให้แต่ละวันได้อาหารตักบาตรมาอย่างมากมายไร้กังวล เพียงพอสำหรับฉันได้หลายร้อยรูป
ตลอดเวลาที่พระธุดงค์มาอยู่ที่นี่ ก็ได้เห็นความพร้อมเพรียงของชาวบ้าน ทั้งผู้ใหญ่บ้าน ลูกบ้าน เมื่อถึงเวลาที่ต้องพัฒนาวัดก็พร้อมใจยกกันมาทั้งหมู่บ้าน ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ ช่วยกันคนละไม้ละมือ ทาสีวิหาร ทำความสะอาดห้องน้ำ กำแพง ตัดหญ้า กวาดใบไม้ เนรมิตวัดที่เคยรกร้าง ให้ดูสะอาดตา สว่างไสว ด้วยความร่วมแรงร่วมใจของทุกคน
พระธุดงค์และชาวบ้านร่วมกันพัฒนาวัด
หลังจากพัฒนาแล้ว วัดสะอาด สว่างไสว
ภาพบรรยากาศการสวดมนต์ นั่งสมาธิ ฟังธรรมที่ห่างหายไปจากชุมชนแห่งนี้ บัดนี้ได้หวนกลับมาอีกครั้ง และในคืนสุดท้าย ชาวบ้านได้ร่วมกันจุดโคมประทีปถวายเป็นพุทธบูชา
ค่ำคืนสุดท้าย ร่วมใจจุดโคมประทีปถวายเป็นพุทธบูชา
เช้าวันรุ่งขึ้นพระธุดงค์ก็ได้ออกเดินทางกลับ ท่ามกลางความอาลัยของญาติโยม ที่อยากให้พระธุดงค์อยู่นานๆ หากมีโอกาสก็อยากให้กลับมาโปรดที่นี่อีก และภาพแห่งความดีสุดท้ายก่อนจากคือภาพที่ชาวบ้านมารอส่งพระธุดงค์อย่างพร้อมเพรียง เป็นภาพที่จะอยู่ในความทรงจำของทุกคน ทุกรูป ตลอดไป